ตอนที่ 30 ความท้าทายที่แตกต่างไป

เย่เฉิน แค่มาทานอาหารเฉยๆ ไม่ได้ไปหาผู้จัดการร้านช่างหรานจู และเขา กับไป๋ ฮันเยียน เลือกที่จะมานั่งที่โต๊ะริมหน้าต่าง

บริกรย่อมจำ เย่เฉิน ได้ว่าเขาเป็นเจ้าของร้าน

ที่สำคัญเธอรู้ดีว่าเจ้านายของเธอไม่ชอบให้ใครมารบกวน ดังนั้นเธอจึงไม่เข้าไปเอาใจมากเกินไป แค่ปฏิบัติต่อ เย่เฉิน เหมือนกับลูกค้าธรรมดาๆ คนหนึ่ง

หลังจากสั่งอาหาร เย่เฉิน และไป๋ ฮันเยียน ก็นั่งคุยกันขณะรอ

“คุณชอบร้องเพลง และอยากเป็นนักร้อง?”

ระหว่างคุยกัน เย่เฉิน รู้ถึงความชอบ และความฝันของ ไป๋ ฮันเยียน โดยบังเอิญ

ยังไม่ทันที่ เย่เฉิน จะพูดอะไร โทรศัพท์มือถือของเขาก็ดังขึ้น

เกม [ด้วยเงินเดือนแค่สามพัน ฉันก็กลายเป็นมหาเศรษฐีของโลกได้] มีข้อความเข้ามา

เย่เฉิน เปิดเกมด้วยความอยากรู้อยากเห็น

ทันทีที่เปิด เกมก็มีหน้าต่างป๊อปอัพเด้งขึ้นมา

[ภารกิจท้าทายระยะยาว]

[ภารกิจท้าทายด้านการฝึกฝน : ฝึกฝน ไป๋ ฮันเยียน ให้เป็นนักร้องระดับแนวหน้า ระยะเวลาท้าทาย : 1 ปี]

[รางวัลภารกิจ : หุ้น 51% ของ เซิ่งไห่ เอนเตอร์เทนเมนท์ กรุ๊ป หนึ่งในสิบบริษัทบันเทิงชั้นนำในประเทศ (หมายเหตุ : เซิ่งไห่ เอนเตอร์เทนเมนท์ กรุ๊ป มีมูลค่าตลาดเกือบ 30,000 ล้าน)]

[รางวัลภารกิจ : 1,500 คะแนนค่าประสบการณ์]

[รางวัลภารกิจ : 800 คะแนนร้านค้า]

[หากความท้าทายล้มเหลว ลงโทษปรับ : 3,000 หยวน]

เมื่อเห็นภารกิจนี้ เย่เฉิน ก็ถึงกับตกตะลึง

นี่มันเหลือเชื่อมาก

รางวัลจากภารกิจนี้มันน่าตกใจจริงๆ

หุ้น 51% ของกลุ่มบริษัทบันเทิง เซิ่งไห่ เอนเตอร์เทนเมนท์ หนึ่งในสิบบริษัทบันเทิงชั้นนำในประเทศ

หากได้หุ้น 51% เย่เฉิน จะมีอำนาจควบคุมกลุ่มบริษัท เซิ่งไห่ เอนเตอร์เทนเมนท์ ได้อย่างสมบูรณ์

นับจากนั้น กลุ่มบริษัท เซิ่งไห่ เอนเตอร์เทนเมนท์ ก็จะอยู่ภายใต้การควบคุมของ เย่เฉิน

ที่สำคัญกว่านั้น มูลค่าตลาดของกลุ่มบริษัท เซิ่งไห่ เอนเตอร์เทนเมนท์ สูงถึง 30,000 ล้านหยวน!

มูลค่าตลาด 30,000 ล้าน หากคิดเป็น 51% ของหุ้น โดยประมาณการคร่าวๆ ก็อยู่ที่ 15,300 ล้านหยวน!!!

นี่คือรางวัลมูลค่ากว่า 15,000 ล้านหยวน!

น่าตกใจจริงๆ!

ด้วยเงินจำนวนนี้ เย่เฉิน จะกลายเป็นมหาเศรษฐี เรียกได้ว่าก้าวเข้าสู่แถวหน้าของบรรดามหาเศรษฐีในประเทศ

นอกจากทรัพย์สินแล้ว ภารกิจนี้ยังมีรางวัลค่าประสบการณ์ และคะแนนร้านค้าให้มากมายอีกด้วย

1,500 คะแนนค่าประสบการณ์!

800 คะแนนร้านค้า!

ด้วยสิ่งเหล่านี้ ระดับผู้เล่น และระดับร้านค้าในเกมของ เย่เฉิน อาจเพิ่มขึ้นสองถึงสามระดับได้ ..ในคราวเดียว

ถึงตอนนั้น เย่เฉิน จะสามารถซื้อของในร้านค้าได้หลายชิ้นในคราวเดียวเช่นกัน

และในเวลานั้น มูลค่าของสินค้าที่อยู่ในร้านค้าจักเพิ่มขึ้นเป็นหลายสิบเท่าจากตอนนี้

แค่คิดก็รู้สึกดีแล้ว

เย่เฉิน จมอยู่ในความคิดของตัวเอง

[ภารกิจท้าทายระยะยาว คุณยอมรับ หรือปฏิเสธ?]

[ยอมรับ]

[ปฏิเสธ]

ในเวลานี้เอง เกมก็มีหน้าต่างป๊อปอัพเด้งขึ้นมาอีกครั้ง

ไม่จำเป็นต้องคิดเลย เย่เฉิน เลือกที่จะยอมรับภารกิจแน่นอน

หากเขาทำภารกิจสำเร็จ เย่เฉิน จะได้ผลตอบแทนมหาศาล

ถ้าแม้ล้มเหลว ก็แค่ถูกลงโทษโดยปรับเป็นเงินเพียง 3,000 หยวนเท่านั้น

ด้วยมูลค่าของ เย่เฉิน ในปัจจุบันถึง 500 ล้านหยวนแล้ว 3,000 หยวนแทบจะไม่ถือว่าเป็นอะไรเลย ..จนเขาสามารถมองข้ามมันไปได้เลยด้วยซ้ำ

เย่เฉิน ครุ่นคิดในใจ

ด้วยฐานรากของบริษัท อี้หลิน เอเจนซี่ ..ในตอนนี้ การผลักดัน ไป๋ ฮันเยียน ให้กลายเป็นนักร้องก็ไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้

แน่นอนว่า การส่ง ไป๋ ฮันเยียน ให้เข้าสู่วงการบันเทิงโดยตรงนั้นไม่ใช่เรื่องที่สมเหตุสมผล

วงการบันเทิงนั้นลึกล้ำมาก สำหรับมือใหม่คนหนึ่ง การที่จะกลายเป็นนักร้องนั้นเป็นเรื่องที่ยากลำบากอย่างยิ่ง

ในวงการบันเทิงที่กว้างใหญ่ บริษัท อี้หลิน เอเจนซี่ที่มีมูลค่ากว่าหนึ่งพันล้านหยวนนั้นแทบจะไม่ถือว่าเป็นอะไรเลย เป็นเพียงแค่หยดน้ำหยดหนึ่งในมหาสมุทร

ดังนั้น เย่เฉิน จึงตัดสินใจเปลี่ยนวิธีการใหม่

ก่อนหน้านี้ มีบรรดาสตรีมเมอร์ หรือเน็ตไอดอลที่มีแฟนคลับจำนวนมากหลายคนที่เข้าสู่วงการบันเทิง

ผลลัพธ์ดูเหมือนจะไม่ค่อยดีนัก แต่ก็ยังดีกว่าการบุกเข้าวงการบันเทิงโดยตรง

ตอนนี้ ด้วยการสนับสนุนของบริษัท อี้หลิน เอเจนซี่ ไป๋ ฮันเยียน สามารถเริ่มต้นจากการเป็นสตรีมเมอร์ร้องเพลงได้ แล้วค่อยๆ ก้าวพัฒนาขึ้นไปทีละขั้น

เมื่อสะสมจำนวนแฟนคลับได้มากพอแล้ว ค่อยก้าวเข้าสู่วงการบันเทิง

ด้วยวิธีนี้ ย่อมดีกว่าการที่บุกเข้าไปในวงการบันเทิงโดยตรงแน่นอน

เขาเพิ่งจะไล่ หลิง ซีเอ๋อร์ ออกไป ทรัพยากรที่เคยเป็นของ หลิง ซีเอ๋อร์ ในบริษัทก็บังเอิญว่างเปล่าแล้วตอนนี้

ตราบใดที่ เย่เฉิน พูดคำเดียว บริษัท อี้หลิน เอเจนซี่ก็สามารถมอบทรัพยากรเหล่านั้นให้ ไป๋ ฮันเยียน ได้

ด้วยทรัพยากรเหล่านี้ และการสนับสนุนจากบริษัท อี้หลิน เอเจนซี่อย่างเต็มที่ ไป๋ ฮันเยียน ก็ไม่ใช่ปัญหาในการจะกลายมาเป็นสตรีมเมอร์ชื่อดัง

ในใจของ เย่เฉิน เขาได้วางแผนคร่าวๆ ไว้แล้ว

“คุณชอบร้องเพลงจริงๆ และอยากเป็นนักร้อง ..หรือเปล่า?”

เย่เฉิน ถาม ไป๋ ฮันเยียน อย่างจริงจัง

“อืม....ใช่ค่ะ”

แม้ว่าจะรู้ว่า การพูดว่าตัวเองชอบงานอื่นต่อหน้าเจ้านายนั้นเป็นเรื่องที่ไม่ค่อยดีเลย

แต่ ไป๋ ฮันเยียน ไม่อยากโกหก และเธอก็ไม่รู้จักการโกหกด้วย

“ดี ถ้าอย่างนั้น ผมยินดีให้โอกาสคุณ และผมจะให้บริษัทสนับสนุนคุณอย่างเต็มที่”

“ผมอยากให้คุณเริ่มต้นจากการเป็นสตรีมเมอร์ร้องเพลงก่อน สร้างฐานแฟนคลับขึ้นมาให้ได้ก่อน แล้วค่อยก้าวเข้าสู่วงการบันเทิง คุณโอเคไหม?”

เย่เฉิน ถามความคิดเห็นของ ไป๋ ฮันเยียน

“อ๊ะ?”

ไป๋ ฮันเยียน รู้สึกงงกับคำถามอย่างกะทันหันของ เย่เฉิน

แต่หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง ไป๋ ฮันเยียน ก็พยักหน้าแสดงความเต็มใจออกมา

เธอยินดีที่จะต่อสู้เพื่อความฝันของตัวเอง

อย่าลืมว่าโอกาสในชีวิตมีไม่มากนัก ถ้าพลาดไป อาจจะต้องเสียใจไปตลอดชีวิต

ตอนนี้มีโอกาสที่จะทำให้ความฝันของเธอเป็นจริง ไป๋ ฮันเยียน จึงไม่อยากพลาดโอกาสนี้ไป

“ดี”

หลังจากได้รับการยืนยันจาก ไป๋ ฮันเยียน เย่เฉิน ก็คลิกตัวเลือก [ยอมรับ] ในเกมทันที

[เริ่มต้นภารกิจท้าทายด้านการฝึกฝนในระยะยาว : ฝึกฝน ไป๋ ฮันเยียน ให้เป็นนักร้องระดับแนวหน้า ระยะเวลาท้าทาย : 1 ปี]

เย่เฉิน เริ่มต้นความท้าทายได้อย่างราบรื่น

“ตอนนี้คุณทำงานไปตามปกติก่อน เมื่อมีเวลาว่าง ก็ให้ฝึกฝนการร้องเพลงมากขึ้น ผมจะพูดคุยหารือเรื่องนี้กับคนในบริษัท และวางแผนอย่างละเอียด…”

เย่เฉิน ได้ให้คำแนะนำกับ ไป๋ ฮันเยียน

แม้ระยะเวลาท้าทายจะมีเวลาแค่ 1 ปี แต่คุณก็ไม่สามารถเร่งรีบได้

คุณต้องวางแผนอย่างละเอียดก่อน เมื่อพร้อมแล้วค่อยเริ่มลงมือ

“ขอบคุณค่ะ”

ไป๋ ฮันเยียน ขอบคุณ เย่เฉิน จากใจ

นี่เป็นโอกาสที่ เย่เฉิน มอบให้เธอ ไป๋ ฮันเยียน รู้สึกขอบคุณเขาอย่างมากในใจ

ไม่นาน อาหารก็ถูกนำมาเสิร์ฟ ทั้งสองคนจึงเริ่มทานอาหารกัน

ในขณะที่ทั้งสองคนทานไปได้ครึ่งทาง มีชายแปลกหน้าคนหนึ่งเดินผ่านมา และจู่ๆ เขาก็หยุดกะทันหัน

“ไป๋ ฮันเยียน?”

ชายแปลกหน้าตะโกนขึ้นด้วยความประหลาดใจ

เมื่อได้ยินว่ามีคนเรียกตัวเอง ไป๋ ฮันเยียน ก็พลันเงยหน้าขึ้นมองเขา

เอ๊ะ?

ไป๋ ฮันเยียน เพียงรู้สึกว่าชายคนนี้ดูคุ้นเคยมาก แต่ทันใดนั้นก็นึกชื่อของเขาไม่ออก

ชายแปลกหน้าดูเหมือนจะสังเกตเห็นความอึดอัดใจของ ไป๋ ฮันเยียน นั่นจึงทำให้เขารู้สึกเศร้าใจเล็กน้อย

“เป็นฉันเองไงจำไม่ได้เหรอ? เพื่อนร่วมชั้นมหาวิทยาลัย เว่ย รุ่ยเหยี่ยน”

ชายคนนั้นกล่าวแนะนำตัวเอง

เวลาผ่านไปหนึ่งปี เพื่อนที่ไม่ค่อยสนิทกัน ไป๋ ฮันเยียน จึงนึกชื่อเขาไม่ออกในทันที

ในสมัยเรียนมหาวิทยาลัย ไป๋ ฮันเยียน ไม่ได้สนิทกับ เว่ย รุ่ยเหยี่ยน แม้ว่าจะเป็นเพื่อนร่วมชั้นกัน แต่แทบจะไม่เคยคุยกันเลย

กลับกัน ไป๋ ฮันเยียน ซึ่งเป็นดั่งดอกไม้งามประจำมหาวิทยาลัย คนอื่นๆ จึงจำเธอได้อย่างชัดเจน

“อ๋อ เพื่อนร่วมชั้น เว่ย นี่เอง”

หลังจากได้ยินการแนะนำตัวเองของ เว่ย รุ่ยเหยี่ยน ไป๋ ฮันเยียน ก็เข้าใจทันที และจำได้แล้ว

หลังจากแนะนำตัวเองเสร็จ เว่ย รุ่ยเหยี่ยน ก็ทำตัวเหมือนสนิทสนมทันที เขาหยิบเก้าอี้จากข้างๆ มานั่งระหว่าง เย่เฉิน กับไป๋ ฮันเยียน

“คนนี้คือแฟนของคุณเหรอ?”

เว่ย รุ่ยเหยี่ยน มอง เย่เฉิน อย่างสงสัย และถาม

“ไม่ใช่แฟนของฉัน เขาเป็น.....”

ไป๋ ฮันเยียน เตรียมที่จะพูดแนะนำ เย่เฉิน แต่ เย่เฉิน กลับพูดแทรกขึ้นก่อน

“เพื่อน”

เย่เฉิน ตอบไปสั้นๆ เขายังคงครุ่นคิดถึงวิธีที่จะพัฒนา ไป๋ ฮันเยียน ให้กลายเป็นนักร้องได้อย่างไรอย่างรวดเร็ว

“เพื่อนเหรอ?”

เมื่อรู้ความสัมพันธ์ระหว่าง เย่เฉิน กับไป๋ ฮันเยียน เว่ย รุ่ยเหยี่ยน ก็พลันถอนหายใจเล็กน้อย

ไม่ใช่แฟนกันก็ดีแล้ว…