บทที่ 227 ต้องเป็นบุตรสายฟ้าจากสำนักเหล่ยถิง
“เจี๋ยเจี๋ย!” ครั้นฝูงยักษาพบหยางเสี่ยวเทียนโดยบังเอิญ พวกมันก็ศีรษะเราะชอบใจด้วยหมายจะได้ลิ้มรสเนื้อมนุษย์อย่างเขา “ยังมีเด็กมนุษย์เป็นๆ กล้าเข้ามาเหยียบในดินแดนสัตว์อสูรเราด้วย!” “พวกเด็กมนุษย์มักมีหนังที่อ่อนนุ่มและเนื้ออันหอมหวาน เจ้าเด็กนี่ต้องเป็นของข้า ข้าจะกินมัน” หนึ่งในยักษากล่าว ซึ่งหลังม...
