ระบบตกตะลึงไร้เทียมทาน ตอนที่ 44 เดินทางสู่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยก

ระบบตกตะลึงไร้เทียมทาน ตอนที่ 44 เดินทางสู่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยก

รุ่งเช้า

เมื่อหนิงเทียนตื่นขึ้น ก็ไม่เห็นเงาของหญิงงามแล้ว เหลือเพียงกลิ่นหอมจาง ๆ

เมื่อนึกถึงเมื่อคืน เขาก็อดไม่ได้ที่จะยกมุมปาก รู้สึกพึงพอใจในใจ

แม้จะไม่ได้ทำเรื่องอย่างว่า แต่เขาก็ได้รับการปฏิบัติจากภรรยาจักรพรรดินีเท่าที่ควรจะเป็นแล้ว

"ต้องยอมรับว่ารูปร่างของภรรยาช่างดีจริง ๆ!"

หนิงเทียนถอนหายใจ

จากนั้นก็ลุกขึ้น จัดการธุระส่วนตัว กินซาลาเปาแก้หิว จากนั้นก็หมุนเวียนย่างก้าวมังกรล่อง มุ่งหน้าไปยังราชวังมารสวรรค์

เขาเป็นเพียงผู้บำเพ็ญเพียรขอบเขตวิญญาณประจักษ์ ยังไม่สามารถอดอาหารบำเพ็ญเพียรได้ การกินอาหารจึงเป็นเรื่องจำเป็น

ต้องบรรลุขอบเขตจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์จึงจะอดอาหารบำเพ็ญเพียรได้

...

ผ่านไปหลายนาที

ชีพจรมังกรใต้เท้าของหนิงเทียนจางหายไป เขามาถึงราชวังมารสวรรค์แล้ว

ภายในราชวังมารสวรรค์ หลัวหวู่ชิง ผู้อาวุโสกลุ่มหนึ่ง และสตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยกต่างกำลังรอคอยอยู่

เมื่อเห็นหนิงเทียนเดินเข้ามา ผู้อาวุโสก็โค้งคำนับ

"คารวะผู้ก่อตั้ง!"

หนิงเทียนโบกมือ เดินไปข้างกายของหลัวหวู่ชิงด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม

เมื่อเห็นรอยยิ้มที่ดูภาคภูมิใจของเขา หลัวหวู่ชิงก็อดไม่ได้ที่จะมองเขาด้วยหางตา

คนผู้นี้ เมื่อคืนทำล้ำเส้นเกินไปแล้ว!

ได้คืบจะเอาศอก!

นางบอกว่าเขาว่าห้ามทำเช่นนั้นแล้วแท้ ๆ

"เหยาซี คารวะผู้ก่อตั้งในตำนาน" สตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยกโค้งคำนับหนิงเทียน เหยาซีคือชื่อจริงของนาง

แม้ว่านางจะเป็นสตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยก และอายุเท่ากับหนิงเทียน แต่อีกฝ่ายคือสามีของจักรพรรดินีนิกายมารสวรรค์ และเป็นผู้ก่อตั้งในตำนานของนิกายมารสวรรค์

จึงต้องให้เกียรติบ้าง

"อืม"

หนิงเทียนมองสตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยก พยักหน้าอย่างใจเย็น ดวงตาของเขาไม่แวบวับเลยแม้แต่น้อย

แม้ว่าสตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยกจะงดงาม แต่ก็งดงามไม่เท่าหลัวหวู่ชิง

"ผู้อาวุโสใหญ่ นำคันฉ่องสวรรค์ออกมา" บนโถงใหญ่ เสียงของหลัวหวู่ชิงดังขึ้น

ไม่นาน ผู้อาวุโสใหญ่ก็เดินขึ้นมา เขายกกระจกทองแดงขึ้นอย่างระมัดระวัง

กระจกทองแดงดูโบราณ ด้านหลังมีเงาของมังกรและหงส์

ส่วนสิ่งที่น่าตกใจที่สุดก็คือพื้นผิวของกระจกกลับขุ่นมัว มองทะลุออกไปไม่เห็นออะไรเลย

แต่กระจกเช่นนี้กลับเป็นสมบัติสูงสุดของนิกายมารสวรรค์ คันฉ่องสวรรค์!

ภายใต้คันฉ่องสวรรค์ ไม่มีสิ่งใดสามารถหลบซ่อนได้!

ผู้อาวุโสใหญ่นำคันฉ่องสวรรค์ออกมา หลัวหวู่ชิงสลักค่ายกลลงบนมือของหนิงเทียน จากนั้นก็มอบคันฉ่องสวรรค์ให้เขา

"บนมือของเจ้ามีค่ายกลที่ข้าสลักไว้ เจ้าสามารถควบคุมคันฉ่องสวรรค์ด้วยค่ายกลนี้ได้" หลัวหวู่ชิงมองหนิงเทียน และกล่าวอย่างช้า ๆ

คันฉ่องสวรรค์มีอำนาจของจักรพรรดิอยู่ คนอื่นไม่สามารถแย่งชิงมันไปได้

ดังนั้น หลัวหวู่ชิงจึงมั่นใจที่จะมอบคันฉ่องสวรรค์ให้หนิงเทียน

หนิงเทียนมองค่ายกลที่เปล่งประกายแสงจาง ๆ ในมือ ก่อนจะพยักหน้า "ข้าเข้าใจแล้ว"

จากนั้น เขาก็ลองควบคุมค่ายกล คันฉ่องสวรรค์ก็หายเข้าไปในฝ่ามือของเขา

เมื่อมีค่ายกลนี้ เขาก็เหมือนกับเป็นผู้ใช้คันฉ่องสวรรค์ชั่วคราว และยังสามารถใช้อำนาจจักรพรรดิที่หลัวหวู่ชิงทิ้งไว้ในค่ายกลเพื่อปลดปล่อยพลังของคันฉ่องสวรรค์ออกมาได้อย่างเต็มที่

"ไปกับสตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยกเถิด"

"อืม"

กลุ่มคนเดินออกจากราชวังมารสวรรค์ สตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยกยกมือขึ้น ปรากฏแสงจาง ๆ รถม้าอาชาสวรรค์ปรากฏขึ้นต่อหน้า

นางเดินอย่างงดงาม โค้งตัวเข้าไปข้างใน และมองหนิงเทียน "ท่านผู้ก่อตั้งหนิงเทียน เชิญมาทางนี้"

ดูเหมือนว่าสตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยกต้องการเชิญหนิงเทียนเข้าไปในรถม้าอาชาสวรรค์ และเดินทางไปยังดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยก

แต่อย่างไรก็ตาม...

หนิงเทียนที่มองพื้นที่แคบ ๆ ภายในรถม้า ก็อดคิดไม่ได้

หากเข้าไปในนี้ คงต้องมีการสัมผัสทางอีกฝ่ายไม่มากก็น้อย

เขาส่ายหัว ปฏิเสธอย่างสุภาพ "ขอบคุณในความหวังดีของสตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยก แต่ข้าไม่ขอเข้าไปในรถม้านี้"

"เรื่องนี้..."

สตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยกตกตะลึง ดวงตาของนางแวบวับด้วยความประหลาดใจ

บุรุษรูปงามมากมายต่างก็ต้องการเข้าไปในรถม้าของนาง แต่ตอนนี้นางที่เชิญหนิงเทียน เขากลับ... ปฏิเสธ?

หลัวหวู่ชิงที่เดินมาส่งมองหนิงเทียนด้วยแววตาพึงพอใจ จากนั้นก็ผิวปากหนึ่งครั้ง

ภายในสวนหลังของราชวังมารสวรรค์ ทันใดนั้นก็มีเสียงนกร้องดังขึ้น

จากนั้นก็มีสายลมพัดกระหน่ำ

เงายักษ์ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า ร่อนลงมาด้านนอกราชวังมารสวรรค์

"นี่คือ..."

หนิงเทียนมีแววตาสงสัย

นั่นคือนกอสูร ขนาดใหญ่นับสิบเมตร ขนบนร่างกายเป็นสีฟ้าอ่อน ปรากฏแสงของปราณวิญญาณบนขนสีฟ้าอ่อน

"นี่คือนกกระจอกขนวิญญาณ เป็นอสูรระดับ 6 เทียบเท่ากับผู้บำเพ็ญเพียรขอบเขตจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์" หลัวหวู่ชิงมองนกกระจอกขนวิญญาณ

"มันจะพาเจ้าไปยังดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยก"

"อสูรระดับ 6?"

"เทียบเท่ากับผู้แข็งแกร่งขอบเขตจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์?"

หนิงเทียนมีแววตาตื่นเต้น เดินไปหานกกระจอกขนวิญญาณ ลูบขนที่นุ่มนิ่มของมัน

เมื่อเห็นเช่นนี้ หลัวหวู่ชิงก็ตกตะลึง นิสัยของนกกระจอกขนวิญญาณดุร้ายมาก

ทั่วทั้งนิกายมารสวรรค์ นอกจากนางที่สามารถเข้าใกล้ได้ ใครเข้าใกล้มันก็จะไม่พอใจ แต่มันกลับไม่รังเกียจหนิงเทียนหรือ?

หลัวหวู่ชิงไม่ทราบว่าเหตุผลที่นกกระจอกขนวิญญาณมีท่าทีอ่อนโยนต่อหนิงเทียน เป็นเพราะเมื่อวาน หนิงเทียนกอดนางนอนทั้งคืน ร่างกายของเขาจึงมีกลิ่นอายของนาง!

ดังนั้น นกกระจอกขนวิญญาณจึงยอมให้หนิงเทียนเข้าใกล้

หนิงเทียนมีนกกระจอกขนวิญญาณแล้ว สตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยกก็ไม่ลังเล ปล่อยม่านของรถม้าลง

"ท่านผู้ก่อตั้งหนิงเทียน ตามข้ามาเถิด"

สิ้นเสียง รถม้าอาชาสวรรค์ก็ลอยขึ้น พุ่งทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า

หนิงเทียนเห็นเช่นนั้นก็ไม่ลังเล ก้าวขึ้นไปบนหลังของนกกระจอกขนวิญญาณ โบกมือให้หลัวหวู่ชิง จากนั้นก็พูดกับนกกระจอกขนวิญญาณ "นกกระจอกขนวิญญาณ ตามรถม้าคันนั้นไป!"

นกกระจอกขนวิญญาณสะบัดปีกอย่างแรง เสียงแหวกอากาศดังขึ้นทันที มันพุ่งทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า กลายเป็นดาวตกในพริบตา หายวับไป

หลัวหวู่ชิงมองไปทางที่หนิงเทียนหายไป นางอึ้งตะลึงงันอยู่หลายวินาที ก่อนจะหันหลังกลับ เดินเข้าไปในราชวังมารสวรรค์

ภายในราชวังมารสวรรค์

"ผู้อาวุโสสูงสุด สืบเรื่องของผู้เฒ่ามารเงาได้หรือไม่?" หลัวหวู่ชิงนั่งอยู่บนบัลลังก์ มองผู้อาวุโสสูงสุดที่อยู่ด้านล่าง

ผู้อาวุโสสูงสุดส่ายหัว "เรียนจักรพรรดินี ผู้เฒ่ามารเงาไม่ได้กลับไปยังสำนักมารเงา และไม่ทราบว่าไปที่ใด พวกเรายังคงตามหาอยู่"

"อืม"

"เมื่อพบแล้ว ให้มาแจ้งข้า"

หลัวหวู่ชิงกล่าวอย่างแผ่วเบา ผู้เฒ่ามารเงานั้นก็เป็นผู้แข็งแกร่งขอบเขตจักรพรรดิเทพ หากไม่กำจัดให้สิ้นซากก็จะเป็นเหมือนกับระเบิดเวลาที่อันตรายไม่รู้จบ

"ขอรับ!"

......

บนท้องฟ้า

ม้าสวรรค์ลากรถม้าไปบนท้องฟ้า ส่วนนกอสูรขนาดใหญ่ก็บินเคียงข้าง

บนหลังอสูร มีร่างหนึ่งนั่งอยู่

นี่เป็นครั้งแรกนับตั้งแต่ที่มาถึงโลกใบนี้ที่หนิงเทียนออกจากนิกายมารสวรรค์

เท่าที่เขาทราบ ทั่วทั้งโลกเทียนเซวียนแบ่งออกเป็น 3 สวรรค์ แต่ละสวรรค์แบ่งออกเป็น 3 ดินแดน

จึงมีคำกล่าวว่า สามสวรรค์ เก้าภพภูมิ

ส่วนที่เขาอยู่ตอนนี้ ก็คือดินแดนเทียนหลิงของสวรรค์ที่ 2

ดินแดนเทียนหลิงนั้นกว้างใหญ่มหาศาลมีสำนักนับหมื่นแห่ง 100 เผ่าพันธุ์ต่างก็เฟื่องฟู!

แค่ดินแดนเทียนหลิงเพียงแห่งเดียวก็มีประชากรหลายสิบล้านคนแล้ว!