ตอนที่แล้วพัสดุชิ้นสุดท้าย การเชิญชวนจากสาวงาม (อ่านฟรี 03/09/2567)
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปได้รับน้องสาว 1 EA นักแข่งระดับประเทศ (อ่านฟรี 11/09/2567)

นี่เราจะต้องมาเสียความบริสุทธิ์ในวันนี้เหรอ (อ่านฟรี 07/09/2567)


“ขอบคุณนะคะที่เอาเข้ามาวางให้ นี่ชาค่ะ” หญิงสาวกล่าวออกมาก่อนจะยื่นชาอุ่น ๆ ให้กับชายหนุ่มที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม

หลังจากวางของเสร็จพวกเขาทั้งสองคนก็เดินมานั่งในห้องนั่งเล่นที่มีโซฟาขนาดใหญ่ดูนุ่มสบายวางเอาไว้ หญิงสาวเปิดเน็ตฟลิกในทีวีก่อนสุ่มหนังขึ้นมาเรื่องหนึ่งแล้วเลือกเล่นมัน

พอเลือกหนังเสร็จเธอก็เอาชาที่เตรียมไว้ยกมาให้พนักงานส่งของที่นั่งหลังตรงอยู่ ท่าทางของเขาดูเกร็งเป็นอย่างมาก ทำให้เธออดที่จะหัวเราะออกมาเบา ๆ ไม่ได้

“ขอบคุณครับ” เย่เซวียนรับชามาดื่มอย่างไม่คิดอะไรมาก อาจเป็นเพราะพอเห็นว่าอีกฝ่ายเป็นสาวสวยจึงลดความระแวงลงโดยที่เขาไม่รู้ตัว

“ว่าแต่นายชื่ออะไรเหรอ ฉันชื่อแมรี่นะ” หญิงสาวนั่งลงที่นั่งด้านข้างของชายหนุ่มอย่างไม่ถือตัว

ทั้งสองคนนั่งห่างกันเพียงไม่กี่เซนติเมตรเท่านั้นเอง ทำให้ชายหนุ่มที่กำลังดื่มชาได้กลิ่นหอมจากเรือนร่างของฝั่งตรงข้ามอย่างชัดเจน มันน่าจะเป็นกลิ่นหอมจากร่างกายของเธอบวกกับครีมอาบน้ำหรือน้ำหอมบางอย่าง มันชวนให้หัวใจของชายหนุ่มผู้ไร้เดียงสาเต้นแรงกว่าที่เป็นมา

“ผม.. เย่เซวียนครับ” เขาตอบกลับไปเสียงสั่นเล็กน้อย

“ไม่ต้องเกร็งขนาดนั้นก็ได้ค่ะ ว่าแต่นายรีบไปไหนรึเปล่าล่ะ ? พอจะมีเวลาว่างสักหน่อยไหม” หญิงสาวยิ้มออกมาบาง ๆ ก่อนจะกล่าวออกมา สายตาของเธอมองไปยังหน้าจอโทรทัศน์ขนาดใหญ่ที่กำลังฉายหนังบางอย่างอยู่

ดูเหมือนหนังเรื่องนี้จะเป็นหนังเกี่ยวกับความรักบางอย่าง มันมีฉากชวนใจเต้นอยู่ค่อนข้างจะเยอะเลยทีเดียว แต่เย่เซวียนก็แทบไม่มีสติจะไปดูมันเลยเพราะตัวเขาในตอนนี้ค่อนข้างจะจดจ่ออยู่กับหญิงสาวข้างกายเสียมากกว่า

เพราะเผลอแปปเดียวเธอก็ขยับมาใกล้จนไหลของทั้งสองคนชนกันแล้ว!

“ก็..ต้องกลับไปคืนพวกชุดกับมอเตอร์ไซต์ให้ทางสำนักงานช่วงเย็นแค่นั้นแหละครับ” ถึงจะไม่เข้าใจว่าอีกฝ่ายจะถามทำไมแต่ชายหนุ่มก็ยอมตอบกลับไปแต่โดยดี

“ตอนนี้เพิ่งจะบ่ายสี่โมง น่าจะเหลือเวลาอีก 1-2 ชั่วโมงใช่ไหมคะ ?” หญิงสาวหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดหน้าจอเพื่อดูเวลาก่อนจะถามออกมา

“อะ..ใช่ครับ ผมต้องกลับไปถึงก่อนหกโมงเย็น...ครับ” น้ำเสียงของชายหนุ่มยิ่งตื่นเต้นขึ้นไปใหญ่ เพราะเมื่อสักครู่ตอนหญิงสาวหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู หางตาของเขาก็บังเอิญเห็นภาพหน้าจอของอีกฝ่ายเข้าพอดี

มันเป็นภาพของหญิงสาวหน้าอกโตผู้มีใบหน้าสวยงามเข้ากับผมบรอนด์อ่อนยาวเป็นลอนงดงามได้เป็นอย่างดี เธออยู่ในชุดนอนซีทรูสุดสยิวสีดำลายลูกไม้บาง ๆ ตัดกับผิวสีขาวราวหยวกกล้วยเป็นอย่างยิ่ง พอได้เห็นภาพนี้เข้าไปก็ทำให้ชายหนุ่มรู้สึกแปลก ๆ กับบริเวณช่วงล่างจนเกือบจะควบคุมตัวเองไม่อยู่

“เป็นอะไรไป อากาศร้อนเหรอ ? เหงื่อออกเต็มเลย” หญิงสาวเอาผ้าเช็ดหน้าผืนน้อยจากไหนไม่รู้มาซับเหงื่อให้กับเขา ที่ผ้าเช็ดหน้าก็มีกลิ่นของเธอติดอยู่

“เปล่าครับ ผมตื่นเต้นนิดหน่อย” เย่เซวียนตอบกลับไปโดยไม่ได้คิด เขาพยายามจะไม่สนใจหญิงสาวด้านข้างแล้วตั้งสมาธิกับหนังตรงหน้าแทน

แต่ฉากที่กำลังฉายก็เหมือนจะเป็นใจให้ยังไงก็ไม่รู้ เพราะคู่พระนางกำลังกอดจูบกันอย่างดูดดื่มแล้วพากันเดินไปยังเตียงนอนในห้องที่มีแสงสลัว มันเหมือนกับบรรยากาศในห้องของเขาตอนนี้เลย!

“ฉันไม่ทำอันตรายอะไรนายหรอกนะ ไม่ต้องเกร็งขนาดนั้นก็ได้” หญิงสาวกล่าวออกมาพลางหยิบขนมที่อยู่ตรงหน้าโต๊ะที่ชายหนุ่มอยู่มากิน เธอเอื้อมตัวผ่านหน้าชายหนุ่มทำให้เขามองเห็นเนินอกอวบอิ่มที่อยู่ภายใต้เสื้อสายเดี่ยวเกาะอกตัวน้อย

เหมือนกับว่ามันกำลังเรียกร้องให้เขามองยังไงก็ไม่รู้ เขาบังคับสายตาตัวเองไม่ได้เลย!

ครึ่งหลัง

“อืม.. ว่าแต่ทำไมคุณถึงให้ผมเอาของมาวางข้างในห้องแบบนี้ล่ะ” เย่เซวียนกล่าวออกมาก่อนจะเงียบไปเล็กน้อยแล้วกล่าวต่อว่า “แฟนคุณจะไม่ว่าเอาเหรอ ?”

“คิก นายนี่ตลกดีนะ ฉันพูดจริง ๆ พอดีเมื่อวานออกกำลังกายค่อนข้างจะหนัง กล้ามเนื้อเลยไม่ค่อยมีแรงเท่าไรน่ะ เลยต้องให้นายยกเข้ามาให้” หญิงสาวหัวเราะออกมาเบา ๆ แต่เพียงแค่ขยับตัวเนินอกคู่นั้นก็กระเพื่อมตามไปด้วย

เย่เซวียนหลับตานับหนึ่งถึงสิบในใจก่อนจะหันไปดูหนังที่กำลังเข้าฉากเล้าโลมพอดี มันทำให้เขาไม่รู้ว่าจะหันหน้าไปทางไหน

“ส่วนแฟน...ฉันไม่มีหรอกนะ ฉันโสดมานานแล้ว” เสียงกระซิบแสนกระเส่าดังขึ้นที่ข้างหูของชายหนุ่มซึ่งพยายามจะไม่สนใจต่อสิ่งเร้ารอบตัว

“ทำไมถึงถามเรื่องนี้ล่ะ ?” หญิงสาวถามต่อหลังจากกล่าวจบประโยคแรก

“ก็แค่ถามเฉย ๆ ไม่มีอะไรหรอก” เย่เซวียนตอบกลับไปอย่างรวดเร็ว

“หนังเรื่องนี้สนุกนะ ว่าไหม ?” หญิงสาวมองไปยังหน้าจอที่กำลังฉายภาพคู่พระนางซึ่งอยู่บนเตียงที่ผ้าห่มขยับไปมาก่อนจะกล่าวออกมา

“ชะ..ใช่เลย พวกเขากำลังทำอะไรกันนะ ?” ตอนนี้เย่เซวียนเหมือนจะกลายเป็นคนที่สมองหยุดการทำงานหรืออะไรอย่างนั้น เพราะเขาดันถามคำถามโง่ ๆ ออกมาซะได้

ดูยังไงมันก็กำลังทำเรื่องอย่างว่าไง! ไอ้นั่นแหละ!

“นายแกล้งถามรึเปล่า ? หรือทำเป็นใสซื่อเพราะอยากให้ฉันรุกมากกว่านี้ ?” หญิงสาวหรี่ตามองด้วยความเจ้าเล่ห์เหมือนจะบอกว่าฉันรู้ทันนายนะ!

“เปล่านะ! ฉันไม่รู้จริง ๆ ไม่ได้จะสื่ออะไรแบบนั้นเลย” ชายหนุ่มรีบตอบกลับอย่างลนลาน

“เหงื่อแตกเยอะเชียว อาบน้ำสักหน่อยไหม ? จะได้สดชื่นขึ้น” หญิงสาวสังเกตเห็นว่าชายหนุ่มด้านข้างที่แม้จะอยู่ในห้องแอร์เย็นฉ่ำก็มีเหงื่อออกเยอะมากเลยถามออกมา

“ไม่เป็นไร ฉันแค่เป็นคนเหงื่อออกเยอะเฉย ๆ น่ะ” ชายหนุ่มตอบกลับไป

เขาไม่รู้ตัวเลยว่าในตอนนี้เขาเริ่มใช้คำพูดที่สนิทสนมกับฝ่ายตรงข้ามมากขึ้นมาได้สักระยะแล้ว จากที่แทนจากเองว่าผมก็เปลี่ยนเป็นฉันแทน รวมถึงเริ่มรู้สึกใจเต้นมากขึ้นอีกด้วย

หรือวันนี้จะเป็นวันที่เขาจะได้เสียความบริสุทธิ์กันแน่นะ?!

ความบริสุทธิ์ที่เก็บมากว่า 20 ปี ในที่สุดก็จะหายไปในวันนี้แล้วสินะ!

วืดด พลั่ก! ตุบ

“เป็นอะไรรึเปล่า ? ไม่เจ็บตรงไหนใช่ไหม” เย่เซวียนที่เห็นว่าหญิงสาวซึ่งกำลังจะลุกขึ้นยืน อยู่ ๆ ก็เหมือนจะเสียหลักจากอะไรสักอย่างจนตัวของเธอมาซบอยู่ในอ้อมแขนของเขาเลยกล่าวถามออกมาด้วยความเป็นห่วง

“พอดีเหมือนจะหน้ามืดน่ะ ขอบคุณนะ” หญิงสาวที่อยู่ในอ้อมแขนก็ซุกหน้าของเธอแถว ๆ หน้าอกของชายหนุ่มพลางกล่าวออกมาเสียงอ่อน

“หอมจัง ขอหอมแก้มสักทีได้ไหม ?”

‘ให้ฉันดูอาการให้ไหม เผื่อจะบาดเจ็บตรงไหน’

ดูเหมือนว่าความคิดในหัวจะสลับกับคำที่ควรจะพูดออกไป ทำให้หญิงสาวในอ้อมกอดแอบยิ้มออกมาโดยไม่ให้อีกฝ่ายเห็น เธอก็คิดอยู่เหมือนกันว่าชายตรงหน้าจะชอบเธอไหม เพราะเอาตรง ๆ เธอก็ไม่เคยชวนใครเข้าห้องแบบนี้มาก่อนเลยสักครั้ง

หญิงสาวเคลื่อนกายไปจูบกับชายหนุ่มอย่างรวดเร็ว แขนของเธอโอบกอดอีกฝ่ายอย่างนุ่มนวล เย่เซวียนที่แม้จะตกใจแต่ก็จูบตอบกลับไปตามสัญชาตญาณ มือของเขาโอบกอดอีกฝ่ายเช่นกัน

ในตอนนี้ทั้งสองคนต่างตกอยู่ในห้วงเวลาแห่งเสน่หาที่ไม่อาจยับยั้ง

มือของหญิงสาวข้างหนึ่งเลื่อนจากแผ่นหลังของชายหนุ่มผ่านหน้าอก ลงต่ำไปยังช่องท้อง ก่นจะไปจบที่บริเวณระหว่างขาที่มีบางสิ่งกำลังต้องการจะออกมาเผชิญโลกภายนอกอย่างแผ่วเบา

‘พี่ชายครับ ทำไมพี่ถึงกอดพี่สาวแบบนั้นล่ะ ?’ เสียงอันแผ่วเบาในความรู้สึกของเขาดังขึ้นอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย ทำเอาชายหนุ่มที่กำลังเริ่มเคลิ้มต้องหันมอง

‘แล้วเอาปากชนกันแบบนั้นคืออะไรเหรอครับ ผมเอาปากชนกับพี่ชายด้วยได้ไหม ?’

‘เสียงอะไรวะ ?’ เย่เซวียนคิดในใจด้วยความสับสน

‘แล้วทำไมมือของพี่สาวถึงไปจับตรงจอนจ้อนของพี่ชายเหรอครับ ? พี่ชายปวดฉิ้งฉ่องเหรอ ?’ เสียงของวิญญาณเด็กน้อยถามออกมาด้วยความสงสัย ทำเอาเย่เซวียนที่ได้สติต้องหันไปมองด้วยความเซ็ง

‘อา..ลืมไปเลยว่ามีเด็กอยู่ด้วย บัดซบจริง ๆ !’ ชายหนุ่มได้แต่บ่นในใจด้วยความหัวเสีย

ดูเหมือนวันนี้เขาก็จะยังคงเก็บความบริสุทธิ์ไว้ได้อีกครั้ง!

ช่างน่าเสีย.... ดีใจ เหลือ เกิน!!

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด