บทที่ 432 เรื่องเก่าๆ ของนิกายหนานหยาง
บทที่ 432 เรื่องเก่าๆ ของนิกายหนานหยาง ระหว่างหน้าผาสูงชัน ชุดคลุมสีขาวยาวปลิวไสว เสินอี้ยืนมองไกลออกไปเบื้องล่าง เห็นเพียงหมอกหนาทึบ มองไม่เห็นโลกมนุษย์… จู่ๆ เขาก็รู้สึกว่าลมบนภูเขาเย็นยะเยือก ราวกับว่าตัวเองกำลังยืนอยู่บนที่สูงเกินไป เย่เหวินเซวียนอ้างว่าอยู่ในขอบเขตหวนคืนสู่ความว่างเปล่าขั้นหนึ่...
