บทที่ 294: การหลบหนีของเซียงหลี่ (ตอนฟรี)

บทที่ 294: การหลบหนีของเซียงหลี่

หมื่นลี้นอกเมืองเซียนซิ่วหยุน มีที่ซ่อนของเผ่าปีศาจ

ผู้ฝึกตนรุ่นเยาว์ขอบเขตแก่นแท้ทองคำกำลังสร้างหอคอยพร้อมกับผู้ฝึกตนหญิงสาวสวยซึ่งมีผิวขาวและน่าดึงดูด

“พี่ใหญ่เจิ้ง ท่านกำลังสร้างวงเวทย์อยู๋ใช่ไหม?” หญิงสาวสวยที่อยู่เคียงข้างเขาถามอย่างสงสัย

“ใช่ แต่ก็ไม่เชิง” เจิ้งเฟยตอบกลับ “แล้วเจ้าจะได้เห็นในเร็วๆ นี้”

เจิ้งเฟยหันไปมองคู่เต๋าซึ่งเป็นเป้าหมายของเขา แม้ว่าพวกเขาจะรู้จักกันได้ไม่นาน แต่การใช้เวลาร่วมกันก็ค่อนข้างดี

มันไม่ได้แย่อย่างที่เขาคิดไว้ในตอนแรก

ในสายตาที่อยากรู้อยากเห็นของผู้ฝึกตนหญิง เจิ้งหยุนได้สร้างวงเวทย์เสร็จแล้ว

“ มันเสร็จแล้ว ตอนนี้ถึงเวลาที่หอคอยแห่งการฝึกฝนจะแสดงถึงประโยชน์ของมันแล้ว’ เจิ้งหยุนโบกมือเบาๆ เพื่อเปิดใช้งานวงเวทย์

ทันใดนั้น วงเวทย์ของหอคอยที่ล้อมรอบที่ซ่อนของเผ่าปีศาจก็เปิดใช้งาน

หอคอยมากกว่าห้าสิบแห่งเปล่งแสงขึ้น มันล้อมรอบที่ซ่อนของเผ่าปีศาจอย่างสมบูรณ์

ลำแสงพุ่งออกมาจากหอคอยป้องกัน ทำให้หญิงสาวประหลาดใจ

หุ่นเชิดที่มีรูปร่างคล้ายนกบินขึ้นไปบนท้องฟ้า

เสียงคำรามของสิงโตปลุกเร้าที่ซ่อนของเผ่าปีศาจอันเงียบสงบ

เผ่าปีศาจสิงโตทองนับสิบรีบวิ่งออกมาจากที่ซ่อน

“พี่ใหญ่เจิ้ง หอคอยนี้สามารถทำงานได้จริงหรือไม่?” หญิงงามถาม

“แค่รอดูก็พอ” เจิ้งเฟยกล่าวด้วยรอยยิ้ม

ออร่าที่สดใสของหอคอยป้องกันหลายสิบแห่งส่องสว่างไปทั่วบริเวณ

ลำแสงสีแดงยิงออกมาจากหอคอยป้องกันราวกับประทัดถูกจุด

“การใช้หอคอยป้องกันน้ำแข็งคือทางเลือกที่ดีที่สุด ปีศาจเหล่านั้นล้วนถูกแช่แข็ง สิ่งนี้จะเพิ่มมูลค่าของมันให้สูงขึ้น” เจิ้งเฟยพูดกับผู้หญิงที่อยู่ข้างๆ เขาด้วยรอยยิ้ม

“พี่ใหญ่เจิ้งน่าทึ่งมาก” หญิงสาวสวยมองดูเจิ้งเฟยด้วยความชื่นชม

“พี่ใหญ่เจิ้ง ไม่เพียงแต่วิชาศักดิ์สิทธิ์ของท่านจะแข็งแกร่งมากเท่านั้น แต่วิชาการสร้างของท่านก็ยังทรงพลังมากอีกด้วย” หญิงสาวกล่าวชม

“ฮ่าฮ่า ข้ายังมีความสามารถอีกมากมาย แล้วข้าจะเล่าให้เจ้าฟังเป็นระยะๆ” เจิ้งเฟยตอบสนองเมื่อเห็นดวงตาที่ชื่นชมของผู้หญิงคนนั้น และทันใดนั้นเขาก็รู้สึกว่าการมีคู่เต๋าแบบนี้อยู่เคียงข้างเขาเป็นสิ่งที่ดีเลยทีเดียว

ในขณะที่เสียงคำรามของเผ่าปีศาตสิงโตทองคำเริ่มอ่อนลงเรื่อยๆ เจิ้งเฟยก็เพิ่มความถี่ในการโจมตีของหอคอยป้องกัน

ครึ่งชั่วโมงต่อมา ภายใต้การสังเกตของหุ่นเชิดรูปนก สิงโตทองคำทั้งหมดก็ถูกแช่แข็ง

เจิ้งเฟยโบกมือของเขา และหอคอยป้องกันหลายสิบแห่งก็ลอยขึ้นจากพื้นดิน ทั้งหมดกลายเป็นหอคอยเล็กๆ ที่มีความหนาเพียงนิ้วหัวแม่มือ และกลับเข้าไปในร่างของเจิ้งเฟย

“พี่ใหญ่เจิ้งน่าทึ่งมาก” ผู้หญิงคนนั้นมองเจิ้งเฟยด้วยดวงตาเป็นประกาย หวังว่าเขาจะเปิดเผยที่มาของพลังของเขา

“ไม่เลย เมื่อเทียบกับพี่น้องคนอื่นๆ ในนิกายของข้าแล้ว ข้ายังอ่อนแออยู่มาก” เจิ้งเฟยกล่าวอย่างถ่อมตัว

ในสาขาหอคอยของนิกายวิญญาณเร้นลับ ความแข็งแกร่งของเขาอยู่ในระดับปานกลางเท่านั้น

“ถ้างั้นนิกายของท่านก็คงจะน่าทึ่งมากเลยใช่ไหม?” หญิงงามเอ่ยถาม

“มันเป็นเพียงนิกายลับ ไม่ควรค่าแก่การกล่าวถึงหรอก” เจิ้งเฟยตอบอย่างสบายๆ ด้วยการโบกมือ

“ข้าขอทราบได้ไหมว่านิกายของท่านชื่อว่าอะไร”

“ถึงแม้ว่าข้าจะบอกเจ้า แต่เจ้าก็คงไม่รู้หรอก.. เจ้าเคยได้ยินเกี่ยวกับนิกายวิญญาณเงาจันทร์?” เจิ้งเฟยกล่างโดยไม่ลังเล

ราวกับมีข้อตกลงที่รู้กันไปทั่วในนิกายวิญญาณเร้นลับ เมื่อพวกเขาออกไปจากนิกาย พวกเขาทั้งหมดจะใช้นามแฝงและชื่อนิกายปลอม

แต่ชื่อนิกายปลอมเหล่านี้ก็เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน อาจเนื่องมาจากการทดสอบที่พวกเขาต้องเผชิญในหอคอยทดสอบ

“นิกายวิญญาณเงาจันทร์?” ผู้หญิงคนนั้นจำชื่อนี้ไว้ในความทรงจำอย่างเงียบๆ

ในดินแดนศักดิ์สิทธิ์เหอหวน ภายในห้องโถงหลักของสุสานวีรบุรุษ

ชายหนุ่มรูปงามจ้องมองข้อความที่อยู่ตรงหน้าอย่างว่างเปล่า “มีคนวางแผนต่อต้านศิษย์หญิงของสุสานวีรบุรุษของเรา”

“นิกายวิญญาณเงาจันทร์ พวกเจ้ามองเราเป็นอะไรกันนะ?”

“ในเมื่อพวกเจ้ากล้าใช้ศิษย์ที่มีพรสวรรค์ในนิกายของพวกเจ้าเป็นเหยื่อล่อ ดังนั้นก็อย่าตำหนิข้าเลย” อาจารย์สาขากล่าว

“แจ้งลูกศิษย์หญิงที่ออกไปข้างนอก พวกนางสามารถใช้วิชาต้องห้ามได้ แม้มันจะเป็นการละเมิดกฎธรรมชาติ แต่เราก็ไม่อาจอยู่เฉยได้”

ชายหนุ่มรูปงามพูดจบประโยคของเขาและยังคงมองไปที่เป้าหมายของเหล่าศิษย์หญิงต่อไป

“ไม่ว่านิกายจะรู้เรื่องนี้หรือไม่ แต่ศิษย์เหล่านี้ก็ล้วนมีรากฐานที่ดีจริงๆ” ชายหนุ่มรูปงามกล่าวขณะดูข้อมูลในมือของเขา

“ศิษย์อัจฉริยะขอบเขตแก่นแท้ทองคำที่สามารถปราบจ้วงหลิงลงได้นี่ก็เป็นผู้มีพรสวรรค์ที่มีอนาคตกว้างไกล”

ชายหนุ่มรูปงามมองดูภาพของเซียงหลี่และจ้วงหลิง

“พูดแล้วพวกเขาก็ดูเข้ากันได้ดีจริงๆ” เขาหัวเราะ

...

ท่ามกลางซากปรักหักพังของภูเขาที่พังทลาย

“จ้วงหลิง ข้าจะต้องทำอย่างไรเจ้าถึงจะปล่อยข้าไป” เซียงหลี่มองไปที่จ้วงหลิงอย่างช่วยไม่ได้

จ้วงหลิงจับมือของเซียงหลี่และพูดอย่างดื้อรั้นว่า “ในเมื่อเจ้าชนะข้าได้แล้ว ข้าก็จะเป็นของเจ้า!”

“สิ่งที่เจ้าพูดในตอนแรกคือเจ้าจะปล่อยให้ข้าตัดสินใจนี่ มันไม่ใช่แบบนี้!” เซียงหลี่พยายามปกป้องตัวเอง

“ข้าไม่สนใจ จากนี้ไป ข้าจะเป็นของเจ้า” เธอกล่าว

ความเสน่หาในดวงตาของจ้วงหลิงทำให้กระดูกสันหลังของเซียงหลี่รู้สึกเย็นวาบ

ไม่ใช่ว่าเขาพบว่ารูปร่างหน้าตาของเธอน่ารังเกียจ แต่เขาไม่เคยคิดถึงคนแบบจ้วงหลิงมาก่อน

“งั้นมาปละลองกันอีกครั้งไหม? หากเจ้าชนะ ข้าจะเป็นของเจ้า” เขาแนะนำ

“แต่ถ้าเจ้าแพ้ เจ้าก็กลับไปยังดินแดนศักดิ์สิทธิ์เหอหวนอย่างเชื่อฟังซะ” เซียงหลี่กล่าว

“ไม่จำเป็น ยังไงซะข้าก็เป็นผู้หญิงของเจ้าแล้ว” จ้วงหลิงกล่าว

เมื่อมองดูทัศนคติที่ดื้อรั้นของจ้วงหลิง เซียงหลี่ก็รู้สึกอยากที่จะฆ่าปิดปากเธอโดยทันที

ความคิดนี้ผุดขึ้นมาแล้ว แต่มันก็ถูกระงับทันทีโดยเซียงหลี่ เพราะเขาไม่สามารถฆ่าเธอเหมือนกับที่เขาทำกับเผ่าปีศาจได้

“ถ้าอย่างนั้นก็อย่ามาตำหนิข้าเลย”

เซียงหลี่พูดจบประโยคของเขา และเงาวิญญาณยักษ์ค้อนคู่ก็ปรากฏขึ้นข้างหลังเขา

“เจ้าวางแผนจะฆ่าข้าปิดปากเลยหรอ!” จ้วงหลิงอุทานด้วยความประหลาดใจ เซียงหลี่เยาะเย้ยและคิดว่า: เจ้าดูถูกข้าเกินไปแล้ว

วิญญาณยักษ์ทุบค้อนลงบนพื้น

“บู้มมมมม!!”

แรงสั่นสะเทือนทำให้จ้วงหลิงกระเด็น ขณะที่เซียงหลี่รีบหนีไปยังเมืองเซียน

ถ้าข้าสู้ไม่ได้ ข้าก็จะหนีแทน!

จ้วงหลิงที่ถูกโจมตีและถูกส่งให้กระเด็นกลับไปนอนอยู่บนพื้นและหมดสติไปชั่วขณะก่อนจะค่อยๆ ตื่นขึ้นมา

หลังจากมองไปรอบ ๆ และไม่พบเซียงหลี่ เธอก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

“นับตั้งแต่ก่อตั้งสาขามา มันก็ไม่มีใครรอดจากเงื้อมมือของเราไปได้มาก่อน” จ้วงหลิงกล่าว

....

บนเกาะวิญญาณเร้นลับ ซูฟ่านพบว่าเรื่องราวของเซียงหลี่และจ้วงหลิงค่อนข้างน่าสนใจ

“ไม่มีอันตรายหากจ้วงหลิงจะชอบเซียงหลี่”

“นางมองผู้ฝึกตนธรรมดาเหล่านั้นราวกับว่าพวกเขาเป็นไก่ แล้วนางจะชอบพวกเขาได้ยังไง”

“มีเพียงผู้ชายที่แข็งแกร่งเท่านั้นจึงจะมีคุณสมบัติที่จะได้ผู้หญิงที่เข้มแข็งไปครอง น่าเสียดายที่สุดท้ายแล้วมันดูจะสูญเปล่า”

ซูฟ่านถอนหายใจ

“นายท่าน ดินแดนศักดิ์สิทธิ์เหอหวนได้ค้นพบแผนการของเราแล้ว”

ผูเถาอธิบายสาเหตุและผลกระทบของเรื่องนี้ให้ซูฟ่านฟัง

“นิกายวิญญาณเงาจันทร์!” สาปแช่ง เขาไม่ได้คาดคิดว่าเหล่าศิษย์จะรวมเป็นหนึ่งเดียวกันด้วยชื่อโง่ๆ ในเกมที่เขาสุ่มขึ้นมา

มีเกมพิเศษในหอคอยทดสอบของนิกายวิญญาณเร้นลับที่จะเรียกว่า "นิกายไร้เทียทาน"

เมื่อคุณเข้าสู่เกม ผู้ฝึกตนที่ไม่มีใครเทียบได้ในระดับเดียวกับผู้ท้าชิงจะถูกสุ่มสร้างขึ้นจากนิกายนี้...