ระบบตกตะลึงไร้เทียมทาน ตอนที่ 46 เข้าพบซีหวังมู่

ระบบตกตะลึงไร้เทียมทาน ตอนที่ 46 เข้าพบซีหวังมู่

"ข้าจำไม่ได้แล้ว"

สายตาทุกคู่จับจ้องไปที่หนิงเทียน แต่อย่างไรก็ตาม หนิงเทียนแค่เลิกคิ้วเล็กน้อย และกล่าวอย่างไม่ใส่ใจ

นี่ก็ไม่ใช่ความผิดของเขา

วันนั้น มีบุตรศักดิ์สิทธิ์และบุตรแห่งเทพมากมาย

เขาไม่นึกว่าหัวใจเต๋าของบุตรศักดิ์สิทธิ์และบุตรแห่งเทพเหล่านี้จะบอบบางถึงเพียงนี้ ราวกับทำจากกระดาษ

"จำ... จำไม่ได้แล้วหรือ?"

สตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยก และคนของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ปฎลสวรรค์ต่างก็ตกตะลึง

นั่นคืออัจฉริยะท้าทายสวรรค์ของดินแดนเทียนหลิง... หลังจากถูกหนิงเทียนทำลายหัวใจเต๋ากลับไม่ได้ถูกจดจำโดยหนิงเทียนเลย

หากพวกเขารู้เรื่องนี้ คงจะต้องอัดอั้นจนกระอักเลือดอีกแน่

ซูสิงเงียบไป มุมปากกระตุก ในใจแค่นเสียง

ในใจของเขา อดีตบุตรศักดิ์สิทธิ์แห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์ปฎลสวรรค์นั้นเป็นเพียงขยะ ถูกคนที่เป็นแค่ขอบเขตวิญญาณประจักษ์ทำลายหัวใจเต๋าด้วยคำพูดเพียงคำเดียว นี่ไม่ใช่ขยะ แล้วจะเป็นอะไร?

"บุตรศักดิ์สิทธิ์แห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์ปฎลสวรรค์ เจ้ามาแล้วหรือ?"

ภายในประตูของดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยก มีเสียงหญิงสาวดังขึ้น เมื่อเห็นศิษย์ของดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยกกลุ่มหนึ่งเดินออกมา

ทุกคนสวมชุดขาว ปราณเซียนลอยคลอเคลีย

ทำให้คนของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ปฎลสวรรค์เบิกตากว้าง น้ำลายไหล

อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ สมแล้วที่เป็นดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยก มีแต่ศิษย์หญิง และทุกคนล้วนงดงาม

"ศิษย์พี่เหยาเชวี่ย ข้ามาแล้ว"

ซูสิงเดินไป ยิ้มอย่างแผ่วเบา

ท่าทางที่หล่อเหลานั้นทำให้ศิษย์หญิงของดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยกหลายคนมีแววตาหวานย้อย

ภายในดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยก ไม่มีบุรุษ ความเหงาในใจไม่มีทางระบายได้ เมื่อเห็นท่าทางที่หล่อเหลาของซูสิง พวกนางต่างก็ใจเต้น

"อืม"

ศิษย์พี่เหยาเชวี่ยพยักหน้า ใบหน้าเต็มไปด้วยความยินดี ราวกับได้พบคนรัก

"เหยาเชวี่ย?"

ในเวลานั้น สตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยกพาหนิงเทียนเดินมา มองศิษย์พี่เหยาเชวี่ย และกล่าวอย่างแผ่วเบา "เจ้ามาต้อนรับซูสิง พวกเจ้าต้องการทำอะไร?"

"สตรีศักดิ์สิทธิ์?"

ในเวลานี้ เหยาเชวี่ยและศิษย์หญิงรอบข้างจึงเห็นสตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยก ทุกคนก็รีบโค้งคำนับ

"คารวะสตรีศักดิ์สิทธิ์"

"คารวะสตรีศักดิ์สิทธิ์!"

จากนั้น เหยาเชวี่ยก็กล่าวอย่างช้า ๆ "เรียนสตรีศักดิ์สิทธิ์ บุตรศักดิ์สิทธิ์ซูสิงต้องการยืมสระหยกของพวกเรา ข้าจึงพาเขามาพบท่านจ้าวศักดิ์สิทธิ์ เพื่อขอความเห็น"

"ยืมสระหยก?"

สตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยกขมวดคิ้วเล็กน้อย

"นี่เป็นประสงค์ของท่านจ้าวศักดิ์สิทธิ์แห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์ปฎลสวรรค์" ซูสิงยิ้มอย่างแผ่วเบา

สตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยกเงียบไปครู่หนึ่ง และไม่ได้พูดอะไรอีก

เมื่อเป็นประสงค์ของจ้าวศักดิ์สิทธิ์แห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์ปฎลสวรรค์ ด้วยฐานะของนาง ก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะพูดอะไรมาก

นางหันกลับมา โค้งคำนับหนิงเทียน กล่าวอย่างเคารพ "ท่านผู้ก่อตั้ง รอข้านานแล้ว เชิญมาทางนี้"

"อืม"

หนิงเทียนพยักหน้า เดินตามสตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยกไป ทั้งสองมุ่งหน้าเข้าไปในดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยก

"ผู้ก่อตั้ง?"

เหยาเชวี่ยและศิษย์กลุ่มหนึ่งตกตะลึง เมื่อเห็นสตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยกแสดงความเคารพต่อชายแปลกหน้า

เขา... เขาเป็นใคร?

"ท่านผู้นี้คือผู้ก่อตั้งในตำนานของนิกายมารสวรรค์" ซูสิงกล่าวข้าง ๆ

"อะไรกัน!"

"ผู้ก่อตั้งในตำนานของนิกายมารสวรรค์ที่ดังกระหึ่มในช่วงนี้?"

ได้ยินเช่นนั้น เหยาเชวี่ยและศิษย์กลุ่มหนึ่งก็สีหน้าเปลี่ยนไป พวกเขามองหนิงเทียนโดยไม่รู้ตัว

แม้ว่าจะเห็นเพียงแค่แผ่นหลัง แต่ก็ถูกกายาเทพเสน่หาดึงดูด

"หล่อเหลา!"

"ผู้ก่อตั้งในตำนานของนิกายมารสวรรค์หล่อเหลาเกินไปแล้ว!"

"ข้าอยากให้เขามาเป็นพ่อของลูกข้า..."

"ข้าก็อยาก..."

ศิษย์หญิงกลุ่มหนึ่งต่างก็มีแววตาหวานย้อยและถูกหนิงเทียนดึงดูดในทันที

"ใช่แล้ว! ผู้ก่อตั้งนิกายมารสวรรค์ทั้งหล่อ ทั้งแข็งแกร่ง ข้าชอบจริง ๆ..." เหยาเชวี่ยมีสีหน้าเหมือนคนโง่งม และพยักหน้า

ซูสิงที่อยู่ข้าง ๆ ก็หน้าดำในทันที

เหยาเชวี่ยมองเขาราวกับมองคนรัก แต่ไม่กี่วินาทีต่อมากลับบอกว่าชอบผู้ก่อตั้งในตำนานของนิกายมารสวรรค์

ทันใดนั้น เขาก็รู้สึกราวกับว่ามีหมวกเขียวสวมอยู่บนหัว

เขาอดไม่ได้ที่จะก่นด่าในใจ เป็นแค่ขอบเขตวิญญาณประจักษ์ จะแข็งแกร่งได้อย่างไร?

"ฮึ่ม!"

ซูสิงแค่นเสียง พาคนของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ปฎลสวรรค์หันหลังกลับ และเดินเข้าไปในดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยกด้วยความไม่พอใจ

หลังจากหนิงเทียนเดินไปไกล อิทธิพลของกายาเทพเสน่หาหายไป

เหยาเชวี่ยและศิษย์หญิงกลุ่มหนึ่งตั้งสติได้ เมื่อนึกถึงสิ่งที่พวกนางเพิ่งพูดไป ใบหน้าก็แดงก่ำ ใจเต้นแรง

ให้เขามาเป็นพ่อของลูก... น่าอับอายยิ่งนัก!

"เมื่อครู่ ข้าเป็นอะไรไป?"

เหยาเชวี่ยสงสัยในใจ เหตุใดเพียงแค่มองผู้ก่อตั้งในตำนานของนิกายมารสวรรค์ นางก็ถึงกับตกหลุมรัก?

ไม่ถูกต้อง...

แล้วศิษย์น้องซูสิงล่ะ?

นางสีหน้าเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว หลังจากเห็นซูสิงที่จากไปอย่างไม่พอใจ นางก็รีบวิ่งตามไป

"ศิษย์น้องซูสิง ไม่ใช่อย่างที่เจ้าคิดนะ!"

"พี่สาวรักเจ้านะ..."

......

เมื่อเข้าสู่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยก หนิงเทียนก็รู้สึกเหมือนมาถึงสวรรค์ของบุรุษ

รอบ ๆ ล้วนเป็นศิษย์หญิง ใบหน้าของทุกคนล้วนงดงาม

"สตรีศักดิ์สิทธิ์ ข้าอยากจะถามเจ้า..."

"ท่านผู้ก่อตั้งเชิญพูดได้"

สตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยกมองหนิงเทียนด้วยความสงสัย

"พวกเจ้า ดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยก ให้คำจำกัดความของหญิงงามอย่างไร?" หนิงเทียนมองสตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยกอย่างจริงจัง

ที่นี่เต็มไปด้วยหญิงงาม แล้วพวกนางจะมองว่าหญิงใดงามที่สุดได้อย่างไร?

สตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยกหัวเราะออกมา นางอดกลั้นไม่ได้

นางคิดว่าหนิงเทียนจะถามเรื่องจริงจัง ที่แท้ก็เป็นเพียงเรื่องนี้

นางยิ้ม "ท่านผู้ก่อตั้ง พวกเรา ดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยก ทุกคนล้วนเป็นหญิงงาม"

"เป็นเช่นนี้เองหรือ"

"ท่านผู้ก่อตั้งอยากจะพักที่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยกสักสองสามวันหรือไม่? สัมผัสกับบรรยากาศที่แตกต่างจากนิกายมารสวรรค์?"

สตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยกกระพริบตา น้ำเสียงแฝงไปด้วยความยั่วยวน

"ไม่... ข้าไม่ต้องการ" หนิงเทียนรีบส่ายหัว หากเขาพักที่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยกสักสองสามวัน เขาคงได้เห็นฉากที่หลัวหวู่ชิงถือกระบี่มาฆ่าเขาที่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยก

สตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยกปิดปากหัวเราะ ดวงตานางแวบวับ "เอาล่ะ ท่านผู้ก่อตั้ง เชิญมาทางนี้ ข้าจะพาท่านไปพบท่านซีหวังมู่"

จากนั้น สตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยกก็พาหนิงเทียนเดินลึกเข้าไปในดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยก

ตลอดทาง ศิษย์ของดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยกจำนวนมากต่างก็เห็นฉากนี้

เพียงแค่ชั่วพริบตาก็ถูกกายาเทพเสน่หาดึงดูด

"นั่น... ผู้ก่อตั้งในตำนานของนิกายมารสวรรค์?"

"หล่อเหลา..."

ตลอดทาง ต่างก็ได้ยินเสียงวิพากษ์วิจารณ์ของศิษย์มากมาย

หนิงเทียนในตอนนี้ เหมือนผึ้งตัวหนึ่งที่รอบ ๆ มีดอกไม้นับไม่ถ้วนต่างก็อยากจะดึงดูดเขา ให้เขามาเก็บน้ำหวาน

แต่อย่างไรก็ตาม หนิงเทียนเดินผ่านดอกไม้นับพัน แต่ไม่ได้จับต้องดอกใดเลย

"ไม่นึกว่าเสน่ห์ของท่านผู้ก่อตั้งจะมากมายถึงเพียงนี้" สตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยกประหลาดใจ

"ใบหน้าข้าแค่ระดับพื้น ๆ เท่านั้น"

หนิงเทียนรู้ว่าทั้งหมดเป็นเพราะกายาเทพเสน่หา

แต่อย่างไรก็ตาม สตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยกคนนี้น่าจะมีของวิเศษที่ช่วยให้ใจสงบ ไม่เช่นนั้น คงถูกกายาเทพเสน่หาครอบงำไปแล้ว

ไม่นาน ทั้งสองก็มาถึงหน้าตำหนักแห่งหนึ่ง

ที่นี่มีคนน้อยนิด ตำหนักตั้งอยู่หน้าภูเขา เผยความศักดิ์สิทธิ์ออกมา

"ท่านผู้ก่อตั้ง ที่นี่คือวังสระหยก ท่านซีหวังมู่รอท่านอยู่ภายใน" สตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยกกล่าว

หนิงเทียนพยักหน้าเบา ๆ "เช่นนั้นก็เข้าไปเถิด"