บทที่ 73 ออกจากการปิดวิเวก
"นิกายชิงซานขนส่งข้าววิญญาณมาแค่สี่ห้ารถเมื่อก่อน แถมยังบรรทุกไม่เต็ม แล้วทำไมครั้งนี้ถึงได้ต่างกันมากขนาดนี้?"
"ดูก่อน อาจจะไม่ใช่ข้าววิญญาณทั้งหมด ไร่ปลูกพืชวิญญาณของนิกายชิงซานรวมกันแล้วแค่ 10 หมู่ เป็นไปไม่ได้ที่จะผลิตข้าววิญญาณได้มากขนาดนี้"
"เฮ้ยๆ ข้าว่าก็ใช่ นิกายที่พึ่งแต่ปลูกไร่ปลูกพืชวิญญาณกับยาวิเศษแล้วคิดจะรักษาการดำเนินงานต่อ แน่นอนว่าไปไม่รอดยาว ข้ามองดูนิกายชิงซานสิว่าจะอยู่ไปได้อีกนานแค่ไหน"
สองผู้ฝึกตนนิกายเหิงเยว่คุยกันเสียงเบา ปล่อยเสียงหัวเราะเยาะเป็นระยะๆ
ไม่สนใจสายตาสังเกตการณ์ของผู้ฝึกตนนิกายเหิงเยว่เลย ลู่ฉางเฟิงสั่งศิษย์ให้ขนถุงข้าววิญญาณลงทีละถุง
ทั้งกระบวนการนี้ใช้เวลาประมาณหนึ่งเค่อกว่าๆ ยุ่งจนหัวหมุน
เมื่อเห็นกับตาว่าถุงข้าววิญญาณถูกขนลงจากรถม้าทีละถุงๆ ไปๆมาๆ รวมน้ำหนักประมาณเจ็ดพันกว่าจิ่น สองผู้ฝึกตนนิกายเหิงเยว่ก็ตกตะลึง
แบบนี้ ก็ยังคงดำเนินต่อไปจนเย็น พวกเขาสองคนสังเกตการณ์สถานการณ์ภายในร้านชิงซานตลอด
เมื่อรู้ว่าร้านชิงซานกำลังขายข้าววิญญาณ มีสต็อกสูงถึงแปดพันกว่าจิ่น แถมยังเป็นข้าวหยกระดับสองที่มีคุณภาพสูงขึ้นด้วย สองผู้ฝึกตนนิกายเหิงเยว่ก็แทบช็อก
"นี่...นิกายชิงซานไปหาข้าวหยกระดับสองมาได้มากขนาดนี้ได้อย่างไร?"
"พวกเขาไปปล้นมา หรือไม่ก็ดวงดีสุดๆล่ะมั้ง?"
"เจ้ามองข้าทำไม ข้ารู้ที่ไหนว่าเรื่องมันเป็นยังไง!"
"ไม่ได้ เรื่องนี้น่าจะมีเงื่อนงำ รีบส่งข่าวกลับนิกายโดยด่วน นิกายชิงซานคงได้ลาภลอยแน่ๆ ต้องสืบให้ถ้วนถี่"
สองผู้ฝึกตนนิกายเหิงเยว่ไม่กล้าชักช้า วันนั้นก็ติดต่อกลับนิกายทันที
นิกายชิงซานถือเป็นศัตรูตัวฉกาจของพวกเขา ตอนนี้ระยะเวลาการปกป้องสิบปีของนิกายชิงซานกำลังจะหมดลง ภายในนิกายชิงซานก็ใกล้จะเกิดการล่มสลาย กระจัดกระจาย แทบจะถึงจุดพินาศแล้ว
ในตอนนี้ถ้านิกายชิงซานมีความก้าวหน้าอะไรมากๆ นั่นคงไม่ใช่สิ่งที่นิกายเหิงเยว่อยากเห็น
เป็ดที่สุกแล้ว ปล่อยให้มันบินหนีไปไม่ได้จริงๆ
วันต่อมา ร้านชิงซานติดป้ายโฆษณาขายข้าววิญญาณ ขายเป็นหลักคือข้าวหยกระดับสอง
หญ้าวิญญาณสันโดษ ต้นหญ้ารากจันทร์ และต้นยาวิเศษอื่นๆ ก็วางขายพร้อมกันในช่วงนี้ แทบจะทำรายได้จากการขายได้วันละสามร้อยกว่าก้อนหินวิญญาณ
ถ้านับเป็นจำนวน เมื่อขายข้าวหยก ต้นหญ้ารากจันทร์และต้นยาวิเศษต่างๆออกหมด นิกายชิงซานจะมีรายได้ประมาณ 2900 ก้อนหินวิญญาณ
สำหรับนิกายชิงซานแล้ว นับว่ารายได้เพิ่มขึ้นอย่างพรวดพราด
จากรายได้ปีแรกหลังปรับปรุงนิกาย ขยายไร่ปลูกพืชวิญญาณและสวนยา นิกายก็หลุดพ้นจากวิกฤตเศรษฐกิจ แถมยังมีหินวิญญาณเหลือเฟืออีก
ต่อไป เมื่อผลผลิตจากไร่ปลูกพืชวิญญาณเสถียร ร้านในตลาดก็ได้รับการลงทุน รายได้ของนิกายก็จะเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง
หยกเขียวและปลาวิญญาณหางเขียว ทรัพยากรสองอย่างนี้ยังอยู่ในช่วงเพาะเลี้ยง มีศักยภาพสูงมาก ในอนาคตก็จะนำรายได้มหาศาลมาสู่นิกาย น่าคาดหวัง
ต้นท้อวิเศษก็จะสุกเร็วๆนี้ จะทำรายได้ได้อีกหลายร้อยก้อนหินวิญญาณ
อย่าลืมว่าขณะนี้ ในถ้ำชายเขาด้านหลังนิกายชิงซาน ก็ยังมีลู่ผิงปรมาจารย์เก่าแก่ปิดวิเวกอยู่
ในอนาคตถ้าเขายังช่วยปรับปรุงสวนยา ต้นท้อวิเศษเป็นต้น พัฒนานิกายอีก นิกายชิงซานจะดีขึ้นเรื่อยๆแน่นอน
หลังจากอยู่ในร้านชิงซานแปดเก้าวัน ลู่ฉางเฟิง ลู่จือเวยและคนอื่นๆก็เตรียมตัวกลับแล้ว
ขนของมาอย่างปลอดภัยเสร็จสิ้น ภารกิจการขายที่เหลือก็ขึ้นอยู่กับทางร้านแล้ว
พวกเขาไม่เข้าใจวิถีการค้าขาย การยังคาอยู่ที่นี่ต่อไปก็ไม่มีความหมาย สู้กลับไปทำการผลิตที่นิกาย ฝึกฝนตนให้ดีไม่ได้
ตอนนี้นิกายขาดแคลนแรงคน ศิษย์ยี่สิบคนพักอาศัยอยู่ที่ร้านชิงซาน ถึงแม้ไม่ต้องกังวลเรื่องที่อยู่ มีที่พัก แต่สบายหรือไม่ไม่ต้องพูดถึง แต่พักอยู่นานไม่ได้
เมื่อเป็นเช่นนั้น หลังจากลาจากเฉียนอิงไฉ่และสวีเย่เฉิง ลู่ฉางเฟิงก็นำคนขึ้นหลังสัตว์เหยียบเมฆเดินทางกลับ
ถ้านับวันดู พอพวกเขากลับถึงนิกาย ก็จะครบหนึ่งปีการปิดวิเวกของลู่ผิงพอดี แล้วก็จะออกจากการวิเวกแล้ว
จริงๆแล้ว
ในขณะที่ทุกคนยังเดินทางกลับนิกายชิงซาน ยังห่างจากภูเขาชิงเหลียนอีกร้อยลี้ เวลาปิดวิเวกของลู่ผิงก็สิ้นสุดลงแล้ว
หนึ่งปีผ่านไปเพียงพริบตาเดียวสำหรับผู้ฝึกตน
ตอนที่ลู่ผิงถึงขั้นควบแน่น เขาก็ปิดวิเวกบ่อยๆ ครั้งละหนึ่งถึงสองปี
หลังจากก้าวเข้าสู่ขั้นแก่นทองคำ เวลาปิดวิเวกก็มักจะเริ่มต้นที่สามถึงห้าปี
เขาชินชากับมันแล้ว
แต่การปิดวิเวกครั้งนี้ ความรู้สึกที่ลู่ผิงได้รับกลับแตกต่างอย่างมาก
หลังปิดวิเวกมาหนึ่งปี ลู่ผิงรู้สึกเหมือนตัวเองหลับไปทั้งปี
ไม่ฝัน ไม่ตื่นกลางดึก นอนหลับสบายจริงๆ
ก่อนหน้านี้ ตอนปิดวิเวก ส่วนใหญ่ก็ฝึกฝน หรือไม่ก็ปรุงยา หลอมอาวุธ ศึกษาตำรา มีเรื่องทำ พอยุ่งๆก็ไม่รู้สึกว่าเวลาผ่านไป
แต่คราวนี้ปิดวิเวกผ่านระบบ ลู่ผิงตื่นขึ้นมาครั้งเดียว รู้สึกเหมือนตัวเองไม่ได้ทำอะไรเลย ขาดการติดต่อกับโลกภายนอกไปทั้งปี
กำลังความสามารถไม่เพิ่มขึ้น ตัวแก่ลงไปอีกหนึ่งปี
รู้สึกเหมือนปล่อยเวลาให้สูญเปล่าไปนิดหน่อย
แต่เมื่อเขาฟื้นคืนสติจากสภาวะเลอะเลือนได้อย่างเต็มที่ พอเปิดระบบ ข้อมูลมากมายก็พุ่งออกมาราวกับคลั่ง
[ท่านปิดวิเวกหนึ่งปี ได้รับ 12 แต้มชื่อเสียง]
...
[ภารกิจภายนอก: ย้ายหยกเขียวจากภูเขาเฮยซาน กำจัดสุนัขป่าม่วง เสร็จสิ้นแล้ว]
[รางวัล: ชื่อเสียง 266, ค่ายกลทะเลหญ้าหยกเขียว x1]
...
[ภารกิจภายนอก: กำจัดสัตว์ทะเลทรายที่ชายแดนตะวันออกทะเลทรายหย่านหวง โจมตีขบวนพ่อค้า เสร็จสิ้นแล้ว]
[รางวัล: ชื่อเสียง 301, ตำราดาบไทอี้เทียนซวี]
...
[ต้นหญ้ารากจันทร์สุกงอม เก็บเกี่ยวครั้งแรกสำเร็จ ได้ผลผลิตต้นหญ้ารากจันทร์ x100]
...
[ไร่ปลูกพืชวิญญาณสุกงอม เก็บเกี่ยวข้าวหยกระดับ 2 ครั้งแรกสำเร็จ ได้ผลผลิตข้าวหยก 8300 จิ่น]
...
[ย้ายหยกเขียวสำเร็จ คาดการณ์รายได้ในอนาคต 590 ก้อนหินวิญญาณ/ปี พร้อมกันนี้นิกายสามารถผลิตดาบจิงจูเองได้]
...
[ฝึกฝนเลี้ยงปลาวิญญาณหางเขียวสำเร็จ คาดการณ์รายได้ในอนาคต 601 ก้อนหินวิญญาณ/ปี]
...
โดยรวมแล้ว ข้อความจากระบบที่แสดงออกมาก็มีเท่านี้
ทั้งหมดนี้เป็นการสะสมของระบบในช่วงหนึ่งปีที่ลู่ผิงปิดวิเวก
ตอนนี้เมื่อลู่ผิงถอนวิเวกแล้วเปิดระบบ มันก็พากันโผล่ออกมาเป็นกลุ่มก้อน
เห็นข้อความแจ้งเตือนมากมาย แถมเป็นข่าวดีทั้งนั้น ลู่ผิงรู้สึกสบายใจยิ่งนัก
ไม่เพียงทำภารกิจภายนอกสองอย่างเสร็จสิ้น นิกายยังทำการเก็บเกี่ยวใหญ่ในไร่ปลูกพืชวิญญาณครั้งหนึ่ง
ต้นหญ้ารากจันทร์ก็สุกงอมพร้อมเก็บเกี่ยวแล้ว
หยกเขียวและปลาวิญญาณหางเขียว คาดว่าจะนำรายได้มาสู่นิกายได้มากพอสมควรในอนาคต อย่างน้อยสองทรัพยากรนี้เพิ่งเริ่มไม่นาน ผลตอบแทนยังไม่สูง อย่างน้อยก็ไม่ขาดทุนเละเทะ ถือว่าดีมากแล้ว
ใช้เวลาสักพัก เปิดดูรายละเอียดข้อความแจ้งเตือนเหล่านี้ทีละอัน อ่านอย่างถี่ถ้วนทีละข้อ ต่อจากนั้นลู่ผิงก็เรียกดูหน้าระบบ ตรวจสอบข้อมูลต่างๆ ดูว่ามีการเปลี่ยนแปลงใหญ่ๆอะไรบ้าง
[ตัวจำลองนิกาย]
[ผู้ใช้งาน: ลู่ผิง]
[นิกาย: นิกายชิงซาน]
[สถานะ: ปรมาจารย์นิกายชิงซาน]
[ระดับ: นิกายขั้นฝึกปราณ]
[ชื่อเสียง: 643]
[ชื่อเสียง: ความนิยมฟื้นตัว ยังไม่ชัดเจนว่าฝ่ายธรรมะหรือมาร]
[สมาชิก: 32]
[สิ่งปลูกสร้าง: ตำหนักใหญ่ของนิกาย, ศาลาเก็บตำรา, ห้องปรุงยา, ห้องหลอมอาวุธ, อื่นๆโดยย่อ]
[ทรัพยากร: เส้นลมปราณภูเขาชิงเหลียน (ระดับ 2), ค่ายกลกระบี่หมอกอำพรางน้อย (ระดับ 2), สวนยา 6 หมู่ (ระดับ 1), ไร่ปลูกพืชวิญญาณ 25 หมู่ (ระดับ 2), ร้านในตลาด 1 แห่ง, ต้นท้อวิเศษ (ระดับ 1), ปลาวิญญาณหางเขียว (ระดับ 1), หยกเขียว (ระดับ 1)]
[รายได้: 2990 ก้อนหินวิญญาณ/ปี]
[ค่าใช้จ่าย: 870 ก้อนหินวิญญาณ/ปี]
[รายได้สุทธิ: 2120 ก้อนหินวิญญาณ/ปี]
[เงินเก็บ: 2790 ก้อนหินวิญญาณ]
[แผนที่: เขตหลูซาน (49%)]
[ข้อความ: ยุทธภพอันกว้างใหญ่ สัตว์มารครอบคลุมฟ้า การมาของท่าน ต่อผู้คนมากมายไม่มีค่าอะไร ธรรมดาสามัญ แต่คนตัวเล็กก็สามารถสร้างผลงานยิ่งใหญ่ได้]
[เป้าหมาย: นิกายชิงซานมีปัญหาทั้งภายในและภายนอก รอการฟื้นฟู ในฐานะปรมาจารย์ผู้ก่อตั้ง โปรดพยายามทำให้นิกายของท่านรุ่งเรืองขึ้น]
...
