บทที่ 13 แผนการที่สมบูรณ์แบบ?

แม้ว่าหลงชูจะพูดแบบนั้น แต่มันมีเหตุผลว่าทำไมเขาไม่วางยาพิษหลงเฉิน และแค่ทำให้เขาหลับไป

เขาไม่สามารถฆ่าหลงเฉินในคฤหาสน์ตระกูลหลงได้ เพราะสถานการณ์อาจเลวร้ายมากยิ่งขึ้นถ้ามีใครพบศพของหลงเฉิน นั่นอาจส่งผลให้มีคนเข้ามาหาเขา ดังนั้นเขาจะต้องลงมือข้างนอก ด้วยเหตุนี้ เขาต้องพาหลงเฉินออกไปจากคฤหาสน์ตระกูลหลงก่อนเป็นอันดับแรก

นอกจากนี้ หลงชูก็รู้ว่าหลงเทียนไม่เคยออกไปข้างนอกคฤหาสน์ตระกูลหลงเลยแม้แต่ครั้งเดียว นับตั้งแต่เหตุการณ์ครั้งนั้น ดังนั้นถึงหลงชูจะชวนเขาออกไปข้างนอก มันก็คงไม่ได้ผล และอาจทำให้ถูกสงสัย

ในทางกลับกัน ถ้าเขาลงมือฆ่าหลงเทียนและพยายามนำร่างของเขาออกจากตระกูลผ่านเส้นสายของเขา มันก็ยังอันตรายอยู่ดีถ้ามีใครเห็นเขาเคลื่อนย้ายศพของหลงเทียนออกไปข้างนอก ถ้าเรื่องแบบนั้นเกิดขึ้น เขาจะต้องถูกฆ่าตายเป็นรายต่อไปอย่างแน่นอน ซึ่งปู่ของหลงเฉิน หลงเหรินจะฝังเขาทั้งเป็น แม้ว่าปู่ของเขา หลงฮัวจะเข้ามาขวางก็ไม่สามารถช่วยชีวิตเขาได้

แต่ถ้าทำให้หลงเฉินหลับในขณะที่พาตัวเขาออกไปข้างนอก โอกาสสำเร็จก็จะสูงและไม่อัตรายกับตัวเขาเอง ซึ่งเขาสามารถใช้เส้นสายและออกไปข้างนอกผ่านการตรวจตราของตระกูลอย่างลับๆได้

ถึงจะมีใครสังเกตเห็นว่าเขาพาหลงเฉินออกไปข้างนอก แต่หลงชูก็สามารถอ้างได้ว่าเขาแค่พาหลงเฉินไปเปิดหูเปิดตาดูการเปลี่ยนแปลงของบ้านเมืองในช่วงสี่ปีที่ผ่านมาได้ ว่ามีอะไรใหม่ภายในเมืองมังกร แต่แล้วจู่ๆหลงเฉินก็รู้สึกง่วงและหลับไป

หลงชูจะอ้างว่าหลงเฉินรู้สึกง่วงเล็กน้อย และจะตื่นขึ้นมาเองเมื่อถึงจุดหมายปลายทางด้านนอก แม้ว่าอาจมีคนสงสัยเรื่องราวที่เกิดขึ้น แต่พวกเขาก็ไม่สามารถกล่าวหาเขาได้

หลังจากที่ผ่านไปครึ่งชั่วโมงยาที่หลงชูใช้กับหลงเฉินนั้นก็ไม่ทิ้งร่องรอยไว้แม้แต่น้อย และฤทธิ์ของมันจะคงอยู่นานกว่า 12 ชั่วโมง ถ้ามีใครตรวจสอบอาการของหลงเฉิน พวกเขาก็จะพบแค่ว่าหลงเฉินนอนหลับเหมือนคนปกติไม่ได้ถูกวางยาแต่อย่างใด ดังนั้นหลงชูจะปลอดภัย

------------------------------

หลงชูหัวเราะเมื่อเห็นว่าแผนการของเขานั้นได้ผล ส่วนเหตุผลว่าทำไมเขาดื่มชาแล้วกลับไม่เป็นอะไรนั้น เป็นเพราะแผนการที่สมบูรณ์แบบของเขาเอง มันไม่มีชาถ้วยไหนที่ปลอดภัย ทั้งสองถ้วยมียานอนหลับผสมอยู่ หลงชูทำเช่นนี้เพื่อเผื่อมีเหตุการณ์ฉุกเฉิน อย่างเช่นถ้าหลงเฉินไม่ดื่มชา เขาก็คงไม่จำเป็นต้องดื่มชาให้หลงเฉินดูและโน้มน้าวให้อีกฝ่ายดื่มตาม

และถึงแม้หลงเฉินจะหยิบถ้วยชาก่อน หลงชูก็จะเลือกอีกถ้วยหนึ่งเพื่อพิสูจน์ให้เห็นว่าไม่มียาพิษ แต่หลงเฉินก็ยังได้รับถ้วยชาที่ผสมยาอยู่ดี นั่นเป็นเพราะชาทั้งสองถ้วยมียานอนหลับผสมอยู่

ข้อแตกต่างเพียงอย่างเดียวคือหลงชูทานยาแก้ไว้ก่อนแล้ว นั่นคือเหตุผลว่าทำไมเขาถึงไม่ได้รับผลกระทบแม้แต่น้อย และกำลังหัวเราะให้กับความสำเร็จของแผนการณ์ที่สมบูรณ์แบบของเขาในตอนนี้

“ตอนนี้ ถึงเวลาแผนการขั้นต่อไปของข้าแล้ว ซึ่งเป็นขั้นตอนที่สำคัญที่สุดของแผน คือ พาเขาออกไปนอกคฤหาสน์ตระกูลหลง” หลงชูพูดพึมพำด้วยสีหน้าครุ่นคิด

“ดู่กู่!” หลงชูตะโกนเสียงดัง

คนรับใช้คนหนึ่งเข้ามาในห้องอย่างเร่งรีบ และเป็นคนรับใช้คนเดียวกับที่นำถ้วยชามาให้

“วันนี้เจ้าทำได้ดีมาก เอานี่ไป” หลงชูกล่าวและโยนเหรียญเงินให้กับคนรับใช้ของเขา

คนรับใช้รีบรับเหรียญเงินด้วยสีหน้าที่ตื่นเต้น แม้ว่าเหรียญเงินจะไม่มีค่าอะไรมากสำหรับหลงชู แต่มันมีค่ามากสำหรับคนรับใช้ คนรับใช้ของเขาจะได้รับ 20 เหรียญทองแดงต่อเดือน ซึ่ง 1 เหรียญเงินจะเท่ากับ 100 เหรียญทองแดง ดังนั้นเพียงแค่ทำตามคำสั่งง่ายๆของเจ้านายของเขา ก็ทำให้เขาได้รับค่าจ้างเท่ากับทำงานห้าเดือน นี่เลยทำให้เขารู้สึกมีความสุขมาก

“ขอบคุณนายท่านเป็นอย่างสูง” คนรับใช้พูดอย่างมีความสุขขณะมองไปที่หลงชูด้วยสีหน้าขอบคุณ

“เจ้าไม่จำเป็นต้องขอบคุณข้า แค่คอยติดตามข้าเหมือนสุนัขที่ซื่อสัตย์ก็พอ แล้วชีวิตของเจ้าจะดีขึ้นเอง” หลงชูกล่าว

“แต่เรื่องที่สำคัญที่สุดคือ หากมีใครรู้ว่าวันนี้มีอะไรเกิดขึ้นที่นี่ ข้าจะสังหารเจ้าด้วยตัวเอง รวมถึงครอบครัวของเจ้าด้วย และข้าได้ยินมาว่าเจ้ามีลูกอยู่ 1 คนสินะ เจ้าคงไม่อยากให้มีอะไรเกิดขึ้นกับพวกเขาใช่หรือไม่?” หลงชูพูดกับคนรับใช้ด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า

คนรับใช้ของเขารู้สึกหวาดกลัวมาก ถึงขั้นสาบานว่าจะเก็บความลับทั้งหมดไว้กับตัว และจะไม่เปิดเผยความลับของหลงชูออกมาแม้แต่น้อย ซึ่งทำให้หลงชูยิ้มอย่างพอใจ แล้วบอกให้คนรับใช้ของเขากลับไป

หลังจากที่คนรับใช้ของเขากลับไป มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น ซึ่งหลงชูเหมือนจะรู้ว่าเป็นใคร เขาเปิดประตูและเห็นหญิงสาวร่างสูงยืนอยู่ที่นั่น นางสวมชุดสีดำธรรมดา แต่งหน้าเล็กน้อย แม้ใบหน้าของนางจะไม่ได้ดูพิเศษอะไรถือว่าค่อนข้างธรรมดา แต่สิ่งที่ทำให้นางมีเสน่ห์คือหน้าอกที่ใหญ่โต่และยื่นออกมาอย่างภาคภูมิใจอย่างภาคภูมิใจ

“เข้ามาข้างใน เย่ว” หลงชูกล่าวด้วยรอยยิ้มขณะที่สายตาของเขาจับจ้องไปที่หน้าอกของนาง

นางเดินเข้าไปข้างในและไปที่ห้องนอนของเขา จากนั้นก็นั่งลงบนเตียง ขณะที่หลงชูเดินตามหลังนาง และมองดูก้นที่สมบูรณ์ของนาง

“ทุกอย่างที่ข้าขอเตรียมการไว้แล้วหรือยัง?” หลงชูถามทันทีหลังจากที่เข้าไปในห้องนอนของเขา

“ตามคำสั่งของนายน้อยชูข้าได้เตรียมทุกอย่างไว้พร้อมแล้ว หลังจากนี้อีก 3 ชั่วโมง ทหารยามที่เฝ้าประตูทางทิศใต้ของคฤหาสน์ตระกูลหลงจะเปลี่ยนกะ และข้าได้สั่งให้พวกเขามาสาย 20 นาที ดังนั้น 20 นาทีนี้จะไม่มีใครปกป้องประตูทางทิศใต้ของคฤหาสน์ตระกูลหลง ช่วงเวลาดังกล่าวท่านจะสามารถผ่านออกไปได้อย่างง่ายดาย” หญิงสาวผู้มีเสน่ห์กล่าว ขณะจ้องมองไปที่หลงชูอย่างอ่อนโยน

ชื่อของนางคือ ถูเย่ว นางเป็นผู้ดูแลความปลอดภัยประตูทางทิศใต้ของตระกูลหลงและรับผิดชอบดูแลกะและเวลาทำงานของทหารยาม

ถึงนางจะมีอายุมากกว่า 25 ปีแล้ว แต่ก็บรรลุระดับก่อจิตวิญญาณขั้น 7 ถือว่านางมีพรสวรรค์อยู่มาก

นางได้รับตำแหน่งเป็นผู้ดูแลเพราะนางมีทักษะการจัดการที่ยอดเยี่ยม และผู้คนในตระกูลหลงก็พอใจกับผลงานที่ผ่านมาของนาง

หลงชูหัวเราะขณะเดินไปที่เตียงของเขา และนั่งข้างถูเย่วขณะที่ไหล่ของเขาแตะนาง

“นั่นหมายความว่าข้ามีเวลาว่างถึง 3 ชั่วโมงก่อนถึงเวลาสินะ... อืม... เช่นนั้นข้าควรจะทำอะไรดีกับเวลาว่างสามชั่วโมงนี้...? เจ้าคิดว่าข้าควรทำอะไรดี ถูเย่ว?” หลงชูกล่าวขณะที่มือของเขาเริ่มสัมผัสไปที่แผ่นหลังอันเพรียวบางของนาง และจ้องมองเข้าไปในดวงตาของนาง