ดวลเดือดบอสมอนสเตอร์ระดับสาม! (อ่านฟรี 14/08/2567)

“แฮ่ก แฮ่ก โธ่ เว๊ย!” ชายคนหนึ่งสบถออกมาด้วยความหัวเสีย แขนข้างซ้ายของเขาขาดไปจากการต่อสู้ที่ดุเดือด

ใบเวลานี้เหลือนักผจญภัยที่ยังมีชีวิตรอดไม่ถึงยี่สิบคนเท่านั้น ที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะความแข็งแกร่งของบอสมอนสเตอร์ระดับสาม แมลงช้างหลากพิษ น่าจะใกล้เคียงกับมอนสเตอร์ระดับสี่เต็มที บวกกับสถานการณ์ที่เสียเปรียบของกลุ่มนักผจญภัยทำให้ผลลัพธ์ออกมาเป็นเช่นนี้

กลุ่มของคริสที่เหลือรอดอยู่ก็จะมี ทวันซู ซาฮา หัวขโมยร่างเล็ก นักเวทย์ลมเรียน่า ส่วนคนที่เหลือล้วนถูกบอสแมลงช้างลากไปกินจนหมดแล้ว

นักผจญภัยส่วนใหญ่ที่ตายก็จะถูกบอสแมลงช้างกัดกินทุกคน จนเหลือไว้เพียงแค่อาวุธที่ตกอยู่บนพื้นเท่านั้น การโจมตีจากอาวุธระยะประชิดแทบจะไม่มีผลต่อบอสมอนสเตอร์เลยแม้แต่น้อย ส่วนการโจมตีจากระยะไกลก็เช่นกัน เพราะยิ่งอยู่ไกลความแรงและความแม่นยำก็ยิ่งน้อยลง หลาย ๆ ครั้งบอลพลังเวทย์กลับยิงถูกเพื่อนร่วมทีมแทนด้วยซ้ำ

อ๊ากกกกกก ฉูดดด

นักผจญภัยที่เสียแขนไปข้างหนึ่งในตอนแรกพลาดท่าจนถูกขาข้างหนึ่งของบอสมอนสเตอร์แทงทะลุหน้าอกอย่างจัง ก่อนที่ร่างของเขาจะถูกมันกินทั้งเป็น

“พวกเราถอย! กลับไปแจ้งข่าวให้กับทางสมาคมได้รู้แล้วให้ทีมที่แข็งแกร่งกว่าระดับ E เข้ามาเคลียร์แทน!” นักวางแผนที่อยู่ด้านบนหลุมทรายตะโกนออกมาด้วยเสียงดังก้อง เป็นเวลาเดียวกับที่นักผจญภัยคนสุดท้ายที่ยังรอดชีวิตถูกเชือกดึงขึ้นมาข้างบนหลุมทรายพอดี

ในเวลานี้ในหลุมทรายไม่เหลือนักผจญภัยของทั้งห้าทีมอีกต่อไป มีเพียงร่องรอยของการต่อสู้และคราบเลือดมากมายเท่านั้นที่คงเหลืออยู่

“แค่ก! คุณคริสหายไปไหนกันนะ” ทวันซูที่รอดมาได้แต่ก็อาการไม่ดีนักเพราะถูกพิษกล่าวออกมาพร้อมไอเป็นเลือด

“ห่วงตัวเองก่อนเถอะ! พวกเราก็เหลือกันแค่สี่คนเอง” ซาฮาที่ใบหน้าซีดเซียวมีแผลลึกที่กลางหลังกล่าวออกมา เขาถูกขาข้างหนึ่งของบอสมอนสเตอร์โจมตีเข้า โชคดีที่ได้รับแผลมาเพียงเท่านี้

เพราะเขาเห็นมีหลายคนที่ถูกขาของมันแทงทะลุร่างกายมาแล้ว!

“แฮ่ก แฮ่ก คุณคริสต้องไม่เป็นอะไรแน่ค่ะ เขาอาจออกไปจากดันเจี้ยนก่อนพวกเราแล้วก็ได้” เรียน่าที่พลังเวทย์หมดตัวหอบหายใจก่อนจะกล่าวออกมา เธอก็คาดหวังว่าชายคนนั้นจะไม่เป็นอะไรเช่นกัน

“พวกเรารีบไปกันเถอะ ขืนชักช้าจะไม่ทันคนอื่นเอา!” หัวขโมยร่างเล็กที่เห็นว่านักผจญภัยทีมอื่นเริ่มออกเดินแล้วจึงกล่าวเตือนเพื่อนในทีมของเขาออกมา

“งั้นก็ไปกันเถอะครับ ! ก่อนจะมีเหตุการณ์ไม่คาดคิดเกิดขึ้นอีก” ทวันซูก็เห็นด้วยกับความขโมยร่างเล็ก เขาแบกสัมภาระที่คริสเป็นคนแบกมาด้วยในตอนแรกกลับไป

กรี๊ซซซซซซ

บอสมอนสเตอร์ที่เห็นว่าเหล่านักผจญภัยหนีไปแล้วมันก็ส่งเสียงออกมาด้วยความเดือดดาล มันอุตส่าห์ซุ่มรอจนได้เหยื่อมากลุ่มใหญ่แต่กลับมีเหยื่อหนีรอดไปได้ตั้งมากมาย

ถ้าไม่ติดว่ามันเคลื่อนที่ออกจากหลุมนี่ไม่ได้มันคงไปตามล่าพวกที่หนีไปได้ด้วยตัวเองแล้ว!

ฟุบ! พรึ่บ! กรี๊ซซซซซซซ

มีเงาร่างหนึ่งโผล่ออกมาจากผิวทรายอย่างไร้ร่องรอย เงาร่างนั้นเคลื่อนที่ฝ่าม่านพิษของบอสมอนสเตอร์อย่างไม่หวาดกลัว แน่นอนว่าย่อมถูกพิษเข้าไปแต่เขาก็สามารถอดกลั้นความเจ็บปวดเอาไว้ได้ เงาร่างนั้นพุ่งเข้าหาด้านหลังของบอสมอนสเตอร์ที่เป็นบริเวณส่วนก้นของมันอย่างรวดเร็ว

ทันทีทีมือข้างหนึ่งสัมผัสกับบอสมอนสเตอร์ ก็เกิดเปลวเพลิงสีดำทมิฬลุกลามจากส่วนที่มือข้างนั้นสัมผัส ก่อนจะแผ่กระจายไปทั่วส่วนก้นของบอสมอนสเตอร์เหมือนไฟลามทุ่ง

บอสมอนสเตอร์ แมลงช้างหลากพิษกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด มันหมุนตัวด้วยความโกรธหวังจะใช้ปากของมันกัดร่างของสิ่งที่ทำร้ายมันให้ตาย! แต่ทันทีที่ปากของมันเคลื่อนเข้าหา ร่างนั้นก็พุ่งถอยหลังหลบหนีไปได้ทัน

“น่าจะไม่มีใครเหลืออยู่แล้ว เสียดายที่ซากศพมอนสเตอร์ล้วนถูกชำแหละไปหมดแล้ว แต่ถ้าดูดกลืนร่างของเจ้าก็คงจะเสริมความแข็งแกร่งให้ข้าได้ไม่น้อยเช่นกัน” เงาร่างของชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลา ผู้มีใบหน้าเย็นชาและผมสีขาวดุจหิมะกล่าวออกมาด้วยสีหน้าเรียบเฉย

ครึ่งหลัง

เขาอาศัยจังหวะที่บอสมอนสเตอร์กำลังเผลอพุ่งออกจากจุดที่หลบซ่อนอยู่แล้วโจมตีมันด้วยความรวดเร็ว น่าเสียดายที่เพลิงทมิฬเพิ่งจะเผาร่างของมันได้ไม่นาน มันก็รู้ตัวเสียก่อนทำให้ในเวลานี้ทั้งสองยืนประจันหน้ากันในระยะประชิดแล้ว!

นอกจากนี้ยังมีพิษที่ถูกปล่อยออกมาจากตัวของมันอีกด้วย ตัวของคริสในตอนนี้รู้สึกร่างกายหนักขึ้น มีอาการเวียนหัวเล็กน้อย รวมถึงเจ็บปวดตามร่างกาย ดูเหมือนพิษของมันจะไม่ได้แรงมากขนาดจะฆ่านักผจญภัยให้ตายอย่างรวดเร็ว แต่ก็สร้างความน่ารำคาญให้ไม่น้อย

กรี๊ซซซ กรี๊ซ

“ร้องเสียงดังทำไมกัน ?” ชายหนุ่มมองมอนสเตอร์ตรงหน้าด้วยความมึนงง เขาเคลื่อนตัวเข้าหาเพื่อจะทำการจู่โจมอีกฝ่ายแต่ก็ทำไม่สำเร็จ

ดูเหมือนว่าบอสมอนสเตอร์จะรับรู้ได้ถึงความความอันตรายของเปลวเพลิงสีดำที่ลุกโชนออกมาตามตัวของชายตรงหน้าได้ มันจึงพยายามจู่โจมอย่างหนักเพื่อสร้างระยะห่างระหว่างทั้งสองเอาไว้

คริสที่ไม่มีอาวุธอยู่ในมือก็เสียเปรียบเป็นอย่างมาก ถึงเพลิงทมิฬจะสร้างความเสียหายได้ก็จริง แต่ในเมื่อไม่สามารถใช้งานให้ถูกเป้าหมายได้ก็นับว่าไร้ประโยชน์สิ้นดี!

‘อันนั้นดูจะใช้ได้’ สายตาของเขาเหลือบไปเห็นบางสิ่ง ทันใดนั้นขาทั้งสองข้างก็วิ่งหลบการโจมตีของบอสมอนสเตอร์แมลงช้างหลากพิษเข้าไปคว้าสิ่งนั้นมาถือไว้

ฟุบ ฟุบ ฟุบ ชิ้ง!

ชายหนุ่มกวัดแกว่งสิ่งนั้นไปมาด้วยความชำนาญ มันคือหอกที่แตกหักจนเหลือความยาวแค่ประมาณหนึ่งเมตร กับดาบมือเดียวเล่มหนึ่งที่ยังอยู่ในสภาพดีอยู่

ครืนนนนนนนนน  ปั้ง!

พื้นทรายในยามนี้เกิดความเปลี่ยนแปลงขึ้นอีกครั้ง มันราวกับว่าพื้นทรายพยายามจะดูดทุกสิ่งลงไปยังด้านล่าง ทำให้คริสที่กำลังวิ่งหลบการโจมตีอยู่เกิดเคลื่อนไหวติดขัดจนถูกโจมตีเข้าอย่างจัง! ขาข้างหนึ่งของบอสแมลงช้างหลากพิษแทงเข้าใส่หน้าท้องของเขา!

โชคดีที่เกราะของเขาสามารถป้องกันความเสียหายเอาไว้ได้ทำให้ไม่ถูกทะลวงหน้าท้องจนเป็นรูโหว่ แต่แรงกระแทกก็ทำให้อวัยวะภายในได้รับความเสียหายไม่น้อย ร่างของชายหนุ่มปลิวกระเด็นไปด้วยความเร็วสูงจนกระแทกกับพื้นทรายเสียดังสนั่น

ฟ้าวว ฉึก! กรี๊ซซซซซ

แต่ในตอนที่บอสมอนสเตอร์กำลังประมาทเพราะคิดว่าเหยื่อของมันคงหมดท่าแล้วนั่นเอง ก็ได้มีบางสิ่งถูกขว้างออกมาจากจุดที่คริสกระเด็นไปด้วยความเร็วสูง ของสิ่งนั้นก็คือหอกที่แตกหัก แต่มันถูกเสริมพลังด้วยเปลวเพลิงสีดำและอำพลางด้วยทรายจากรอบด้าน

บอสมอนสเตอร์แมลงช้างหลากพิษที่ตอบสนองไม่ทันถูกหอกเล่มนั้นปักเข้าที่ลูกตาข้างขวาอย่างจัง เปลวเพลิงเผาไหม้ลูกตาข้างนั้นอย่างรอดเร็ว แม้มันจะเรียกใช้พลังเวทย์เพื่อหมายจะดับไฟก็ช้าไปเสียแล้ว

ตาข้างขวาของมันได้ดับสนิทไปตลอดกาล!

กรี๊ซซซซซซซซซซซซซซซ

มันกรีดร้องออกมาด้วยความคลุ้มคลั่งถึงขีดสุด ไอพิษสีเขียวฟุ้งกระจายออกมามากกว่าเดิมนับเท่าตัว คริสที่ได้รับบาดเจ็บภายในรวมถึงพื้นทรายในตอนนี้เคลื่อนไหวลำบากจึงถูกไอพิษเข้าไปอย่างจัง

ในเวลานี้ชายหนุ่มแทบจะขยับตัวไม่ได้เสียด้วยซ้ำ!

แต่บอสมอนสเตอร์ก็ไม่ปล่อยให้ศัตรูของมันได้พักหายใจ มันทำการใช้ปากที่เหมือนคีมอันคมกริบกัดเข้าไปยังร่างที่นอนกองอยู่อย่างไม่ปราณี!!

ตู้มมม!