ตอนที่ 22 คุณชายแท้จริงแห่งเจียงโจว : พี่เฉิน คุณเรียกผมว่า เสี่ยวหวง ก็ได้

หวง ไห่อี้ จ้องมองบัตรสีดำตรงหน้า เย่เฉิน ด้วยสายตาเหม่อลอยก่อนดวงตาจะเบิกกว้างขึ้น

เมื่อเห็นสีหน้าที่แปลกประหลาดของ คุณชายหวง หลายคนพลันรู้สึกสับสน

เกิดอะไรขึ้น?

คุณชายหวง.. เขาเป็นอะไรไป?

“คุณชายหวง คุณเป็นอะไรหรือเปล่า?”

หลังจากลังเล เจิ้ง อันหนิง ก็เดินไปข้างๆ หวง ไห่อี้ แล้วถามด้วยความนอบน้อม

หวง ไห่อี้ ดูเหมือนจะไม่ได้ยินคำถามของ เจิ้ง อันหนิง เขาก้าวไปข้างหน้า พลันมือขวาที่สั่นระริกหยิบบัตรสีดำตรงหน้า เย่เฉิน ขึ้นมาดูอย่างระมัดระวัง

การกระทำนี้ทำให้ทุกคนในที่นั้นยิ่งสับสนงุนงงมากขึ้นไปอีก

เหตุใด คุณชายหวง ถึงดูบัตรธนาคารของ เย่เฉิน?

ไม่มีใครเข้าใจว่ามัน..เกิดอะไรขึ้น

หลังจาก หวง ไห่อี้ ดูบัตรสีดำใบนี้อย่างละเอียดแล้วเขาก็กลืนน้ำลายด้วยความอิจฉา

จากนั้นเขามอง เย่เฉิน และพูดถามไปอย่างสุภาพมากว่า :

“ขอโทษครับ บัตร Centurion Black Card นี่ของคุณใช่ไหม?”

Centurion Black Card?

คำเรียกบัตรสีดำใบนี้โดย หวง ไห่อี้ ทำให้ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นตกใจทันที

แม้ว่าพวกเขาจะไม่เคยเห็นมันมาก่อน แต่ชื่อเสียงของ Centurion Black Card พวกเขาย่อมเคยได้ยิน

ว่ากันว่าเป็นบัตรธนาคารที่เจ๋งมากที่สุด

คนที่มีบัตร Centurion Black Card ได้นั้น ล้วนแต่เป็นมหาเศรษฐี

หรือว่า...บัตรธนาคารของ เย่เฉิน ใบนี้จะเป็น Centurion Black Card ที่ว่า?

แต่สิ่งนี้.. มันเป็นไปได้ยังไง?

ทุกคนต่างตกตะลึง ไม่กล้าเชื่อในสิ่งที่ตัวเองคาดเดา

ท้ายที่สุดแล้วในความคิดของพวกเขา เย่เฉิน ก็เหมือนกับพวกเขา เป็นแค่นักศึกษาธรรมดาๆ อย่างมากก็แค่หน้าตาดีกว่าพวกเขานิดหน่อย

แต่ไม่ว่าคุณจะมองอย่างไร เย่เฉิน ก็ไม่เห็นเหมือนมหาเศรษฐีเลย

ในความคิดของพวกเขา มหาเศรษฐีก็คือคนแบบ เจิ้ง อันหนิง ที่เต็มไปด้วยสินค้าแบรนด์เนม แม้แต่กระเป๋าสตางค์ที่ไม่ค่อยได้ใช้ก็ยังเป็น LV

แม้เมื่อครู่พวกเขาจะแปลกใจว่าทำไมบัตรธนาคารของ เย่เฉิน ถึงเป็นสีดำ

แต่ก็ไม่มีใครคาดคิดว่า ‘บัตรสีดำ’ ใบนั้นจะเป็น แบล็กการ์ด

แต่ตอนนี้...

หลายคนตกใจกลัวแล้ว

“มันเป็นของฉันเอง”

เย่เฉิน พยักหน้า

เมื่อเห็น เย่เฉิน พยักหน้า ทุกคนก็เชื่ออย่างสนิทใจ

บัตรธนาคารของ เย่เฉิน ใบนี้เป็น Centurion Black Card ไปจริงๆ งั้นหรือ?

เย่เฉิน เป็นคนที่มีบัตรแบล็กการ์ด?

น่ากลัวเกินไปแล้ว

หวง ไห่อี้ คืนบัตร Centurion Black Card ให้ เย่เฉิน ด้วยความเคารพ

“พี่ใหญ่ ขอทราบชื่อของคุณได้ไหม?”

หวง ไห่อี้ ถามด้วยความตื่นเต้น และสงสัย

“เย่เฉิน”

“สวัสดีครับ พี่เฉิน ผมชื่อ หวง ไห่อี้ เรียกผมว่า เสี่ยวหวง ได้เลยครับ”

หวง ไห่อี้ พูดอย่างสุภาพมาก

เสี่ยวหวง?!

ทุกคนตกตะลึง แทบไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ตัวเองได้ยิน

คุณชายหวง ที่พวกเขาคิดว่าใหญ่โต ตอนนี้กลับบอกให้ เย่เฉิน เรียกตัวเองว่า ..เสี่ยวหวง

นี่ไม่ได้หมายความว่า เย่เฉิน เจ๋งกว่า หวง ไห่อี้ มากหรอกเหรอ?

“พี่เฉิน หากผมจะขอนั่งด้วยสักพักได้ไหมครับ?”

หวง ไห่อี้ ถามอย่างระมัดระวัง

“อืม”

เย่เฉิน พยักหน้า

เห็นดังนั้น หวง ไห่อี้ รีบมานั่งลงข้าง เย่เฉิน แล้วเริ่มยกยอ เย่เฉิน ต่างๆ นาๆ

เจิ้ง อันหนิง และคนอื่นๆ ต่างก็ยืนนิ่งอย่างตะลึงงันอยู่ตรงนั้นไปราวกับไก่ไม้

ในกลุ่มคนเหล่านี้ เจิ้ง อันหนิง คือคนที่ตกใจที่สุด

หวง ไห่อี้ เจ๋งแค่ไหนมีหรือเขาจะไม่รู้?

ครอบครัวของ หวง ไห่อี้ มีภูมิหลังที่ใหญ่โต และมีอิทธิพลมาก ในเมืองเจียงโจวเขาคือ คุณชายที่แท้จริง

เมื่อเทียบกับ หวง ไห่อี้ แล้ว ตัวเขาเองแทบไม่มีอะไรเลย

แต่ตอนนี้ คุณชายที่ยิ่งใหญ่ในเมืองเจียงโจวกลับกลายเป็นเหมือนน้องชายที่นั่งลงข้างๆ เย่เฉิน แล้วพูดประจบประแจงไม่หยุด

แม้ว่าจะทุบตีเขาให้ตายก็ตามถ้าไม่เห็นกับตา เขาคงไม่มีวันเชื่อ..

ที่แท้ เย่เฉิน ที่ดูถ่อมตัวผู้นี้ กลับเป็นถึงบุคคลที่ยิ่งใหญ่ที่แอบซ่อนตัวอยู่

“พี่เฉิน ผมขอคารวะคุณ...ไม่ ไม่ ไม่ ผมขอคารวะคุณหนึ่งแก้ว”

เจิ้ง อันหนิง ตอบสนองอย่างรวดเร็ว รีบหยิบแก้วเหล้าขึ้นมาแล้วคารวะ เย่เฉิน ด้วยความเคารพ

“ฉันขับรถมา ฉันไม่ดื่มแอลกอฮอล์”

เย่เฉิน รีบโบกมือปฏิเสธ

“อย่างนั้นเหรอ...”

เจิ้ง อันหนิง คิดสักครู่ แล้วเปลี่ยนเครื่องดื่มในมือเป็นน้ำผลไม้ จากนั้นคารวะ เย่เฉิน อีกครั้ง

ไม่นาน เจิ้ง อันหนิง ก็เข้าร่วมกลุ่มเพื่อประจบประแจง เย่เฉิน

สำหรับคนที่เพิ่งเมิน เย่เฉิน ไปเมื่อครู่ ต่างเปลี่ยนท่าที และพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อยกยอ เย่เฉิน

หญิงสาวสวยคนนั้นมอง เย่เฉิน ด้วยแสงประกายแปลกประหลาดในดวงตาของเธอ

สายตาของเธอมองคนไม่ผิดจริงๆ ผู้ชายคนนี้ไม่ธรรมดา และตอนนี้ก็พิสูจน์ได้แล้ว

หลังจากเล่นไปสักพัก เย่เฉิน รู้สึกว่ามันน่าเบื่อ จึงลุกขึ้นเตรียมจะจากไป

“ว่าแต่ พี่เฉิน คุณพักอยู่ที่ไหนเหรอ?”

“หากผมมีเวลาจะไปเยี่ยมคุณ”

หวง ไห่อี้ รีบถามเมื่อเห็น เย่เฉิน กำลังจะจากไป

“ฉันเพิ่งย้ายเข้าไปอยู่ที่บ้านเลขที่ 8 ของคฤหาสน์ หลิงหยุนเทียนกง”

เย่เฉิน ตอบไปโดยไม่คิดอะไรมาก

ย้ายไปอยู่บ้านเลขที่ 8 ของคฤหาสน์ หลิงหยุนเทียนกง?

โห?

คำพูดนี้ของ เย่เฉิน ทำให้ทุกคนตกตะลึงอีกครั้ง รวมถึง หวง ไห่อี้ ด้วย

คฤหาสน์ หลิงหยุนเทียนกง…

นั่นเป็นหนึ่งในย่านที่อยู่อาศัยที่หรูหราที่สุดในเมืองเจียงโจว

เย่เฉิน อาศัยอยู่ที่นั่น?

นี่แหละคือมหาเศรษฐีที่แท้จริง

ทุกคนต่างอุทานในใจ

คนที่เจ๋งขนาดนี้กลับถ่อมตัวขนาดนี้

เจิ้ง อันหนิง ก็รู้สึกเช่นเดียวกัน เขาตัดสินใจว่าต่อไปนี้เขาจะเรียนรู้จาก พี่เฉิน จะถ่อมตัวให้มากขึ้น และไม่ใช่ใช้แต่ของหรูหราฟุ่มเฟือยมากมายอีกต่อไป

หวง ไห่อี้ ที่รู้เรื่องมากกว่าคนอื่น ยิ่งไม่สามารถสงบสติอารมณ์ของตัวเองได้

เขารู้ดีว่าบ้านเลขที่ 8 ของเขตคฤหาสน์ หลิงหยุนเทียนกง เป็นหนึ่งในคฤหาสน์หลังที่ใหญ่ที่สุดใน หลิงหยุนเทียนกง

แน่นอน บ้านหลังนั้นก็เป็นหนึ่งในคฤหาสน์ที่หรูหราที่สุดในเจียงโจวด้วย

ไม่คาดคิดเลยว่า พี่เฉิน จะอาศัยอยู่ที่นั่น

การรักษาความปลอดภัยของเขตคฤหาสน์สุดหรูนี้ก็เข้มงวดมาก แม้แต่เขาเองก็ไม่สามารถเข้าไปเยี่ยม พี่เฉิน ได้

“พี่เฉิน เราแลก Wechat กันหน่อยไหมครับ?”

หวง ไห่อี้ ไม่ยอมพลาดโอกาสที่จะรู้จักกับ เย่เฉิน จึงพูดขึ้นอีกครั้ง

ในที่สุดภายใต้คำขอร้องอย่างแรงกล้าของ หวง ไห่อี้ เย่เฉิน ก็พยักหน้าตอบตกลง

ถัดจากเขา ผู้หญิงสาวสวยคนนั้นก็เข้ามาขอเพิ่ม Wechat ของ เย่เฉิน ด้วยเช่นกัน

ส่วนคนอื่นๆ เมื่อคิดถึงตอนที่เมิน เย่เฉิน เมื่อครู่ ก็ไม่มีใครกล้าเข้ามาขอเพิ่ม Wechat ของเขา

เจ้าอ้วน ก็อยากจะกลับ ดังนั้น เย่เฉิน จึงอาสาพาเขากลับไปส่งมหาลัย

เย่เฉิน เดินออกจากบาร์ เมื่อทุกคนเห็นว่ารถของ เย่เฉิน เป็น Ferrari มูลค่ากว่า 5 ล้านหยวน พวกเขาหลายคนยิ่งอิจฉามากขึ้น

หวง ไห่อี้ รีบเข้ามาช่วยเปิดประตูรถให้ เย่เฉิน ด้วยตัวเอง แล้วมองส่ง เย่เฉิน และเจ้าอ้วน จากไป

จนกระทั่ง เย่เฉิน ขับรถออกไปไกล หวง ไห่อี้ ก็กลับมามีท่าทีเย่อหยิ่งเย็นชาเช่นเดิม ก่อนจะเดินจากไปเช่นกัน

มีเพียง เจิ้ง อันหนิง และคนอื่นๆ ที่ยืนงุนงงอยู่ที่เดิม ไม่รู้ว่าพวกเขากำลังคิดอะไรอยู่

ในรถ เจ้าอ้วน ยังคงสับสนอยู่นาน

เขายังไม่สามารถยอมรับได้ว่า ‘เพื่อนเก่า’ เพื่อนซี้ตั้งแต่สมัยเรียนของเขา

ทำไมถึงกลายเป็นคนรวยรุ่นสอง หรือคนรวยรุ่นแรกไปเสียแล้ว?

คุณก็เห็นอยู่.. ขับ Ferrari อาศัยอยู่ในคฤหาสน์ ไหนจะมีแบล็กการ์ดที่ว่านั่นอีก?

นี่คือฉันกำลังเห็นภาพหลอนอยู่ใช่ไหม?

เจ้าอ้วน ยื่นมือออกไปลูบคอนโซลหน้ารถ Ferrari เมื่อนั้นถึงเชื่อว่าทุกอย่างที่ว่ามาทั้งหมดนี้ ..เป็นเรื่องจริง

เหล่าเย่ รวยแล้ว!!!

“เหล่าเย่ แค่ไม่กี่วันที่ไม่เจอกัน ทำไมนายถึงเปลี่ยนไปมากขนาดนี้ได้?”

เจ้าอ้วน อดจะถามไม่ได้

“นายถูกลอตเตอรี่หรือ?”

“ไม่สิ ถึงถูกลอตเตอรี่ก็ไม่น่าจะมีเงินมากขนาดนี้?”

“เจ้าอ้วน เลิกเดาได้แล้ว ฉันจะบอกความจริงให้ อันที่จริงแล้วฉันถูกผู้หญิงรวยๆ หมายตาเข้านะ”

เย่เฉิน พูดเรื่องโกหกด้วยสีหน้าจริงจัง

“ถูกผู้หญิงรวยๆ หมายตาอย่างนั้นเหรอ...อืม...ดูเหมือนว่าจะเป็นไปได้จริงๆ”