พัสดุชิ้นสุดท้าย การเชิญชวนจากสาวงาม (อ่านฟรี 03/09/2567)

“ที่สุดท้ายแล้วสิ เหนื่อยจริง ๆ วันนี้” เย่เซวียนมองไปยังคอนโดขนาดกลางที่อยู่ด้านหน้าแล้วบ่นออกมาเบา ๆ หลังจากสำรวจชุมชนเล่ยเฉิงเสร็จเขาก็วิ่งส่งของไปมาจนแทบไม่ได้หยุดพักเลย

ตรู๊ดดดด ตรู๊ดดดดดด ...

“สวัสดีครับ ผมพนักงานส่งของจากเหม่ยฟาสนะครับ ของที่คุณสั่งได้แล้วครับตอนนี้ผมกำลังจะเข้าไปยังพิกัดที่คุณปักไว้นะครับ” ชายหนุ่มกดโทรหาลูกค้าก่อนจะกล่าวออกมาเมื่ออีกฝ่ายรับสายแล้ว

“ใช่ค่ะ คอนโดโตวฟูชั้นที่สิบห้องห้านะคะ” เสียงของหญิงสาวคนหนึ่งดังตอบกลับมา

“เดี๋ยวก่อนครับ ผมคงขึ้นไปไม่ได้หรอกครับ เดี๋ยวผมฝากไว้ที่ชั้นล่างนะให้นะครับ” ชายหนุ่มรีบตอบกลับไปในทันที ไม่ใช่ว่าไม่เคยมีลูกค้าแบบนี้มาก่อน บางคนแค่ลงมาเอาของยังขี้เกียจ จนให้เขาเอาไปวางไว้ให้หน้าห้องก็มีออกจะบ่อย

ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ชวนคำขอประเภทนี้สักเท่าไร แต่ก็ต้องยอมทำตามอยู่ดีเพราะถ้าลูกค้าส่งรายงานว่าเขาไม่ยอมส่งของให้ถึงที่ก็อาจมีปัญหาได้ ดังนั้นถ้ามองดูแล้วว่าไม่น่าจะมีอันตรายอะไร เขาก็ต้องเอาของไปวางไว้ให้ตามที่ลูกค้าขอ

“ไม่เป็นไรค่ะ พอดีฉันยุ่ง ๆ อยู่พอถึงหน้าห้องแล้วกดกริ่งได้เลยนะคะ” หญิงสาวตอบกลับมาก่อนจะกดวางสายทันที ไม่เหลือช่องให้ชายหนุ่มได้ตอบปฏิเสธแม้แต่นิดเดียว

“เฮ้อ ก็คงต้องทำตามนั้นสินะ” เย่เซวียนถอนหายใจก่อนจะเอามอเตอร์ไซต์ไฟฟ้าไปจอด แล้วหยิบพัสดุเดินเข้าคอนโดไป

หลังจากแจ้งกับเจ้าหน้าที่หน้าล็อบบี้เรียบร้อยแล้ว เย่เซวียนก็ได้รับอนุญาตให้เอาของขึ้นไปส่งได้ แต่ต้องทิ้งบัตรประชาชนเอาไว้เพื่อความปลอดภัย เมื่อลงมาแล้วถึงจะได้คืน ชายหนุ่มก็ไม่มีปัญหาอะไร ทำการทิ้งบัตรไว้แล้วเดินขึ้นลิฟต์ไปในทันที

...

ปิ๊งป่อง ปิ๊งป่อง ก๊อก ก๊อก ก๊อก

“ค่า ค่า มาแล้วค่ะ แปปนึงนะ!” เสียงของหญิงสาวดังมาจากด้านหลังประตูที่เย่เซวียนทั้งกดออดและเคาะประตู เขามองไปรอบ ๆ ที่เป็นทางเดินค่อนข้างกว้างและดูมีราคาไม่น้อย

ราคาต่อห้องจะแพงขนาดไหนกันนะ ? ถ้าเป็นไปได้เขาก็อยากจะมีห้องคอนโดไว้ปล่อยเช่าเหมือนกัน คงจะทำเงินได้ไม่น้อยเลยล่ะ

‘โคตรหล่อเลย! นี่รายการดาราปลอมตัวมาส่งของหรืออะไรแบบนั้นรึเปล่า ??’ หญิงสาวที่กำลังมองรอดตาแมวเมื่อเห็นหน้าของคนส่งของก็ได้แต่กรีดร้องอยู่ในใจ เธอสาบานได้เลยว่าในชีวิตนี้เจอผู้ชายหน้าตาดีมาก็เยอะ แต่ไม่เคยเจอที่หน้าตาดีขนาดนี้มาก่อนเลย

“งั้นผมวางไว้ให้ตรงนี้นะครับ! รบกวนคุณลูกค้ากดยืนยันการรับของในแอปให้ด้วยนะครับ” เย่เซวียนที่ไม่รู้จะทำยังไงเพราะไม่เห็นมีคนเปิดประตูออกมาสักทีเลยว่าจะวางของไว้แล้วไปดีกว่า

แอ๊ดดด

“ขอโทษที่ให้รอค่ะ รบกวนเอาเข้ามาวางข้างในให้ได้ไหมคะ.. พอดีฉันถือของหนักไม่ได้น่ะ” แต่ยังไม่ทันที่จะได้วางของลงพื้น ประตูที่อยู่ตรงหน้าก็เปิดออกเสียก่อน

เจ้าของห้องแห่งนี้เป็นหญิงสาวผมบลอนด์หน้าตาสวยงามเหมือนเป็นลูกครึ่ง หุ่นของเธอก็ชวนให้คิดเตลิดไปไกลเหลือเกิน! เธอเตี้ยกว่าเย่เซวียนเพียงแค่นิดหน่อยเท่านั้น

หญิงสาวกล่าวเสียงออดอ้อนออกมา ในแววตามีบางอย่างแฝงอยู่...

“ไม่ดีกว่าครับ มันเสียมารยาท อีกอย่างของนี้ก็ไม่หนักเท่าไรหรอกครับ” เย่เซวียนพยายามไม่ให้สายตาจ้องมองไปยังหน้าอกกลมโตที่อยู่ในชุดสายเดี่ยวแสนยั่วยวนนั่นแล้วกล่าวออกมา

พัสดุมันหนักแค่ประมาณสามกิโลกรัมเองมั้ง เขาก็ไม่คิดว่ามันจะหนักเกินไปสำหรับผู้หญิงหรอกนะ

ครึ่งหลัง

“เอาน่า นายทำงานเหนื่อย ๆ เข้ามากินน้ำชาก่อนก็ได้ ฉันไม่บอกทางบริษัทหรือนิติของคอนโดหรอก” สาวสวยที่เห็นว่าชายหนุ่มตรงหน้าดูเกร็ง ๆ เลยตัดสินใจไปลากแขนอีกฝ่ายเดินเข้ามาข้างในโดยไม่รอให้เขาตอบสักคำ

เย่เซวียนที่ถูกหญิงสาวแสนสวยเดินมาลากเข้าห้องไปก็ทำตัวไม่ถูก แม้เขาจะแข็งแกร่งขึ้นทางด้านร่างกายแล้ว แต่ภายในจิตใจเขาก็เป็นเพียงชายหนุ่มที่ไร้เดียงสาในเรื่องพวกนี้อยู่ดี

การถูกสาวสวยสวมเสื้อผ้าน้อยชิ้นยั่วยวนแล้วลากตัวเข้าห้องแน่นอนว่าเขาไม่เคยเจอมาก่อน! ย่อมทำอะไรไม่ถูกแม้แต่น้อย

แอ๊ดดด ครึก

ประตูห้องถูกปิดลงเรื่องเชื่องช้าเมื่อประตูถูกปิดลงก็เผยให้เห็นสภาพภายในห้องที่ค่อนข้างจะมืด มีเพียงแสงไฟสีส้มอ่อนที่อยู่ตามมุมห้องและหัวเตียงคอยให้ความสว่าง กลิ่นอายของหญิงสาวคละคลุ้งอยู่ภายในชวนให้จิตใจของชายหนุ่มผู้ใสซื่อลอยเตลิดไป

“อะ..อะ.. เอ่อ ให้ผมวางของ...ไว้ตรงไหน..ครับ” เย่เซวียนที่ทำตัวไม่ถูกกล่าวออกมาด้วยความลนลาน เขาจะทำยังไงต่อดี ทำไมถึงรู้สึกแปลก ๆ ยังไงก็ไม่รู้

“เอ... เอาไว้ในห้องนอนก็ได้ค่ะ เดินตรงไปสุดทางแล้วเลี้ยวขวาก็จะเจอประตูห้องนอนเปิดเข้าไปได้เลยนะคะ” หญิงสาวตอบกลับมาพร้อมยิ้มให้เล็กน้อย

“อะ.. โอเคครับ แล้วไม่เดินไปด้วยกันเหรอครับ ?” ชายหนุ่มถามกลับไปด้วยความประหม่า

“นายเดินเข้าไปก่อนเลย ฉันขอเตรียมน้ำชาให้ก่อนนะ... ดื่มชาอู่หลงไหม ?” หญิงสาวกล่าวถามออกมาด้วยน้ำเสียงปกติ

“ดื่มครับ” เย่เซวียนที่คิดว่าเดี๋ยวรีบวางของแล้วรีบออกไปดีกว่าจึงตอบกลับไปในทันที

“โอเค เอาของไปวางให้หน่อยนะสุดหล่อ” หญิงสาวขยิบตาให้ชายหนุ่มก่อนจะกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงยั่วยวนเล็กน้อย

ทันทีที่เย่เซวียนเดินจากไปหญิงสาวก็ตรงไปที่ประตูก่อนจะทำการล็อคในทันที มันเป็นล็อคที่ต้องใช้รหัสเปิดเท่านั้น น่าแปลกที่ต้องใส่รหัสเพื่อจะออกจากห้องด้วยเพียงแต่เย่เซวียนไม่ทันจะได้เห็นก็เท่านั้น

“ห้องนี้กว้างจังเลยแหะ อ๊ะ..ไม่มอง ๆ” ชายหนุ่มที่กำลังเดินเอาของไปวางให้ก็กล่าวออกมาเบา ๆ เพราะเขามองไปรอบห้องแล้วพบชุดชั้นในวางเอาไว้ก็มี

มันทำให้เขารู้สึกแปลก ๆ จนต้องรีบหันหน้าหนี ซึ่งเหตุการณ์ทั้งหมดก็อยู่ในสายตาของสาวสวยเจ้าของห้องที่กำลังเดินตามมาเช่นกัน เธอรู้สึกชอบความใสซื่อของชายตรงหน้าที่แสดงออกมาไม่น้อย

“วางไว้ตรงนี้ดีไหมนะ...” เย่เซวียนเมื่อมาถึงหน้าห้องที่เขาคิดว่าเป็นห้องนอนก็เกิดลังเลขึ้นมา

“วางไว้นั่นแหละ แล้วมาดื่มชาด้วยกันหน่อยสิ” เสียงของหญิงสาวดังขึ้นที่ด้านหลังเมื่อหันไปก็พบว่าเธอยืนยิ้มให้อยู่

“อะ..ครับ” ชายหนุ่มตอบรับก่อนจะเดินตามไปด้วยความประหม่า

เขาเดินตามหญิงสาวไปยังห้องนั่งเล่นที่มีขนาดค่อนข้างจะกว้างแต่เป็นระเบียบเรียบร้อย ชายหนุ่มพยายามจะไม่มองไปยังก้นที่เด้งไปมาตามจังหวะการเดินนั่นเพราะมันทำให้เขารู้สึกใจเต้นแรงอย่างบอกไม่ถูก

‘หรือว่า.. นี่คือเหตุการณ์แบบในหนังที่เราเคยเห็นมากัน! แบบนี้จะทำไงดี แต่มันก็ไม่เสียหายอะไรไม่ใช่เหรอ’ เย่เซวียนที่เพิ่งจะนึกขึ้นได้ก็เริ่มคิดในใจอย่างว้าวุ่น ดูเหมือนสมองเขาจะเริ่มกลับมาทำงานเป็นปกติอีกครั้ง

เขานึกไปถึงบรรดาหนังสือและหนังผู้ใหญ่ทั้งหลายที่เคยดูมา มันทำให้เขารู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมาก

[“ตรวจพบความคิดลามก”] เสียงของระบบที่แทบจะไม่ได้ยินเลยในช่วงนี้ดังขึ้นมา

[“เงียบไปเลย!”] เย่เซวียนด่ากลับไปทันที

ถึงยังไงเขาก็เป็นชายหนุ่มที่โตเต็มวัยแล้วนะ! จะมีเรื่องแบบนี้ก็ไม่ผิดไม่ใช่เรอะ!!