บทที่ 493 หลิ่วอวิ๋นซางเหริน
บทที่ 493 หลิ่วอวิ๋นซางเหริน เหนือผืนน้ำ และผืนดินอันไกลโพ้นจากนิกายหุ่นเชิด แสงสีขาวส่องประกาย หลังจากประกายแสงหายไป เผยให้เห็นร่างที่น่าเวทนา ร่างกายแตกสลายเปื้อนเลือด แทบมองไม่ออกว่ารูปร่างเดิมเป็นอย่างไร ราวกับตะเกียงน้ำมันที่กำลังจะดับ หากไม่ใช่เพราะแผ่นยันต์แปดทิศที่หน้าอกช่วยรักษาชีวิต หลี่อว...
