บทที่ 26 ความคืบหน้าของลิงน้อย

บทที่ 26 ความคืบหน้าของลิงน้อย

ในวันที่ 15 กรกฎาคม อันเป็นวันมงคล ภายใต้การจัดการอย่างหนักของ หวู่เส้าฮัว ร้านเครื่องประดับ "ค่ำคืน" สาขาที่ห้าในย่านธุรกิจคึกคักของเมืองหลวงได้เปิดกิจการอย่างเป็นทางการด้วยพิธีตัดริบบิ้น

หวังเย่ ไม่ได้มาร่วมงานเปิดร้านเครื่องประดับสาขาแรกเหมือนครั้งก่อน แม้แต่จะไปดูก็ไม่ได้ ตามที่ร้านเครื่องประดับสาขาที่ห้าเปิดแล้ว การวางแผนขยายสาขาของ “ค่ำคืน” ในเมืองหลวงก็เสร็จสมบูรณ์แล้ว เนื่องจากธุรกิจเครื่องประดับเป็นสินค้าฟุ่มเฟือย การเปิดสาขามากเกินไปก็ไม่ได้ช่วยอะไรมาก หากต้องการขยายต่อไปก็จะต้องไปยังจังหวัดหรือเมืองอื่น

ในช่วงเวลานี้ หวู่เส้าฮัว ทำงานอย่างหนัก ไม่เพียงต้องช่วยจัดการเรื่องต่างๆ ของธนาคารส่วนตัวของหวังเย่ แต่ยังต้องวางแผนขยายธุรกิจเครื่องประดับ และยังต้องพบปะกับหวังเย่ ทุกสัปดาห์เพื่อรายงานความคืบหน้าการพัฒนาทั้งหมด

หวังเย่ เห็นความหนักหน่วงของ หวู่เส้าฮัว จึงใช้โอกาสเปิดสาขาที่ห้าเป็นช่องทางติดต่อกับพนักงานขายรถเบนซ์ที่เพิ่งเป็นเพื่อนกันในแอปพลิเคชัน แต่ยังไม่เคยพูดคุยด้วยเลย

"ส่งรถเบนซ์รุ่นราคา 600,000 - 800,000 หยวนมาที่นี่"หวังเย่ ส่งที่อยู่ไปพร้อมคำขอ

สำหรับลูกค้าสำคัญอย่างหวังเย่ ที่สามารถซื้อรถหรูราคาเกินล้านหยวนได้ภายในเดือน ร้านเบนซ์ 4S ก็ให้บริการอย่างเต็มที่

ปกติแล้วการสั่งซื้อรถอาจต้องใช้เวลา 2-3 เดือนกว่าจะได้รับ แต่สำหรับหวังเย่ ไม่ถึง 3 ชั่วโมง รถเบนซ์ S-Class ก็ปรากฏอยู่หน้าตึกฐานปฏิบัติการของเขา โดยมีพนักงานขายขับมารอส่งเอง

"คุณ หวัง นี่คือรถที่คุณสั่งซื้อ รถเบนซ์ S-Class ด้วยการยกเว้นภาษีล่าสุด จึงขายให้คุณในราคา 800,000 หยวนพอดีกับความต้องการของคุณ"

หวังเย่ จำได้ว่ารถคันนี้ในครั้งก่อนราคาขายปลีกอยู่ที่ 860,000 หยวน แต่ตอนนี้ถูกลงมากจนเกือบ 100,000 หยวน ซึ่งแสดงว่ารถที่เขาซื้อไปก่อนหน้านี้ก็ขาดทุนไปเยอะ

แต่พนักงานขายก็ได้คาดการณ์ไว้ล่วงหน้า และบอกว่า "คุณหวัง เพื่อชดเชยความเสียหายที่คุณเคยได้รับ เราจึงมอบการรับประกันคุณภาพตลอดอายุการใช้งานและบริการตรวจสภาพรถฟรีไม่จำกัดครั้งตลอด 10 ปี"

ซึ่งแท้จริงแล้วนี่คือบริการระดับพรีเมียมที่ร้านเบนซ์ 4S มอบให้กับลูกค้าสำคัญอย่างเช่นหวังเย่"

หวังเย่ไม่ได้ใส่ใจมากนัก หลังจากตรวจสอบรถแล้ว เขาก็ตรงไปบอกว่า "จงนำรถคันนี้ไปส่งที่ร้านขายเครื่องประดับ“ค่ำคืน”ในเขตใต้ ให้ไปพบกับผู้จัดการหวู่เส้าฮัว และบอกว่านี่เป็นของขวัญจากบริษัท ค่าใช้จ่ายทั้งหมดรวมถึงค่าน้ำมันให้เบิกจ่ายได้"

พนักงานขายไม่รู้สึกแปลกใจกับสิ่งนี้

สำหรับคนทั่วไป การส่งมอบรถหรูราคาใกล้ล้านหยวนให้กับคนอื่นอาจเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ แต่หากนึกถึงว่าหวังเย่ใช้เงินกว่า 5 ล้านหยวนซื้อรถในเวลาเพียงหนึ่งเดือน การส่งมอบรถให้ลูกน้องก็เป็นเรื่องปกติธรรมดา

หลังจากที่ยิ้มหวานให้หวังเย่ พนักงานขายก็ขับรถไปยังร้านขายเครื่องประดับ “ค่ำคืน”ในเขตใต้ ด้วยความรู้สึกเสียดายเล็กน้อย

"ผู้มั่งคั่งในระดับนี้ต้องเป็นคนในตระกูลใหญ่แน่นอน ถึงแม้จะไม่ได้เป็นภรรยาแท้ แต่แม้แต่เป็นคนรักน้อยๆ ก็ยังดีกว่าการขายของในศูนย์บริการรถ!" พนักงานขายคิดอย่างนั้น

ส่วนหวังเย่ก็ไม่รู้ถึงความคิดของพนักงานขาย แต่เห็นได้ชัดว่าพนักงานขายดูมีท่าทีพยายามจะยั่วยวนเขา อย่างไรก็ตาม ในฐานะที่เป็นทหารมาก่อน หวังเย่มีความสามารถในการควบคุมตัวเองเป็นอย่างดี ถ้าหากวันหนึ่งเขาสนใจ เขาอาจจะลองพูดคุยลึกซึ้งกับพนักงานขายคนนี้ แต่วันนี้เขาไม่มีความสนใจเท่าไหร่ และเขายังมีนิสัยที่ไม่ค่อยชอบใช้ของที่คนอื่นเคยใช้มาก่อน

...

ในเขตใต้ของเมืองหลง ที่ออฟฟิศของร้านขายเครื่องประดับ

หวู่เส้าฮัว นั่งพิงเก้าอี้อย่างผ่อนคลาย ด้านตรงข้ามโต๊ะทำงานขนาดใหญ่ คือ เย่เทียนผิง ซึ่งเพิ่งเข้ามาทำงานไม่นาน

"เหล่าเย่ ในแง่ของความสัมพันธ์ส่วนตัว ผมก็ค่อนข้างไว้วางใจคุณ ดังนั้นคุณก็อย่าเพิ่งรีบร้อน แค่ทำงานให้ดี แน่นอนว่าพี่หวังเย่จะไม่ทอดทิ้งคุณ" หวู่เส้าฮัวพูด

ด้านเย่เทียนผิง มองหวู่เส้าฮัวด้วยความอิจฉา ในเวลาเพียงหนึ่งเดือน เขากลายเป็นผู้บังคับบัญชาของเขาได้ เพราะได้เข้าไปเกาะติดกับหวังเย่ ในขณะที่ตัวเขาเองก็เคยคุ้นเคยกับหวังเย่มากกว่าในช่วงเรียนหนังสือ แต่ก็ไม่เป็นไร เพราะเขาก็ยังมีโอกาสไปเกาะติดกับหวังเย่ได้อีก

หลังจากที่เย่เทียนผิงเข้ามาทำงาน หวู่เส้าฮัวได้ปฏิบัติตามคำสั่งของหวังเย่ โดยให้เย่เทียนผิงดำรงตำแหน่งที่ไม่ค่อยสำคัญนัก โดยจะค่อยๆ ดูความสามารถก่อน เขาไม่กลัวว่าเย่เทียนผิงจะมาแย่งตำแหน่งของเขาในสายตาของหวังเย่ เพราะเขารู้ดีว่าหวังเย่แม้จะให้ความสำคัญกับความจงรักภักดี แต่ก็มักจะพิจารณาจากความสามารถเป็นหลัก

ขณะที่หวู่เส้าฮัวกำลังคิดเช่นนั้น เขาก็เห็นพนักงานขายจากร้านเครื่องประดับเดินเข้ามาในออฟฟิศ

"คุณหวู่ มีพนักงานขายจากศูนย์บริการรถเบนซ์มาส่งรถให้ค่ะ" พนักงานขายสาวกล่าว

"หืม?" หวู่เส้าฮัวไม่เข้าใจ จึงพาเย่เทียนผิงลงไปดู และพบว่ามีรถเบนซ์ S-Class รุ่นใหม่สีเทาเงินจอดอยู่ไม่ไกล

"คุณหวู่ นี่คือรถที่คุณหวังสั่งซื้อวันนี้ ท่านสั่งให้ส่งมอบให้คุณเป็นของขวัญจากบริษัท และให้คุณเบิกค่าน้ำมันได้ทุกเดือน นี่คือกุญแจรถ เมื่อคุณว่างสะดวก ก็ติดต่อดิฉันได้เพื่อดำเนินการเรื่องเอกสารต่างๆ" พนักงานขายสาวจากศูนย์บริการรถเบนซ์กล่าว

เมื่อเข้าใจแล้ว หวู่เส้าฮัวจึงรับกุญแจรถ ก่อนอื่นเขาไม่ได้รีบร้อนที่จะขับทดลอง แต่โทรศัพท์ไปหาหวังเย่ก่อน เพื่อแสดงความจงรักภักดี หลังจากนั้นจึงหันไปพูดกับเย่เทียนเผิงว่า "เห็นไหม พี่หวังเป็นคนใจกว้าง เพียงแค่คุณทำงานอย่างเต็มที่ คุณก็จะได้รับสิ่งตอบแทนเช่นเดียวกับผม"

เย่เทียนผิงพยักหน้าอย่างตื่นเตลิด ตั้งแต่วันที่พบกันในงานสังสรรค์เก่าๆ เขาก็เดาได้ว่าหวังเย่คงจะร่ำรวยมาก แต่ไม่คิดว่าจะร่ำรวยถึงขนาดนี้ จนสามารถสั่งซื้อรถหรูราคาหลักล้านหยวนมาให้เป็นของขวัญ เขาหวังว่าหวังเย่จะเห็นคุณค่าของเขาในฐานะเพื่อนเก่า และช่วยเหลือเขาบ้าง

......

ขณะที่หวู่เส้าฮัวและเย่เทียนผิงกำลังสนทนากัน หวังเย่กลับไม่มีเวลาสนใจความคิดของเย่เทียนผิง เพราะเพิ่งได้รับข่าวสารล่าสุดจากลิงน้อย

ลิงน้อยหลังจากเข้าไปในเขตที่ไม่มีกฎหมายแล้ว ก็ใช้เงินทองที่หวังเย่ให้ไปรวบรวมกลุ่มคนได้อย่างรวดเร็ว

ในเขตที่ไม่มีกฎหมายนั้นมีหมู่บ้านของชาวจีนที่เหลือจากสงคราม ซึ่งถูกพ่อค้ายาเสพติดในท้องถิ่นจ้างมาปลูกพืชผิดกฎหมาย โดยจ่ายค่าจ้างน้อยมากและมักจะมีการข่มเหง

ลิงน้อยจดจำคำสอนของหวังเย่ จึงรวบรวมชาวจีนที่กล้าต่อต้านเหล่านี้ขึ้น พร้อมทั้งซื้อวัตถุระเบิดมาเพื่อสร้างอำนาจของตนเอง

แต่การทำเช่นนี้ย่อมเป็นเรื่องง่ายกว่าการลงมือปฏิบัติจริง โดยเฉพาะเมื่อการกระทำของลิงน้อยนั้นชัดเจนว่าขัดแย้งกับผลประโยชน์ของกลุ่มอิทธิพลในพื้นที่ ความขัดแย้งจึงเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้