บทที่ 30 เข้าสู่การทดสอบ

หลงเฉินเริ่มเดินตรงไปที่ทางเข้าชั้นที่ 2 โดยมีผู้อาวุโสหยางเดินตามหลังอย่างใกล้ชิด ในไม่ช้าหลังเฉินก็เดินมาอยู่ด้านหน้ากำแพงม่านพลังสู่ชั้นที่ 2 ของหอสมบัติ

หลงเฉินสูดลมหายใจเข้าลึกๆ และเริ่มเดินผ่านมันเข้าไป ซึ่งเขาสามารถเดินผ่านม่านพลังได้อย่างง่ายดาย ราวกับไม่มีอะไรมากีดขวางเส้นทางของเขา

หลงเฉินรู้ว่าที่เขาสามารถผ่านม่านพลังนี้ได้อย่างง่ายดายนั่นเป็นเพราะเขาทะลวงผ่านระดับก่อจิตวิญญาณขั้น 5 แล้ว แต่เขาก็ไม่คิดว่ามันจะง่ายขนาดนี้

ในขณะที่ผู้อาวุโสหยางกำลังยืนตกตะลึงเมื่อเขาเห็นหลงเฉินเดินผ่านม่านพลังนี้ได้อย่างง่ายดาย เขาไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองว่าหลงเฉินจะผ่านเข้าไปได้

ผู้อาวุโสหยางคิดถึงความเป็นไปได้สองอย่างที่สามารถอธิบายเรื่องที่เกิดขึ้นนี้ได้ อย่างแรกคือ หลงเฉินใช้สิ่งประดิษฐ์บางอย่างที่ทำให้เขาสามารถผ่านกำแพงม่านพลังนี้ไปได้ อย่างที่สองคือ หลงเฉินทะลวงผ่านระดับก่อจิตวิญญาณขั้น 5 ในเวลาแค่ 2 วัน

ไม่ว่ากรณีใดก็ตาม ผู้อาวุโสหยางตระหนักดีว่าเขาไม่สามารถขัดขวางหลงเฉินจากการทดสอบได้ และเขาก็ไม่สามารถค้นตัวอีกฝ่ายเพื่อหาสิ่งประดิษฐ์ได้เช่นกัน มิฉะนั้นผู้อาวุโสหยางจะลงเอยด้วยการทำให้ผู้นำหลงเหรินขุ่นเคืองที่มาสงสัยว่าหลานชายของเขาโกงการทดสอบ

“เจ้าผ่านการทดสอบแล้ว ตามข้ามา”

ผู้อาวุโสหยางตัดสินใจหยุดคิดเรื่องพวกนั้น และพาหลงเฉินไปยังสถานที่ทดสอบถัดไปหลังจากที่เขาผ่านกำแพงม่านพลังนี้ได้

หลงเฉินเดินตามผู้อาวุโสหยางอย่างใกล้ชิด และมองไปรอบๆด้วยความสงสัย เนื่องจากนี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้ขึ้นมาชั้นที่ 2 และได้เห็นสมบัติระดับจิตวิญญาณขั้นต่ำมากมายวางอยู่บนชั้น ขณะเดินผ่านพวกมัน

“ผู้อาวุโสหยาง ทำไมข้าถึงเห็นแค่สมบัติระดับจิตวิญญาณขั้นต่ำเท่านั้น? สมบัติที่มีระดับสูงกว่านั้นอยู่ลึกเข้าไปอีก?” หลงเฉินถามผู้อาวุโสหยาง

“ฮ่าฮ่าฮ่า....ใช่แล้ว สมบัติระดับสูงมีสถานที่พิเศษเป็นของตัวเอง เช่นเดียวกับราชาที่ไม่อยู่ในบ้านของสามัญชน พวกเราเก็บอาวุธระดับสูงไว้ในพื้นที่พิเศษ เจ้าจะได้เห็นพวกมันถ้าเจ้าแข็งแกร่งขึ้น” ผู้อาวุโสหยางพูดพรางหัวเราะ

หลังจากเดินไปได้สักพัก พวกเขาก็มาถึงประตูทางเข้าห้องหนึ่ง มันถูกปิดอย่างแน่นหนาและมีประตูสีดำอยู่ตรงกลาง

“นี่คือห้องที่เจ้าจะต้องผ่านการทดสอบ การทดสอบนั้นเรียบง่ายมาก แต่แตกต่างจากก่อนหน้านี้ ในตอนที่เจ้าเลือกอาวุธชิ้นแรกของชั้นที่ 1” ผู้อาวุโสหยางบอกหลงเฉิน

“การทดสอบครั้งก่อนเกี่ยวกับความสามารถของเจ้า ซึ่งตอนนั้นเจ้ามีพรสวรรค์ที่ยอดเยี่ยมและแข็งแกร่งที่สุดในหมู่คนรุ่นเดียวกัน จึงเป็นธรรมดาที่เจ้าจะผ่านการทดสอบ แต่การทดสอบครั้งนี้ มันเป็นการทดสอบเกี่ยวกับความแข็งแกร่งและศักยภาพของเจ้า” ก่อนที่หลงเฉินจะได้พูดถามอะไร ผู้อาวุโสหยางยังคงพูดไม่หยุด

“ลุงหยาง ท่านสามารถบอกข้าเพิ่มเติมได้หรือไม่?” หลงเฉินถามอย่างสุภาพ

“แน่นอน เทียนน้อย ในเมื่อเจ้ากำลังจะเข้าไปรับการทดสอบ เช่นนั้นข้าก็จะบอกเจ้า การทดสอบนี้ค่อนข้างเรียบง่าย แต่ก็ถือว่ายาก ภายในห้องจะมีค่ายกลอยู่ ทันทีที่เจ้าเข้าไปในห้อง ค่ายกลก็จะเริ่มทำงานและการทดสอบของเจ้าก็จะเริ่มต้นขึ้น”

“เจ้าจะต้องเผชิญหน้ากับสัตว์อสูรระดับจิตวิญญาณ 5 ตัว โดยต่อสู้กับพวกมันทีละตัว ซึ่งแต่ละตัวจะแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ และสัตว์อสูรตัวที่ 5 ที่เจ้าจะต้องเผชิญหน้าอาจจะแข็งแกร่งกว่าเจ้า 5 ขั้น” ผู้อาวุโสหยางบอกหลงเฉินเกี่ยวกับการทดสอบนี้อย่างตรงไปตรงมา

“หมายความว่าถ้าข้าทะลวงผ่านระกับก่อจิตวิญญาณขั้น 5 สัตว์อสูรตัวที่ 5 ที่ข้าต้องเผชิญหน้าก็อาจอยู่ระดับจิตวิญญาณขั้น 10? ซึ่งข้าจะต้องเอาชนะมันให้ได้ถึงจะได้คะแนนดีที่สุด? ถ้างั้นหากข้าอยู่ในระดับก่อจิตวิญญาณขั้น 8 ข้าจะต้องเผชิญหน้ากับสัตว์อสูรระดับแก่นทองขั้น 3 ในการทดสอบอย่างั้นหรือ?” หลงเฉินถามอย่างประหลาดใจ

“นั่นก็ต่อเมื่อเจ้าอยากผ่านการทดสอบนี้ได้อย่างสมบูรณ์ แต่เจ้าไม่จำเป็นต้องเอาชนะสัตว์อสูรทั้ง 5 ตัว แค่เจ้าสามารถเอาชนะมันได้ 1 ตัว เจ้าก็ได้รับอาวุธระดับจิตวิญญาณแล้ว แต่ยิ่งเจ้าผ่านด่านการทดสอบนี้มากเท่าไหร่ อาวุธระดับจิตวิญญาณที่เจ้าจะได้รับก็จะสูงขึ้นเท่านั้น”

“แล้วใครผ่านด่านได้มากที่สุดในการทดสอบครั้งนี้?” หลงเฉินถามผู้อาวุโสหยางด้วยความอยากรู้อยากเห็น

“ในบรรดาคนรุ่นเจ้า คือ บุตรชายของผู้อาวุโสสูงสุด หลงชู เขาสามารถเอาชนะสัตว์อสูรที่มีระดับบ่มเพาะพลังเหนือกว่าตัวเอง 2 ขั้น ในตอนที่เขาอยู่ในระดับก่อจิตวิญญาณขั้น 6”

“เจ้าอาจรู้อยู่แล้วว่าสัตว์อสูรนั้นมีความแข็งแกร่งกว่ามนุษย์มาก แม้จะมีระดับบ่มเพาะพลังเท่ากันก็ตาม จนถึงตอนนี้ ยังไม่มีใครผ่านการทดสอบด่านที่ 3 ในรุ่นของเจ้า ส่วนคนรุ่นก่อน...” ผู้อาวุโสหยางหยุดพูดและมองดูหลงเฉินอยู่ชั่วครู่ จากนั้นเขาก็พูดต่อว่า

“คนรุ่นก่อน คือพ่อของเจ้า หลงจุน เขาผ่านด่านที่ 3 ของการทดสอบครั้งนี้ และเข้าสู่ด่านที่ 4 แต่หลังจากที่รับการทดสอบของด่านที่ 4 อยู่เนิ่นนาน เขาก็ไม่สามารถผ่านมันไปได้” ผู้อาวุโสหยางบอกกับหลงเฉิน

“สุดยอด พ่อของข้าเป็นคนที่น่าทึ่งมาก เอาล่ะถึงเวลาที่ข้าต้องเข้าไปข้างในแล้ว มาดูกันว่าผลการทดสอบของข้าจะเป็นเช่นไร” หลงเฉินกล่าวขณะที่เขาเริ่มเดินไปที่ประตู

ในขณะที่หลงเฉินกำลังจะเปิดประตูและเข้าไปข้างใน ผู้อาวุโสหยางก็หยุดเขาเอาไว้และพูดต่อว่า

“อีกเรื่องหนึ่งที่ข้าต้องบอกเจ้า ทันทีที่เจ้าเสร็จสิ้นการทดสอบ หากเจ้าผ่านด่าน 2 หรือสูงกว่านั้น ค่ายกลนี้จะหยุดทำงานและจะมีประตูบานหนึ่งภายในห้องเปิดออก หลังจากที่เจ้าพ่ายแพ้”

“เมื่อประเมินความสามารถของเจ้าแล้ว มันจะพาเจ้าไปยังสถานที่ที่มีอาวุธเหมาะสมกับเจ้ารออยู่ ข้าขอให้เจ้าโชคดี” ผู้อาวุโสหยางกล่าว

หลงเฉินเปิดประตูและเข้าไปข้างใน ซึ่งมีผลึกโปร่งใส 5 ชิ้นอยู่ด้านบนของประตูสีดำ และทันทีที่หลงเฉินเข้ามา ผลึกก้อนหนึ่งก็ส่องแสงสีเหลือง ซึ่งทำให้ผู้อาวุโสหยางทราบได้ทันทีว่าการทดสอบได้เริ่มต้นแล้ว และเขายังคงยืนรออยู่ที่นั่นเพราะเขาต้องการเห็นผลการทดสอบของหลงเฉิน

เมื่อหลงเฉินเข้ามาในห้อง เขาก็เห็นค่ายกลบนพื้นเริ่มส่องแสงสว่าง ก่อนที่ทุกอย่างจะกลายเป็นสีขาว และหลงเฉินก็พบว่าเขายืนอยู่ในทุ่งกว้าง

หลงเฉินรู้ว่าการทดสอบได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว