ระบบตกตะลึงไร้เทียมทาน ตอนที่ 43 รอคอยผู้ก่อตั้ง
ระบบตกตะลึงไร้เทียมทาน ตอนที่ 43 รอคอยผู้ก่อตั้ง
"โอสถกาสารหยก?"
ได้ยินเช่นนั้น หลัวหวู่ชิงก็อดแปลกใจไม่ได้
โอสถกาสารหยกเป็นของวิเศษเฉพาะของดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยก นี่ไม่ใช่โอสถ
แต่เป็นผลบัวที่เกิดจากบัวน้ำค้างเซียนในสระหยกของดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยก 10 ปีจะเกิด 1 ผล
ไม่นึกว่าดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยกจะยอมมอบโอสถกาสารหยกเพื่อขอยืมคันฉ่องสวรรค์!
"ท่านจักรพรรดินียินดีหรือไม่?"
สตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยกมองหลัวหวู่ชิงด้วยความกังวล หากแม้แต่โอสถกาสารหยกก็ไม่สามารถดึงดูดหลัวหวู่ชิงได้ ดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยกก็คงไม่มีหนทางอื่นแล้ว
"โอสถกาสารหยกหรือ?"
หลัวหวู่ชิงยกมุมปากเล็กน้อย พยักหน้าอย่างช้า ๆ "หากเป็นเช่นนั้น ข้าจะให้พวกเจ้ายืมคันฉ่องสวรรค์นี้ได้ แต่อย่างไรก็ตาม..."
พูดถึงจุดนี้ นางก็หยุดพูด
"แต่อะไรหรือ?"
สตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยกมีแววตาสงสัย
"แต่อย่างไรก็ตาม ข้าต้องให้คนพาคันฉ่องสวรรค์ไปกับพวกเจ้า"
"เป็นเช่นนี้นี่เอง"
สตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยกถอนหายใจอย่างโล่งอก พยักหน้า "แน่นอนว่าไม่มีปัญหา คันฉ่องสวรรค์เป็นสมบัติสูงสุดของท่าน สมควรมีคนติดตามไปด้วย"
"เช้าวันพรุ่งนี้ มาที่ราชวังมารสวรรค์เพื่อรับคันฉ่องสวรรค์เถิด"
หลัวหวู่ชิงโบกมือ บอกให้นางจากไป
"เจ้าค่ะ ท่านจักรพรรดินี"
สตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยกมีสีหน้ายินดี โชคดีที่ในที่สุดนางก็ทำตามคำสั่งของซีหวังมู่สำเร็จ
หลังจากสตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยกจากไป ดวงตาของหลัวหวู่ชิงก็แวบวับด้วยแสง
ลือกันว่าโอสถกาสารหยกสามารถทำให้ผู้แข็งแกร่งขอบเขตจักรพรรดิเทพระดับสมบูรณ์ก้าวเข้าสู่ขอบเขตเทพได้ แม้ว่าโอกาสจะน้อยนิด แต่หากมีโอกาส นางก็จะไม่ยอมปล่อยมันไปโดยง่าย
......
ยามเย็น
หนิงเทียนเดินกลับมาที่ตำหนักที่เขาอาศัยอยู่กับหลัวหวู่ชิงด้วยร่างกายที่เหนื่อยล้า
หลังจากผลักประตูเข้าไป หลัวหวู่ชิงที่กำลังอยู่ภายใน หันหน้าไปยังกระจกทองแดง จัดแต่งทรงผม หนิงเทียนมองหลัวหวู่ชิง ดวงตาแวบวับด้วยความร้อนแรง จากนั้นก็ค่อย ๆ เดินไปยังเตียง
วันนี้ ไม่ว่าอย่างไร!
เขาต้องนอนบนเตียงให้ได้!
"ช้าก่อน"
ในเวลานั้น เสียงเย็นชาของหลัวหวู่ชิงก็ดังขึ้น
หนิงเทียนตกตะลึง ถูกนางจับได้อีกแล้วหรือ?
ช่างเถิด!
วันนี้ ต้องนอนบนเตียงกับภรรยาให้ได้!
หนิงเทียนกัดฟัน ตัดสินใจอย่างแน่วแน่ว่าจะพุ่งขึ้นไปบนเตียง แต่เสียงของหลัวหวู่ชิงก็ดังขึ้นอีกครั้ง
"ตัวเต็มไปด้วยเหงื่อเหม็น ไม่คิดจะอาบน้ำก่อนหรือ?"
"อืม?"
หนิงเทียนหยุดพุ่งตัวและตกตะลึง "ภรรยา เจ้า... หมายความว่าอย่างไร?"
หลัวหวู่ชิงวางกระจกทองแดงลง มองเขาอย่างแผ่วเบา "หากเจ้าไม่อยากจะนอนบนเตียง ก็ไม่ต้องอาบ ไปฝึกฝนที่ผาแสงจันทร์เถิด"
หนิงเทียนตกตะลึง จากนั้นก็ไม่พูดอะไร หมุนเวียนปราณวิญญาณ ใช้ย่างก้าวมังกรล่อง ร่างกายราวกับมังกรล่อง หายตัวไปในพริบตา!
เขาพุ่งไปยังสระน้ำที่ใกล้ที่สุด!
ล้อเล่นหรือไร?
คนปกติที่มีภรรยาแล้ว ใครจะไปฝึกฝนกัน?
ผ่านไปหลายนาที หนิงเทียนที่อาบน้ำจนสะอาดก็พุ่งกลับมาที่ห้องทันที
"ภรรยา เวลานี้ก็ดึกมากแล้ว เรารีบเข้านอนกันเถิด" หนิงเทียนมองหลัวหวู่ชิง พลางหัวเราะแห้ง
"ช้าก่อน ข้ายังมีเรื่องจะคุยกับเจ้า"
หลัวหวู่ชิงตอนนี้ ระหว่างที่หนิงเทียนออกไปก็ได้เปลี่ยนเป็นชุดนอนที่หลวม ๆ แต่อย่างไรก็ตาม ชุดนี้ก็ไม่ได้บดบังทรวดทรงที่สมบูรณ์แบบของนางเลยแม้แต่น้อย
"เรื่อง... เรื่องอะไร?"
หนิงเทียนจ้องมองหลัวหวู่ชิง
เขาไม่ใช่ผู้วิเศษ และต่อหน้าภรรยาของตนเอง เขาจะทำเป็นผู้วิเศษได้อย่างไร นั่นไม่ใช่ว่าร่างกายหรือสมองมีปัญหาหรอกหรือ
แน่นอนว่าหนิงเทียนเป็นคนปกติ
หลัวหวู่ชิงรู้ดีว่าเขากำลังมองตนเอง แต่อย่างไรก็ตาม นางก็ไม่ได้สนใจ
จากนั้นก็เล่าเรื่องของดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยกให้หนิงเทียนฟังอย่างช้า ๆ
"ภรรยา เจ้าจะให้ข้าไปยังดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยกหรือ?"
ได้ยินคำพูดของหลัวหวู่ชิง หนิงเทียนก็อดตกตะลึงไม่ได้
"อืม"
หลัวหวู่ชิงพยักหน้าเบา ๆ
หนิงเทียนมองหลัวหวู่ชิง มุมปากยกขึ้น ดวงตาแวบวับด้วยความหยอกล้อ
เขาพูดด้วยความจงใจ "ภรรยา ลือกันว่าดินแดนศักดิ์สิทธิ์กาสารหยกมีแต่ศิษย์หญิง เจ้าไม่กลัว..."
"กลัว?"
หลัวหวู่ชิงแค่นเสียง "แน่นอนว่าไม่กลัว"
"หากเจ้าทำอะไรขึ้นมา มากสุดก็แค่ทำลายเครื่องมือสุดที่รักของเจ้าทิ้งไปก็เท่านั้น"
พูดถึงจุดนี้ หนิงเทียนก็รู้สึกเหมือนสายตาที่เย็นเยียบวาบผ่านส่วนล่างของเขา
เขาตกใจจนต้องรีบปิดไว้!
"ภรรยา เจ้าไม่กลัวว่าจะต้องเป็นหม้ายหรือ?"
"ข้าไม่กลัว"
หลัวหวู่ชิงกล่าวอย่างใจเย็น
"ยังมีเรื่องอีกอย่างหนึ่ง" หลัวหวู่ชิงมองเขาอย่างแผ่วเบา กล่าวอย่างจริงจัง
"ในสระหยกมีสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สามารถเสริมสร้างร่างกายได้ เจ้าส่งคันฉ่องสวรรค์ไปและขอซีหวังมู่ นางน่าจะยินยอม"
เป็นเพราะสถานที่ศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้ หลัวหวู่ชิงจึงเลือกที่จะให้หนิงเทียนไป
นางไม่ยอมพลาดโอกาสที่จะเสริมสร้างฐานพลังยุทธ์ของหนิงเทียนเลยแม้แต่น้อย
หนิงเทียนพยักหน้า ภรรยาคนนี้ช่างหวังดีกับเขาจริง ๆ
เขารู้สึกซาบซึ้ง
ดังนั้น เขาต้องตอบแทนภรรยาให้ดี...
"ภรรยาที่ดี เวลานี้ก็ดึกมากแล้ว เราเข้านอนกันเถิด" หนิงเทียนเดินไปหาหลัวหวู่ชิง วางมือลงบนไหล่ที่หอมหวนของนาง กลิ่นหอมกระตุ้นจมูกของเขา
เมื่อมือของหนิงเทียนสัมผัส หลัวหวู่ชิงก็ตัวสั่นทันที
นางกัดฟัน "เจ้าห้ามทำเรื่องสามีภรรยากับข้า ข้า... ข้ายังไม่พร้อม..."
หนิงเทียนอดผิดหวังไม่ได้ แต่อย่างไรก็ตาม ประโยคถัดไปของหลัวหวู่ชิงก็ทำให้เขารู้สึกตื่นเต้นอย่างที่สุด
"แต่อย่างไรก็ตาม เจ้านอนกอดข้าได้"
สิ้นคำพูดนี้ ก็ราวกับฟ้ายังมีตา
หนิงเทียนตาเป็นประกายในทันที กอดภรรยาจักรพรรดินีกลิ้งตัวไปบนเตียง เปลวเทียนดับลง ผ้าห่มคลุม คืนนี้ช่างเป็นค่ำคืนที่แสนวิเศษ...
...
ยามค่ำคืน
ผาแสงจันทร์
ผู้อาวุโสใหญ่และศิษย์กลุ่มหนึ่งกำลังรอคอยอยู่
"แปลกจริง..."
ผู้อาวุโสใหญ่มองไปยังบนผาแสงจันทร์ ที่นั่นไม่มีใครอยู่เลย ปกติจะมีเงาหนึ่งกำลังฝึกฝนอยู่
"ผู้อาวุโสใหญ่ เหตุใดวันนี้ผู้ก่อตั้งถึงยังไม่มา?" ศิษย์คนหนึ่งมองผู้อาวุโสใหญ่ และเอ่ยถาม
"เรื่องนี้..." ผู้อาวุโสใหญ่เกาหัว
"เรื่องนี้... ข้าก็ไม่รู้"
ผู้อาวุโสใหญ่และศิษย์กลุ่มหนึ่งต่างก็งุนงง
เหตุใดผู้ก่อตั้งยังไม่ปรากฏตัว?
ช่วงเวลานี้ ผู้ก่อตั้งจะปรากฏตัวที่ผาแสงจันทร์ตรงเวลา และพวกเขาก็จะฝึกฝนไปพร้อมกับผู้ก่อตั้ง
แต่วันนี้ เหตุใดแม้จะเป็นเวลาค่ำคืนแล้ว เขาก็ยังไม่มา?
ผู้ก่อตั้งปล่อยพวกเขารอเก้อ!
"เช่นนั้น... พวกเราจะทำอย่างไร?"
ศิษย์กลุ่มหนึ่งไม่รู้จะทำอย่างไรต่อไป
"รอเถิด"
ผู้อาวุโสใหญ่ถอนหายใจ "เผื่อผู้ก่อตั้งจะมา"
ได้ยินเช่นนั้น ศิษย์กลุ่มหนึ่งก็รู้สึกว่าผู้อาวุโสใหญ่พูดถูก พวกเขาจึงฝึกฝนไปพลางรอคอยไปพลาง
แต่อย่างไรก็ตาม พวกเขาก็ไม่มีทางรอหนิงเทียนได้
ตอนนี้ หนิงเทียนกำลังกอดภรรยาจักรพรรดินี เพลิดเพลินกับความสุขอยู่
ตามที่เขาพูด
คนปกติที่มีภรรยาแล้ว ใครจะไปฝึกฝนตอนกลางคืนกัน?
ผู้อาวุโสใหญ่และคนอื่น ๆ รอคอยทั้งคืน
ส่วนหนิงเทียน กลับนอนหลับอย่างสบาย
คืนนี้ น่าจะเป็นคืนที่แสนสบายที่สุดนับตั้งแต่ที่เขาข้ามมิติมา
......
