ได้รับน้องสาว 1 EA นักแข่งระดับประเทศ (อ่านฟรี 11/09/2567)
“แฮ่ก แฮ่ก เป็นอะไรไป ?” หญิงสาวที่เห็นว่าชายหนุ่มหยุดสิ่งที่กำลังทำก็เลยกล่าวถามออกมาด้วยความสับสน น้ำเสียงของเธอสั่นเครือจากสิ่งที่ทั้งคู่เพิ่งจะทำลงไปเมื่อสักครู่นี้
หรือเธอทำอะไรที่ทำให้อีกฝ่ายไม่พอใจลงไปรึเปล่านะ ?
“เปล่าหรอก..พอดีฉันว่ามันเร็วเกินไปหน่อยน่ะ เรายังไม่รู้จักกันดีพอเลยนะ” ชายหนุ่มพยายามจะกล่าวออกมาให้ตัวเองดูเป็นสุภาพบุรุษที่สุด ถึงแม้ว่าจอนจ้อนของเขามันแทบจะทะลุกางเกงชั้นในออกมาอยู่แล้วก็เถอะ!
จะให้บอกว่ามีวิญญาณเด็กกำลังดูอยู่เลยทำต่อไม่ลงมันก็จะทำให้อีกฝ่ายหวาดกลัวหรือรู้สึกแปลก ๆ เอาได้ ไว้โอกาสหน้าค่อยว่ากันใหม่ก็ยังไม่สาย
ถึงตอนนั้นเขาคงต้องหาวิธีสร้างอาณาเขตป้องกันภูติ ผี วิญญาณให้ออกจากบริเวณที่เขาอยู่ให้ได้เสียแล้ว ไม่เช่นนั้นมันคงมีอะไรมาขัดจังหวะเอาได้อีก
“คิก นายนี่ตลกดีนะ ทั้ง ๆ ที่เพิ่งจะลูบคลำฉันแทบทั้งตัวไปเมื่อกี้เนี่ยนะ” หญิงสาวกล่าวออกมาพลางหัวเราะเบา ๆ
เมื่อครู่นี้นอกจากมือของชายหนุ่มจะลูบที่หลังของเธอแล้ว มือคู่นั้นมันยังลามปามมายังเนินอกที่เนียนนุ่มของเธออีกด้วย แถมยังบีบเสียสนุกมือ
“พะ...พอดีฉันลืมตัวไปหน่อยน่ะ ขอโทษด้วยนะ” ชายหนุ่มไม่มีอะไรจะแก้ตัวทั้งนั้น เพราะเขาทำลงไปโดยไม่รู้ตัวจริง ๆ
หรือเมื่อกี้เขาจะถูกวิญญาณเข้าสิงกันนะ ? น่ากลัวจริง ๆ !
‘พี่ชายเป็นอะไรรึเปล่าครับ ? มีอะไรให้ผมช่วยไหม’ วิญญาณของเด็กน้อยกล่าวถามออกมาด้วยความเป็นห่วง ถึงยังไงตอนนี้เขาก็มีแค่พี่ชายตรงหน้าที่พูดคุยกับเขาได้ แถมพี่ชายก็ยังใจดีอีกต่างหาก
แต่ทำไมพี่ชายถึงมองเขาด้วยสายตาเหมือนโกรธเขากันนะ ?
‘ไม่มีอะไรหรอก ไว้เดี๋ยวพี่หาที่อยู่ในบ้านให้นะ นายจะได้เฝ้าบ้านให้พี่ได้’ ชายหนุ่มตอบกลับเด็กน้อยไปในใจ ซึ่งนั่นก็ทำให้เด็กน้อยดีใจมากที่จะได้ทำประโยชน์ให้กับพี่ชายของเขาบ้าง
ด้วยความที่เหมาเจ๋อนั้นแต่เดิมเป็นเพียงเด็กที่อายุไม่ถึงสิบขวบ เขาเลยยังไร้เดียงสาเอามาก ๆ ย่อมไม่รู้ว่าสิ่งที่เย่เซวียนกับหญิงสาวตรงหน้าทำมันคืออะไร ชายหนุ่มจึงโกรธเด็กตรงหน้าไม่ลง
“ไม่เป็นไรหรอก ถ้านายคิดมากเรามาเป็นเพื่อนกันก่อนดีไหม ?” หญิงสาวที่เห็นท่าทางของชายตรงหน้าก็พอจะเข้าใจว่าเขาคงจะอายขึ้นมาเลยหาเรื่องกลบเกลื่อนจึงตามน้ำไป
ความจริงเธอก็ไม่คิดว่าสถานการณ์มันจะบานปลายมาถึงขนาดนี้ ไม่รู้จะเรียกว่าโชคดีหรือโชคร้ายสำหรับเธอดีที่ชายตรงหน้าเป็นชายหนุ่มจิตใจดีเช่นนี้ เพราะถ้าเป็นคนจิตใจไม่ปกติเธอก็อาจถูกปล้นเอาได้
ถึงแม้ว่าเธอจะมีปืนช็อตไฟฟ้าแอบเอาไว้ก็เถอะ!
ด้วยความที่เธอเพิ่งจะอายุแค่สิบแปดปีและเป็นลูกครึ่งจีน-อเมริกาทำให้เธอไม่ได้คิดมากเรื่องความสัมพันธ์ขนาดนั้น แต่เธอก็ยังไม่เคยทำเรื่องอย่างว่าเหมือนกัน ถึงจะมีแฟนมาหลายคนก็เถอะ
อย่างมากก็แค่จูบกันก็เท่านั้น...
ไม่รู้ทำไมกับชายตรงหน้าเธอถึงรู้สึกเหมือนกับว่าเขามีเสน่ห์บางอย่างที่ชักจูงให้เธออยากอยู่ใกล้ ๆ ก็ไม่รู้ มันเป็นความรู้สึกที่ว่าเมื่อเธออยู่ใกล้เขาแล้วเธอจะรู้สึกอบอุ่นและปลอดภัย
“ได้สิ! ขอแนะนำตัวอีกที ฉันเย่เซวียนนะ อายุ 20 ปี” ชายหนุ่มยิ้มออกมาก่อนจะกล่าวแนะนำตัว ความจริงเขาควรจะแนะนำตัวตั้งแต่แรกแล้วถึงจะถูก
รอยยิ้มของชายหนุ่มทำให้หญิงสาวที่นั่งตัวติดกันเกิดอาการเขินอายจนต้องหลบสายตา
“ฉันแมรี่ อายุ 18 ปี ยินดีที่ได้รู้จักนะ” หญิงสาวกล่าวออกมาพลางยื่นหน้ามาหอมแก้มชายหนุ่มทีนึง
เย่เซวียนที่ถูกหอมแก้มทีเผลอก็อึ้งไปเล็กน้อยก่อนจะยิ้มออกมาบาง ๆ เขายื่นหน้าไปหอมแก้มของแมรี่กลับไป
“มาแอดวีแชทกันเถอะ จะได้คุยกันตอนว่าง ๆ” ชายหนุ่มหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดแอพก่อนจะกล่าวออกมา หญิงสาวก็ตอบรับอย่างว่าง่ายก่อนที่ทั้งสองคนจะเป็นเพื่อนกันในวีแชทในเวลาไม่นาน
“นายอายุมากกว่า ให้ฉันเรียกว่าพี่ชายดีไหม ?” หญิงสาวกล่าวออกมาด้วยใบหน้าขี้เล่น
ในเวลานี้ทั้งสองคนค่อนข้างจะสนิทสนมกันในระดับหนึ่งเลยทีเดียว เย่เซวียนก็ไม่ได้คิดมากอะไรในท่าทีของอีกฝ่าย
ครึ่งหลัง
“ฉันยังไงก็ได้ เรียกตามที่เธอชอบได้เลย” เย่เซวียนยิ้มให้ก่อนจะตอบกลับไป
“ขอบคุณนะ! พี่ชาย” หญิงสาวกล่าวออกมาก่อนจะกอดชายหนุ่มแนบแน่น
“หืม.. นั่นถ้วยรางวัลอะไรน่ะ ?” ชายหนุ่มที่ถูกหญิงสาวกอดสังเกตเห็นถ้วยรางวัลบางอย่างตั้งอยู่บนโต๊ะมุมห้องจึงกล่าวถามออกมาด้วยความสนใจ
“อ๋อ! ถ้วยนั้นเหรอ ถ้วยรางวัลแข่งเกมส์ค่ะ” หญิงสาวหันไปมองก่อนจะตอบกลับมา
“เกมส์อะไรเหรอ ?” ชายหนุ่มถามต่อทันที เขาไม่คิดเลยว่าหญิงสาวตรงหน้าจะเป็นนักแข่งเกมส์!
“เกมส์ LOL ค่ะ พอดีหนูชอบเล่นเกมส์มากแล้วก็เป็นสตรีมเมอร์สายเกมส์ด้วย ถ้วยนั้นก็เป็นรางวัลตอนไปแข่งต่างประเทศร่วมกับทีมค่ะ” หญิงสาวตอบกลับอย่างเป็นธรรมชาติ เธอเปลี่ยนสรรพนามในการแทนตัวเองให้ดูน่ารักยิ่งขึ้น
“จริงเหรอ! ฉันกำลังหัดเล่นเกมส์นี้อยู่พอดีเลย ว่าง ๆ มาเล่นด้วยกันได้ไหม ?” ชายหนุ่มกล่าวออกมาด้วยความดีใจ หลังจากที่ซื้อคอมพิวเตอร์มาแล้วเขาก็ตามหาเกมส์ที่เป็นกระแสมาลองเล่นหลายเกมส์ จนสุดท้ายเขาก็รู้สึกชอบเกมส์ LOL ขึ้นมา
ตัวละครโปรดของเขาก็คือ Yasuo ซามูไรแห่งสายลมนั่นเอง! เสียดายที่เขาเล่นไม่เก่งเอาซะเลย แถมยังโดนเพื่อนร่วมทีมรุมด่าตลอดอีกต่างหาก
แต่ถ้าได้นักแข่งที่ไปชนะต่างประเทศมาเล่นด้วย เธอก็น่าจะแบกเขาได้!
“คิก พี่ชายนี่ตลกจังเลยนะคะ ได้เลยค่ะ! หนูจะแบกพี่ชายเอง แต่คงต้องมีรางวัลตอบแทนบ้างนะคะ...” หญิงสาวหัวเราะออกมาเบา ๆ ก่อนจะกล่าวออกมาด้วยท่าทางน่ารักน่าชัง
“ได้สิ! ถ้าทำได้ฉันจะตอบแทนให้เอง ทีนี้จะได้ไม่ต้องโดนคนในทีมด่าว่าไอ้มะเร็งแล้ว!” เย่เซวียนกล่าวออกมาอย่างมีความหวัง
ตัวละคร Yasuo ในเกมส์ LOL เปรียบเสมือนมะเร็งแห่งเกมส์นี้เลยก็ว่าได้ ด้วยรูปร่างและสกิลของตัวละครที่สุดจะเท่ ทำให้มีผู้เล่นมากมายที่เลือกหยิบตัวนี้มาเล่นกัน แต่สิ่งที่ทำให้มันกลายเป็นมะเร็งก็เพราะว่าความยากในการจะเล่นตัวละครนี้ให้เก่งยังไงล่ะ!
นั่นจึงทำให้หลายต่อหลายเกมส์ที่มีคนหยิบตัวละครตัวนี้ออกมาเล่นจบลงด้วยคะแนนที่ย่ำแย่ จนเป็นสาเหตุให้ทีมที่มีตัวละครตัวนี้อยู่ในทีมต้องพ่ายแพ้ไปในที่สุด
แน่นอนว่ามันก็มีคนที่เล่นตัวละครนี้ได้อย่างเก่งกาจอยู่บ้าง แต่เย่เซวียนไม่ใช่คนคนนั้นอย่างแน่นอน!
“แล้วพี่ชายจะทำอะไรต่อเหรอคะ ? ไม่ใช่ว่าต้องไปทำงานเหรอ ?” หญิงสาวดูเวลาในมือถือก่อนจะกล่าวถามออกมา เธอเห็นว่าตอนนี้ก็เป็นเวลา 17.00น. แล้ว
“อ๊ะ! จริงด้วยสิ ถ้าอย่างนั้นฉันขอตัวก่อนนะ เอาไว้จะติดต่อมาหานะ จะได้เล่นเกมส์ด้วยกัน” ชายหนุ่มที่เห็นว่าจะได้เวลาเลิกงานแล้วเลยรีบกล่าวลาออกมาด้วยความรีบร้อน
หญิงสาวเดินมาส่งพี่ชายคนละสายเลือดที่หน้าประตู เธอกอดอีกฝ่ายด้วยความรู้สึกอบอุ่น
“ไว้เจอกันนะ น้องสาว” เย่เซวียนเอามือลูบหัวของอีกฝ่ายก่อนจะกล่าวออกมา
“ได้ค่ะ! ไว้เจอกันนะคะ... พี่ชายสุดที่รัก” หญิงสาวก็ตอบรับด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความยินดี
หลังจากนั้นทั้งสองคนก็จูบลากันหนึ่งทีก่อนที่จะแยกย้ายกันไป
บางทีสิ่งนี้อาจจะเป็นความรัก ? หรือเป็นแค่อารมณ์นำพาไป ? คนเราบางครั้งก็อาจจะรักชอบกันเพียงแรกสบตา บ้างก็ใช้เวลาหลายปีกว่าจะเกิดความรู้สึกข้างใน
แต่จะด้วยเหตุผลอะไรก็ดี ความรักล้วนยากจะอธิบายเช่นนี้เอง...
