บทที่ 76 แกะกล่องของขวัญคริสต์มาส

เช้าวันรุ่งขึ้น ทันทีที่ไคล์ลุกขึ้น เขาเห็นกองของขวัญกองอยู่ตรงหน้าเตียงของเขา ส่วนใหญ่เป็นของขบเคี้ยว เช่น ช็อกโกแลตหรือลูกอม และปริมาณก็มากกว่าที่เขาคิดไว้มาก "นักเรียนที่ดีและเก่งย่อมได้รับความนิยมอย่างแน่นอน"

ไคล์วางสิ่งเหล่านี้ไว้และเปิดของขวัญที่เหลือต่อไป ของขวัญจากแฮกริดชิ้นใหญ่ที่สุด มันดูเหมือนถังไม้และถูกห่อด้วยกระดาษสีน้ำตาลหนาๆ

"อาจจะเป็นอุจจาระของมูนคาล์ฟก็ได้…" ไคล์เปิดห่อพัสดุด้วยความวิตกกังวล โชคดีที่มันไม่ใช่อย่างที่เขาคิด สิ่งที่แฮกริดมอบให้คือต้นไม้ และถังไม้ก็เป็นกระถางดอกไม้ชั่วคราวที่เขาพบซึ่งมีดินอยู่เต็มไปหมด ยังมีหยดน้ำค้างบนใบไม้ซึ่งเขาอาจจะเพิ่งขุดออกมาจากป่าต้องห้าม

สิ่งที่ไคล์มอบให้แฮกริดคือโมเดลของมังกรไฟ ชนิดที่ใช้จับฉลากในการแข่งขัน มันสามารถเคลื่อนที่ บินในระดับความสูงต่ำ และพ่นไฟได้ แฮกริดคงจะชอบมัน สิ่งที่เซดริกมอบให้เขาคือหนังสือ "ควิชดิช" ซึ่งลงเซ็นโดยผู้เล่นชัดลีย์ แคนนอนส์ ไคล์มองดูลายเซ็นแล้ววางหนังสือไว้ด้วยความรังเกียจ... เขาไม่ชอบทีมนี้

เป็นที่น่าสังเกตว่าของขวัญที่ ไคล์ มอบให้กับ เซดริก นั้นเกี่ยวข้องกับควิดดิชซึ่งเป็นไม้ตีวิมบอร์นฮอร์เน็ตส์อันเป็นเอกลักษณ์ของเขาที่เขาหวงแหนมาเป็นเวลานาน นี่เป็นจดหมายที่เขาเขียนถึงคุณนายวีสลีย์เป็นพิเศษและขอให้เธอช่วยส่งจดหมาย ถือเป็นของขวัญที่จริงใจอย่างยิ่ง ด้วยเหตุนี้เขาจึงถูกคุณนายวีสลีย์ดุและตำหนิว่าเขาไม่กลับบ้านในช่วงวันหยุด และบอกว่าเธอต้องสอนบทเรียนให้เขาในช่วงปิดเทอมฤดูร้อน แต่ไคล์ไม่ได้กังวลเลย

คุณนายวีสลีย์เป็นคนเกลี้ยกล่อมได้ง่าย แค่ผ้ากันเปื้อนที่ไคล์ทำเองพร้อมกับใบรายงานเกรดที่สวยงามก็ช่วยให้แน่ใจว่าจะไม่มีปัญหา ของขวัญของคานน่าคือถุงมือขนสัตว์คู่หนึ่งที่เธอถักเอง โดยมีอักษรย่อของไคล์อยู่บนถุงมือ ไคล์ต้องประหลาดใจที่ฝีมือของแม่มดน้อยนั้นดีอย่างคาดไม่ถึง และเขาก็ค่อนข้างชอบมัน มันพอดีตอนที่เขาใส่ พอดีที่จะใส่กับเสื้อสเวตเตอร์ที่คุณนายวีสลีย์มอบให้เขา

สิ่งที่เขามอบให้คานน่าคือกระเป๋าถือที่มีอุปกรณ์ป้องกันขโมย ซึ่งน่าจะมีประโยชน์มากสำหรับเธอ เฟรดให้ขวดหมึกล่องหน ส่วนจอร์จก็มอบการ์ดกบช็อกโกแลตให้ ข้างในมีซองการ์ดใสซึ่งสามารถใส่การ์ดที่รวบรวมได้ซึ่งสะดวกมาก

ไคล์มอบสำเนา "การเล่นแร่แปรธาตุเบื้องต้น" ให้พวกเขา ซึ่งเป็นตำราเรียนสำหรับหลักสูตรการเล่นแร่แปรธาตุของโรงเรียนคาถาพ่อมดแม่มดและเวทมนตร์ศาสตร์โบซ์บาตง เขารู้ว่าฝาแฝดทั้งสองคนเพิ่งประดิษฐ์อุปกรณ์ประกอบตลกๆ ขึ้นมา และหนังสือเล่มนี้ก็ควรจะเป็นประโยชน์สำหรับพวกเขาด้วย และเพื่อนร่วมห้องที่น่ารักทั้งสองของเขา มิเกลได้เข็มกลัดทองคำอันประณีต และไรอันก็ได้ชุดหมากรุกพ่อมด

ไคล์ต้องประหลาดใจเมื่อได้รับของขวัญจากอาจารย์ ศาสตราจารย์ฟลิตวิคมอบบันทึกของเขาจากตอนเรียนให้กับไคล์ มีสมุดบันทึกหนาๆ สองเล่มตั้งแต่ชั้นปีที่ 1 ถึงชั้นปีที่ 3 ซึ่งเต็มไปด้วยความเข้าใจในคาถาของเขา ของขวัญชิ้นนี้เรียกได้ว่าล้ำค่ามาก ไคล์รู้สึกผิดเล็กน้อยเพราะของขวัญที่เขามอบให้ศาสตราจารย์ฟลิตวิคนั้นเป็นเพียงเครื่องรางไม้ธรรมดาๆ เท่านั้น จริงๆ แล้ว ไคล์มอบของขวัญให้กับอาจารย์ทุกคน

เครื่องรางให้ศาสตราจารย์ฟลิตวิค ศาสตราจารย์มักโกนากัลเป็นเครื่องประดับหมวกเป็นรูปลูกสนิชสีทอง ศาสตราจารย์สเปราต์คือชุดดูแลเครื่องมือ ศาสตราจารย์โอเรนเป็นไม้เท้า ศาสตราจารย์บินส์ เป็นหนังสือพิมพ์ที่ตัดมาจาก "สามโรงเรียนเวทมนตร์ใหญ่ในยุโรป: การดูแลรักษาต่อศาสตราจารย์"   

อาจารย์ใหญ่ดัมเบิลดอร์เป็นหนังสือ "หนึ่งร้อยวิธีในการถักถุงเท้าทำด้วยขนสัตว์" แน่นอนว่ายังมีศาสตราจารย์ สเนปที่ดูแลเขาเป็นอย่างดีเมื่อเร็วๆนี้ เพื่อแสดงความขอบคุณ ไคล์ได้มอบน้ำยาวิเศษยืดผมเงางามของพอตเตอร์หนึ่งกล่องให้เขาเป็นพิเศษ

เพียงแต่เขาไม่ได้เซ็นของขวัญชิ้นนี้ และไม่ได้ใช้ราตัน เขาพบกับนกฮูกตัวหนึ่งจากโรงเรียน และส่งมันไปที่ที่ทำการไปรษณีย์นกฮูกในตรอกไดแอกอน จากนั้นจึงส่งมอบให้กับศาสตราจารย์สเนป แม้ว่ากระบวนการนี้จะยุ่งยากกว่าเล็กน้อย แต่ก็คุ้มค่า เขาเชื่อว่าสเนปจะต้องประทับใจมากหลังจากได้รับของขวัญชิ้นนี้

หลังจากที่ไคล์รวบรวมบันทึกของศาสตราจารย์ฟลิตวิคอย่างระมัดระวัง เขาก็เปิดของขวัญชิ้นสุดท้ายที่ไดอาน่ามอบให้เขา มันเป็นแหวนเงินที่ประดับด้วยพระจันทร์เสี้ยว และมีจดหมายสั้นๆ อยู่ข้างใต้

"นี่คือไอเทมเวทย์มนตร์ที่สามารถปล่อยคาถาหายตัวได้สามครั้ง หากคุณตกอยู่ในอันตราย ให้ฉีดเวทย์มนตร์ลงไปและมุ่งความสนใจไปที่จินตนาการของคุณ มันจะพาคุณออกไปจากสถานที่เป้าหมาย

หมายเหตุ ไม่สามารถใช้ภายในปราสาทฮอกวอตส์ได้ แต่สามารถใช้นอกประตูปราสาทได้ หากคุณไม่ต้องการนั่งรถไฟในช่วงวันหยุด คุณก็สามารถใช้มันเพื่อไปบ้านได้เช่นกัน (หวังว่าคุณจะชอบมัน ของขวัญชิ้นนี้นะที่รัก สุขสันต์วันคริสต์มาส)"

นี่เป็นกุญแจประตูรุ่นอัพเกรดหรือไม่? ทันทีที่ไคล์สวมแหวนบนนิ้ว มันก็แนบไปกับผิวหนังโดยอัตโนมัติ ไคล์พยายามขยับนิ้วของเขาและพบว่าไม่มีอาการอึดอัดใดๆ ไคล์ชอบของขวัญชิ้นนี้

เขาอยากเรียนรู้การหายตัวมาโดยตลอด แต่เนื่องจากเขายังเด็กเกินไป ทั้งคริสและนิวท์จึงไม่สามารถสอนเขาได้ แหวนวงนี้เรียกได้ว่าเป็นของขวัญคริสต์มาสที่น่าพึงพอใจที่สุดเท่าที่เขาได้รับในรอบสิบเอ็ดปี

เพียงแต่จำนวนครั้งนั้นน้อยไปหน่อย เพียงสามครั้งเท่านั้นหากเพียงสามสิบครั้ง ไคล์ทำความสะอาดหอพัก และเมื่อเขามาถึงห้องนั่งเล่น คานน่ากำลังขุดอะไรบางอย่างในกระถางดอกไม้ขนาดใหญ่ด้วยปลายเท้า

"คุณกำลังมองหาอะไร ต้องการความช่วยเหลือหรือไม่" ไคล์ถาม

"ไม่ ฉันเจอแล้ว" คานน่าหยิบถุงผ้าสกปรกออกมาจากกระถาง แล้วหันกลับมาแล้วพูดว่า "ขอบคุณสำหรับของขวัญคริสต์มาสของคุณ ฉันต้องการสิ่งนั้นจริงๆ"

ไคล์มองดูเธอที่หยิบถุงผ้าออกมา หยิบเกลเลียนสามสองอัน แล้วจึงใส่มันลงในกระเป๋าถือที่เขามอบให้ และถามอย่างสงสัย

"ช่วงนี้คุณยังทำเกลเลียนตกอยู่หรือเปล่า"

"ไม่แล้ว" คานน่าส่ายหัวแล้วพูดว่า "แต่เมื่อวานฉันทำซิกเกิ้ลหายไปสองสามอัน" นั่นไม่ได้หมายความถึงสิ่งเดียวกันเหรอ?

ไคล์ขมวดคิ้วและพูดว่า "เพื่อนร่วมห้องของคุณอยู่ที่ไหน พวกเขากลับบ้านหมดแล้วเหรอ?"

"ใช่ พวกเขากลับไปหมดแล้ว ตอนนี้ฉันเป็นคนเดียวในหอพัก" คานน่าพูดด้วยความตื่นเต้น "แต่พวกเขาก็ส่งของขวัญมาให้นะ" "มันเป็นกิ๊บของมักเกิ้ล มันสวยดี"

ไคล์ลูบหน้าผากและเมื่อเขากำลังจะพูดอะไรบางอย่าง คานน่าก็วิ่งกลับไปที่หอพักอย่างเร่งรีบ เมื่อเธอกลับมาเธอก็ถือกล่องไม้ใบเล็กอยู่ในมือ

"ดูสิ สวยไหม" คานน่ายื่นกล่องให้ไคล์ ข้างในมีกิ๊บผมหลากสีสันเจ็ดหรือแปดอัน สไตล์และรูปลักษณ์ดูแปลกใหม่กว่าในโลกเวทมนตร์มาก อย่างไรก็ตาม ไคล์ไม่สนใจเรื่องนี้และได้แต่พิจารณาดูสั้นๆ ก่อนที่จะเตรียมคืนให้คานน่า แต่ในขณะนั้น จู่ๆ เขาก็สังเกตเห็นว่ามีขวดเล็กๆ อยู่ใต้กิ๊บติดผม ด้วยความอยากรู้อยากเห็น เขาจึงเอื้อมมือไปหยิบกิ๊บติดผมที่ปิดอยู่ออก

"นี่มันบ้าอะไรเนี่ย" จู่ๆ มือของไคล์ก็สั่นเทาจนแทบจะโยนกล่องทิ้งไป เขาตกใจมากจนเหงื่อออกและรีบวางกล่องลงบนโต๊ะไม้ข้างๆ เขา หลังจากสงบสติอารมณ์ลงได้เล็กน้อย ไคล์ก็เอื้อมมือออกไปอย่างระมัดระวังแล้วหยิบขวดออกมา