191

ใช่แล้ว ภายใต้การจับตามองของทุกคน ร่างยักษ์สีเขียวสวมชุดเกราะที่พุ่งออกมาไม่ใช่ใครอื่นนอกจาก ฮัค

พร้อมกับ ฮัค ที่พุ่งออกมาจากประตู ธอร์ ก็ถึงกับอึ้งไปเลยที่คนเฝ้าประตูไม่ใช่ใครอื่นนอกจาก ฮัค

"เดี๋ยวก่อน เดี๋ยวก่อน ข้อมูลเยอะเกินไปแล้ว!"

โทนี่สตาร์ค อดไม่ได้ที่จะกดปุ่มหยุดชั่วคราว ข้อมูลในนี้เยอะเกินไปจนทำให้เขาสับสนไปหมดแล้ว

"นี่มันเรื่องอะไรกัน" โทนี่สตาร์ค กล่าว "แล้วนี่มันเกิดขึ้นเมื่อไหร่ ธอร์ อยู่ โลกิ ก็อยู่ แล้ว ฮัค ยังมีชีวิตอยู่ได้ยังไง"

"ฉันว่าเราน่าจะเข้าใจผิดกันแล้ว" นิคฟิวรี่ พูดขึ้น "เราคิดว่านี่อาจจะเป็นเรื่องในอนาคตอันใกล้ แต่ตอนนี้ฉันคิดว่าเราคิดผิดแล้ว นี่ไม่ใช่อนาคตอันใกล้ และสนามประลองนี้ก็ไม่ได้อยู่บนโลกด้วย หิน สัตว์ประหลาดสามหัว และพวกก็อบลินรูปร่างแปลกๆ ที่เราเห็นเมื่อกี้ไม่ใช่ชาวโลกแต่เป็นมนุษย์ต่างดาว"

"ฟิวรี่ คุณคิดแบบนั้นเพราะอะไร" กัปตันอเมริกา พูดขึ้น

"ง่ายๆ เลยก็คือสถานะของ ธอร์ เขาเป็นเจ้าชาย ในอนาคตหลังจากที่ โอดิน ตายไป หลินเฟิง ก็พูดว่าเขาได้ขึ้นครองบัลลังก์แล้ว ในฐานะกษัตริย์จะไปลงสนามประลองต่อสู้ให้คนอื่นดูเพื่อความบันเทิงได้ยังไง" นิคฟิวรี่ พูด "ดังนั้นในเรื่องนี้ต้องมีอะไรที่เราไม่รู้มากมาย แต่ที่แน่ๆ ที่นี่ไม่ใช่โลก บนโลกไม่มีคนรูปร่างแปลกๆ มากมายขนาดนี้"

ทุกคนคิดตามแล้วก็ดูเหมือนจะเป็นอย่างนั้นจริงๆ ธอร์ ในฐานะกษัตริย์ลงไปสู้ในฐานะนักสู้กลาดิเอเตอร์มันก็ดูแปลกๆ

ในประวัติศาสตร์ของโลก นักสู้กลาดิเอเตอร์เป็นอย่างไรพวกเขาก็รู้ดี

พูดกันแบบไม่ดีก็คือเป็นพวกที่เอาไว้ให้ชนชั้นสูงดูเล่น มีแต่ทาสชั้นต่ำที่สุดเท่านั้นที่จะกลายเป็นนักสู้กลาดิเอเตอร์เพื่อที่จะได้มีโอกาสพลิกชีวิตและหลุดพ้นจากการเป็นทาส

"แต่ แอสการ์ด อาจจะถูกทำลายไปแล้ว..." โทนี่สตาร์ค พูด "เขาก็ขึ้นครองบัลลังก์ที่หมู่บ้านชาวประมงแล้ว แล้วตอนนี้มาปรากฏตัวในสนามประลองมันไม่แปลกเหรอ"

"นอกจากนั้นยังมี ฮัค ด้วย จำได้ไหม ในไทม์ไลน์ของซอมบี้ ฮัค ถูกสายรุ้งส่งกลับมา ดังนั้นเป็นไปได้ไหมว่าที่นี่ ฮัค และ ธอร์ จะรวมตัวกัน" บรูซ แบนเนอร์ พูด

"แต่นั่นก็ยังไม่สามารถอธิบายได้ว่าทำไม ฮัค ถึงมาปรากฏตัวบนดาวดวงอื่นได้ เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ได้มาพร้อมกับ ธอร์" กัปตันอเมริกา พูด "ไม่งั้น ธอร์ ก็คงไม่งงขนาดนี้"

ยิ่งทุกคนวิเคราะห์ก็ยิ่งรู้สึกว่ามีคำถามมากมายจนสมองแทบจะกลายเป็นโจ๊ก

ธอร์ เองก็รู้สึกสับสนไม่แพ้กัน เขาไม่เข้าใจว่าทำไมตัวเองถึงได้ลงไปสู้ในฐานะนักสู้กลาดิเอเตอร์

เขาก็ชอบต่อสู้เหมือนกัน แอสการ์ด ก็มีประเพณีที่เคารพนักรบ

แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะกลายเป็นนักสู้กลาดิเอเตอร์

เขาชอบต่อสู้กับคนที่แข็งแกร่งกว่า แต่การเป็นนักสู้กลาดิเอเตอร์ กลายเป็นเป้าสายตาของคนอื่น นั่นมันคนละเรื่องกันเลย

ถึงแม้ว่าในอนาคต แอสการ์ด จะถูกทำลายไปแล้ว เขาได้ขึ้นครองบัลลังก์ที่หมู่บ้านชาวประมงแล้ว เขาก็ไม่มีทางกลายเป็นนักสู้กลาดิเอเตอร์ให้คนอื่นดูเล่นอย่างแน่นอน นั่นเป็นการดูถูกเขาอย่างมาก

หรือว่าในอนาคตเขาจะขัดสนขนาดนั้นจนต้องไปลงแข่งในสนามประลองบนดาวดวงอื่นเพื่อหาเลี้ยงเผ่าพันธุ์ของตัวเอง

และที่สำคัญ ในตอนนี้เขานึกถึงคำพูดของพ่อที่บอกให้เขาโอนทรัพย์สินบางส่วนไปยังโลกเพื่อป้องกันไม่ให้ถูกทำลายล้างเมื่อ แอสการ์ด เผชิญกับ แร็กนาร็อก

ตอนแรกเขาก็ยังไม่ค่อยเข้าใจว่าทำไมต้องโอนล่วงหน้า

เพราะตั้งแต่เด็กจนโตเขาก็ไม่เคยรู้สึกอะไรกับเงินเลย ชนชั้นของราชวงศ์ที่เขาอยู่สูงกว่าระดับที่ต้องใช้เงินไปแล้ว อยากได้อะไรก็มีคนเอาไปให้ ไม่ต้องใช้เงินเลย แม้แต่ โทนี่สตาร์ค ก็ยังรวยสู้ไม่ได้

ตอนนี้เขาก็เริ่มรู้สึกกังวลแล้ว

ไม่ว่าในอนาคตจะเกิดอะไรขึ้น เขาก็ไม่มีทางตกอับเหมือนในวิดีโอที่ตัวเองต้องลงไปสู้ในสนามประลองเพราะขัดสนเงินอย่างแน่นอน เพราะนั่นไม่ใช่แค่เขาที่รับไม่ได้ แต่ยังเป็นการทำให้ แอสการ์ด เสียหน้าอีกด้วย

ยิ่งไปกว่านั้น ตัวเขาเองลงไปสู้ในฐานะนักสู้กลาดิเอเตอร์ แต่ โลกิ น้องชายของเขากลับกลายเป็นแขกคนสำคัญของ แกรนมาสเตอร์ ช่างเป็นการปฏิบัติที่แตกต่างกันราวฟ้ากับเหว

ในอนาคตเกิดอะไรขึ้นกันแน่

ก่อนที่เขาจะคิดอะไรได้มากไปกว่านี้ ธอร์ ในภาพก็ร้องดีใจลั่นเพราะนี่คือคนของเขา เพื่อนร่วมรบของเขา ในที่สุดเขาก็ได้รับการช่วยเหลือแล้ว หลังจากที่ต้องมาอยู่ในสถานที่แย่ๆ แบบนี้เป็นเวลานาน

แต่สำหรับ โลกิ กลับกลายเป็นคนละเรื่องกัน เขากลัวจนหน้าซีดและถอยหลังไปเรื่อยๆ แววตาของเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัวราวกับว่าได้เห็นสัตว์ประหลาดที่น่ากลัว

เขาจำได้ถึงตอนที่เขาถูก ฮัค โยนไปโยนมาในศึก นิวยอร์ก

และตอนนี้ทุกคนก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมาอย่างสุดเสียง สำหรับ โลกิ ในภาพนั้นอาจจะผ่านมานานแล้วอย่างน้อยก็หลายปีก่อน แต่สำหรับพวกเขา มันเพิ่งจะเกิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้เอง

เมื่อกี้ที่เห็นเขาถูก ฮัค โยนไปโยนมา ท่าทางน่าสงสารมาก

ตอนนี้พวกเขาเข้าใจความรู้สึกของ โลกิ แล้ว เพราะถูกจัดการแล้วก็ยังโดนล้ออีกว่าเป็นเทพที่อ่อนแอ

นี่มันฆ่าได้แต่ดูถูกไม่ได้ชัดๆ การที่โดนโยนไปโยนมาแบบนี้มันก็คือการดูถูกคนชัดๆ

และทันใดนั้น ธอร์ ก็คิดอะไรบางอย่างออก เขาเริ่มรู้สึกไม่ดีแล้ว เขาจะไม่กลายเป็นแบบนั้นใช่ไหม

เขาคิดถึงคำพูดของ หลินเฟิง ที่บอกว่าทั้งคู่โดนโยนไปโยนมาเหมือนกัน เมื่อกี้เขายังคิดว่าตัวเองไม่มีทางตกอับขนาดนั้น เพราะเขากับ ฮัค เป็นเพื่อนร่วมรบกัน เข้าใจความสำคัญของเพื่อนร่วมรบไหม

แต่ตอนนี้เขากลับเริ่มกังวลขึ้นมาทันที

คงไม่ใช่หรอก คงไม่ใช่หรอก

ธอร์ รีบปลอบใจตัวเอง

"ข้าต้องรีบออกจากดาวดวงนี้ให้ได้!"

ในภาพ โลกิ ทำท่าเหมือนเห็นผี ถอยหลังไปเรื่อยๆ ตอนนี้เขาอยากจะออกจากสถานที่แย่ๆ นี้ไปให้ไกลที่สุด ฮัค ทำให้เขามีความทรงจำที่เลวร้ายมากมายล้วนแต่เป็นความทรงจำที่ทำให้เขาอับอายทั้งนั้น

แต่เขายังไม่ทันจะออกจากห้องรับรองก็เจอกับ แกรนมาสเตอร์ ที่เดินกลับมาพอดี

แกรนมาสเตอร์ ขวางเขาไว้แล้วพูดว่า "เฮ้ๆๆๆ จะไปไหน"

ในสนามประลอง ฮัค ยังคงคำรามอยู่ มีเสียงเชียร์มากมายดังมาจากรอบๆ

"ฮัค, ฮัค, ฮัค!"

"เจ้าไปไหนมา ข้านึกว่านายตายไปแล้ว หลังจากที่เราเจอกันครั้งล่าสุดก็เกิดเรื่องมากมายขึ้น! ค้อนของข้าก็หายไปด้วย ทุกอย่างเหมือนเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวานนี้เลย ข้าเลยจำได้แม่น" ธอร์ พูดอย่างหดหู่ ทันใดนั้นเขาก็ตกอับมาอยู่ในสถานที่แย่ๆ แบบนี้ แล้วก็ได้มาเจอเพื่อนเก่า เพื่อนร่วมรบ เขาจะไม่ตื่นเต้นได้ยังไง

ธอร์ ในภาพยังรู้สึกแปลกใจ ค้อนหายไปได้ยังไง

สำหรับเขา ค้อนของ ธอร์ มีระบบระบุตำแหน่ง เขาสามารถใช้ความคิดเรียกกลับมาได้ตลอด ดังนั้นเขาจึงไม่เคยทำหายเลย ไม่ว่าจะโยนไปที่ไหนก็สามารถเรียกกลับมาได้

และตอนนี้ ธอร์ ในภาพยังคงตื่นเต้นกับการได้เจอเพื่อนร่วมรบ เขาพูดอย่างรีบร้อน "โลกิ, โลกิ ยังมีชีวิตอยู่ เจ้าเชื่อไหม เขาอยู่ข้างบนนั่น โลกิ มานี่สิ มานี่ นี่ใครรู้ไหม"

แต่ โลกิ ที่ถูกเรียกถึงก็หน้าซีดไปหมดแล้ว กลัวว่า ฮัค จะจำเขาได้แล้วก็ตรงเข้ามาตบหน้าเขาจนกระดูกหัก นั่นมันน่ากลัวเกินไป

ฮัค อาจจะฆ่าเขาไม่ได้เพราะเขาก็เป็นเทพ แต่การทำให้เขาอับอายขายหน้า ทำให้กระดูกหักทั้งตัวนั้นทำได้ง่ายมาก

"แบนเนอร์ ข้าไม่เคยคิดว่าจะได้พูดแบบนี้!" ธอร์ พูดอย่างดีใจ "แต่ข้าดีใจมากที่ได้เจอเจ้า!"

"ฮัค, ฮัค, ฮัค!"

เสียงเชียร์ ฮัค ยังคงดังมาจากรอบๆ

"เฮ้ แบนเนอร์, แบนเนอร์!" ธอร์ ดูเหมือนจะอยากเรียกบุคลิกของ แบนเนอร์ ที่อยู่ในร่างของ ฮัค ออกมา

"ไม่มี แบนเนอร์ มีแต่ ฮัค!"

ฮัค โกรธแล้ว ในสถานที่แห่งนี้ทุกคนชอบ ฮัค ไม่มีใครรู้จัก แบนเนอร์ และไม่มีใครชอบ แบนเนอร์ แต่ไอ้นี่กลับเรียกชื่อ แบนเนอร์ ทันทีที่เจอ เขาโกรธมาก โกรธมาก

ฮัค ไม่ใช่สัตว์ป่าที่รู้จักแต่การทำลายล้าง พูดให้ถูกก็คือเขาเหมือนเด็กทารกที่ยังไม่โต เมื่อเวลาผ่านไป เขาก็เริ่มโตขึ้นและเริ่มมีความคิดเป็นของตัวเอง

ยิ่งเป็นแบบนี้ เขาก็ยิ่งโกรธ เพราะเหมือนกับว่าทุกคนชอบแต่ แบนเนอร์ ไม่ชอบ ฮัค

ตอนนี้ทุกคนก็เริ่มรู้สึกได้แล้วว่า ฮัค ในภาพไม่ปกติ

"ธอร์ อาจจะเจอเรื่องยุ่งยากแล้ว เขาอาจจะยังไม่รู้ว่าฉันก็คือฉัน ฮัค ก็คือ ฮัค ฮัค ไม่ใช่ฉันที่สติหลุดไป แต่เป็นอีกจิตวิญญาณหนึ่งที่แยกออกมาต่างหาก" บรูซ แบนเนอร์ พูด "การเรียกชื่อฉันต่อหน้า ฮัค ไม่ใช่เรื่องดีเลย ฉันรู้สึกได้ว่า ฮัค ไม่พอใจฉันมาก ในตอนที่ฉันอยู่ตรงหน้า ฮัค การเรียกชื่อ ฮัค ก็ไม่เป็นไร แต่การเรียกชื่อฉันต่อหน้า ฮัค ฉันว่าเขาคงแย่แน่ๆ"

ตอนนี้ทุกคนก็ถึงบางอ้อแล้ว ฮัค กับ บรูซ แบนเนอร์ ไม่ใช่คนเดียวกัน ถึงแม้จะใช้ร่างกายร่วมกัน แต่ก็ไม่ใช่เหมือนกับคนๆ หนึ่งที่คลั่งจนสติหลุด แต่กลับกัน มันคือจิตวิญญาณที่แยกออกมาจากกันอย่างสิ้นเชิง

และพวกเขาก็เริ่มเข้าใจแล้วว่าทำไม ธอร์ ถึงโดนโยนไปโยนมา

เขาดันไปทำให้ ฮัค โกรธเข้าแล้ว