Chapter 3: ราชาปีศาจ 3 (Part 2)
คารอสยังแย่กว่าเธออีก หากการกระทำของบาเทเซียทำให้ภาพลักษณ์ของราชาปีศาจเสื่อมเสียทางอ้อม คารอสก็กำลังทำลายมันโดยตรง แม้ว่าแอสเทรียจะหัวเราะและควรไล่เขาออกไป
“ทำไมเจ้าถึงคิดว่ามันมีข้อผิดพลาดล่ะ?”
แต่แอสเทรียกลับไม่ทำเช่นนั้น เขาเพียงแต่ยิ้มแล้วถาม คารอสก็เริ่มอธิบาย
“ประการแรกเลย ดังที่ราชาปีศาจผู้สูงศักดิ์ได้พูดไว้ พลังพิเศษของราชาปีศาจควรทำให้เกิดความกลัวและความน่าเกรงขาม แต่พลังพิเศษของข้าไม่ตรงตามเกณฑ์เหล่านั้น ข้าเคยเห็นราชาปีศาจมานับไม่ถ้วนตลอดชีวิตของข้า และบางคนก็มีพลังพิเศษที่ไม่ได้ทรงพลังมากนัก แต่พวกเขายังคงรู้สึกน่าหวาดกลัวและเกรงขาม เพราะพลังพิเศษของพวกเขาเหมาะสม”
เขานึกถึง แดร็กคูเรียราชาปีศาจผู้ปลูกฝังความกลัวและความอันตรายในอาณาจักรมนุษย์เมื่อหลายศตวรรษก่อนด้วยพลังของเธอในการเปลี่ยนมนุษย์ให้กลายเป็นซอมบี้ โดยการดูดเลือดของพวกเขา พลังพิเศษของเธอไม่ได้น่าประทับใจหรือมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวมากนัก แต่การดื่มเลือดทำให้เกิดความกลัวในมนุษย์ได้
แต่ความสามารถของคารอสไม่มีสิ่งใดเลย
“พลังพิเศษของข้าคือ 'กาชา' มันเหมาะกับนักพนันมากกว่าราชาปีศาจ และที่แย่กว่านั้นคือการเสี่ยงดวงของข้านั้นแย่มาก! ข้าพยายามสิบครั้ง แต่ข้าได้สไลม์เก้าครั้ง! ข้าควรทำอย่างไรกับสิ่งนั้นหรือ?”
เขาขึ้นเสียง ความหงุดหงิดของเขาปรากฏชัด แม้ว่าแอสเทรียจะมองว่ามันเป็นแค่การเล่นโวหาร แต่เขาก็ยังอารมณ์เสียอย่างมาก
“เจ้าจึงอยากเปลี่ยนพลังพิเศษของเจ้าใช่หรือไม่?”
แอสเทรียถาม
"ใช่ ด้วยพลังพิเศษปัจจุบันของข้า ข้าไม่สามารถมีชีวิตรอดได้ ไม่ต้องพูดถึงการพิชิตอาณาจักรมนุษย์เลย แม้แต่ทหารเพียงคนเดียวก็สามารถฆ่าข้าได้”
“ก็ข้าเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าเจ้าเป็นปีศาจที่ไม่มีเวทย์มนตร์เลย”
“ก็ใช่”
คารอสตอบด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ แอสเทรียมองเขาด้วยความอยากรู้อยากเห็น
เวทย์มนตร์มีอยู่ในปีศาจทุกตัว แต่คารอสไม่มีเวทย์มนตร์อยู่ในร่างกายของเขาเลย ถือเป็นปรากฏการณ์ที่ไม่ธรรมดาจนได้รับความสนใจอย่างมาก
“ที่เจ้าพูดมามันก็มีเหตุผล คารอส”
"แต่…"
สีหน้าของคารอสบิดเบี้ยวด้วยความหงุดหงิด อย่างไรก็ตาม แอสเทรียแค่หัวเราะเบา ๆ และโบกมือของเขา
“แต่ข้าจะไม่ให้พลังพิเศษใหม่แก่เจ้า ตอนนี้เจ้าเป็นราชาปีศาจและควรลงไปยังอาณาจักรมนุษย์ได้แล้ว”
"ห้ะ?! ทำไมล่ะท่าน?!"
คารอสตะโกนด้วยความไม่เชื่อ แอสเทรียหัวเราะอย่างร่าเริง
“เอาล่ะ ตอนนี้มันดูน่าเบื่อเกินไปแล้ว การได้เห็นคนเช่นเจ้าพยายามเอาชีวิตรอดในอาณาจักรมนุษย์ก็ดูน่าขบขันดี”
“ไม่ ข้าควรทำอย่างไรกับพลังพิเศษปัจจุบันของข้าล่ะ…?!”
คารอสไม่สามารถระงับความคับข้องใจได้และโพล่งคำพูดที่รุนแรงออกไป มันไม่สุภาพ แต่แอสเทรียกลับหัวเราะและส่ายหัว
"ถึงเวลาแล้ว ข้าจะปล่อยเจ้าไปอย่างที่เจ้าเป็น! บาเทเซีย!”
“ค่ะ! ท่าน!”
บาเทเซียตอบพร้อมกับกลืนน้ำลายของเธอ แอสเทรียกล่าวต่อ
“เจ้าต้องได้รับโทษกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น บาเทเซีย คอนเครเทีย ราชาปีศาจแห่งเสียงกรีดร้องและความเจ็บปวด ข้าจะถอดสถานะของเจ้าในฐานะราชาปีศาจออกไปชั่วคราว”
"ห้ะ?"
การแสดงออกของบาเทเซียค่อนข้างว่างเปล่า เธอคาดว่าจะได้รับการลงโทษบางอย่างที่ไม่หนักหนา แต่กลับถูกปลดออกจากสถานะการเป็นราชาปีศาจ? อย่างไรก็ตาม แอสเทรียยังคงกล่าวต่อไป
“เจ้าไม่ต้องห่วง ข้าจะไม่แตะต้องพลังของเจ้า กองกำลังของเจ้าจะยังคงไม่สลาย ข้าจะแต่งตั้งผู้ดูแลแทน ขณะที่เจ้าไม่อยู่ ตัวแทนจะเข้ามาแทนที่เจ้าในฐานะราชาปีศาจ และถ้าเจ้าปฏิบัติตามเงื่อนไขของข้าเสร็จแล้ว ข้าจะคืนสถานะให้เจ้าเป็นราชาปีศาจต่อไป”
“อะไร… เงื่อนไขเหล่านั้นคืออะไรหรือ?”
บาเทเซียกัดริมฝีปากของเธออย่างใจจดใจจ่อ มันไม่ใช่ผลลัพธ์ที่เลวร้ายที่สุด เธอต้องยอมรับเงื่อนไข หากนั่นหมายถึงโอกาสที่จะกลายเป็นราชาปีศาจอีกครั้ง เมื่อเทียบกับการลงโทษที่เธอจินตนาการไว้ มันก็เป็นอะไรที่น่าเสี่ยง
“คารอส ราชาปีศาจแห่งความบ้าคลั่งและความโลภ จะกลายเป็นเจ้านายของเจ้า และเจ้าจะต้องเชื่อฟังคำสั่งของเขา เงื่อนไขนี้ถูกกำหนดโดยข้า เมื่อข้าคิดว่าถึงเวลา ข้าจะคืนสถานะของราชาปีศาจคืนให้กับเจ้า”
"…อะไร?!"
เสียงของบาเทเซียและคารอสซ้อนทับกัน เมื่อได้ฟังเงื่อนไขจากแอสเทรีย บาเทเซียจึงรีบถาม แต่แอสเทรียกลับเร็วกว่า…
แคร็ก!
"ฮึ!"
“ตำแหน่งและอำนาจของราชาปีศาจของเจ้าถูกเพิกถอนแล้ว บาเทเซีย ข้าจะกำหนดข้อจำกัดเพิ่มเติม เจ้าจะต้องปฏิบัติตามคำสั่งของคารอสและไม่ทำร้ายผู้ช่วยของเขาด้วย”
เปลวไฟพุ่งออกมาจากฝ่ามือของบาเทเซีย ตำแหน่งของราชาปีศาจของเธอหายไป ทิ้งให้เธอมีสีหน้าไม่สบายใจ
“สิ่งที่ต้องทำต่อจากนี้ คารอส! เจ้ากลับไปสู่อาณาจักรมนุษย์ได้แล้ว”
วงกลมเวทย์มนตร์ก่อตัวขึ้นใต้เท้าของพวกเขา ค่อยๆ ดึงพวกเขาเข้ามา คารอสตื่นตระหนกและดิ้นรน
"เดี๋ยวก่อน! ท่าน! ท่านหมายความว่าตอนนี้เธอจะเป็นลูกน้องของข้าหรือ? หมายความว่ายังไง?”
“เธอเป็นอดีตราชาปีศาจและเป็นหนึ่งในผู้ปกครองโลกนี้ เธอไม่ควรขาดความแข็งแกร่ง”
“ไม่ ท่านควรตอบคำถามข้าสิ!”
ท่ามกลางเสียงคำรามของบาเทเซียและคารอส เห็นได้ชัดว่าหนึ่งในนั้นต้องตายเพื่อให้ความมั่นคงทางจิตของอีกฝ่ายกลับคืนมา
'แต่ตอนนี้เธอมาอยู่ภายใต้คำสั่งของข้าหรือ?'
“ท่าน! เดี๋ยวก่อน! เป็นคนอื่นไม่ได้หรือ!”
“ภายหลังคารอส คราวหน้าข้าอยากเห็นเจ้าในตำแหน่งอื่นบ้าง”
ราชาปีศาจหัวเราะและไม่สนใจคำพูดของเขา
“เอาล่ะ สำหรับตอนนี้…”
คารอสกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่วงเวทย์ก็ดูดพวกเขาเข้าไปอย่างรวดเร็ว และสถานที่ก็เปลี่ยนไป
ภายในถ้ำ พวกเขากลับมายังสถานที่ซึ่งเต็มไปด้วยกลิ่นเหม็น พร้อมด้วยคนเพิ่มอีกหนึ่งคน
“ข้ารับไม่ได้กับเรื่องนี้”
คารอสขมวดคิ้ว
