บทที่ 234 กล่าววาจาไร้สาระประหนึ่งคนเสียสติ!
“พี่ใหญ่เหล่ย ท่านเป็นอย่างไรบ้าง” ทันทีที่เฉินไห่หลินมาถึง เขาก็เอ่ยถามด้วยสีหน้าเป็นกังวลเล็กน้อย บุตรสายฟ้าแย้มยิ้ม กล่าวน้ำเสียงเรียบเฉย “ข้าไม่เป็นไร” จากนั้น เขาหันเหลือบมองเติ้งอี้ชุนและคนอื่นๆ แล้วกล่าวเย้ยหยันด้วยสีหน้านิ่งเฉย “แค่พวกเขา ไม่มีปัญญาทำอันตรายแก่ข้าได้หรอก” น้ำเสียงที่กล่าวออก...
