บทที่ 1 เกมเหนือธรรมชาติ
บทที่ 1 เกมเหนือธรรมชาติ
เมฆลอยบดบังแสงจันทร์ แต่ภายในเมืองไป่เจียงยังคงสว่างไสวอยู่ ไฟนีออนของอาคารสูงตระหง่านส่องประกายราวกับเส้นแสงที่แวววาว คนเดินถนนในตรอกซอกซอยเล็กๆ ดูเหมือนคลื่นซัดสาดในตลาดกลางคืน นำเสนอฉากของกิจกรรมที่ดูคึกคัก
แสงสว่างจ้าไม่สามารถครอบคลุมทั้งเมืองหรือความมีชีวิตชีวาของเมืองได้
ที่มุมหนึ่งของขอบเมือง ไฟถนนกำลังกะพริบไม่สม่ำเสมอ แสงสีเหลืองสลัวที่ลอดผ่านหน้าต่างที่ปิดครึ่งหนึ่งทำให้เกิดเงามัวยาวบนห้องนอนชั้นสองห้องหนึ่ง สะท้อนเพดานที่แตกร้าวไม่สม่ำเสมอได้อย่างชัดเจน
ภายใต้แสงสีเหลืองสลัวๆ ตรงหน้าจอคอมพิวเตอร์ที่สั่นไหว มู่หยวนนั่งด้วยท่าทางจริงจัง นิ้วที่คล่องแคล่วของเขาแตะแป้นพิมพ์ ทำให้เกิดเสียงกรอบแกรบ
เขากำลังจ้องไปที่คอมพิวเตอร์ แสงที่ส่องเป็นระยะๆ ส่องประกายบนหน้าด้านข้างที่คมชัดของเขา ก่อเกิดภาพความเคร่งขรึมบนใบหน้าของเขา
"โลกนี้มีอะไรบางอย่างผิดปกตินิดหน่อย"
มู่หยวนชาวเมืองไป่เจียงในประเทศซวน ผู้ถูกส่งข้ามมาอีกโลก
ชื่อ รูปร่างหน้าตาและประวัติของเขาไม่ได้แตกต่างจากโลกเก่าของเขามากนัก สภาพแวดล้อมทางวัฒนธรรมและความก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์ในประเทศซวนก็มีความคล้ายคลึงกับโลกก่อนของเขา ทำให้การเปลี่ยนแปลงของเขาค่อนข้างง่ายดาย
… มู่หยวนคิดอย่างนั้นล่ะนะ
อย่างไรก็ตาม
“น่าตกใจ ชายคนหนึ่งเสียชีวิตอย่างลึกลับในตอนดึก พบศพพร้อมรอยกัดมากมาย ใครเป็นคนอยู่เบื้องหลังเหตุการณ์นี้?”
“หญิงชราอายุแปดสิบปีถูกฆ่าอย่างโหดร้ายในบ้านพักของเธอ ปรากฏว่าในความเป็นจริงแล้วเธอเป็นหญิงสาว”
“ชายคนหนึ่งในทางตอนเหนือของเมืองเจียงที่ผิวหนังและกล้ามเนื้อหลุดออกมาทำให้เสียชีวิต ผู้เชี่ยวชาญอ้างว่าเป็นโรคใหม่และแนะนำให้ตั้งชื่อตามชื่อของชายคนนั้น”
“พบเห็นหมาป่ายักษ์สูงสองเมตรในเจียหลาน มีหลักฐานแนบมาด้วย!”
ภาพที่ชัดเจนและไม่มีการเซ็นเซอร์ซึ่งไม่เหมาะสำหรับผู้ที่ใจไม่สู้ปรากฏขึ้นต่อหน้ามู่หยวนเขาขมวดคิ้วอย่างครุ่นคิด
“ข้อมูลออนไลน์อาจเป็นจริงหรือเท็จก็ได้ เพราะการสร้างภาพปลอมแบบนี้ไม่ใช่เรื่องยาก แต่….ฉันเชื่อว่าความรู้สึกเหล่านี้ไม่ได้เป็นเรื่องแต่งขึ้น อย่างน้อยก็ไม่ทั้งหมด”
“เพราะว่า….”
สองสามวันก่อน ในวันแรกที่เขาถูกส่งมาโลกนี้ เขาได้เห็นเหตุการณ์ 'การตายแบบเหนือธรรมชาติ'
ชายร่างใหญ่ลืมตาขึ้นอย่างไม่คาดคิด เลือดพุ่งออกมาจากเอวของเขาและชายคนนั้นถูกฟันที่เอวเป็นสองท่อนฉับพลันอย่างน่าตกตะลึง!
ทันทีที่เกิดเหตุนั้น มู่หยวนก็เริ่มค้นหาข้อมูลที่อธิบายไม่ได้อีกและตามที่เขาคาดไว้ เขาก็พบกรณีการตายที่แปลกประหลาดมากขึ้นเรื่อยๆ มันไม่ได้เกิดขึ้นกับเพศใดเพศหนึ่งเท่านั้น แต่เกิดขึ้นทั่วไปในกลุ่มคนหนุ่มสาวเป็นส่วนใหญ่
เขาพบข่าวลือจากฟอรัมแห่งหนึ่ง
—"คนที่เสียชีวิตกำลังเล่นเกม พวกเขาโชคดีพอที่จะผ่านเข้ารอบเกมได้ แต่โชคไม่ดีที่พวกเขาไม่สามารถเอาชีวิตรอดจากอันตรายในเกมได้ เมื่อคุณตายในเกม คุณก็ตายในชีวิตจริงด้วย"
คำตอบด้านล่างโพสต์นั้นล้วนแต่ล้อเลียน
ถ้าคุณเก่งเรื่องการเล่าเรื่องเพ้อนัก ทำไมไม่ลองเขียนนวนิยายดูล่ะ
ไม่ค่อยมีคนเชื่อข่าวลือเกี่ยวกับเกมหรือว่าคนพวกนั้นตายได้อย่างไร มีเพียงน้อยคนเท่านั้นที่ออกมาพูดและมีทั้งข่าวจริงและข่าวปลอมปะปนกัน แม้ว่ามู่หยวนจะไม่ได้เห็นด้วยตาตัวเอง เขาก็คงแค่เมินเฉยกับมันไปเฉยๆ หลังจากเจอมันในวิดีโอออนไลน์
ใครล่ะที่เชื่อเรื่องแบบนี้ในสมัยนี้
“คำอธิบายนี้สอดคล้องกับกรณีการเสียชีวิตอย่างลึกลับมากมาย เมื่อมองเผินๆ ก็ดูไม่น่าเชื่อ แต่ฉันเองยังถูกส่งข้ามโลกมาแล้วเลย การมีอยู่ของเกมลึกลับในโลกนี้ก็ดูเป็นไปได้อยู่นะ”
ด้วยข้อมูลเพียงเล็กน้อยนี้ มู่หยวนจึงเริ่มการค้นหาใหม่
แสงจันทร์บนท้องฟ้ายามค่ำคืนสลัวกว่าเดิมและแสงไฟที่ส่องลงมาเป็นระยะๆ ในอาคารที่อยู่อาศัยก็ค่อยๆ มืดลง มีเพียงแสงในห้องของมู่หยวนเท่านั้นที่ยังคงส่องสว่างอยู่
จนกระทั่งดึกดื่น มู่หยวนจึงทำบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปให้ตัวเองหนึ่งถ้วยโดยใส่ไส้กรอกลงไปสองสามชิ้น
เขาหยิบบะหมี่ไปที่คอมพิวเตอร์ของเขา พลางครุ่นคิดขณะซดบะหมี่และมองไปที่อินเทอร์เฟซของฟอรัมลึกลับแห่งนี้
“เกมลึกลับนี้อาจจะเป็นเรื่องจริงก็ได้”
“มีข่าวลือว่าเกมลึกลับนี้เชื่อมต่อกับโลกกว้างใหญ่ ภายในโลกนั้น ผู้เล่นสามารถควบคุมตัวละครของตนเอง สั่งการกองกำลังนับพัน สิ่งที่ทำให้ผู้คนคลั่งไคล้จริงๆ ก็คือสมบัติล้ำค่าที่ผู้เล่นได้รับขณะสำรวจภายในเกม อาจปรากฏในโลกแห่งความจริงได้!”
“โลกของเกม มันเป็นเรื่องจริงทั้งหมด!”
“ยิ่งไปกว่านั้น ผ่านเกมนี้ ผู้เล่นสามารถควบคุมพลังเหนือธรรมชาติ สามารถเคลื่อนย้ายภูเขาและพลิกคว่ำทะเลได้!”
เกมลึกลับนี้เป็นกุญแจสำคัญสู่โลกเหนือธรรมชาติ
ใฝ่ฝันไหม? ใฝ่ฝันอย่างแน่นอน!
ฟอรัมลับที่มู่หยวนพบเต็มไปด้วยข้อมูลเกี่ยวกับเกมเหนือธรรมชาติ ผู้เล่นบางคนเล่าเรื่องราวของพวกเขา แต่ยังมีอีกหลายคนเป็นคนธรรมดาที่หงุดหงิดกับความไม่สามารถเล่นเกมได้
เศรษฐีบางคนเสนอเงินจำนวนมหาศาลเพื่อหวังว่าจะได้เล่นในเกม
แต่ก็ยังไม่มีประโยชน์
ดูเหมือนว่าโอกาสในการเล่นเกมนี้จะเป็นแบบสุ่มโดยสิ้นเชิง มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ได้มันมาโดยบังเอิญ พวกเขาคือผู้ถูกเลือกจากโลก ลอร์ดผู้ถูกกำหนด ผู้ที่เกิดมาเป็น 'จักรพรรดิ'
“แต่การถูกเกมเลือกเป็นโชคดีจริงหรอ?”
“หากคุณมองข้ามการล่อลวงของพลังเหนือธรรมชาติ สิ่งที่อยู่ข้างใต้คือโลกที่เลวร้ายซึ่งความตายสามารถมาเยือนได้ทุกเมื่อ”
“โลกของเกมมอบสมบัติและพลังเหนือธรรมชาติ ในขณะที่ราคาที่ต้องจ่ายนั้น… ความตายของตัวละครในเกมนั้นสะท้อนให้เห็นความตายในชีวิตจริง”
การเอาชีวิตรอดในเกมนั้นยากมาก ยากมาก ยากมากกกก ยากมากกกกกก
เมื่อผู้เล่นเข้าสู่เกมครั้งแรก พวกเขาจะปรากฏตัวในหมู่บ้านร้างซึ่งกลายเป็นดินแดนของพวกเขาเอง ผู้เล่นจะมีทหารจำนวนเล็กน้อย เช่น ทหารหอกยาว นักธนูหน้าไม้ โจร ก็อบลิน หรือทหารธรรมดาอื่นๆ
ผู้เล่นต้องปกป้องดินแดนของตน ขณะเดียวกันก็ต้องเอาชีวิตรอดด้วย
อย่างไรก็ตาม อาณาเขตโดยรอบของพวกเขาเต็มไปด้วยอันตราย มีการรบกวนและการโจมตีจากมอนสเตอร์บ่อยครั้ง ผู้เล่นบางคนล้มเหลวในช่วงเริ่มต้น บางคนสามารถป้องกันผู้รุกรานได้ในตอนแรก แต่เมื่อเวลาผ่านไป ทหารของผู้เล่นได้รับบาดเจ็บ พลังการต่อสู้ของพวกเขาลดลงอย่างต่อเนื่อง และในที่สุดพวกเขาก็ไม่สามารถต้านทานได้
โลกของเกมนั้นอันตรายเกินไป!
การที่เกมเป็นผู้เลือก จึงยากที่จะบอกได้ว่าเป็นโชคดีหรือโชคร้าย
มู่หยวนโหยหาพลังเหนือธรรมชาติโดยธรรมชาติและในตอนแรก เขาก็หวังเช่นกันว่าเขาจะได้รับเลือกให้เล่นเกมนี้
แต่เมื่อเขาคิดถึงผู้เล่นที่เสียชีวิตอย่างน่าเศร้า ร่างกายที่เปื้อนเลือด ความกลัวที่ไม่อาจปฏิเสธได้ในดวงตาของพวกเขา เขาก็ลังเลอีกครั้ง
หากหลังจากได้รับการคัดเลือกให้เล่นเกมแล้ว คนๆ หนึ่งจะต้องใช้ชีวิตอยู่ด้วยความหวาดกลัวตลอดเวลา ก็ควรจะไม่ถูกเลือกเลยดีกว่า
อย่างน้อยในประเทศซวนของโลกนี้ ก็สงบสุขและคนธรรมดาก็สามารถใช้ชีวิตได้อย่างสบายเช่นกันหากมีเงิน
“แทนที่จะไล่ตามสิ่งที่ไม่น่าเชื่อถือและหายากอย่างสถานที่เล่นเกม การหาหนทางทำเงินจะดีกว่า การทำเงินเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด”
“ติ๊ง!”
เสียงนั้นดังก้องในหูของเขาเหมือนทำนองเพลงสวรรค์
ลมกระโชกพัดหมอกที่ล่องลอยไป เผยให้เห็นภูมิประเทศที่กว้างใหญ่ มีต้นไม้โบราณยืนสูง นกตัวใหญ่บินผ่านไป เกาะอยู่บนต้นไม้ เมืองสูงตระหง่านที่ทหารเคร่งขรึมเฝ้ากำแพงเมือง ดาบของพวกเขาชี้ไปที่กระแสน้ำที่อยู่ไกลออกไป นอกจากนี้ยังมีต้นไม้ที่เหี่ยวเฉา ดินแดนที่แห้งแล้งและหมอกสีแดงอันน่ากลัวลอยไปมา
โลกกว้างใหญ่ก็เปิดออกต่อหน้าต่อตาเขาทันที
คำพูดที่ร้อนแรงราวกับไฟปรากฏขึ้นทีละคำ ลึกลับแต่เก่าแก่
“ปกคลุมไปด้วยหมอกขาว สิ่งอัปมงคลล้นทะลัก กองทัพอันยิ่งใหญ่เดินข้ามฟากฟ้า จิตวิญญาณวีรบุรุษอมตะจะดังก้องกังวานชั่วนิรันดร์”
“ชายหนุ่มผู้ถูกเลือก คุณได้เข้าสู่ทวีปนิรันดร์แล้ว โปรดต่อสู้เพื่อช่วยโลก”
ตัวอักษรโบราณค่อยๆ หายไปและภาพตรงหน้าเขาพุ่งจากที่ไกลไปยังที่ใกล้อย่างรวดเร็ว ในที่สุดก็โฟกัสที่หมู่บ้านเล็กๆ ที่มีเพียงไม่กี่บ้านไม้
มู่หยวนตื่นขึ้นอย่างกะทันหัน
โลกกว้างใหญ่แตกสลายเหมือนเงาสะท้อนของพระจันทร์ในน้ำ เขาดูเหมือนจะตื่นจากความฝัน เปียกโชกไปด้วยเหงื่อ แต่เมื่อมองไปที่เกมที่กำลังดำเนินอยู่และหมู่บ้านที่พังทลายบนหน้าจอเกม สิ่งเดียวที่มู่หยวนทำได้คือถามออกมาดังๆ:
“อะไรเนี้ย?”
——
