ตอนที่9 คำสั่งปิดปาก
ในเวลานี้เหลียงซิงเฉินรู้สึกสับสนเล็กน้อยในสำนักงาน
หลินฟานทำตะกร้าใหญ่? สถานการณ์เป็นยังไง เวลาหลินฟานพึ่งจะไปถึงกองยานที่ 101 ในเวลาไม่นานเอง?
“ศาสตราจารย์ไป่ เกิดอะไรขึ้น”
“เกิดอะไรขึ้นงั้นเหรอ? เขาเอาเอกสารทางวิจัยมาให้ฉันดู แกรู้หรือไม่ว่ามันคือเทคโนโลยีอะไร!!”
“เทคโนโลยีอะไร?”
"เขาได้รวบรวมเทคนิคทั้งหมดสำหรับเทคโนโลยีเครื่องยนต์แกนวาร์ปและแม้แต่สูตรวัสดุต่างๆ ที่จะใช้ เธอรู้ใช่ไหมว่านี่หมายถึงอะไร หมายความว่าเราสามารถเริ่มสร้างมันได้เลย! เข้าใจไหม!!"
"อะไรนะ!"
เหลียงซิงเฉิน ลุกขึ้นจากที่นั่งด้วยความตกใจและตะโกนขึ้น
แม้แต่ผู้ช่วยในสำนักงานที่อยู่ถัดไปจากเขายังได้ยินและมันก็เต็มไปด้วยความตกใจ
เด็กคนนี้ เขาเพิ่งบอกฉันว่าเขามีไอเดียเกี่ยวกับการออกแบบใหม่สิ่งใหม่ แต่นี่เป็นความคิดใหม่ของคุณเหรอ? เครื่องยนต์แกนวาร์ป?
เครื่องยนต์แกนวาร์ปคืออะไร? เหลียงซิงเฉินจะไม่รู้ได้อย่างไร
ผ่านการเปลี่ยนแปลงของมิติและเวลา การร่นระยะมิติเพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ของการเดินทางด้วยความเร็วมากกว่าแสง
ต้องรู้ว่าการเดินทางของมนุษย์ระหว่างระบบดาวนั้น ต้องเดินผ่านเส้นทางที่เรียกว่าวิถีแห่งดวงดาว แม้ว่าวิถีแห่งดวงดาวจะสามารถทำให้การเดินทางมีความเร็วได้ 3 เท่าขแงความเร็วแสง แต่จุดบก พร่องของมันก็มีมากเช่นกัน เพราะมันไม่แก้ไขเส่นทางได้ต้องไปตามเส้นทางเท่านั้น
เปรียบทียนง่ายๆ วิถีแห่งดวงดาวเป็นเหมือนวงโคจรขนาดใหญ่ที่ครอบคลุมทางช้างเผือกทั้งหมด และระบบดาวแต่ละดวงเปรียบเสมือนเมือง
ดังนั้น หากคุณต้องการไปยังระบบดาวที่อยู่ห่างออกไป 100 ปีแสงผ่านวิถีแห่งดวงดาว คุณก็ต้องหาเส้นทางก่อนและเดินทางไปตามวิถีแห่งดวงดาว
จากนั้นไปที่ระบบดาวดวงแรกตามเส้นทาง จากนั้นไปยังระบบดาวดวงที่สอง ไม่ใช่การวิ่งเป็นเส้นตรงแต่แป้นหมือนรถไฟที่วิ่งตามสถานีต่างๆ
วิถีแห่งดวงดาวเกิดขึ้นมาได้ยังไง? ขออภัย มนุษยชาติยังไม่สามารถรู้ได้ในตอนนี้ แต่รู้ว่ากาแลคซี เป็นเหมือนเครือข่ายการขนส่งที่เต็มไปด้วยดวงดาว
ยกตัวอย่าง ระบบสุริยะมีเส้นทางวิถีแห่งดวงดาวสองเส้นทางซึ่งนำไปสู่ระบบดาวพล็อกซิม่าและระบบดาวบาร์นาร์ดตามลำดับ
ในปัจจุบัน สมมุติฐานที่เป็นไปได้มากที่สุดเกี่ยวกับวิถีแห่งดวงดาวก็คือ มันไม่ใช่สิ่งที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติแต่มันถูกสร้างขึ้น มีความเป็นไปได้สูงที่อารยธรรมสักแห่งจะเป็นคนวางเส้นทางคมนาคมแห่งจักรวาล!
อย่างไรก็ตาม เครื่องยนต์แกนวาร์ปนั้นแตกต่างออกไป แทนที่จะหยุดไปทีละจุดตามเส้นทางที่กำหนดเช่นวิถีแห่งดวงดาว มันกลับสามารถเคลื่อนที่ไปได้ทุกที่ภายในระยะการวาร์ปสูงสุดของมัน และความเร็วของมันก็เร็วกว่าวิถีแห่งดวงดาวอย่างมาก!
โดยเฉพาะในกองทัพจะมีความเก่งกาจมากขึ้น ในตอนนี้คุณไม่สามารถใช้วิถีของดวงดาวเพื่อเคลื่อนที่อย่างรวดเร็วได้ ท้ายที่สุดแล้ววิถีของดวงดาวเป็นเพียงโครงข่ายคมนาคมที่เชื่อมต่อระบบดาวต่างๆเข้าด้วยกัน
แต่เครื่องยนต์แกนวาร์ปไม่มีข้อจำกัดมากมายนัก นอกจากนี้ยังสามารถใช้ในระบบดาวเพื่อวาร์ประยะสั้นได้อีกด้วย สิ่งนี้หมายความว่าไงน่ะหรือ?
ในฐานะเทพสงคราม เหลียงซิงเฉินได้เห็นถึงกลวิธีหลายอย่างที่สามารถทำได้โดยใช้เครื่องยนต์แกนวาร์ปและรู้สึกทึ่งกับกลวิธีที่เขาคิดในทันที เขาอาจสามารถกำจัดยานรบ 120,000 ลำของจักวรรดิอ็อกซ์ที่ประกอบจากดาวเคราะห์บ้านเกิดของพวกเขาได้อย่างสมบูรณ์
เป็นเพราะเหตุนี้เองที่ทำให้เหลียงซิงเฉินตะโกนออกมาอย่างควบคุมไม่ได้
และในตอนนี้เขารู้แล้วว่าทำไมไป่จือฮุ่ยถึงบอกว่าคนแค่ 100 คนนั้นไม่พอ อย่างน้อยก็ต้องใช้สิบเท่าของจำนวนคนที่มีอยู่
"แกจะตะโกนหาอะไร!! อยากทำให้ฉันหูหนวกหรือไง!!"
“ขอโทษที ผมตื่นเต้นไปหน่อย”
“แกรีบส่งกำลังคนมาให้ฉันก่อน เราต้องสร้างเครื่องจักรทดลองสำหรับการทดสอบโดยเร็วที่สุด”
“เข้าใจแล้วครับ ผมจะส่งเจ้าหน้าที่ไปทันทีและหากมีสิ่งใดที่คุณต้องการก็สามารถบอกผมได้เลย ผมจะให้การสนับสนุนอย่างเต็มที่!”
“ตกลง ถ้าฉันอยากได้อะไรอีก ฉันจะโทรบอกแกแน่นอน แค่นี้นะ”
เมื่อมองไปที่สายที่ไป่จือฮุ่ยวางสายไปแล้ว เหลียงซิงเฉินก็ไม่ได้รู้สึกพิเศษอะไร ท้ายที่สุดเขาก็เคยชินกับมันแล้ว
แต่หลินฟานได้นำความประหลาดใจมาให้เหลียงซิงเฉินมากเกินไป แม้แต่เครื่องยนต์แกนวาร์ปก็สามารถสร้างได้
เหลียงซิงเฉินกดปุ่มสีแดงบนคอมพิวเตอร์โดยไม่ลังเล มันเป็นช่องทางการสื่อสารฉุกเฉินสายตรงกับท่านประธานาธิบดีแห่งสหพันธรัฐ ไม่สามารถกดได้ในช่วงเวลาที่ไม่ฉุกเฉิน
“ท่านประธานาธิบดีหลิน ผมเหลียงซิงเฉิน ที่นี่มีบางอย่างผิดปกติครับ...”
ไม่กี่นาทีต่อมา หลังจากเสร็จสิ้นการสื่อสารกับหลินเฉิน....เหลียงซิงเฉินก็เรียกผู้ช่วยของเขา
“ไปบอกให้บุคลากรวิจัยทางวิทยาศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับเครื่องยนต์และวัสดุของฐานดาวอังคารไปที่ท่าจอดยานขนาดกลางที่ 27 เพื่อรายงานตัว ดำเนินการทันที!”
"รับทราบ!"
หลังจากที่ผู้ช่วยออกไป เหลียงซิงเฉินก็ติดต่อไป่จือฮุยอีกครั้ง
“แกมีอะไรอีก ฉันไม่ว่าง!”
“ศาสตราจารย์ไป่ ผมติดต่อมาเพื่อส่งมอบคำสั่งของท่านประธานาธิบดี ท่านประธานาธิบดีหลินเพิ่งลงนามในคำสั่งให้ข้อมูลทั้งหมดเกี่ยวกับหลินฟานถูกระบุว่าเป็นความลับระดับสูงสุด คุณต้องทำการเข้ารหัสข้อมูล ห้ามใครเปิดเผยแหล่งที่มาของเทคโนโลยีที่เกี่ยวข้องทั้งหมด”
"เป็นไปได้ยังไง? แกกำลังกีดกันนักวิทยาศาสตร์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของสหพันธรัฐ!"
“ศาสตราจารย์ไป่ ใจเย็นๆ คุณบอกหลิน ฟ่านว่าได้รับคำสั่งจากท่านประธานาธิบดีแล้วเขาจะเข้าใจ!”
ไป่จือฮุ่ยวางสายอย่างรวดเร็วอีกครั้งและเหลียงซิงเฉินรู้สึกอดส่ายหัวไม่ได้เล็กน้อย ในท่าจอดยานขนาดกลางที่ 27 ไป่จือฮุยเป่าเคราของเขาและหงุดหงิดเล็กน้อย
ทำไมท่านประธานาธิบดีจึงกีดกันหลินฟานจากเกียรติยศของเขากัน? เขามีสิทธิอะไร?
“ศาสตราจารย์ไป่ เป็นอะไรไปครับ”
หลินฟานเห็นความรู้สึกโกรธของไป่จือฮุ่ยจึงเดินไปถาม
“หลินฟาน เธอมาถูกจังหวะพอดี ตอนนี้เจ้าเด็กเหลียงซิงเฉินบอกว่าท่านประธานาธิบดีได้เข้ารหัสข้อมูลแล้ว ไม่มีใครได้รับอนุญาตให้เปิดเผยที่มาของเทคโนโลยีเครื่องยนต์โค้ง นี่ใช่การกีดกันเกียรติยศที่เธอควรจะได้รับงั้นเหรอ แต่ไม่ต้องกังวล ฉันจะไม่ยอมให้สิ่งนี้เกิดขึ้นอย่างแน่นอน!”
“เอ่อ...”
ในที่สุด หลินฟาน ก็เข้าใจว่าทำไมไป่จือฮุยถึงโกรธมาก เป็นเพราะความอยุติธรรมที่ตัวเขาได้รับ
เขารู้สึกอบอุ่นในใจ ไป่จือฮุ่ยเป็นคนดีจริงๆ
สำหรับตาเฒ่าในครอบครัวของเขา หลินฟานไม่จำเป็นต้องคิด ก็รู้ว่าอีกฝ่ายต้องการอะไร นี่คือการป้องกันตัวของเขาเอง เพราะอย่างไรก็ตามเทคโนโลยีที่เขาพัฒนาขึ้นในครั้งนี้นั้นมันก็เกินไปจริงๆ
“ศาสตราจารย์ คุณไม่จำเป็นต้องทำแบบนั้น ท่านประธานาธิบดีกำลังปกป้องผมอยู่จริงๆครับ”
“บ้าเอ้ย เดี๋ยวก่อนนะ เธอบอกว่าประธานาธิบดีกำลังปกป้องเธออยู่งั้นเหรอ หลินเฉิน.หลินฟาน?”
ไป่จือฮุ่ยไม่ใช่คนโง่ เขาคิดถึงความเป็นไปได้ในทันทีและลืมตาขึ้นเพื่อมองหลินฟาน หลินฟาน ไม่ได้ตอบ ไป่จือฮุ่ยได้แต่พยักหน้าด้วยรอยยิ้มที่บิดเบี้ยว
“เอาหล่ะฉันจะไม่สนใจเรื่องนี้ ฉันจะบอกคนวงในทั้งหมดตามความต้องการขอท่างประธานาธิบดี”
"ขอบคุณครับ ศาสตราจารย์ไป่! ยังมีวัสดุทางเทคนิคของหุ่นยนต์อุตสาหกรรมที่ผมรวบรวมไว้ก่อนหน้านี้ ผมจะมอบให้คุณ"
“หืม? ทำไมเธอถึงไม่รีบบอกล่ะ”
เมื่อมองไปที่ท่าทางกระตือรือร้นของไป่จือฮุ่ย หลินฟานก็ยิ้มอย่างขมขื่น
และหยิบเมมโมรี่การ์ดออกมาอีกครั้งแล้วยื่นให้เขา