บทที่ 97 มีชีวิตอยู่ก็คืออยู่ ตายก็คือตาย
บทที่ 97 มีชีวิตอยู่ก็คืออยู่ ตายก็คือตาย ค่ำคืนมาเยือน ภายในสาขาฝั่งตะวันตก เฉินเซียนเหอและหลานชายนั่งคุยกันที่โต๊ะน้ำชา “ท่านอาสิบสาม ทำไมท่านถึงจ้างผู้อาวุโสเว่ยมาเป็นคนงานที่ร้านกระบี่บินหงอินของพวกเราล่ะ?” ในวันนี้ ผู้ฝึกตนชราชุดดำที่เขาเห็นในสาขาไม่ใช่ใครอื่นไกล แต่เป็นผู้ฝึกตนอิสระที่เฉินเต้า...
