ตอนที่ 25 สัญญาซื้อขายวิญญาณ

ตอนที่ 25 สัญญาซื้อขายวิญญาณ

ร่างกายของมังกรอสูรนี้มีความแข็งแกร่งแท้จริง มิฉะนั้นมันคงไม่สามารถอยู่ได้นานเมื่อเผชิญหน้ากับผู้ฝึกตนระดับมิ่งตานหลายคนและจื่อฝู่อีกหลายร้อยคน

แม้ว่าเยี่ยเสวียนจะใช้วิชาลับ แต่เขายังรู้สึกกดดันมาก

“มหานภาปราบมาร!”

ทันใดนั้นร่างกายของเขาสูงขึ้นสามชุ่น หมัดถูกห่อหุ้มไว้ด้วยลมปราณทมิฬและพุ่งเข้าหามังกรอสูร

มังกรอสูรเห็นสิ่งที่เหมือนภูเขาเหล็กพุ่งเข้ามา นัยน์ตาของมันหดเกร็งและกรงเล็บมังกรแหลมคมพุ่งไปข้างหน้า

การต่อสู้ระหว่างทั้งสองเปรียบดังหมัดต่อหมัด บัดนี้มนุษย์กับมังกรใช้การต่อสู้แบบดั้งเดิมที่สุด

เกล็ดมังกรและเลือดมนุษย์กระเด็นออกมาพร้อมกัน

อาณาเขตทั้งหมดเต็มไปด้วยเสียงอื้ออึงของการต่อสู้ระหว่างทั้งสอง

แต่สุดท้ายไม่รู้ว่าเพราะมังกรอสูรได้รับบาดเจ็บสาหัสอยู่แล้วหรือเพราะเยี่ยเสวียนทรงพลังจริงๆ จึงทำให้มังกรอสูรไม่สามารถต้านทานได้และล้มลงกับพื้น

ร่างกายของเยี่ยเสวียนอาบไปด้วยเลือดและบาดแผลเช่นกัน แต่พลังวิญญาณของเขากลับสูงขึ้นไปอีก

แขนที่เหมือนสว่านแทรกเข้าไปในร่างของมังกรอสูรด้วยพลังรุนแรง

จากนั้นคว้านดึงจนกระดูกสันหลังมังกรที่เหมือนหยกขาวชิ้นหนาหลุดออกมา!

มังกรอสูรคำรามต่ำเพราะบัดนี้ร่างกายของมันอ่อนปวกเปียกไปหมด

หลังจากนั้นทันที เวลาของวิชาลับได้สิ้นสุดลงเช่นกันและพลังวิญญาณของเยี่ยเสวียนต่ำลง มีความรู้สึกอ่อนแรงในร่างกาย แต่เมื่อมองผู้ฝึกตนอื่นๆ ในที่แห่งนั้น เขาก็ยืนหยัดและไม่แสดงออก

ที่เท้าของเขา ดวงตาของมังกรอสูรค่อยๆ หรี่ลง สุดท้ายหนังตาปิดลงด้วยความไม่เต็มใจ

ไข่มุกหยางแท้โผล่ออกจากร่างของมังกรอสูร บังเกิดพลังหยางเผาทำลายพื้นที่โดยรอบและไข่มุกกำลังจะหลบหนีไป

เยี่ยเสวียนรีบคว้าไข่มุกหยางแท้ไว้ในมือและแสดงรอยยิ้มสะใจออกมา

“ในที่สุดข้าก็ได้ไข่มุกนี้มาครอง”

เมื่อไข่มุกหยางแท้ตกอยู่ในมือของเยี่ยเสวียน มันก็หยุดต่อต้านราวกับได้พบเจ้าของตัวจริง ทั้งยังถ่ายทอดความรู้สึกแห่งความสุขออกมาด้วย

และเลือดในร่างกายของเยี่ยเสวียนเริ่มปั่นป่วนเพียงได้สัมผัสกับไข่มุก ดูเหมือนว่ามีบางสิ่งถูกกระตุ้นจากส่วนลึกของเลือดในกาย

“จริงด้วย ไข่มุกนี้สามารถช่วยเปิดกายหยางศักดิ์สิทธิ์ของข้าได้!”

ผู้ฝึกตนคนอื่นๆ มองไปที่ไข่มุกในมือของเยี่ยเสวียนด้วยความอิจฉาและความโลภ เพราะนี่คือสมบัติวิญญาณในตำนาน!

แต่พวกเขาก็ไม่กล้าเข้าใกล้

เนื่องจากแรงกดดันของเยี่ยเสวียนในตอนนี้จึงไม่มีใครกล้าลงมือกับเยี่ยเสวียน

เยี่ยเสวียนชำเลืองมองผู้ฝึกตนเหล่านั้นด้วยความดูแคลนและรู้สึกหยิ่งผยองในใจ ก็แค่กลุ่มคนธรรมดาที่ไม่กล้าลงมือ จึงไม่น่าแปลกใจที่พวกเขายังติดอยู่ในระดับจื่อฝู่ทั้งที่อายุเจ็ดสิบแปดสิบเข้าไปแล้ว บางคนมีอายุหนึ่งหรือสองร้อยปีก็ไม่สามารถทะลุผ่านได้

แต่ทันใดนั้นแรงดูดที่คุ้นเคยพุ่งตรงใส่มือของเขา ทำให้เขาปล่อยมือโดยไม่รู้ตัวและเลือดที่กำลังปั่นป่วนในร่างกายของเขาสงบลงอีกครั้ง

“หืม ไข่มุกของใครมาอยู่ในมือข้าแล้ว” เสียงประหลาดใจดังขึ้นเหนือท้องฟ้า

“ใคร! นั่นใคร!” เสียงนี้ทำให้เยี่ยเสวียนรู้สึกคุ้นเคยเป็นพิเศษ แต่คนผู้นั้นจะมาที่ตงโจวได้อย่างไร!

เขาเงยหน้าขึ้นมองทันที

เขาเห็นเรือเซียนลำใหญ่แล่นทะลุอากาศและหัวเรือปรากฏขึ้นเหนือศีรษะของทุกคน ด้านบนของเรือคือห้องโถงหยกฉยงโหลวซึ่งมีคานแกะสลักฝังหยก ตัวอาคารหยกวิจิตร เมื่อมองแวบแรกเหมือนว่าวิมานสวรรค์ได้ลงมาเยือนโลกมนุษย์

“มันเป็นไข่มุกของเจ้าเองหรือ เยี่ยมไปเลย ตอนนี้มันเป็นของข้าแล้ว”

ซูอันเล่นไข่มุกในมือและภายใต้แรงกดดันของห่วงวัชระจึงทำให้ไข่มุกไม่ขยับเลย มันทำได้เพียงปล่อยให้ซูอันเขี่ยเล่นตามใจชอบเท่านั้น

เยี่ยเสวียนเห็นภาพนี้แล้วเผลอกำเสื้อผ้าแน่น รู้สึกว่าเสื้อผ้าหนักขึ้นโดยไม่มีสาเหตุ

“ซู! อัน!”

เขาเค้นคำสองคำลอดไรฟัน

เป็นมันผู้นี้อีกแล้ว!

เป็นซูอันได้อย่างไร?

เหตุใดจึงเป็นเจ้าอีกแล้ว!

เหตุใดยังตามหลอกหลอนและคอยทำลายความหวังของเขาทุกครั้ง!

เยี่ยเสวียนขบกรามแน่นและรู้สึกเหมือนมีเงาขนาดใหญ่ชื่อซูอันปกคลุมศีรษะตลอดเวลา

หัวใจเต้นแรงด้วยความบ้าคลั่ง

อันตราย! ท่าไม่ดี!

  ลางสังหรณ์เตือนเขาเช่นนั้น

“ซูอัน เจ้ารอก่อนเถอะ ข้าจะกลับมาอีกแน่!”

แม้จะเกลียดซูอันเข้ากระดูกดำ แต่เยี่ยเสวียนยังไม่เสียสติจนเกินไป ในขณะที่เขาพูดยังคอยมองหาโอกาสหลบหนีด้วย

จังหวะนี้อาณาเขตที่บอบช้ำด้วยการโจมตีอย่างหนักเริ่มไม่เสถียร มีข้อความปรากฏอยู่ห่างจากเยี่ยเสวียนสามชุ่น จากนั้นพลังวิญญาณ พลังเวทและเลือดในร่างกายของเยี่ยเสวียนถูกกระตุ้นสุดขีด เลือดทุกหยดกลายเป็นเชื้อเพลิง

‘ท่องหนีโลหิต!’

เขากลายเป็นเลือดและหลบหนีเข้าไปในทางเดินเบื้องล่างทันที

แต่เขาไม่ได้สังเกตเลยว่าเมื่อถึงจุดหนึ่งได้มีรอยตราสีม่วงอ่อนปรากฏขึ้นที่คอของเขาแล้วหายไปโดยไม่ทันรู้ตัว

บนเรือเซียน ซูอันแสดงรอยยิ้มเปี่ยมความนัย แต่เขารีบควบคุมสีหน้าทันที เมื่อวางศพมังกรไว้ที่พื้นเรือแล้วเขาจึงมองไปยังกลุ่มคนที่เหลืออยู่

จะทำอย่างไรกับคนกลุ่มนี้ดี?

“ขอบคุณสหายเต๋าที่ช่วยขับไล่หัวขโมยชั่วร้าย เราจะไม่ลืมพระคุณ” ทันใดนั้นมิ่งตานสูงวัยลุกขึ้นยืนและพูดกับซูอันด้วยสีหน้าขอบคุณ

เขาเหมือนอยากจะขอบคุณซูอันสำหรับความมีน้ำใจ จนแม้แต่ซูอันยังมองด้วยความสับสน

ซูอันพยักหน้าเล็กน้อยและแสดงสีหน้าอบอุ่น

“ไม่ต้องขอบคุณข้าหรอก เพราะข้าก็ไม่ใช่คนดี” ซูอันเอ่ย “ผู้รอดชีวิตทั้งหมดโปรดออกมาข้างหน้า”

เหล่าผู้ฝึกตนหันมองหน้ากันด้วยความฉงน สุดท้ายมิ่งตานเฒ่าเป็นผู้นำในการเดินไปข้างหน้าเรือเซียน

เมื่อเห็นเช่นนี้แล้วคนที่เหลือจึงไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากติดตามไป

“อืม ดีมาก ผู้รอดชีวิตทั้งหมดอยู่นี่แล้ว เซิ่งหนาน กำจัดศพพวกนั้นซะ” ซูอันออกคำสั่ง

“น้อมรับคำสั่ง!” ถูเซิ่งหนานกระโดดลงจากเรือเซียน นางกำหมัดแน่นและเดินไปหากอง ‘ซากศพ’ ด้วยฝีเท้าหนักหน่วง

‘ศพ’ เหล่านั้นกระจัดกระจายไปทั่วและดูเหมือนไม่มีร่องรอยของสิ่งมีชีวิตอยู่เลย

“มหาผนึกมังกรอสูร!” ถูเซิ่งหนานตะโกนลั่นและรอยหมัดขนาดใหญ่บินไปหา ‘ศพ’ เหล่านั้น

“ช้า...”

“ไม่...”

“ข้า...”

ไม่มีใครสามารถพูดจบประโยคได้เลย เมื่อผู้ฝึกตนหลายสิบคนที่ซ่อนตัวอยู่ในกองซากศพกลับกลายเป็นศพจริงๆ ทันที

ซี้ด~

ฉากที่แสนเลือดเย็นนี้ทำให้ผู้ฝึกตนที่เหลือหวาดกลัวสุดขั้วหัวใจและนึกดีใจที่พวกตนไม่ได้ใช้ลูกไม้ใดๆ เลย

ชายหนุ่มที่ดูอ่อนโยนและคุยง่ายคนนี้ช่างโหดร้ายจริงๆ

“หมายเลขห้า หมายเลขหก หมายเลขเจ็ด ออกมา!” ซูอันพูดคำที่น่าฉงนขึ้นมาอีกครั้ง

ในยามที่ทุกคนประหลาดใจ มีเพียงผู้ฝึกตนระดับจื่อฝู่ซึ่งแต่เดิมไม่โดดเด่นเดินออกมาข้างหน้าและคุกเข่าข้างหนึ่งลง

“คารวะนายท่าน!”

พวกนางเป็นสตรีสามคนที่มีใบหน้าธรรมดาแต่รัศมีที่เปล่งออกจากพวกนางไม่อาจเพิกเฉยได้ แท้จริงแล้วพวกนางคือมิ่งตานที่แฝงตัวอยู่ในกลุ่มจื่อฝู่ผู้บาดเจ็บนั่นเอง

ซูอันพยักหน้าเล็กน้อย ทั้งสามคนล้วนเป็นผู้ฝึกตนจากหน่วยบุปผามรณะ ส่วนหมายเลขนั้นคือการจัดอันดับตามความแข็งแกร่งในหน่วยบุปผามรณะ ซึ่งสามคนนี้มีความแข็งแกร่งเป็นอันดับห้าถึงเจ็ดของหน่วย

มิ่งตานเฒ่ารู้สึกหนาวสั่นเมื่อเห็นฉากนี้ อันดับแรกคือมีมิ่งตานแฝงตัวอยู่ในกลุ่มจื่อฝู่ จากนั้นนายท่านคนนี้ก็มาปรากฏตัวอีก เขาไม่รู้ว่าตัวเองและคนอื่นๆ เป็นเพียงเบี้ยที่อยู่ในมือของคนเหล่านี้

“คนที่เหลือ...”

ซูอันเหลือบมองที่แผงระบบจึงเห็นว่าเขาแย่งไข่มุกหยางแท้ของเยี่ยเสวียนและได้รับคะแนนตัวร้าย 700 คะแนน ทำให้คะแนนตัวร้ายในปัจจุบันคือ 1200 คะแนน

หากต้องการทำสำเนาสัญญาซื้อขายวิญญาณในระบบร้านค้าอีกหนึ่งร้อยชุดก็มีราคาไม่แพงเลย

การประเมินของระบบคือ : สัญญาซื้อขายวิญญาณถูกสร้างขึ้นจากนิกายใหญ่และผู้ขายวิญญาณไม่สามารถฝ่าฝืนคำสั่งใดๆ ของนายจ้างได้ สามารถใช้ได้กับผู้ที่อยู่ต่ำกว่าระดับบรรลุวิถีทั้งหมดโดยไม่มีผลข้างเคียงใดๆ