ตอนที่12 เป็นไปตามแผน
ไม่ไกลจากจุดซุ่มโจมตีของกองยานจักรวรรดิอ็อกซ์
ได้ปรากฏกองยานที่มียานรบมากกว่าร้อยลำพุ่งออกมาจากกองดาวเคราะห์น้อยที่หนาแน่นด้าน หลังอย่างรวดเร็วและยิงปืนใหญ่ตรงไปยังกองยานของจักรวรรดิอ็อกซ์
ในเวลาเดียวกัน ภายในกองยานอ็อกซ์ที่ซุ่มรอเพื่อโจมตียานธงของกองยานสหพันธ์
องค์ชายเก้าดอร์เรน อ็อกซ์ กำลังนั่งสบายอยู่ที่ที่นั่งกัปตัน
ดอร์เรนจบการศึกษาจากวิทยาลัยอันทรงเกียรติเช่นกัน เขาสำเร็จการศึกษาจากวิทยาลัยการทหารแห่งแรกของจักรวรรดิ เขาเป็นที่โปรดปราณขององจักรพรรดิและผลการเรียนของเขาก็อยู่ในกลุ่มที่ดีที่สุด
การมาที่แนวหน้าในครั้งนี้ภายใต้คำสั่งของจักรพรรดิ ถ้าจะพูดสวยหรูก็คือการได้สัมผัสบรรยากาศของสงคราม ถ้าพูดตรงๆคือการส่งเสริมลูกตัวเอง
หลังจากมาถึงหน้าดาวพฤหัสบดี ดอร์เรน ผู้ภาคภูมิใจก็รู้สึกว่าจำเป็นต้องนำชัยชนะกลับมาเพื่ออนาคตของเขา
นั่นเป็นเหตุผลที่เขามาอยู่ที่นี่ในตอนนี้
แม้ว่าผลการเรียนในวิทยาลัยการทหารของดอร์เรนจะค่อนข้างดี แต่อย่างไรก็ตาม เขายังไม่เคยได้รับประสบการณ์จากการต่อสู้ที่แท้จริงเลย สงครามกับมนุษย์นั้นปรากฏให้เห็นแค่บนกระดาษเท่านั้น
“รายงาน! มียานรบจำนวนมากปรากฏขึ้นข้างหลังของเราและกำลังโจมตีเรา!”
“อะไรนะ ทำไมพวกมันถึงมาอยู่ข้างหลังเราได้!”
ก่อนที่ใครจะทันได้ตอบ ดอร์เรนก็เห็นลูกไฟลอยเข้ามาจากด้านซ้ายของยานธงผ่านหน้าต่างสังเกตการณ์บนสะพานเรือ
ยานรบถูกทำลายทันที
“บ้าจริง ทำไมไม่สู้กลับ ทำอะไรกันอยู่!”
ทันทีที่คำพูดของดอร์เรนออกมาทั้งสะพานเรือก็เงียบลง
ขอร้องล่ะ ตอนนี้เรากำลังเผชิญหน้ากับศัตรูที่อยู่ด้านหลังของเรานะ เราจะต่อสู้กลับได้อย่างไง
ต้องรู้ว่าปืนใหญ่หนักบนยานประจัญบานนั้นใหญ่มาก อย่างมากที่สุดก็สามารถหมุนปรับมุมได้ไม่กี่องศาเท่านั้นและไม่สามารถหมุน 360 องศาได้ อาวุธที่หมุนได้ 360 องศาล้วนแล้วเป็นอาวุธขนาดเล็ก
“ฝ่าบาท ศัตรูอยู่ข้างหลังเราและอาวุธหลักของเราไม่สามารถโจมตีพวกเขาได้!”
เร็กซ์ที่อยู่ข้างๆดอร์เรนต้องเอ่ยเตือนเขาอย่างช่วยไม่ได้
“งั้นก็เดินหน้าไปแล้วเลี้ยวโค้งไปกัดหางอีกฝ่าย! แกไม่เรื่องง่ายๆแค่นี้เหรอ?”
คราวนี้ ทุกคนในสะพานเรือยิ่งพูดไม่ออก ยานรบทุกลำซ่อนอยู่หลังดาวเคราะห์น้อย ให้เดินหน้าไปเพื่อทำลายกองยานทั้งหมดเลยงั้นเหรอ?
ตอนนี้เร็กซ์ทนไม่ไหวแล้ว
หากองค์ชายเก้ายังทำเช่นนี้ กองยานทั้งหมดจะถูกทำลาย
“กองยานทั้งหมดหันไปทางซ้ายทันทีและเร่งหนีจากระยะการโจมตีของศัตรู!”
"รับทราบ!"
“เร็กซ์ แกกำลังทำอะไร!”
“ฝ่าบาท หากต้องการลงโทษกระหม่อมให้รอตอนพวกเรากลับไปก่อน แล้วทำทุกอย่างที่ฝ่าบาทต้องการได้เลย แต่ตอนนี้กระหม่อมจะสั่งกองยานให้หลบหนีและนำฝ่าบาทกลับไปที่ฐานดาวพฤหัสบดีอย่างปลอดภัย”
เสียงของเร็กซ์เบาลงและดอร์เรนที่ภาคภูมิใจก็รู้สึกแย่ทันที แกหมายถึงอะไรเร็กซ์!!
แกหมายความว่าฉันไม่มีความสามารถมรการบัญชาการงั้นเหรอ? พวกเราจะไม่รอดถ้าแกไม่ออกคำสั่งเอง?
ถ้าเร็กซ์รู้ว่าดอร์เรนกำลังคิดอะไรอยู่ เขาก็คงจะเห็นด้วยอย่างแน่นอน ตอนนี้เร็กซ์ไม่สนใจองค์ชายเก้าอีกต่อไปและยังคงสั่งการกองยานทั้งหมดเพื่อปฏิบัติการหลบหนีต่อไป
แม้ว่าเร็กซ์จะเลือกทำสิ่งที่ถูกต้องเพียงอย่างเดียวในตอนนี้ แต่ต้องรู้ว่าการปรับทิศทางของยานประจัญบานไม่ใช่เรื่องง่าย อย่าคิดว่ามันเหมือนกับการขับรถที่ใช้การหมุนพวงมาลัย
ยานประจัญบานเป็นสัตว์ประหลาดขนาดใหญ่ เพื่อปรับทิศทางการเลี้ยว มันจำเป็นต้องใช้เครื่องยนต์เวกเตอร์ขนาดเล็กจำนวนมากทั้งสองด้านของยานประจัญบานเพื่อควบคุมทิศทางของยาน
โดยปกติแล้วหากคุณต้องการเลี้ยวยานรบขนาดใหญ่ด้วยการเลี้ยว 90 องศา คุณจะไม่สามารถทำมันได้ภายในสามถึงห้านาทีแน่นอน
ในช่วงเวลาสามถึงห้านาทีนี้ กองยานทั้งหมดไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องอดทนต่อการโจมตีทั้งหมดของกองกำลัง101
“รายงาน อีกฝ่ายกำลังเลี้ยวซ้าย!”
“เอาล่ะ สั่งให้กองยานยิงศัตรูต่อไป โดยเฉพาะยานบรรทุกสรรพวุธ ก่อนที่อีกฝ่ายจะหลบหนีพวกมันจะต้องถูกกำจัดให้หมด”
"รับทราบ!"
ณ สะพานเรือของยานธงกองยาน 101 เมื่อมองไปที่ฝ่ายตรงข้าม เขาคาดเดาการกระทำแบบนี้ไว้แล้ว หลินฟานพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ
มาดูกันว่าฉันสามารถกำจัดยานรบทั้งหมดได้หรือไม่ก่อนที่คู่ต่อสู้จะหลบหนีไป ท้ายที่สุดสิ่งนี้เกี่ยวข้องกับความเสียหายที่ฝ่ายเราจะได้รับในการรบครั้งต่อๆไป ซึ่งสำคัญมาก!
ตามข้อมูลที่ได้มา กองยานฝ่ายตรงข้ามมีทั้งหมด 208 ลำ ปัจจุบันการโจมตีได้เริ่มขึ้นไปแล้ว 1นาที และทำลายยานไปแล้ว 3 ลำ
ในเวลานี้ หัวใจของเร็กซ์เหมือนกำลังมีเลือดไหล ยานเหล่านี้เป็นกองยานของเขาเองและพวกมันก็ถูกทำลายลงทีละลำ ทีละลำโดยไม่สามารถต่อต้านใดๆได้เลย
หลังจากถูกโจมตีไปเพียงสามนาที ยานรบ 52 ลำได้ถูกทำลายไป ในหมู่พวกมันมียานบรรทุกสรรพวุธด้วยที่ถูกทำลาย มันเป็นการสูญเสียครั้งใหญ่ โดยเฉพาะจากยานบรรทุกสรรพวุธ 12 ลำ เขาสูญเสียไป 10 ลำ
หือ? เดี๋ยวก่อน ทำไมศัตรูถึงสร้างความเสียหายได้เยอะขนาดนี้?
เร็กซ์รู้สึกว่าข้อมูลความเสียหายนั้นค่อนข้างผิดปกติ ทำไมยานบรรทุกสรรพวุธจึงถูกทำลายมากกว่า 80% และยานอีกสองลำที่เหลือก็ได้รับความเสียหายด้วย?
ดูเหมือนว่าศัตรูจงใจมุ่งเป้าไปที่ยานบรรทุกสรรพวุธของกองยานตัวเอง แต่ทำไมกัน?
“กองยานทั้งหมดหันหลังกลับ!”
“พุ่งไปข้างหน้าด้วยความเร็วสูงสุดทันทีและหลบหนีจากระยะยิงของคู่ต่อสู้ให้เร็วที่สุด!”
"รับทราบ!"
แม้ว่าเร็กซ์จะพบสิ่งผิดปกติ แต่ก็น่าเสียดายที่ในสถานการณ์เช่นนี้ ไม่มีเวลาให้เขาคิด
“หลังจากที่ยานรบถึงความเร็วรบสูงสุดแล้ว ให้เริ่มเลี้ยวไปทางซ้าย เคลื่อนตัวเป็นเส้นโค้งเทคโนโลยียานรบของเราดีกว่าของมนุษย์ เราสามารถพึ่งพาความเร็วและประสิทธิภาพของยานในการกัดหางกองยานของฝ่ายตรงข้ามได้”
“ครับท่านผู้บัญชาการ”
“นอกจากนี้ ต้นเรือ คำนวณทันทีว่าเราสามารถออกจากระยะการยิงของคู่ต่อสู้ในอีกนานแค่ไหนและคำนวณความเสียหายที่เราจะได้รับ”
“ครับ... รายงานผู้บัญชาการ ตามการคำนวณ เราสามารถเข้าถึงความเร็วสูงสุดได้ในเวลาประมาณ 5 นาที จากนั้นเราจะสามารถหลบหนีจากระยะการยิงของคู่ต่อสู้ได้ในเวลาประมาณ 10 นาที แต่เราจะแพ้...”
"พูด!"
“ครับท่าน! เราจะสูญเสียยานประจัญบาน 50%!”
"เฮ้อออ..."
เร็กซ์ถอนหายใจด้วยความเศร้า ความเสียหายมากเกินไป ที่นี่กำลังจะเป็นหลุมศพขององค์ชายเก้าแล้วจริงๆ
เฉพาะในกรณีที่ทำลายกองยานมนุษย์ได้เท่านั้นถึงจะได้รับโทษที่เบาลง
สำหรับกองยานมนุษย์ เมื่อฉันกัดหางแกได้แล้ว แม้ว่าฉันจะมียานรบเพียง 100 ลำ ฉันก็จะฆ่าพวกแกให้ดู
"อีกฝ่ายมียานบรรทุกสรรพวุธกี่ลำ"
“รายงาน.... มียานบรรทุกสรรพวุธอีกลำหนึ่งพึ่งได้ความเสียหายขั้นร้ายแรง!”
ภายในยานธงของหน่วย 101 สิ่งที่หลินฟานให้ความสนใจมากที่สุดคือยานบรรทุกสรรพวุธที่ฝ่ายตรงข้ามทิ้งไว้
"สั่งการปืนใหญ่ยิงยานบรรทุกสรรพวุธให้พรุน โจมตีต่อไป!"
"รับทราบ!"
สามนาทีต่อมา ยานบรรทุกสรรพวุธลำสุดท้ายของกองยานจักรวรรดิอ็อกซ์ก็ถูกทำลายลง
ห้านาทีต่อมา กองยานของจักรวรรดิอ็อกซ์มาถึงความเร็วสูงสุดและเริ่มเลี้ยวซ้าย เคลื่อนตัวเป็น แนวโค้ง
“รายงาน อีกฝ่ายเริ่มเลี้ยวซ้าย เป็นไปได้มากว่าพวกเขาต้องการเบี่ยงไปข้างหลังเราในทิศทางตรงกันข้าม”
“ไม่เป็นไร ปล่อยให้กองยานโจมตีต่อไป พวกเราจะทำลายให้ได้มากที่สุดก่อนที่พวกเขาจะออก จากระยะยิงของเรา!”
"รับทราบ!"
“ยังไงก็ตาม ระเบิดนิวเคลียร์ทั้งหมดที่ส่งให้หน่วยหุ่นรบไปถูกฝังไว้แล้วหรือยัง”
“ทั้งหมดถูกฝังเรียบร้อยตามคำสั่งของผู้บัญชาการค่ะ!”
หลังจากที่หลินฟานกล่าวเช่นนั้น เหลียงเสวี่ยก็จำคำสั่งแปลกๆ ที่หลินฟานได้ให้ไว้ก่อนหน้า
ให้หน่วยหุ่นรบติดตั้งระเบิดนิวเคลียร์เจาะโลกบนดาวเคราะห์น้อยหลายสิบดวงในพิกัดเดียว!
อาวุธนี้ควรจะถูกใช้เพื่อโจมตีพื้นผิวของดาวเคราะห์ ไม่ใช่ใช้ในห้วงอวกาศ
เนื่องจากไม่มีอากาศล ความเสียหายของระเบิดนิวเคลียร์จึงมีขนาดเล็กลงมาก และจะไม่ก่อให้เกิดภัยคุกคามต่อยานรบมากนัก เว้นแต่จะจุดชนวนระเบิดใกล้กับยานรบเพื่อให้มีผล
เมื่อดูจากแผงกลยุธ เหลียงเสวี่ยได้ลองคำนวณนิดหน่อย ตำแหน่งของระเบิดนิวเคลียร์อยู่ตรงกลางเส้นทางของหน่วยหุ่นรบและกองยานอ็อกซ์?
เดี๋ยวนะ ระเบิดนิวเคลียร์เจาะโลก? ติดตั้งบนดาวเคราะห์น้อย? ประมาณว่ากองยานจักรวรรดิออกซ์จะมาถึงตำแหน่งของดาวเคราะห์น้อยเหล่านี้ใน 30 นาทีงั้นเหรอ? บีบบังคับอีกฝ่ายให้มาทางนี้?
นี่คือ อ่า! ขั้นตอนนี้เป็นแผนการของหลินฟานที่จะนำกองยานจักรวรรดิอ็อกซ์ไปสู่ขุมนรก!
เหลียงเสวี่ยที่เข้าใจได้เบิกตากว้างและมองไปที่หลินฟานด้วยความตกใจ!