บทที่ 52 ตึงเครียด
บทที่ 52 ตึงเครียด ยังไงก็ไม่ต้องทำงานหยางป๋อรู้สึกสบายใจมาก ได้เงินเดือนด้วย แล้วยังได้ทำเรื่องของตัวเองอีกต่างหาก อีกทั้งครั้งนี้ค่าชดเชยก็คงไม่น้อย ในฐานะกลุ่มผู้อ่อนแอที่เป็นผู้อยู่อาศัย ได้รับค่าชดเชยมากกว่าพลเมืองด้วยซ้ำ "การควบคุมคลื่นเสียงนี่ต้องทำยังไงนะ" หยางป๋อสอดส่องคนที่ตามเขามาไปพร้อมๆ...
