26

ห้าเดือนผ่านไป

เต่าตัวน้อยได้ฝึกฝนตามฉู่เหอจนเริ่มเห็นผล

แม้ว่ามันจะเป็นเพียงสัตว์ป่าธรรมดา แต่พื้นฐานของมันก็ไม่แย่

ต้องรู้ว่ามันติดตามฉู่เหอมาหลายปีแล้ว และได้กินของดีๆ มากมาย

แม้ว่ามันจะไม่รู้จักการฝึกฝน แต่ส่วนใหญ่ก็สูญเปล่า แต่ส่วนที่เหลือก็เพียงพอที่จะเปลี่ยนแปลงมันไปในทางที่ดีได้อย่างช้าๆ

ในการฝึกฝน มันมีความรู้สึกเหมือนกับการสะสมพลังอย่างมาก

แม้ว่าฉู่เหอจะไม่ค่อยใส่ใจในการสอนมัน แต่พูดให้ถูกต้องก็คือเขาแค่ถ่ายทอดวิธีการฝึกฝนให้มันเท่านั้น และก็ไม่ได้สนใจอะไรมาก แต่บางครั้งก็ให้อัญมณีและยาที่มีค่าแก่มัน ซึ่งมีประโยชน์มากกว่าการสอนใดๆ

เพียงแค่ครึ่งปี เต่าตัวน้อยก็สามารถต่อสู้กับนักรบระดับหลังกำเนิดชั้น 5 หรือ 6 ได้แล้ว นอกจากนี้ยังมีกระดองเต่าที่แข็งแรงของมันอีกด้วย แม้ว่าจะต้องเผชิญหน้ากับนักรบระดับหลังกำเนิดชั้น 7 หรือ 8 แต่ก็สามารถรักษาชีวิตไว้ได้ในช่วงเวลาสั้นๆ

ที่สำคัญกว่านั้นคือ ความฉลาดของมันก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วตามการฝึกฝน

ตอนนี้มันไม่ใช่เต่าธรรมดาอีกต่อไปแล้ว!

ตัวอย่างเช่น ตอนนี้เมื่อมันเดิน มันเริ่มเรียนรู้จากฉู่เหอ มันใช้ขาหน้าทั้งสองข้างเหยียบพื้น และขาหลังทั้งสองข้างทำท่าแบกไว้ด้านหลัง แต่ว่ามันมีหางสั้นๆ อยู่ที่ลากไปกับพื้น ทำให้ก้าวเดินสั้นๆ ดูแปลกๆ

หอสมุดก็เงียบสงบอยู่ในมุมที่ไม่เด่นในแม่น้ำแห่งกาลเวลาที่ไหลผ่านอย่างรวดเร็ว

จนกระทั่งวันหนึ่ง ความสงบก็ถูกทำลาย

"พี่ชายเสี่ยวฉู่ ข้ากลับมาแล้ว!"

เสียงของจ้าวหยู่หลิงดังมาจากที่ไกลๆ

ฉู่เหอวางหนังสือลง มุมปากเผยรอยยิ้ม

"เด็กคนนี้ ออกไปข้างนอกสักครั้ง ฟังจากเสียงก็รู้ว่าร่าเริงขึ้นมาก ออกไปฝึกฝนข้างนอกก็มีประโยชน์จริงๆ"

ฉู่เหอพยักหน้า

ดูเหมือนว่าการเดินไปในโลกบ้างก็มีประโยชน์จริงๆ!

ไม่นานนัก กลิ่นหอมก็โชยมา จ้าวหยู่หลิงสวมชุดนักรบสีขาว ถือดาบยาวปรากฏตัวต่อหน้าฉู่เหอ

แม้ว่าจะผ่านไปเพียงไม่กี่เดือน แต่การเปลี่ยนแปลงของจ้าวหยู่หลิงก็ค่อนข้างมาก!

รูปร่างสมส่วนขึ้นมาก

การวิ่งวุ่นอยู่ข้างนอกดีกว่าการอยู่บ้านจริงๆ

ไม่ว่าจะเป็นจิตใจหรือรูปร่าง

จ้าวหยู่หลิงในอดีตกินดีเกินไป รูปร่างจึงดูอวบอ้วน ตอนนี้ผอมลงแล้ว กลายเป็นสาวงามอย่างแท้จริง

"อืม! ไม่เลว"

ฉู่เหอชมเชย

หลายเดือนผ่านไป รากฐานของจ้าวหยู่หลิงก็มั่นคงยิ่งขึ้น

"พี่ชายเสี่ยวฉู่ ท่านไม่รู้หรอก โลกภายนอกสนุกแค่ไหน ครั้งนี้ข้าได้เข้าร่วมการประลองยุทธ ได้พบกับผู้เชี่ยวชาญมากมาย และยังมีชื่อเสียงอีกด้วย"

"ตอนนี้ข้างนอก ข้าถูกเรียกว่านางฟ้าชุดขาว และยังขึ้นไปอยู่ในอันดับยอดฝีมือด้วย ได้รับการยกย่องว่าเป็นคนเก่งที่สุดในยุคนี้"

จ้าวหยู่หลิงพูดเจื้อยแจ้ว เริ่มเล่าเรื่องราวของเธอข้างนอกให้ฉู่เหอฟัง

เธอมีพลังมาก

ฉู่เหอยิ้มอย่างสงบและรับฟังอย่างเงียบๆ

เด็กคนนี้ยังคงดิ้นรนได้ดีอยู่ หลังจากผ่านไปเพียงไม่กี่เดือน ก็โด่งดังไปทั่ว!

หากไม่ใช่เพราะเธอแข็งแกร่งพอ มีกลอุบายมากมาย เธออาจจะประสบอุบัติเหตุก็ได้!

ในเวลานี้ สิ่งมีชีวิตตัวเล็กๆ ที่เดินก้าวสั้นๆ อย่างช้าๆ ก็เดินผ่านไปตรงกลางระหว่างพวกเขา ดวงตาสีเขียวเล็กๆ จ้องตรงไปข้างหน้า ยกหัวขึ้นและยกกระดอง

ดวงตาของมันเหลือบมองจ้าวหยู่หลิงอย่างต่อเนื่อง

เห็นได้ชัดว่ามันกำลังแสดงความมีตัวตน

หลังจากไม่เจอกันครึ่งปี มันยังจำจ้าวหยู่หลิงที่มักจะรังแกมันได้

"เอ๊ะ! เต่าตัวน้อย เจ้าเดินตัวตรงได้ยังไง"

จ้าวหยู่หลิงสังเกตเห็นเต่าตัวน้อยในที่สุด สำรวจมันจากบนลงล่างด้วยความประหลาดใจ

เต่าตัวน้อยมองจ้าวหยู่หลิงอย่างเฉียงๆ เงยหัวเต่าขึ้น แบกขาหลัง และเดินก้าวสั้นๆ ออกไปอย่างเย่อหยิ่ง

สามวันหลังจากที่เราแยกจากกัน ก็ต้องมองกันด้วยความเคารพ!

ตอนนี้มันคือเต่าที่สามารถเดินตัวตรงได้แล้ว!

"หัวนี้แข็งขึ้นมากเมื่อเทียบกับเมื่อก่อน!"

จ้าวหยู่หลิงคว้าเต่าตัวน้อยขึ้นมาและยกหัวมันขึ้น

เธอใช้มือดีดไปทั่วร่างของเต่าตัวน้อย ดังเสียงดังก้อง

"จิ๊! จิ๊! จิ๊!"

เต่าตัวน้อยขบฟัน ขาหน้าทั้งสี่เหยียดขึ้นไปในอากาศเพื่อแสดงการประท้วง

อย่างไรก็ตาม จ้าวหยู่หลิงไม่สนใจ จับมันมาเล่นอย่างสนุกสนาน

เต่าตัวน้อยแข็งแกร่งกว่าเมื่อก่อนมาก ทำให้เธอรู้สึกแปลกใจมาก

…………

หลังจากที่จ้าวหยู่หลิงกลับมา หอสมุดก็คึกคักขึ้นมาพักหนึ่ง แต่หลังจากที่เธอออกไป นิสัยของเธอก็ดูซุกซนขึ้น เธออยู่เฉยๆ ไม่ได้ ฉู่เหอมองออก เพื่อให้เธอฝึกฝนจิตใจให้ดีขึ้น เขาจึงปล่อยให้เธอออกไปฝึกฝนในยุทธภพต่อไป

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ห้าปีผ่านไปในพริบตา

ฉู่เหออายุหกสิบเจ็ดปีแล้ว!

เขาอยู่หอสมุดมาห้าสิบสามปีแล้ว

การฝึกฝนของเขาก็มาถึงขั้นสี่ชั้นห้าตอนปลาย ก้าวไปสู่ขั้นสี่ชั้นหกอย่างมั่นคง

ส่วนเต่าตัวน้อย หลังจากผ่านไปห้าปี ก็ได้ทำลายพันธนาการของสัตว์ป่าไปแล้ว และบรรลุถึงระดับการกลายร่างของสัตว์ป่า ซึ่งเทียบเท่ากับผู้เชี่ยวชาญระดับกำเนิดของมนุษย์

มันมีลักษณะเหมือนมนุษย์มากขึ้น และสามารถสวมผ้าขี้ริ้วช่วยฉู่เหอทำความสะอาดหอสมุดทั้งหลังได้แล้ว!

และจ้าวหยู่หลิงก็ไม่ได้กลับมาที่หอสมุดเป็นเวลาครึ่งปีแล้ว ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น!

ตามปกติแล้ว เธอควรจะกลับมาในเวลานี้!

แม้ว่าฉู่เหอจะไม่ได้กำหนด แต่ก็กลายเป็นนิสัยของเธอไปแล้ว

ทุกๆ ครึ่งปี เธอจะกลับมาตรงเวลา

เพื่อความสบายใจ และเล่าเรื่องราวสนุกๆ ข้างนอกให้ฉู่เหอฟังเพื่อคลายเครียด

"เด็กสาวคนนี้คงไม่เจอปัญหาอะไรหรอกนะ!"

ฉู่เหอพึมพำ

แม้ว่ารากฐานของจ้าวหยู่หลิงในช่วงห้าปีที่ผ่านมานี้จะมั่นคงมาก แต่ก็ถึงจุดที่สามารถก้าวข้ามขีดจำกัดของผู้ไร้เทียมทานในระดับกำเนิดได้ทุกเมื่อ หากไม่ใช่เพราะฉู่เหอต้องการฝึกฝนจิตใจของเธอ เธอก็สามารถก้าวข้ามขีดจำกัดของกษัตริย์ได้นานแล้ว แม้จะเป็นเช่นนี้ การฝึกฝนของเธอก็ยังอยู่ในระดับแนวหน้าของเผ่าเซี่ยทั้งหมด

แต่นั่นก็เป็นกรณีที่ผู้ไร้เทียมทานในระดับครึ่งกษัตริย์ไม่ออกมา

หากเธอไปยุ่งกับผู้ไร้เทียมทานในระดับครึ่งกษัตริย์ พลังของเธอในตอนนี้ก็ยังไม่เพียงพอ!

แม้ว่าฉู่เหอจะให้คาถาป้องกันตัวแก่เธอ แต่ก็กลัวว่าเธอจะใช้ไม่ทัน หรือลืมใช้ไป เพราะเขาให้เธอไปเมื่อหลายปีก่อน

ฉู่เหอมีความคิดขึ้นมา

จู่ๆ เขาก็เกิดความรู้สึกไม่ดีขึ้นมา คิดว่าจ้าวหยู่หลิงตกอยู่ในอันตราย ซึ่งไม่ใช่เพราะเขาเป็นห่วงมากเกินไป

เมื่อมาถึงระดับการฝึกฝนของเขาในตอนนี้ เขาสามารถรับรู้ถึงความโชคร้ายและโชคดีของผู้คนรอบข้างได้อย่างลึกลับ

ทุกครั้งที่เกิดความคิดไม่ดีขึ้นมา ก็จะไม่ง่าย

เช่นเดียวกับคนธรรมดาบางคนที่เมื่อญาติเสียชีวิต แม้ว่าจะไม่ได้อยู่ใกล้ๆ แต่ก็จะรู้สึกใจสั่นหรือฝันร้าย

เมื่อคิดเช่นนี้ ฉู่เหอก็หยิบแผ่นหยกแปดเหลี่ยมออกมา นี่คือสมบัติที่เขาได้มาจากการลงชื่อเข้าใช้ครั้งหนึ่ง เมื่อใช้ร่วมกับการฝึกฝนของเขา ก็สามารถคำนวณโชคชะตาของสิ่งมีชีวิตที่ต่ำกว่าระดับของเขาได้เกือบทั้งหมด

ฉู่เหอใช้จิตใจควบคุมแผ่นหยก และเริ่มคำนวณโชคชะตาของจ้าวหยู่หลิงตามวันเดือนปีเกิดของเธอ

ในที่สุด

ภาพมัวปรากฏขึ้น!

ลางร้าย!

สีหน้าของฉู่เหอเปลี่ยนไปเล็กน้อย คิ้วขมวด

เธอเจออันตรายจริงๆ

เขาผุดลุกขึ้นจากเก้าอี้เอนและพูดกับเต่าตัวน้อยว่า "ข้าจะออกไปหนึ่งวัน เจ้าอยู่บ้านเฉยๆ"

เต่าตัวน้อยเงยหน้าขึ้นด้วยความงุนงง ไม่เข้าใจ

ฉู่เหอก็ไม่สนใจว่ามันจะตอบสนองหรือไม่ ร่างของเขาก็เคลื่อนไหว ก้าวออกจากหอสมุด ทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้า และหายตัวไป

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาออกจากหอสมุดหลังจากลงชื่อเข้าใช้ต่อเนื่องกันหลายสิบปี

ต้องรีบต่อสู้และแก้ไขปัญหาให้เสร็จสิ้น แล้วกลับมาลงชื่อเข้าใช้ก่อนเที่ยงคืนพรุ่งนี้