4

"เอ๊ะ?"

เซี่ยจิงรู้สึกงุนงงในตอนแรก เขาสงสัยว่าตัวเองหูฝาดหรือเปล่า จากนั้นก็มองสำรวจไปรอบๆ ก็ไม่เห็นมีใครอยู่ด้วย ดูเหมือนว่าจะไม่มีใครแกล้งทำเสียงแมวพูดออกมา และเขาก็ตรวจสอบร่างกายของแมวดำตัวนี้แล้ว ก็ไม่พบอุปกรณ์ใดๆ ที่สามารถส่งเสียงได้

เซี่ยจิงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วก็สงบสติอารมณ์ลง เขาหักห้ามความอยากรู้อยากเห็นที่พลุ่งพล่านอยู่ภายในเอาไว้

แมวพูดได้ แม้จะเป็นฉากในนิยายแฟนตาซีที่ไม่แปลกอะไร แต่พอมาเจอในชีวิตจริง ก็ดูจะแปลกประหลาดอยู่ไม่น้อย จะไม่ยุ่งเกี่ยวด้วยน่าจะดีกว่า

เขาหยิบไส้กรอกออกมาจากถุงพลาสติกของซูเปอร์มาร์เก็ตอย่างรวดเร็ว ฉีกเปลือกออกทั้งหมด แล้ววางไว้บนพื้น จากนั้นก็รีบลุกขึ้นเตรียมจะออกจากที่นี่

แต่ขณะที่เขาลุกขึ้น หางของแมวดำที่หมดสติอยู่ก็ดันแกว่งไปมาโดยไม่รู้ตัว ทำให้ห่วงหางสีขาวทองที่สวมอยู่ที่หางไปเฉี่ยวโดนนิ้วของเขา

[ตรวจพบสารแห่งเทพ กำลังดูดซับสารแห่งเทพ...]

[การสัมผัสแยกออกจากกัน การดูดซับสารแห่งเทพล้มเหลว]

จู่ๆ แผงทักษะโปร่งแสงก็เด้งขึ้นมาเอง มีข้อความที่ไม่เคยปรากฏมาก่อนสองบรรทัด

เซี่ยจิงรู้สึกงุนงง รีบหยุดฝีเท้าที่กำลังจะก้าวออกไป

"คราวนี้...คงไม่ได้แล้ว แผงทักษะคือสิ่งที่ฉันใช้ยึดเหนี่ยวชีวิตเอาไว้ เพื่อสืบหาความผิดปกติของแผงทักษะ ฉันต้องพามันกลับไปด้วยแล้วล่ะ"

เขาถอนหายใจออกมา เสียงหนึ่งในใจบอกว่าเขาตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทำไม

เซี่ยจิงก้มตัวลง ไม่รังเกียจความสกปรก เขาอุ้มแมวดำที่มีถุงมือสีขาวสี่ข้างไว้ในอ้อมอก ห่วงหางสีขาวทองที่หางก็สัมผัสกับร่างกายของเขาด้วย

[ตรวจพบสารแห่งเทพ กำลังดูดซับสารแห่งเทพ...]

บนแผงทักษะเดิมทีเป็นพื้นผิวโปร่งแสงสีฟ้าอ่อน แต่ตอนนี้มีจุดแสงสีทองไหลออกมาทีละน้อยแล้วก็รวมตัวกันอยู่ด้านล่างของแผงทักษะอย่างช้าๆ ค่อยๆ ปรากฏเป็นทักษะใหม่ที่กำลังจะค่อยๆ ปรากฏขึ้นมา

"สารแห่งเทพ...ฟังดูยิ่งใหญ่มาก"

เซี่ยจิงรู้สึกคาดหวัง เขาอุ้มแมวไว้ในอ้อมแขน กำลังจะกลับบ้าน แต่ก็คิดอะไรขึ้นมาได้ จึงหันหลังกลับไปที่ซูเปอร์มาร์เก็ต

เขาเข้าไปในซูเปอร์มาร์เก็ต ซื้ออาหารแมวที่แผนกสัตว์เลี้ยง ใส่ของที่ซื้อมาเมื่อกี้และอาหารแมวลงไป จากนั้นก็ใช้มือข้างหนึ่งประคองแมวไว้ อีกข้างถือถุงใหญ่ เดินออกจากซูเปอร์มาร์เก็ตแล้วกลับไปที่บ้านของตัวเอง

พอเข้ามาในบ้าน เขาก็วางถุงพลาสติกที่ใส่ของและอาหารแมวไว้บนโต๊ะ แล้วก็อุ้มแมวดำมานั่งบนโซฟาในห้องนั่งเล่น

เพราะคำเตือนบนแผงทักษะเมื่อกี้ เขาจึงไม่สามารถแยกห่วงหางของแมวดำออกจากตัวเขาได้ในตอนนี้ ไม่งั้นการดูดซับสารแห่งเทพก็จะล้มเหลว

ถึงแม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าเมื่อดูดซับ 'สารแห่งเทพ' สำเร็จแล้ว แผงทักษะจะเปลี่ยนแปลงไปอย่างไร แต่ตามสูตรทั่วไปแล้ว ส่วนใหญ่ก็ไม่ใช่เรื่องเลวร้าย

จุดแสงสีทองบนหน้าจอยังคงรวมตัวกันอยู่ เซี่ยจิงลูบไล้แมวในอ้อมแขนไปด้วย

ขนสกปรกและมีรอยขาดเป็นหย่อมๆ แต่พอดูดีๆ ก็จะพบว่าแมวตัวนี้มีรูปร่างหน้าตาดีมาก

สีขนไม่สกปรก ถุงมือสีขาวสี่ข้างแยกจากลำตัวอย่างชัดเจน หนวดเคราเป็นระเบียบ มีขนสีขาวคล้ายอายไลเนอร์อยู่ที่มุมตาสองข้าง เรียวเล็กและดูดี เป็นแมวสวยที่ทำให้คนรู้สึกว่าคิ้วตาแวววาว

"ดูดีไม่เบาเลยนะ"

เซี่ยจิงลูบไล้แมวในอ้อมแขนไปด้วย รู้สึกคาดหวังขึ้นมา

เขาไม่รู้ว่าตัวเองคาดหวังอะไรอยู่ คาดหวังการเปลี่ยนแปลงของแผงทักษะหลังจากดูดซับสารแห่งเทพสำเร็จ หรือคาดหวังว่าแมวที่พูดได้ตัวนี้จะทำให้ชีวิตของเขามีความตื่นเต้นและเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดี

"..."

จู่ๆ เซี่ยจิงก็หัวเราะออกมา

"ฉันก็ยังคงเป็น 'เซี่ยจิง' อยู่ดี..."

เจอแมวที่พูดได้ แต่สิ่งที่ผุดขึ้นมาในใจไม่ใช่ความกังวลต่อความเสี่ยงที่ไม่รู้จัก แต่กลับเป็นความตื่นเต้นที่ชีวิตจะเกิดการเปลี่ยนแปลง

นี่คือความคิดของเด็กหนุ่ม ไม่ใช่หัวใจของชายวัยกลางคนที่ปรารถนาความมั่นคง

หลังจากคลี่คลายความสงสัยในใจได้แล้ว เซี่ยจิงก็ใจเย็นลง หยิบรีโมตข้างตัวขึ้นมาเปิดทีวีแล้วก็เปลี่ยนไปที่ช่องข่าว

"...การแข่งขัน U19 Elite Free Fighting ครั้งที่ 37 กำลังจะเริ่มรอบคัดเลือก นักกีฬาเยาวชนดาวรุ่งของแต่ละสโมสรต่างก็เฝ้ารอคอยอย่างใจจดใจจ่อ...วันนี้เราจะไปสัมภาษณ์นักกีฬาตัวเก็งของการแข่งขันครั้งนี้..."

"...เมื่อวันที่ 8 ตุลาคม เวลา 14.00 น. เกิด 'แผ่นดินไหว' ขนาด 4.1 ในเขตตงเฉิงของเมืองผิงเฉิง ภายใต้การบัญชาการของสมาชิกรัฐสภาผู้มีอำนาจปกครอง ฉู่หมิ่นอี้ ประชาชนต่างก็ดำเนินการอพยพฉุกเฉินอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย ไม่มีผู้ใดได้รับบาดเจ็บ..."

"...บริษัทรักษาความปลอดภัยคังเต๋อได้ประกาศเมื่อไม่นานมานี้ว่าได้ทำลายองค์กรอาชญากรรมขนาดใหญ่ 'ลัทธิหลง' ไปแล้ว ผู้รับผิดชอบของคังเต๋อกล่าวว่าลัทธิหลงเป็นลัทธิที่แอบอ้างเป็นศาสนาแต่แท้จริงแล้วเป็นกลุ่มโจรที่ชั่วร้ายผิดกฎหมายที่ทำร้ายสังคมมานานกว่า 60 ปี เพื่อปกป้องความมั่นคงของสังคมและความปลอดภัยของพลเมือง คังเต๋อจะไม่ยอมให้คนร้ายใดๆ..."

"...เมื่อเร็วๆ นี้ กลุ่มลักลอบขนของเถื่อนจากเขตแดนได้ขนของเถื่อนจำนวนมากข้ามแนวป้องกันเมืองชายแดนมาแล้ว กำลังมุ่งหน้ามายังแผ่นดินใหญ่ โปรดให้พลเมืองเมืองผิงเฉิงทุกท่านเตรียมมาตรการป้องกันความปลอดภัย..."

...

ไม่รู้ผ่านไปนานแค่ไหน

[การดูดซับสารแห่งเทพเสร็จสิ้น]

เมื่อมีข้อความบรรทัดหนึ่งเด้งขึ้นมาบนแผงทักษะ จุดแสงสีทองที่ลอยอยู่บนหน้าจอก็หายไปหมด

และบนแผงทักษะ ที่ด้านล่างสุดของแถบทักษะ มีทักษะใหม่ปรากฏขึ้นมา และไม่เหมือนกับตัวอักษรสีดำของทักษะทั่วไป แต่เป็นตัวอักษรสีทองที่เปล่งประกาย

[ฝาแฝด (ยังไม่ได้เปิดใช้งาน): ทักษะแห่งเทพ ต้องใช้สารแห่งเทพ 525/500 ในการเปิดใช้งาน]

[เงื่อนไขเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เปิดใช้งานหรือไม่]

  [ใช่/ไม่ใช่]

ทักษะแห่งเทพ?

เซี่ยจิงเบิกตากว้าง

พอได้ยินก็รู้เลยว่าไม่ใช่ทักษะทั่วไปอย่างแน่นอน

เซี่ยจิงรีบแตะนิ้วไปที่ [ใช่] ทันที

[เปิดใช้งานสำเร็จ]

[ฝาแฝด Lv1 (สารแห่งเทพที่ต้องใช้ในการอัปเกรด: 25/100)]

[ผล:

แบบพาสซีฟ: มีชีวิตสองครั้ง เมื่อตายสามารถเลือกเวลาฟื้นคืนชีพได้อย่างอิสระภายใน 7 วัน เวลาคูลดาวน์: สามเดือน

แบบแอคทีฟ: ยังไม่ได้ปลดล็อก (สารแห่งเทพที่ต้องใช้ในการปลดล็อก 25/500)

ร่างแห่งเทพ: ยังไม่ได้ปลดล็อก (เงื่อนไขการปลดล็อก: เลเวลถึง Lv10 สารแห่งเทพ 25/2000)]

"!?"

ตกใจ

ถึงแม้ว่าจะเตรียมใจไว้ล่วงหน้าแล้วว่า 'ทักษะแห่งเทพ' ต้องไม่เหมือนกับทักษะทั่วไป แต่เซี่ยจิงก็ไม่คิดว่าจะเวอร์วังขนาดนี้

"ท่านผู้สร้าง ท่านเปิดเผยตัวแล้วใช่มั้ย ไม่คิดจะอยู่กับฉันในฐานะนิ้วทองธรรมดาๆ แล้วใช่มั้ย"

เมื่อกี้แผงทักษะยังเป็นนิ้วทองที่อยู่ในขอบเขตของคนธรรมดา เป็นนิ้วทองธรรมดาๆ ทั่วไป ถึงแม้ว่าความเร็วในการพัฒนาจะเร็วกว่าปกติเล็กน้อย แต่ก็ยังอยู่ในขอบเขตของเหตุผล

แต่พอ "ฝาแฝด" ออกมา ก็พาเขาข้ามเข้าสู่ประตูโลกเหนือธรรมชาติโดยตรง

นี่เป็นทักษะที่ไม่สนใจเหตุผลและหลักฟิสิกส์

ชีวิตสองครั้ง และเมื่อตายสามารถเลือกเวลาฟื้นคืนชีพได้ นั่นหมายความว่าไม่กลัวโดนเฝ้าซ้ำ ไม่เกิดเรื่องตลกที่ว่าเพิ่งตายก็ฟื้นคืนชีพแล้วก็โดนฆ่าซ้ำอีก

นี่มันทักษะการรักษาชีวิตที่ยอดเยี่ยมขนาดไหน ไม่ใช่เหรียญฟื้นคืนชีพแบบใช้ครั้งเดียว แต่เป็นเหรียญฟื้นคืนชีพที่สามารถใช้ได้อีกครั้งเมื่อเวลาคูลดาวน์สิ้นสุดลง

ถึงแม้ว่าเวลาคูลดาวน์จะค่อนข้างนาน แต่ถ้าปัดเศษก็เท่ากับฟื้นคืนชีพได้ไม่จำกัด

ดูจากสิ่งที่เขียนบนแผงทักษะแล้ว นี่เป็นเพียงผลแบบพาสซีฟของ "ฝาแฝด" เท่านั้น

"แม่เจ้า ทำไม"

เซี่ยจิงรู้สึกเหมือนมีมดไต่ไปทั่วร่างกาย

แบบพาสซีฟยังเก่งขนาดนี้ แบบแอคทีฟต้องเก่งมากแน่ๆ

แต่กลับต้องใช้สารแห่งเทพในการปลดล็อก เขาจะไปหาจากที่ไหน

แล้ว 'ร่างแห่งเทพ' นี่คือผลแบบไหนอีก...

ความคิดมากมายผุดขึ้นมาในหัว เซี่ยจิงสีหน้าแปรเปลี่ยนไม่หยุด

ในตอนนี้ จู่ๆ แมวดำในอ้อมแขนก็กระพริบตาแล้วลืมตาขึ้นอย่างช้าๆ

มันเงยหน้าขึ้น มองไปที่เซี่ยจิงที่อุ้มมันไว้ในอ้อมแขน

เมื่อเห็นเช่นนั้น เซี่ยจิงก็กดความคิดไว้ชั่วคราว ยกมือขึ้นลูบหัวแมว

พูดด้วยน้ำเสียงรู้สึกผิดเล็กน้อย: "ตื่นแล้วเหรอ"

ไม่ได้ขอความยินยอมจากเจ้าของร่างก่อนที่จะดูดซับสารแห่งเทพไป ไม่รู้ว่าจะส่งผลอะไรต่อแมวดำตัวนี้

เมื่อกี้ตื่นเต้นเกินไปจนไม่ได้คิดอะไร แต่พอคิดได้ก็รู้สึกผิดขึ้นมา

ถึงแม้ว่าเซี่ยจิงจะยอมรับว่าเส้นทางแห่งศีลธรรมของตัวเองค่อนข้างยืดหยุ่นและเปลี่ยนแปลงได้ แต่พอเห็น 'เจ้าทุกข์' ตื่นขึ้นมาต่อหน้าต่อตา ก็อดรู้สึกผิดไม่ได้

แมวดำที่ซุกตัวอยู่ในอ้อมแขนของเซี่ยจิงมองเขาอยู่นิ่งๆ ก่อน แล้วก็เหมือนจะยังไม่เข้าใจสถานการณ์ในตอนนี้

สายตาของมันหันไปมองรอบๆ กวาดสายตามองไปทั่ว แล้วก็กลับมาที่ใบหน้าของเซี่ยจิงอีกครั้ง

ดวงตาสีเขียวมรกตเหมือนมีแสงวูบผ่าน

แมวดำพูดออกมา

"เหมียว~~"

เสียงนั้น

ทำให้เซี่ยจิงขนลุกไปทั้งตัว

...