ตอนที่ 168 โรคติดเชื้อ
ตอนที่ 168 โรคติดเชื้อ
เมย์เน่ใช้คริสตัลเพื่อซื้อผักและผลไม้ชุดใหญ่ เขากลับมาที่เมืองสุริยะพร้อมกับคนงาน 10 คน และทิ้งอีก 10 คนไว้เบื้องหลังเพื่อปกป้องร้านค้าที่นี่
ในช่วงเวลานี้ ไอร่าจะไปที่ทะเลสาบเพื่อพบกับธยาน์ทุกครั้งที่เธอว่าง
บางครั้ง ธยาน์ก็โผล่หัวออกมาเพื่อคุยกับเธอ แต่บางครั้งเขาก็ไม่โผล่หัวออกมาด้วยซ้ำ ทะเลสาบลึกมาก
ในขณะนี้ ไอร่ากำลังยืนอยู่บนชายฝั่งแต่ไม่สามารถมองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นที่ก้นทะเลสาบได้
10 วันต่อมา ในที่สุดธยาน์ก็เริ่มลอกคราบออก
งูตัวใหญ่บิดตัวอยู่ในทะเลสาบ ทำให้น้ำกวนเป็นคลื่น
ไอร่าทำได้เพียงยืนอยู่ห่าง ๆ และเงยคอมองดู เมื่อเห็นงูหลามเจ็บปวด เธอก็อดกังวลไม่ได้ “ลอกคราบเจ็บหรือไม่”
เชร์ที่ไม่เคยลอกคราบของเขา ไม่รู้คำตอบ “ไม่เป็นไร” เขาปลอบใจเธอ
กระบวนการหลุดนั้นยากและยาวนาน ธยาน์ใช้เวลาสี่วันก่อนที่เขาจะลอกคราบบนร่างกายของเขาออกทั้งหมด
เขาเลื้อยออกจากทะเลสาบ เอาหางพันรอบหนังงูขนาดใหญ่และพามันขึ้นมาบนฝั่ง
งูหลามซึ่งเพิ่งลอกคราบของเขาออก ยิ่งน่ากลัวขึ้นไปอีก มีลวดลายสีเงินเทาเข้มมากมายบนผิวหนังของเขา พวกมันเป็นเหมือนระลอกน้ำที่เปล่งรัศมีความเย็นออกมา
ไอร่าวิ่งไปอย่างมีความสุขและกอดงูตัวใหญ่ไว้ “ในที่สุดเจ้าก็ออกมาเสียที ข้าเป็นห่วงเจ้ามาก”
งูหลามก้มศีรษะลงและหอมแก้มเธอ “ตอนนี้ข้าสบายดีแล้ว”
เชร์มองขึ้น ๆ ลง ๆ “ยินดีด้วยที่เจ้าได้เลื่อนขั้น”
หลังจากลอกคราบแล้ว ธยาน์ก็เพิ่มจากอสูรสามดาวเป็นอสูรสี่ดาว ความแข็งแกร่งของเขาดีขึ้น
ธยาน์มอบหนังงูให้กับไอร่าเพื่อให้เธอเก็บมันไว้ จากนั้นเขาก็ปล่อยให้ไอร่านั่งบนหลังของเขา เชร์แปลงร่างเป็นเสือขาวแล้วติดตามพวกเขาไป ทั้งสามกลับไปที่ภูเขาหิน
คอนริเห็นว่าธยาน์เพิ่มเป็นอสูรสี่ดาว ในขณะที่เขายังอยู่ที่สองดาว ตอนนี้เขาอ่อนแอที่สุดในบรรดาอสูรตัวผู้ของไอร่า
สิ่งนี้ทำให้คอนริรู้สึกหดหู่เล็กน้อย
เขาต้องการหาคริสตัลเพื่อดูดซับพลังงานภายใน แต่เชร์บอกเขาว่า “เจ้ามีคุณสมบัติเป็นน้ำแข็ง ถึงตอนนี้ยังไม่พบศิลาที่มีคุณสมบัติเป็นน้ำแข็ง”
กล่าวอีกนัยหนึ่ง คอนริไม่สามารถดูดซับพลังจากศิลาได้
คอนริรู้สึกหดหู่มากยิ่งขึ้น
เชร์ตบไหล่ของเขา “หมาป่าขาวน้ำแข็งสีเงินเป็นสายพันธุ์พิเศษตราบใดที่เจ้าสามารถปลุกวิญญาณอสูรของเจ้าได้ เจ้าก็สามารถพัฒนาคุณลักษณะน้ำแข็งของเจ้าได้ แตกต่างจากอสูรทั่วไปที่แม้ว่าพวกเขาจะปลุกวิญญาณอสูรของพวกเขาได้ พวกเขาก็ไม่สามารถพัฒนาคุณสมบัติใด ๆ ได้ พวกเขาต้องพึ่งพาโอกาสและพรสวรรค์ในการปลุกคุณลักษณะของตนเอง ในด้านนี้ เจ้าโชคดีกว่าอสูรทั่วไปมาก”
“แต่ถ้าไม่มีศิลา ข้าก็ไม่รู้จะเพิ่มความแข็งแกร่งของข้าได้อย่างไร” คอนริเกาศีรษะของเขาด้วยความลำบากใจเป็นอย่างมาก
เชร์กล่าวว่า “อย่ารีบร้อนด่วนตัดสินใจ นี่เป็นเพียงการคาดเดาอยู่แล้ว หลังจากที่เรารวบรวมข้อมูลเพิ่มเติมและยืนยันว่ามีหมาป่าน้ำแข็งสีเงินอยู่ในพื้นที่หิมะ เราจะไปที่นั่นกับเจ้า”
คอนริรู้สึกประทับใจ “เจ้าเป็นพี่ชายที่ดี ไปพักผ่อนเถอะ คืนนี้ข้าจะทำอาหารเอง”
เชร์รีบดึงเขากลับมา “น้องชาย อย่าทำอาหารเลยจะดีกว่านะ”
...
ในที่สุด เชร์ก็ใช้ความพยายามอย่างมากในการหยุดคอนริที่ตั้งใจจะทำอาหาร
เชร์ทำอาหารเย็นตามปกติ ซุปข้นที่ทำจากกระดูกเสิร์ฟพร้อมกับพายเนื้อกรอบและผัก สุดแสนจะอร่อย
เมื่อเห็นว่าทุกคนกำลังรับประทานอาหารอย่างเอร็ดอร่อย คอนริก็อดไม่ได้ที่จะถามว่า “ฝีมือทำอาหารของข้าด้อยกว่าเชร์จริง ๆ หรือ”
ไอร่ามองดูเขาด้วยความรัก “เหตุใดถึงเปรียบเทียบมดกับช้างเล่า”
“…”
ไอร่าลูบศีรษะหมาป่าของเขา “กินอาหารอย่างเชื่อฟัง และอย่าทำอาหารอีก”
คอนริหันไปหาเชร์ “อาหารของข้าแย่ขนาดนั้นเลยหรือ”
เชร์เงียบไปครู่หนึ่ง แต่เขาตัดสินใจที่จะไม่ทำให้คอนริตกใจมากเกินไป เขาพูดอย่างอ่อนโยน “หากในอนาคต เจ้าสามารถถอนขนไก่ออกและล้างอวัยวะภายในก่อนนำไปปรุงอาหาร อาหารนั้นอาจจะกินได้”
ไอร่าพยักหน้าอย่างเข้มแข็ง “ใช่ ใช่ ใช่”
เธอรู้สึกไม่สบายเมื่อคิดว่าจะได้กินไก่ที่มีขนเต็มคำ
ธยาน์พูดเบา ๆ “ในเดือนนั้นที่เจ้าจากไป คอนริฝึกทำอาหารที่บ้านทุกวัน ข้ากับเด็ก ๆ ถูกบังคับให้กินอาหารของเขาตลอดทั้งเดือน”
ลูกหมาป่าเงยหน้าขึ้นมองชามข้าว “บรู๊วววว.....”
การทำอาหารของพ่อเป็นเพียงฝันร้ายของหมาป่าน้อย!
คอนริตกใจมาก
เขาไม่คาดคิดว่าหลังจากฝึกฝนทักษะการทำอาหารมานานกว่าหนึ่งเดือน เขาจะต้องเผชิญหน้ากับการต่อต้านอย่างเป็นเอกฉันท์ของทุกคน ในที่สุดเขาก็ทำได้เพียงยอมแพ้อย่างไม่พอใจ
....
ไอร่าทำผงยารักษาภาวะมีบุตรยากตามใบสั่งยาแล้วมอบให้กับบุหรง
“นำสิ่งนี้กลับไปแล้วละลายยาผงลงในน้ำ ให้สตรีในเผ่าขนนกดื่มวันละชาม แล้วอีกสามเดือนข้างหน้ามาดูกันว่ามันทำงานเป็นอย่างไร หากยังไม่ได้ผล ข้าจะคิดวิธีอื่น”
บุหรงโน้มตัวไปและสูดดม แป้งมีกลิ่นแปลก ๆ เขาขมวดคิ้ว “เจ้าใส่อะไรไปบ้าง เหตุใดกลิ่นถึงแปลกเช่นนี้”
“เป็นพวกสมุนไพรแห้งและแมลงตากแห้งบดรวมกัน”
ชนเผ่าขนนกยอมรับแมลงเป็นอย่างมาก บุหรงไม่คิดว่ามีอะไรผิดปกติกับมัน เขาหยิบผงแล้วบินไปหาอัลแทร์
...
ผักและผลไม้ชุดใหม่สุกงอมอีกครั้ง อสูรผลัดกันเก็บเกี่ยวผลผลิต
มีงานยุ่งอยู่ในแปลงผักและสวนผลไม้
ในขณะนี้ จู่ ๆ ผู้ป่วยหลายรายก็ปรากฏตัวขึ้นในบ้านพักชั่วคราวบริเวณตีนเขา
คนแรกที่ค้นพบสิ่งนี้คือเจโรม ตามปกติ เมื่อเขาพาผู้คนออกไปลาดตระเวน เขาพบอสูรกลุ่มหนึ่งที่ซุ่มซ่อนอยู่ในที่พักชั่วคราว เขาจับพวกเขาได้และถามพวกเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้ ถึงรู้ว่าญาติของพวกเขาป่วย
... โรคของพวกเขาอาจติดต่อได้!
เจโรมบอกคอนริเกี่ยวกับเรื่องนี้ทันที ไอร่าบังเอิญอยู่ข้าง ๆ เขา เธอเดินตามคอนริลงมาจากภูเขา
มีอสูรมากมายอาศัยอยู่บริเวณที่พักชั่วคราว สภาพแวดล้อมในการดำรงชีวิตด้อยกว่าป้อมปราการมาก บ้านสร้างจากหินและไม้ มันยุ่งเหยิงและบ้านบางหลังก็ผุพัง
โชคดีที่ยังมีกฎ อย่างน้อยก็พอมีความสงบเรียบร้อย ไม่มีใครตายที่นี่
