บทที่168 เตะอุจิฮะ มาดาระบิน ฟรี

บูม!

อุจิฮะ มาดาระ แก่ชรา กลายเป็นหนุ่มแน่นในพริบตา

พลังอำนาจอันมองไม่เห็น กวาดไปทั่วบริเวณ เส้นผมยาวสีดำปลิวไสวตามลม มือกำแน่น รู้สึกได้ถึงพลังอันมหาศาลภายในร่างกาย ซึ่งเทียบไม่ได้กับสภาพร่างที่ทรุดโทรมเมื่อก่อน

“นี่คือพลังของฉัน!” แววตาของอุจิฮะ มาดาระเปล่งประกายด้วยความหยิ่งทระนง เขาปิดบังตัวเองตั้งแต่แพ้ให้กับโฮคาเงะรุ่นที่ 1 พละกำลังก็ลดถอยลงตามวัย ดังนั้นเขาจึงไม่ได้สัมผัสกับความรู้สึกนี้มาสามสิบหรือสี่สิบปีแล้ว

“ถึงแม้จะไม่ใช่พลังในช่วงรุ่งเรืองแต่ก็เพียงพอแล้ว” ดวงตาที่พร่ามัวจางหายไปอย่างช้าๆ เขาเงยหน้าขึ้น ดวงตาสีแดงก่ำของเนตรวงแหวนกระจกเงาหมื่นบุปผา มองไปที่ริวอุนอย่าท้าทาย

สภาพร่างกายที่แข็งแกร่งที่สุดของเขาคือตอนมีเนตรสังสาระ แต่เนตรนั้นได้มอบให้กับอุซึมากิ นางาโตะไปแล้ว ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถย้อนกลับไปถึงสภาพร่างที่แข็งแกร่งที่สุดได้ แต่มันก็เพียงพอสำหรับเขาแล้วที่จะจัดการริวอุน

“ฟื้นตัวแล้วหรือ?” ริวอุนขมวดคิ้วแต่ก็สั่นหัวอีกครั้งอย่างรวดเร็ว เพราะในความรู้สึกของเขาอุจิฮะ มาดาระ ฟื้นฟูร่างกายด้วยจักระจำนวนมหาศาลที่อยู่ภายในร่างกาย แต่จักระนี้ก็เหมือนกับว่ามันจะสลายไปได้ทุกเมื่อ

‘อาศัยพลังของเทวรูปมารนอกวิถีเพื่อฟื้นฟูสภาพร่างที่แข็งแกร่งที่สุด เมื่อจักระนี้สูญสลายไปหมดก็จะเป็นเวลาแห่งความตายของอุจิฮะ มาดาระ!’ ริวอุนคิดในใจ

“มาเลย! ให้ฉันดูว่าแกมีคุณสมบัติพอที่จะร่วมมือกับฉันหรือเปล่า!” มาดาระก้าวเท้าออกไป ขณะเดียวกันท่อทุกท่อข้างหลังเขาก็หลุดออก

พลังมหาศาลพุ่งเข้าใส่ริวอุน เหมือนคลื่นคลั่งและรอยร้าวปรากฏบนพื้นดิน ดูเหมือนว่าพื้นดินจะไม่สามารถรองรับพลังอำนาจเช่นนี้ได้

“ตามที่คุณต้องการ!” รอยยิ้มบนใบหน้าของริวอุนหายไปปรากฏเป็นแววตาอันแหลมคม เขารู้จักนิสัยของ อุจิฮะ มาดาระดี อีกฝ่ายจะร่วมมือกับคนที่แข็งแกร่งเท่านั้น

ถ้าไม่อวดพลังที่คู่ควร การร่วมมือครั้งนี้จะไม่ประสบความสำเร็จอย่างแน่นอนและอาจจะถูกอีกฝ่ายฆ่าตายเสียด้วยซ้ำ แต่เขาก็ไม่ได้กลัวคำท้าทายของ อุจิฮะ มาดาระ กลับกันเขาตื่นเต้นเสียมากกว่า เพราะ อุจิฮะ มาดาระ คือจุดสูงสุดของโลกนินจา

เขายากที่จะรู้มานานแล้วว่า ตัวเองแข็งแกร่งขนาดไหน!

          ฟุ่บ!

 

ประสานอินเข้าด้วยกัน พลังงานที่กระจัดกระจายอยู่ในธรรมชาติ รวมตัวกันอย่างรวดเร็ว พลังอันมหาศาล พุ่งทะลักออกมา และรอยสีแดงก็ปรากฏบนใบหน้าของเขา

แรงกดดันปะทุออกมาจากตัวเขา จากนั้น ก็พุ่งเข้าใส่อุจิฮะ มาดาระเหมือนน้ำป่า ในไม่ช้า แรงอัดอากาศมหาศาลไร้รูปร่างของทั้งสองฝ่ายก็ปะทะกันกลางอากาศ ส่งผลให้เกิดเสียงระเบิดดังสนั่นไปทั่วบริเวณ

“ช่างเป็นพลังอันน่าสะพรึง!” อุจิฮะ โอบิโตะ กลั้นหายใจจากนั้นเขาก็กำหมัดแน่นด้วยความไม่พอใจ ปรากฏบนใบหน้า

แม้ว่าเขาจะได้หลอมรวมเซลล์ของ โฮคาเงะรุ่นที่ 1 เข้าไปในร่างกายและยังสามารถเปิดใช้งานเนตรวงแหวนกระจกเงาหมื่นบุปผาได้ แต่พอมาดูตอนนี้ เขาก็พบว่า ระหว่างเขากับคนที่แข็งแกร่งจริงๆ นั้น ยังคงมีช่องว่างอันกว้างใหญ่

“นี่คือ โหมดเซียนงั้นเหรอ?!” เป็นครั้งแรกที่ อุจิฮะ มาดาระเกิดสีหน้าตกตะลึง ถ้าเป็นเพียงแค่ โหมดเซียน ทั่วไป เขายังไม่เป็นแบบนี้ แต่ริวอุนเข้าสู่สภาพนี้ได้ในทันที

หลังจากที่อาศัยอยู่ในโลกนินจามาหลายปี เขาก็เคยเห็นแค่คนเดียวเท่านั้น นั่นก็คือเซนจู ฮาชิรามะ โฮคาเงะรุ่นที่ 1

“นี่คือสิ่งที่แกพึ่งพาอยู่เหรอ? มีร่างกายของเซียนที่เทียบเท่ากับฮาชิรามะ และยังสามารถเข้าสู่โหมดเซียน ได้ในทันที!” อุจิฮะ มาดาระ พูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

เดิมทีมาดาระเคยดูถูกริวอุนอยู่บ้าง แต่ตอนนี้มันหายไปหมดสิ้นแล้ว เพราะริวอุนมีเนตรวงแหวนกระจกเงาหมื่นบุปผา ประกอบกับร่างกายเซียนในระดับเดียวกับเซนจู ฮาชิรามะ มันเพียงพอที่จะแสดงศักยภาพของเขาออกมาแล้ว

ถ้าริวอุนสามารถเบิกเนตรวงแหวนกระจกเงาหมื่นบุปผาได้ เขาก็สามารถปลุกเนตรสังสาระได้ เช่นเดียวกับเขา

พอคิดแบบนี้ แววแห่งความหวาดกลัวก็ปรากฏขึ้นในดวงตาของอุจิฮะ มาดาระ

“มาเลย! ให้ฉันดูพลังของผีแห่งอุจิฮะหน่อย!” ริวอุนตะโกนเสียงจริงจัง แววตาแห่งความตื่นเต้นแล่นผ่านดวงตาของเขา

อุจิฮะ มาดาระ ในตอนนี้ไม่ใช่คนที่แข็งแกร่งที่สุด แต่มันก็เพียงพอสำหรับเขาที่จะได้เห็นว่าเขามีพลังมากแค่ไหนในตอนนี้

“ตามมาสิ!” อุจิฮะ มาดาระกล่าวเสียงเย็น เขาก็พุ่งตัวออกไปนอกถ้ำ

เมื่อเห็นเช่นนั้น ริวอุนก็รีบตามไปอย่างรวดเร็วและในไม่ช้าก็มาถึงป่าใหญ่ด้านนอกถ้ำ

“เจ้าหนุ่ม แสดงความสามารถออกมาให้เต็มที่ซะ เพราะฉันก็จะไม่ปรานีเหมือนกัน!” อุจิฮะ มาดาระตะโกนเสียงดัง ขณะที่ เนตรวงแหวนกระจกเงาหมื่นบุปผาหมุนไป จักระสีม่วงพุ่งทะยานขึ้นไปบนฟ้า

ทันใดนั้นเทพวายุซูซาโนะโอผู้แข็งแกร่งก็ปรากฏออกมา มันสวมชุดเกราะ มีปีกบนหลัง ถือดาบซามูไรไว้ในมือ

มาดาระรู้ว่าริวอุนที่เปิดโหมดเซียนแล้วย่อมไม่ใช่คนอ่อนแอ เขาเลยตัดสินใจโจมตีเต็มที่โดยไร้ความเมตตา

“ซูซาโนะโอแบบสมบูรณ์งั้นเหรอ?” ริวอุนมองไปที่มัน มุมปากของเขายกขึ้น “แต่ว่า...มันยังไม่เพียงพอที่จะชนะฉันได้หรอกนะ!”

          เปรีี๊ยง!

สายฟ้าสีม่วงแลบผ่าน เพียงเสี้ยววินาทีริวอุนก็มาอยู่เหนืออุจิฮะ มาดาระ จักระเซียนควบแน่นอยู่ที่แขน จากนั้นก็ฟันออกด้วยการฟันเพียงครั้งเดียว

“วิชาเซียน: อาภรณ์เซียนสายฟ้า + สายฟ้าฟาดวารี!”

          บูม!

เสียงระเบิดดังสนั่น

ดาบสั้นที่อัดแน่นไปด้วยพลังอันมหาศาล ฟาดฟันใส่ซูซาโนโอะร่างสมบูรณ์อย่างรุนแรง เพียงการปะทะกันครั้งเดียว รอยร้าวขนาดใหญ่ก็ปรากฏบนซูซาโนโอะ จากนั้นก็ระเบิดออกในทันที

ซูซาโนโอะร่างสมบูรณ์แหลกสลายเป็นชิ้นๆ มันถูกทำลายโดยฝีมืออันทรงพลังของริวอุน

“อืม... ทำลายซูซาโนโอะร่างสมบูรณ์ด้วยการโจมตีเดียวได้งั้นเหรอ?” อุจิฮะ มาดาระ ขมวดคิ้ว

“นี่คือวิชาเซียน: อาภรณ์สายฟ้ากับสายฟ้าฟาดวารีชั่นเซียน แม้ว่าคุณจะใช้ซูซาโนโอะร่างแล้วก็ตาม มันก็ไม่สามารถต้านทานได้” ริวอุนพูดด้วยใบหน้าเรียบเฉย

ในมังงะต้นฉบับ ไรคาเงะรุ่นที่สี่ อาศัยเทคนิคนี้ในการสร้างรอยร้าวบนซูซาโนโอะร่างสมบูรณ์ของซาซึเกะ

ตอนนี้ ภายใต้การเสริมพลังของจักระเซียนและร่างเซียนระดับสูง พลังของท่านี้ เพิ่มสูงขึ้นอย่างมหาศาล

สองปีที่แล้ว เขายังคงอาศัยวิชานี้เผชิญหน้ากับ ไมโตะ ไดที่เปิดแปดประตู แบบประจัญหน้าและทำให้ ไมโตะ ไดบาดเจ็บสาหัส

“คาถาไฟ: กระสุนเพลิงยักษ์!” อุจิฮะ มาดาระประสานอินพร้อมพูดเสียงเย็นชา เตรียมโจมตีด้วยวิชาสายไฟ แต่ก่อนที่การใช้วิชานินจาจะเสร็จสมบูรณ์ เขาก็เห็นแสงวาบของสายฟ้าแลบผ่านต่อหน้า

ด้วยเนตรวงแหวนกระจกเงาหมื่นบุปผา มาดาระมองเห็นอย่างชัดเจนว่าสายฟ้านั้นคือริวอุน

“เร็วขนาดนี้เลยเหรอ?! ความเร็วนี้เหนือกว่าที่เนตรวงแหวนกระจกเงาหมื่นบุปผานิรันดร์จะมองเห็นได้ชัดเจน!” อุจิฮะ มาดาระ ตกตะลึง

จากนั้นริวอุนก็เตะออกไป มาดาระจ้องการเคลื่อนไหวของริวอุนเขม็ง ด้วยสายตาที่มุ่งมั่น ชายแก่ในร่างหนุ่มยกแขนทั้งสองข้างไขว้กัน ป้องกันอยู่ด้านหน้าของเขา

ตูม!

พลังช้างสารอันทรงพลังเกินกว่าของซึนาเดะทำให้อุจิฮะ มาดาระสั่นไปทั้งตัว จากนั้นก็กระเด็นออกไปเหมือนลูกกระสุนปืนใหญ่ พังต้นไม้ใหญ่ล้มลงท่ามกลางเสียงคำรามอันดังสนั่น

ด้วยการเตะเพียงครั้งเดียว ริวอุนได้เตะ อุจิฮะ มาดาระ ลอยกระเด็นไปกลางอากาศ!

*********************