บทที่ 754 ผู้ฝึกเซียนเสียสติ
"สมาพันธ์โค่นสวรรค์..." หลิวเวินอวี่ตกตะลึงยิ่งนัก พึมพำอยู่ในปาก แต่สายตากลับจ้องมองแผ่นศิลายุคสิ้นสุดเหนือศีรษะไม่วางตา แม้กระทั่งยื่นมือออกไปลูบคลำโดยไม่รู้ตัว ในฐานะสายลับที่แฝงตัวมาจากสมาพันธ์ห้าผู้อาวุโส และเกือบจะถูกกระจกเทียนเสวียนบีบจนหมดหนทาง เขารู้ดีถึงคุณค่าอันล้ำเลิศของสิ่งนี้ "นี่คืออ...