บทที่ 95 ไม่มองโลกในแง่ดี
บทที่ 95 ไม่มองโลกในแง่ดี "ช่างเป็นเคราะห์กรรมจริงๆ!" หยางป๋อกลับมายังห้องพักของตัวเอง นั่งเหม่ออยู่ตรงนั้น ในใจรู้สึกเหมือนมีม้านับหมื่นตัววิ่งอยู่ คนของหงเป่ยจวี่มีบุคลิกเฉพาะตัว เหมือนอย่างที่เห็นพ่อบ้านของขุนนางเก่าแก่ในโลกตะวันตก ไม่ว่าพ่อบ้านคนนั้นจะแต่งตัวแบบไหน เพียงแค่เขายืนอยู่ตรงนั้น คุณก...
