บทที่ 57 สวนสมุนไพรเก็บเกี่ยวอุดม
หลังใช้ [รักษาหาย] ไปแล้ว ลู่ผิงก็จับตามองหน้าต่างคุณสมบัติตัวละครของซ่งหมิงฮุ่ย
เขามองสักพัก [โรคร้ายประชิดตัว อายุขัยถูกทำลายอย่างหนัก] ก็ค่อยๆเปลี่ยนเป็นคำว่า [กำลังฟื้นตัวระยะแรก] สามตัวอักษร
ดูเหมือนผลของ [รักษาหาย] จะไม่สามารถทำให้ผู้ที่ได้รับการรักษาหายดีในทันที ยังต้องใช้เวลาพักฟื้น
ลู่ผิงอดไม่ได้ที่จะคิดถึงเรื่องนี้
แต่อย่างน้อยมันก็ได้ผลแล้ว
หากสามารถรักษาอาการบาดเจ็บของซ่งหมิงฮุ่ยได้ แค่ต้องรอหน่อย ก็รอไปเถอะ ไม่ใช่ว่าจะหายไม่ได้สักหน่อย
ลู่ผิงมองซ่งหมิงฮุ่ยเป็นครั้งสุดท้าย เห็นสีหน้าเจ็บปวดบนใบหน้าของอีกฝ่ายหายไป ท่าทางดูเป็นปกติขึ้นมา เขาก็ไม่อยากอยู่นานอีกต่อไป
หันหลังลอยออกจากประตูห้องไป
ในเวลาเดียวกัน อีกฟากของนิกาย ลู่หยวนซานกำลังพบกับลู่ฉางเฟิง ทั้งคู่หยุดพูดคุยกันเล็กน้อย
"น้องชาย เจ้าถามเรื่องอาการบาดเจ็บของซ่งหมิงฮุ่ยกับท่านพ่อแล้วหรือยัง?"
"ถามแล้ว"
"แล้วท่านพ่อมีวิธีไหม?"
"ท่านพ่อไม่ได้ตอบชัดเจนว่าจะแก้ไขยังไง แต่บอกว่าจะหาทางจัดการให้ อย่าให้ข้าไปยุ่ง"
"หืม ถ้าอย่างนั้นเรื่องที่ซ่งหมิงฮุ่ยจะหายดี ก็มีโอกาสสำเร็จถึง 80-90 เปอร์เซ็นต์แล้ว"
"ข้าก็คิดแบบนั้น"
ผลก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ
ด้วยผลรักษาของ [รักษาหาย] ไม่ถึงครึ่งเดือนซ่งหมิงฮุ่ยก็หายดีแล้ว
ลู่ผิงสังเกตเห็นว่า ในหน้าต่างข้อมูลส่วนตัวของนาง ในส่วนของสถานะในที่สุดก็เปลี่ยนเป็นแข็งแรงแล้ว
เมื่อรู้ว่าซ่งหมิงฮุ่ยหายดีแล้ว ทั้งนิกายก็ยินดีเป็นธรรมดา
ตอนนี้ศิษย์ในนิกายมีไม่มาก ทุกคนเจอหน้ากันแทบทุกวัน รู้จักกันเป็นอย่างดีแล้ว
ถ้าพูดว่านิกายชิงซานเหมือนเป็นครอบครัวหนึ่ง ก็ถือว่าใช้ได้อยู่
ลู่ผิงใช้เวลาสักพัก ดูสภาพของไร่ปลูกพืชวิญญาณและสวนสมุนไพรรอบหนึ่ง โดยเฉพาะที่เช่อชิงชิงเขาสังเกตการณ์อยู่ช่วงหนึ่ง
นับตั้งแต่เช่อชิงชิงสัมผัสวิถีปรุงยา เรียนรู้คัมภีร์ปรุงยาอย่างเช่น 'บันทึกสายน้ำสีน้ำเงิน' ก็ผ่านมาสามสี่เดือนแล้ว
จากการคาดการณ์ของลู่ผิง อีกราวๆหนึ่งปี เช่อชิงชิงน่าจะเข้าใจถ่องแท้ในความรู้จากคัมภีร์ทั้งสองสามเล่ม
ผลบวกจาก [ขยันศึกษา] ยังคงส่งผลต่อเช่อชิงชิง
ดังนั้นไม่ต้องกังวลว่าสาวน้อยคนนี้จะขี้เกียจ ทำให้การเรียนล่าช้า กลับกันนางกำลังใช้เวลาว่างแอบเรียนรู้วิชาปรุงยามากขึ้นอยู่บ่อยๆ
และหลังขยายสวนสมุนไพรออกไป ปริมาณงานของเช่อชิงชิงย่อมเพิ่มมากขึ้นเป็นธรรมดา บางครั้งเมื่อมีงานกองโต คนเดียวยุ่งอยู่กับมัน แทบไม่มีเวลาฝึกฝนเลย บางครั้งแม้กระทั่งซักผ้า ทำอาหารก็ยังไม่ทัน
โชคดีที่ตอนนี้มีความช่วยเหลือจากหลี่เหวยเซียวแล้ว ถึงแม้เด็กชายคนนี้ยังไม่คล่องแคล่วในการฝึกวิชาเรียกสายฝนเก็บกลั่นปราณ พลังเวทก็ยังไม่มากพอ ใช้เวทครั้งเดียวเพื่อรดน้ำผืนนาสมุนไพรหนึ่งหมู่ ต้องพักฟื้นพลังเวทถึงครึ่งชั่วยาม
แต่อย่างน้อยก็ช่วยรดน้ำได้ แบ่งเบางานให้เช่อชิงชิงได้ส่วนหนึ่ง
อีกทั้งเด็กชายก็ขยันขันแข็ง เต็มใจรับงานทั่วไปข้างกายเช่อชิงชิงในยามว่างจากการเรียน เช่น ซักผ้า ทำอาหาร ถอนหญ้า ตักน้ำ งานประจำวันพวกนี้
เขาเองก็ไม่ได้มาจากตระกูลร่ำรวย ทำงานทั่วไปเหล่านี้มามากแล้ว เป็นเด็กที่เข้าใจเรื่องราวเร็วมาก
ตอนที่ลู่ผิงสั่งให้หลี่เหวยเซียวช่วยเหลือเช่อชิงชิงโดยตรง ฝากตัวเป็นศิษย์กับเช่อชิงชิง สาเหตุที่สำคัญที่สุดก็คืออยากฝึกคนที่คอยดูแลสวนสมุนไพรให้กับนิกายอีกคน ถ้าเป็นไปได้ก็ให้ตามเช่อชิงชิงเข้าสู่วิถีปรุงยาด้วย
คนเก่งในนิกาย ย่อมไม่มีวันมากเกินไป
การที่หลี่เหวยเซียวสามารถช่วยเช่อชิงชิงได้มาก ก็เป็นประโยชน์หลายอย่างต่อเช่อชิงชิงด้วย
ดูเหมือนสวนสมุนไพรจะพัฒนาเป็นไปอย่างราบรื่น เป็นไปตามคาด ลู่ผิงรู้สึกพอใจอย่างยิ่ง
ต่อมาอีกสองวัน มีข่าวมาจากสวนสมุนไพรว่า พืชสมุนไพรวิเศษที่ปลูกไว้ตั้งแต่ปีก่อน ปีนี้ก็สุกงอมแล้ว สามารถเก็บเกี่ยวใหญ่ได้แล้ว
[สวนสมุนไพรถึงฤดูเก็บเกี่ยว ทั่วทั้งนิกายเต็มไปด้วยความชื่นชมยินดี]
เช่นเดียวกับตอนที่ไร่ปลูกพืชวิญญาณได้ผลอุดมสมบูรณ์ ทั้งนิกายปลาบปลื้มดีใจ ระบบก็มีข้อความแจ้งเตือนขึ้นมา
ลู่ผิงลอยมาถึงเขตสวนสมุนไพร พบว่าหญ้าใจสงบ เห็ดหลินจือเมฆม่วง เถาเหมยหลัน พืชสมุนไพรวิเศษขั้นที่ 1 อีกสิบกว่าชนิดที่นิกายปลูกไว้เมื่อปีก่อน ตอนนี้ล้วนสุกแล้ว
มีเพียงครึ่งหนึ่งของพืชสมุนไพรวิเศษที่ยังอยู่ในช่วงเจริญเติบโต เพิ่งโผล่พ้นดินขึ้นมาสูงไม่ถึงสามนิ้ว พวกนั้นคือหญ้าวิญญาณสันโดษ หญ้าใจสงบ และเห็ดหลินจือเมฆม่วงที่ปลูกอยู่ในสามหมู่ผืนนาสมุนไพรที่เพิ่งเปิดทำการใหม่
เนื่องจากปลูกมาไม่ถึงครึ่งปี ระยะเวลากว่าจะสุกยังนานอยู่ อย่างน้อยต้องรอถึงปีหน้า
ในจำนวนนี้ หญ้าวิญญาณสันโดษ เป็นพืชสมุนไพรวิเศษที่นิกายเพิ่งลองปลูกเป็นครั้งแรก ไม่รู้ว่าปีหน้าผลผลิตจะเป็นอย่างไร
ตอนที่ลู่ผิงมาถึงที่นี่ เช่อชิงชิงและหลี่เหวยเซียวก็กำลังยุ่งอยู่ในผืนนาสมุนไพรแล้ว
ทั้งสองตรวจสอบอย่างละเอียดถึงสภาพการเติบโตของพืชสมุนไพรวิเศษแต่ละต้น พร้อมทั้งทำสถิตินับจำนวนด้วย
การทำเช่นนี้ ไม่เพียงจะรายงานปริมาณผลผลิตพืชสมุนไพรวิเศษในรอบนี้ได้ ยังสะดวกในการจดบันทึกปริมาณได้ทันทีเมื่อเก็บเกี่ยว ว่าเก็บไปแล้วกี่ต้น ยังเหลืออีกกี่ต้นที่ยังไม่ได้เก็บ
เมื่อรายงานจำนวนพืชสมุนไพรวิเศษขึ้นไป ทั้งหมดมี 131 ต้น ถือว่าไม่มากนัก ก็เพราะปลูกแค่สามหมู่ พื้นที่หนึ่งหมู่ก็ไม่ใหญ่มาก ราวๆสิบตารางเมตร
อีกทั้งการปลูกพืชสมุนไพรวิเศษ ไม่เหมือนกับการปลูกผักกาดขาวที่ขุดหลุมแล้วก็ปลูกได้เลย
ย่อมมีพืชสมุนไพรวิเศษบางส่วนที่โตไม่ดี หรือเพราะศัตรูพืชทำให้สูญเสียความเป็นวิญญาณ ไม่สามารถเอามาใช้ปรุงยาได้
ประสิทธิภาพของสวนสมุนไพรนิกายชิงซานอยู่ที่ร้อยละ 90 นับว่าสูงมากแล้ว
และขั้นของผืนนาสมุนไพรก็มีแค่ขั้นที่ 1 ระดับปราณวิญญาณสามารถส่งเสริมการเจริญเติบโตของพืชสมุนไพรวิเศษได้ไม่มากเท่าไร
ส่วนผืนนาสมุนไพรที่ขยายออกไปอีกสามหมู่ หลังจากเช่อชิงชิงคำนวณอย่างประหยัดคิดแล้วจึงได้ข้อสรุปว่าต้องขยายออกไป
ขยายได้แค่สามหมู่ ถึงจะขยายออกไปอีกครึ่งหมู่ก็ตาม ก็จะทำให้เกิดสภาวะขาดแคลนปราณวิญญาณในผืนนาสมุนไพร ส่งผลต่อการเจริญเติบโตของพืชสมุนไพรวิเศษ
ฉะนั้นจึงขยายได้แต่พอดีเท่านั้น
เมื่อทราบผลผลิตพืชสมุนไพรวิเศษรอบนี้แล้ว ลู่หยวนซานก็ให้ความสำคัญอย่างยิ่ง เขาวางภารกิจในมือ มาช่วยเช่อชิงชิงเก็บเกี่ยวพืชสมุนไพรวิเศษด้วยตัวเอง แม้แต่หลี่เหวยเซียวก็ยังช่วยอยู่ด้วย
"เดี๋ยวก่อน! เดี๋ยว! หญ้าใจสงบไม่ต้องถอนทั้งราก จำเป็นต้องเหลือรากไว้ในดินด้วย"
"เหว่ยเซียว ตอนเก็บหญ้าใจสงบ ให้หักลำต้นตรงตำแหน่งประมาณหนึ่งนิ้วเหนือดิน เพื่อเก็บรักษารากไว้ให้ดี รับรองว่ามันจะเติบโตต่อไปได้ แตกยอดผลิใบหญ้าใจสงบใหม่"
"รากของหญ้าใจสงบก็เป็นเมล็ดพันธุ์ที่ดี เหลือฐานรากไว้มันจะงอกขึ้นมาใหม่ได้อีก ผลิดอกหญ้าใจสงบหน่อใหม่"
ระหว่างเก็บเกี่ยว เช่อชิงชิงก็สอนหลี่เหวยเซียวไปด้วย
หลี่เหวยเซียวเพิ่งเคยเก็บหญ้าใจสงบเป็นครั้งแรก ท่าทางจึงอ่อนหัดธรรมดา บางครั้งก็พลาดเล็กๆน้อยๆ แต่โชคดีที่เขาเชื่อฟังคำสอน พยักหน้ารับฟังคำแนะนำของเช่อชิงชิงอย่างใส่ใจ
"นอกจากนี้ ตอนขุดเห็ดหลินจือเมฆม่วง ต้องค่อยๆกวาดชั้นดินจากบริเวณขอบ ห้ามขุดเอาอย่างสุ่มสี่สุ่มห้า"
"เห็ดหลินจือเมฆม่วงจำเป็นต้องคงสภาพสมบูรณ์ อย่าได้ทำลายส่วนตัวหลัก ไม่เช่นนั้นเมื่อผิวด้านนอกถูกทำลาย จะทำให้ประสิทธิภาพของยาลดลงมากตามไปด้วย ถ้าเป็นเห็ดหลินจือเมฆม่วงที่ขุดแตกเช่นนี้ เพราะฤทธิ์ยาลดลงมาก ขายได้ไม่ถึงสองก้อนหยกวิญญาณหรอก"
"เหว่ยเซียวน้อย เจ้ายังต้องเรียนรู้อีกมาก ขอให้ตั้งใจพยายามนะ"
"ครั้งนี้ เจ้าติดตามข้าและประมุขมาเก็บพืชสมุนไพรวิเศษครั้งแรก ไม่เข้าใจวิธีการก็ไม่เป็นไร ขอแค่ดูให้มาก จดจำให้มาก ฝึกฝนบ่อยๆ ก็จะคล่องแคล่วขึ้นเอง ใครจะไม่ผ่านกระบวนการจากไม่มีอะไรเลยมาจนคุ้นเคยกันบ้าง?"
เช่อชิงชิงอบรมสั่งสอนด้วยความอดทน
ในจำนวนพืชสมุนไพรวิเศษกว่าสิบชนิด แทบทุกชนิดล้วนมีวิธีเก็บเกี่ยวเฉพาะตัว ทำให้หลี่เหวยเซียวอดไม่ได้ที่จะจดบันทึกเล็กๆน้อยๆขณะกำลังเรียนรู้การเก็บเกี่ยว
--------------------------------------
PS เมื่อวาน ไทยโนเวลประกาศปิดเซอร์ฟตอน 18-24 น. ผมเลยไม่ได้ลง มีใครสามารถเข้าเว็บได้ไหมครับ