บทที่ 16: เจ๋งเลย! สกิลล่าสมบัติ?
บทที่ 16: เจ๋งเลย! สกิลล่าสมบัติ?
ทุกคนจะได้รับสกิลหลังจากเข้าสู่โลกหมอก
สำหรับหลินเฟิง แล้ว มันเป็นทั้งสิ่งที่คาดเดาได้ และก็ถือเป็นเรื่องที่ไม่คาดคิดด้วย
เพียงแต่เขาไม่เคยคิดเลยว่า จางเค่อเหมิง สาวน้อยหน้าตาน่ารักแบบนี้ จะสามารถได้รับสกิลด้วย
"ให้โอกาสสุดท้ายแล้วนะ รีบพูดมา!"
เมื่อเห็นจางเค่อเหมิงทำท่าลึกลับ หลินเฟิงก็มองด้วยสายตาเย็นชา ยื่นมือออกไปจะฟาดหัวเล็ก ๆ ของเธอสักที
จางเค่อเหมิงเคยโดนมือของหลินเฟิงมาแล้ว จึงรีบหดหัวหนี
แลบลิ้น ทำหน้าตลก แล้วพูดต่อ
"เอ้อ บอกให้ฟังก็ได้"
"สกิลของฉันเจ๋งมากเลย ทุกวันมีโอกาสสามครั้งที่จะหาของดี ๆ ในหมอกได้นะ!"
"นี่คือสกิลที่ใช้ล่าสมบัติได้เลยล่ะ~~"
"โอ้โห!!"
เมื่อได้ยินคำตอบของจางเค่อเหมิง ดวงตาคมของหลินเฟิงก็เปล่งประกายวาวขึ้นมาทันที
เจ๋งเลย!
ตื่นเต้นสุด ๆ ไปเลย!
จางเค่อเหมิงทำภารกิจรวมฐานเริ่มต้นให้สำเร็จ กลายเป็นพันธมิตรของตัวเขาเอง
สกิลที่ได้รับจากการทำภารกิจสำเร็จคือ "ล่าสมบัติ"!
ไม่แปลกเลย!
ไม่แปลกที่ยัยนี่เดินทางมาในหมอกตลอดทาง เจอทรัพยากรแต่ไม่เก็บเอาไว้เลย
ที่แท้ปัญหาอยู่ตรงนี้นี่เอง!
สกิลของจางเค่อเหมิงคือความสามารถในการล่าสมบัติ พูดง่าย ๆ ก็คือ สามารถค้นพบของดี ๆ ได้ง่ายกว่าคนอื่น
เหมือนจมูกของสุนัขที่สามารถพบสมบัติในที่ซ่อนเร้นได้มากกว่า
และเนื่องจากตัวเองมีสกิลล่าสมบัติอยู่แล้ว
จางเค่อเหมิงจึงมีโอกาสเจอของดี ๆ ได้มากกว่าคนทั่วไปอีกด้วย
แต่ในสายตาของยัยโง่คนนี้ พวกกองหญ้า เศษหิน ไม้ผุ ๆ พวกนั้น ก็แค่ขยะในขยะเท่านั้นแหละ
เก็บมาไม่เพียงแต่จะเสียเวลาของตัวเอง แถมอาจจะไม่มีประโยชน์อะไรกับเธอด้วย
หลังจากนั้น หลินเฟิงก็ได้รู้จากคำบรรยายของจางเค่อเหมิงว่า สกิลล่าสมบัติของยัยนี่ยิ่งสมบูรณ์แบบกว่าที่ตัวเขาคิดเอาไว้อีก
สกิลล่าสมบัติของเธอยังอยู่ในระดับเริ่มต้น ดังนั้นตอนนี้จึงมีโอกาสล่าสมบัติได้มากสุดวันละสามครั้ง
และเนื่องจากสกิลยังอยู่ในระดับที่ไม่สูงนัก!
โอกาสสามครั้งนี้ไม่ได้หมายความว่าจะสามารถค้นพบสมบัติได้ 100% ซึ่งก็คือสิ่งดี ๆ ที่หลินเฟิงคิดไว้นั่นเอง
แต่หลังจากที่ระดับสกิลล่าสมบัติของจางเค่อเหมิง เพิ่มขึ้น ไม่เพียงแต่จำนวนครั้งจะเพิ่มมากขึ้น แต่โอกาสในการค้นพบสมบัติชั้นดีก็จะเพิ่มขึ้นอย่างมากด้วย
เมื่อถึงเวลานั้น การอยู่เคียงข้างหลินเฟิง กลายเป็นพันธมิตรผู้ติดตามของหลินเฟิง!!
ก็จะกลายเป็นเครื่องตรวจจับสมบัติในรูปแบบมนุษย์โดยสมบูรณ์!
"ฉันต้องลองดูว่าสกิลของเธอมีประสิทธิภาพแค่ไหน ต้องทดสอบด้วยตัวเองถึงจะได้!"
หลินเฟิงพูดพลางดึงจางเค่อเหมิงไปข้างหน้าเขตหมอกปลอดภัย
วันใหม่ได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว ตามกฎของโลกหมอก ภูมิประเทศของทุกคนในแต่ละวันจะมีโอกาสเปลี่ยนแปลง
หลังจากที่หลินเฟิงและจางเค่อเหมิงเข้าสู่เขตหมอกปลอดภัยแล้ว ก็พบว่าภูมิประเทศภายในเขตหมอกปลอดภัยได้เปลี่ยนเป็นภูเขาแล้ว
น่าจะยังคงอยู่ในพื้นที่ใหญ่เดิม มิฉะนั้นแล้ว ก็คงจะไม่มีแนวคิดของช่องแชทพื้นที่ ปรากฏขึ้นมา
เพียงแต่ในพื้นที่ใหญ่นี้ ทุกคนหลังจากตื่นขึ้นมา อาจจะพบว่าฐานเริ่มต้นของตนเองอยู่ในสภาพแวดล้อมอื่นแล้ว
สำหรับภูมิประเทศภูเขา หลินเฟิงเป็นคนที่เข้าใจมากที่สุด ก่อนหน้านี้เวลาว่างจากการทำงานก็จะไปปีนเขาเล่น
หลังจากเข้าไปในเขตหมอกปลอดภัยแล้ว รอบ ๆ เป็นป่าไม้ที่หนาทึบ กิ่งใบของต้นไม้เขียวชอุ่ม ดูจากสภาพอากาศน่าจะเป็นฤดูใบไม้ผลิหรือฤดูร้อน
แต่เนื่องจากในป่าเขารอบ ๆ มีหมอกสีขาวเทาลอยละล่องอยู่เป็นชั้น ๆ ทำให้ดูเหมือนเป็นต้นฤดูใบไม้ร่วงไปด้วย
สภาพแวดล้อมทั้งสองผสมผสานกัน ความรู้สึกแปลกแยกอย่างรุนแรงทำให้หลินเฟิงรู้สึกไม่คุ้นเคย
รู้สึกเลือนลางเหมือนฝันไม่จริง
จางเค่อเหมิงรู้สึกไม่พอใจอย่างรุนแรงที่หลินเฟิงถึงกับปฏิบัติต่อเธออย่างกับเป็นเครื่องมือค้นหาสมบัติ
ถึงจะไม่พอใจ แต่เธอก็ยังคงเชื่อฟังคำสั่งของหลินเฟิงเป็นอย่างดี เริ่มใช้สกิลล่าสมบัติของตัวเอง ค้นหาสมบัติในป่าเขาที่หนาทึบ
อีกด้านหนึ่ง หลินเฟิงก็พบเรื่องที่น่าสนใจมากอย่างหนึ่งด้วย
ถึงแม้ตอนนี้เขาและจางเค่อเหมิงจะอยู่ในป่าเขา รอบตัวเต็มไปด้วยต้นไม้ที่มีกิ่งใบหนาทึบ
ฉากแบบนี้ควรจะมีทรัพยากรอุดมสมบูรณ์มาก อุดมสมบูรณ์จนนับไม่ถ้วนเลยทีเดียว
แต่หลังจากที่หลินเฟิงสังเกตอย่างละเอียดแล้วกลับพบว่า ทรัพยากรที่ตนเองสามารถเก็บรวบรวมได้ในป่าเขานี้น้อยเหลือเกิน
สิ่งต่าง ๆ อย่างกิ่งไม้ใบไม้ ล้วนแสดงสถานะ 【ไม่สามารถเก็บได้】 โดยตรง
หลินเฟิงสามารถเก็บมันขึ้นมาได้ แต่กลับไม่มีทางนำมันไปใส่ในฐานเริ่มต้นของตัวเองได้
ค้นหาไปได้ระยะทางสิบกว่าเมตร เก็บกิ่งไม้ได้กระจัดกระจายไม่กี่ท่อน โยนเข้าไปในฐานเริ่มต้นเพื่อใช้เป็นวัสดุก่อไฟ
มองต้นไม้ใหญ่รอบ ๆ ตัว หลินเฟิงอิจฉาจนตาแดง!
หากตนเองสามารถใช้มีดสั้นหมาป่าขาวตัดต้นไม้เหล่านี้ทั้งหมดได้ ก็จะสามารถเก็บเศษไม้ได้มากมายอย่างแน่นอน
เมื่อถึงเวลานั้น ก็จะสามารถซ่อมแซมกระท่อมไม้ร้างได้โดยตรง
เมื่อตนเองไม่สามารถหาของดีๆ ในป่าได้ ต่อจากนี้ หลินเฟิง ก็ได้แต่ฝากความหวังไว้กับ จางเค่อเหมิง
เด็กสาวตัวเล็กน่ารักที่งุ่มง่ามคนนี้กำลังกระโดดโลดเต้นอยู่ในป่า
หางม้าคู่ยาวตรงที่ท้ายทอยเคลื่อนไหวไปมาตามจังหวะการกระโดดของเธอ
ภาพนี้ทำให้ หลินเฟิง รู้สึกเหมือนกำลังดูวิดีโอสั้นๆ ใน โตวยิน หรือ ไกโชว
มักจะเห็นภาพเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ สวมชุดโลลิต้า เดินหันหลังให้กล้อง โยกตัวไปมาตามเสียงเพลงที่มีเสน่ห์เป็นพิเศษ
ทำให้ผู้ชายจำนวนมากยิ้มแบบคุณป้า กดไลค์หัวใจเล็กๆ สองครั้ง
สาวน้อยโง่เง่าคนนี้ช่างสมกับเป็นนักสตรีมชื่อดังจริงๆ แค่เดินไปตามทางก็มีประกายไฟและสายฟ้าตามมาแล้ว
เหมือนวัวน้อยนั่งจรวด บินสูงลิบขึ้นฟ้าเลยทีเดียว!