ตอนที่ 1 วันแรกของการฝึกทหาร รุ่นพี่ดอกไม้งามผู้เย็นชามาส่งน้ำให้ฉัน

“บริการส่งน้ำจากรุ่นพี่ดอกไม้งามมหาลัย ราคา 0.1 หยวน”

เย่เฉิน พึมพำด้วยความประหลาดใจขณะมองโทรศัพท์

วันนี้เป็นวันแรกของการฝึกทหารปีหนึ่ง เนื่องจากครูฝึกยังไม่มา ทุกคนจึงหลบอยู่ในที่ร่ม เล่นโทรศัพท์มือถือรอ

เมื่อครู่นี้ เย่เฉิน บังเอิญดาวน์โหลดเกมชื่อว่า ‘ด้วยเงินเดือนแค่สามพัน ฉันก็กลายเป็นมหาเศรษฐีของโลกได้’

เกมนี้มีสโลแกนว่า — แม้คุณจะมีเงินเดือนเพียงแค่สามพันต่อเดือน เพียงคุณเล่นเกมนี้ คุณก็จะกลายเป็นมหาเศรษฐีของโลกได้

ด้วยความอยากรู้อยากเห็น เย่เฉิน ลองดูรอบๆ ในเกม และสิ่งที่ดึงดูดใจเขามากที่สุดคือ ร้านค้าในเกม

เพราะเขาเพิ่งเริ่มเล่น และระดับยังต่ำ ตอนนี้ในร้านค้ามีเพียงสามรายการเท่านั้น

[บริการส่งน้ำจากรุ่นพี่ดอกไม้งามมหาลัย ราคา 0.1 หยวน]

[Ferrari SF90 ราคา 0.2 หยวน]

[คฤหาสน์สุดหรู ราคา 0.3 หยวน]

เมื่อมองดูสามรายการนี้ เย่เฉิน รู้สึกงุนงง และไม่ค่อยอยากเชื่อว่านี่เป็นเรื่องจริง..

รายการแรกไม่ต้องพูดถึงเลย บริการส่งน้ำจากรุ่นพี่ดอกไม้งามมหาลัย

ส่วนที่ว่ามันเป็นเรื่องจริงหรือไม่ เย่เฉิน ไม่รู้

แต่พูดตามตรง เขารู้สึกสนใจเล็กน้อย

ส่วน Ferrari SF90 ปกติราคามันอยู่ประมาณ 5 ล้าน ตกแต่งแล้วคงต้อง 6 ล้านกว่าๆ เพียงแต่ในเกมนี้ใช้เพียง 0.2 หยวนก็สามารถซื้อได้แล้ว

และสุดท้ายรายการที่สาม ซึ่งเป็น ..บ้านเดี่ยว

แม้ว่า ‘เจียงโจว(จางโจว, 江州)’ แห่งนี้จะเป็นเพียงเมืองระดับสอง หรือสามธรรมดา แต่บ้านหรูหราระดับนี้อย่างน้อยก็ต้องขายที่ 40,000 ถึง 50,000 หยวนต่อตารางเมตร หรืออาจมากกว่านั้น

หากว่าไปตามจริงแล้ว คฤหาสน์หลังหนึ่งในเจียงโจว ราคาอย่างน้อยก็ต้องมี 20 ถึง 30 ล้าน

แต่ในเกมนี้ใช้เพียง 0.3 หยวน นี่มันบ้าไปแล้ว!

นักพัฒนาเกมในปัจจุบันนี้ทำอะไรก็ได้เพื่อให้คนเติมเงินจริงๆ

เย่เฉิน คิดจะปิด และลบเกมนี้ทิ้ง แต่ทันใดนั้นหน้าต่างป๊อปอัพก็โผล่ขึ้นมา

[คุณแน่ใจหรือไม่ว่าต้องการออก?]

[โอกาสที่คุณจะเป็นมหาเศรษฐีมีเพียงครั้งเดียวเท่านั้น ถ้าพลาดจะไม่มีอีกแล้ว..]

พอเห็นคำเตือนบนหน้าต่างป๊อปอัพ เย่เฉิน พลันลังเล

เอาไงดี?

หรือ.. ลองดูดีไหม?

ยังไงก็ใช้เงินแค่ไม่กี่เหมา ดังนั้นหากลองดูเล่นๆ ไปก็ไม่มีอะไรเสียหาย

Ferrari, คฤหาสน์ มันก็ดูน่าสนใจดี

เย่เฉิน ครุ่นคิด แล้วตัดสินใจเติมเงินไปหนึ่งเหมา และเลือกบริการส่งน้ำจากรุ่นพี่ดอกไม้งามมหาลัยไปโดยไม่ลังเล

อะแฮ่ม.. เรื่องรุ่นพี่ดอกไม้งามมหาลัยนั่นไม่ใช่เพราะ เย่เฉิน มีความคิดอะไรเป็นพิเศษ

เขาแค่คิดว่ามันถูกที่สุดก็เท่านั้น

อืม อ่า.. ใช่แบบนี้แหละ

พอ เย่เฉิน จ่ายเสร็จ ครูฝึกก็มา

เมื่อการฝึกทหารเริ่มขึ้น ความเหนื่อยล้าก็ถาโถมเข้ามา เย่เฉิน จึงได้ลืมเรื่องนี้ไป

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ในสองชั่วโมงให้หลังจากการฝึกทหารท่ามกลางแสงแดดที่แผดเผา ทุกคนเหงื่อไหลไคลย้อย ปากคอแห้งผาก กระหายน้ำมาก

ครูฝึกเห็นว่าพอสมควรแล้ว จึงสั่งให้ทุกคนพัก

เย่เฉิน และเพื่อนบางคนรีบวิ่งไปยังที่ร่มทันที

“ฉันกระหายน้ำจะตายชักแล้ว พวกนายใครมีน้ำบ้าง?”

“ไม่มีหรอก พอนายพูดแบบนี้แล้ว ฉันก็รู้สึกกระหายน้ำเหมือนกัน”

ขณะที่หลบอยู่ในที่ร่ม ทุกคนคุยกันต่างพากันรู้สึกกระหายน้ำ

เพราะเป็นวันแรกของการฝึกทหาร ทุกคนจึงเตรียมตัวมาไม่ดี ส่วนใหญ่จึงไม่มีใครนำน้ำมาด้วย

“เย่เฉิน นายล่ะ?”

มีคนถาม เย่เฉิน

เย่เฉิน ก็ส่ายหัว พลางบอกไปว่า เขาก็ไม่ได้เอามา..

ได้ยินการพูดคุยของพวกเขา ชายร่างสูงคนหนึ่งก็เดินเข้ามา

“พวกนายไม่มีใครเอาน้ำกันมาเหรอ?”

ชายร่างสูงขณะเดินเข้ามาพลางถามด้วยความประหลาดใจ

เขาชื่อ โจว ฮ่าวหราน เป็นเพื่อนร่วมชั้นของ เย่เฉิน แต่ไม่ได้อยู่หอพักเดียวกัน

“เหล่าโจว นายมีน้ำหรือ?”

มีคนถามอย่างตื่นเต้นเมื่อได้ยินคำถามของ โจว ฮ่าวหราน

“ฉันก็ไม่ได้เอามันมา”

โจว ฮ่าวหราน ส่ายศีรษะ

“ไม่มีแล้วมาพูดทำเพื่อ?”

คนที่ถามเมื่อกี้พูดตอบกลับด้วยความหงุดหงิด เมื่อได้ยินคำตอบของ โจว ฮ่าวหราน

“แม้ฉันไม่มี แต่ฉันสามารถขอให้แฟนฉันเอามาให้ได้”

โจว ฮ่าวหราน พูดอวดขณะที่หยุดยืนต่อหน้าทุกคน

หืม?

คำพูดของ โจว ฮ่าวหราน แทบทำให้ทุกคนหันขวับมามองเขาในทันที

แฟน?

แม้ว่าในภาพยนตร์ หรือในฟอรั่มบนอินเทอร์เน็ตจะดูเป็นเรื่องปกติที่จะมีแฟนตั้งแต่มัธยม แต่ในชีวิตจริง การมีแฟนตั้งแต่มัธยมมันดันเป็นเรื่องที่หาได้ยากมาก

ในที่นี้ ส่วนใหญ่ก็ยังโสดกันทั้งนั้น

การมีแฟนเป็นเรื่องที่น่าอวดมาก

ทันใดนั้นทุกคนมอง โจว ฮ่าวหราน ด้วยความอิจฉา

“ไม่มีทาง ไม่มีทาง ในตอนนี้ยังจะไปมีคนที่ยังโสด และไม่มีแฟนอยู่อีกหรือ?”

โจว ฮ่าวหราน พูดด้วยน้ำเสียงเย่อหยิ่งขณะมองไปที่ทุกคน

ได้ยินแบบนี้ หลายคนพลันมีสีหน้าเปลี่ยนไป แม้จะโกรธ.. แต่พวกเขาก็ทำอะไรไม่ได้

โจว ฮ่าวหราน หลังจากที่แกล้งทำอวดสำเร็จแล้ว เขาเหลือบมองดูเวลาอย่างพึงพอใจ

“แฟนฉันกำลังจะมาเร็วๆ นี้”

ก่อนหน้านี้เขาบอกแฟนของเขาก่อนแล้ว

แต่เนื่องจากแฟนของเขาเรียนอยู่มหาลัยใกล้เคียง การฝึกทหารของทางฝั่งเธอจึงเริ่มช้ากว่าอาทิตย์หนึ่ง

ดังนั้นเพื่อจะอวดแฟนสาวสวยของเขา โจว ฮ่าวหราน จึงบอกให้แฟนสาวมาส่งน้ำให้ในช่วงที่เขาฝึกทหาร

และตอนนี้ดูเหมือนว่าการตัดสินใจของเขา.. ถูกต้องแล้ว

การแสร้งอวดแฟนสาว และได้เห็นสีหน้ากระอักกระอ่วนของคนอื่นนี้มันให้รู้สึกดีมาก!

ไม่นานนัก ที่ทางเข้าลานฝึกมีผู้หญิงรูปร่างหน้าตาดีพอใช้ได้เดินเข้ามา

เห็นผู้หญิงคนนั้น โจว ฮ่าวหราน พลันยิ้มอวดฟันขาวไปพลางโบกมือให้หญิงสาวคนนั้นในทันทีอย่างมีชัย

หญิงสาวเดินมาทางนี้ทันที

แน่นอนว่า ผู้หญิงคนนี้คือแฟนสาวของ โจว ฮ่าวหราน

เห็นฉากนี้ ผู้ชายทุกคนในที่นั่นต่างพากันรู้สึกอิจฉา

แม้แต่คนที่มีแฟนอยู่แล้วก็ยังอิจฉา โจว ฮ่าวหราน มาก

พวกเขามีแฟนก็จริง แต่แฟนอยู่ไกล ไม่มีทางมาส่งน้ำให้พวกเขาได้

หญิงสาวเดินมา และยื่นส่งขวดน้ำให้ โจว ฮ่าวหราน อย่างใส่ใจ

โจว ฮ่าวหราน พาแฟนสาวของเขามายืนต่อหน้าเพื่อนๆ แล้วพูดอวดว่า

“ขอแนะนำก่อน นี่คือแฟนสาวของฉัน หยวนหยวน(媛媛)”

ทุกคนที่เห็นยิ่งอิจฉา ยิ่งรู้สึกหมั่นไส้ โจว ฮ่าวหราน มากขึ้น

มีแฟนมาส่งน้ำให้ตอนฝึกทหาร ช่างเป็นประสบการณ์ที่ดีจริงจริ๊ง..

น่าเสียดาย.. มันช่างน่าเสียดายที่ตัวเองไม่มีแฟน

ทำไม.. คนอื่นมักจะสุดยอดกว่าเสมอ

ทุกคนต่างครุ่นคิด และเต็มไปด้วยอารมณ์

“เย่เฉิน นายไม่มีแฟนมาส่งน้ำให้เหรอ?”

ทันใดนั้น โจว ฮ่าวหราน ก็พูดขึ้นถาม เย่เฉิน

พอได้ยินคำถามของ โจว ฮ่าวหราน ทุกสายตาพลันหันมามอง เย่เฉิน

โจว ฮ่าวหราน ไม่ได้ถามแบบสุ่มๆ

ก่อนหน้านี้เขาสังเกตมานานแล้วว่า เย่เฉิน เป็นผู้ชายที่รูปร่างหน้าตาดี และหล่อที่สุดในห้อง

สิ่งนี้ทำให้ โจว ฮ่าวหราน ที่ภูมิใจในความหล่อของตัวเองมาโดยตลอด ..รู้สึกอิจฉา

เพื่อให้ได้ตำแหน่งหัวหน้าห้องมาอย่างราบรื่น โจว ฮ่าวหราน พยายามหาโอกาสกดดัน เย่เฉิน ให้ต่ำลงเพื่อยกตัวเองเสมอ

และตอนนี้ถือเป็นโอกาสที่ดี

เมื่อเห็น เย่เฉิน ไม่ตอบ โจว ฮ่าวหราน มั่นใจว่า เย่เฉิน ต้องไม่มีแฟนแน่นอน

คราวนี้ โจว ฮ่าวหราน ยิ่งเย่อหยิ่งมากขึ้น และเตรียมตัวที่จะอวดต่อ

แต่ยังไม่ทันที่เขาจะเปิดปากพูด เขาก็สังเกตเห็นว่าทุกคนจู่ๆ ก็หันไปมองที่ทางเข้าลานฝึกด้วยสายตาตกตะลึง

โจว ฮ่าวหราน เองก็หันไปดูด้วยความอยากรู้ แล้วทันใดนั้นเขาก็ต้องตกตะลึงไปเช่นกัน…