บทที่ 55: แล้วผีสาววัยเดียวกับฉันล่ะ? มันจะไปไหน....
หลังจากหัวข้อที่จริงจังจบลง ฮายาซากะก็สงบสีหน้ากังวลบนใบหน้าของเธอในที่สุด เมื่อสงบลงแล้ว อารมณ์อื่นๆ จะเริ่มทวีคูณตามธรรมชาติ (เอ่อ... เมื่อกี้ฉันกระตือรือร้นเกินไปหรือเปล่า?) ทันใดนั้นฮายาซากะก็ตระหนักได้ว่าเธอดูเหมือนจะแสดงความกระตือรือร้นมากเกินไปสำหรับผู้ชายที่เธอรู้จักมาเพียง 12 ชั่วโมงเท่านั้...
