บทที่ 218 พวกเขาคงไม่รอดถึงพรุ่งนี้
เวลานี้เอง เหล่าทหารเฝ้ารักษาเมืองกลุ่มใหญ่ กำลังวิ่งปรี่แต่ไกลเพื่อมาควบคุมสถานการณ์วิวาทกันในขณะนี้ เมื่อหลินเทาเห็นเช่นนี้ ความรู้สึกดีใจอย่างไปเคยเป็นมาก่อนพลันปรากฏบนใบหน้า เขาเผยยิ้มพร้อมแสร้งเป็นผู้ถูกกระทำเรียกร้องความเห็นใจ “พี่เฉิง ช่วยข้าด้วย!” หลินเทาร้องตะโกนหาเฉิงหลงจากระยะไกล น้ำเสีย...
