150 (ฟรี)

150 (ฟรี)

ในช่วงเวลาสองวันที่ผ่านมา หลี่ม่อไป๋ได้เปิดโปงสัญญาฉ้อฉลมากมาย จัดการนักร้องนักแสดงสารพัด ทำให้วงการบันเทิงเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ฮั่นถิง บริษัทบันเทิงที่ใหญ่ที่สุดในประเทศจีนก็โดนเล่นงานหนัก เพราะว่าสัญญาฉ้อฉลส่วนใหญ่ที่หลี่ม่อไป๋เปิดโปง เป็นสัญญาของนักแสดงในบริษัทนี้ รวมไปถึงการตั้งสตูดิโอเพื่อเลี่ยงภาษี ก็เกิดขึ้นในบริษัทนี้เช่นกัน

เรียกได้ว่าแทบจะเอาบริษัทนี้เป็นเป้าหมาย โจมตีอย่างหนักหน่วง! ผลที่ตามมา ก็คือ ภายในบริษัทบันเทิงฮั่นถิงวุ่นวายไปหมด ราคาหุ้นก็ตกอย่างต่อเนื่อง ภายในเวลาเพียงสองวัน ราคาหุ้นร่วงลงไป 30%! บวกกับวันที่หนึ่ง หุ้นก็ร่วงลงไป 50% แล้ว

นั่นเท่ากับราคาหุ้นหายไปครึ่งหนึ่ง!

และดูท่าหุ้นจะต้องร่วงลงไปอีก 20%-30% ไม่ยอมหยุด!

นักลงทุนรายย่อยหลายคนร้องไห้! นักลงทุนสถาบันหลายแห่งก็ร้องไห้! แต่หลินเป่ยฝานกลับยิ้ม!

"เพียงแค่สามวัน หลี่ม่อไป๋ก็ทำให้ฉันได้กำไรไป หกพันเจ็ดพันล้าน ฉันรักนายจริงๆ เลย ไอ้น้องชาย!" หลินเป่ยฝานชงชาให้ตัวเอง พูดอย่างอารมณ์ดี

"ความรู้สึกที่มีตัวเอกอยู่ข้างหน้า คอยโจมตีศัตรู ส่วนฉันที่เป็นตัวร้าย อยู่ข้างหลัง ชนะแบบสบายๆ มันช่าง สุดยอดจริงๆ!"

หลินเป่ยฝานนึกย้อนกลับไปในชาติที่แล้ว

ชาติที่แล้ว เขาเริ่มต้นด้วยการเก็บตัว พัฒนาตัวเอง พอแข็งแกร่งขึ้นค่อยจัดการพวกตัวเอกให้ตาย! ตอนนี้พอนึกย้อนกลับไปก็รู้สึกเสียดาย ทำแบบนั้นช่างสิ้นเปลืองเวลา!

ต้องแบบนี้ต่างหาก! ใช้ตัวเอกทุกคน ให้พวกเขามาช่วยทำงาน!

เทพเจ้าสงครามเย่ซิงเฉินช่วยเขาทำได้หลายพันล้าน!

โจรปล้นสุสานอู๋เกอ ราชามังกรจ้าวเทียน ช่วยเขาทำเงินได้เป็นหมื่นล้าน! แม้แต่หลี่ม่อไป๋ ที่อยู่ไกลออกไปอีกฝั่งมหาสมุทร ก็ช่วยเขาจัดการกับศัตรู แล้วยังช่วยเขา ทำ เงินได้เป็นพันล้าน!

แค่สองเดือนกว่า หลินเป่ยฝานก็ได้กำไรไปแล้วกว่าสี่หมื่นล้าน! บวกกับเงินที่เขา ทำได้เอง อีกกว่าหมื่นล้าน ก็รวมกันเป็นห้าหมื่นล้าน!

ชาติที่แล้ว เขาใช้เวลาหนึ่งปีถึงจะได้กำไรเท่านี้! ตอนนี้ ใช้เวลาสั้นลงมาก! ตัวเอกพวกนี้ เจ๋งจริงๆ!

"สุดยอด!" หลินเป่ยฝานดีใจจนตาลุกวาว เลยรีบไปดื่มฉลองที่บาร์ของเหอซิ่วเหวิน

แน่นอน หลิวหรู่เหมยเลขาคนสวยก็ตามไปด้วย เธอคอยดูแล คอยจ้อง เพื่อป้องกันไม่ให้เขาทำอะไรที่ ไม่สมควร

"สหาย มานี่เลยฮ่าๆๆๆ!" เหอซิ่วเหวินกอดหลินเป่ยฝานอย่างร่าเริง แล้วหันไปมอง "สหายเย่ ไปไหน? ทำไมไม่มาด้วย? ฉันรอให้เขามาเพิ่มลูกค้าในบาร์แทบใจจะขาดแล้ว!"

"เขาโดนคนทำร้ายเมื่อเดือนที่แล้ว บาดเจ็บหนัก ตอนนี้กำลังนอนโรงพยาบาล โชคดีที่เจอหมอเทวดา เลยอาการดีขึ้นมากแล้ว ประมาณหนึ่งถึงสองสัปดาห์ ก็ออกจากโรงพยาบาลได้ ไว้เดี๋ยวพาเขามาเมาด้วยกัน "

"ดี! ดี! ดี!" เหอซิ่วเหวิน พยักหน้ารัวๆ

จากนั้น ทั้งสามคนก็นั่งที่โต๊ะดีๆในบาร์ ดื่มไปดูการแสดงไป พอถึงช่วงหนึ่ง หลินเป่ยฝานก็ตบบ่าเหอซิ่วเหวิน "สหาย ฉันมาหาแกเพราะมีเรื่องสำคัญ!"

เหอซิ่วเหวิน ถามขณะที่กำลังดื่มเหล้า "เรื่องอะไร บอกมาสิ?"

"สนใจมาทำงานในวงการบันเทิงไหม?"

เหอซิ่วเหวินเกือบจะสำลักเหล้า รีบกลืนลงไป มองหลินเป่ยฝานด้วยความงุนงง "สหาย นายล้อเล่นใช่ไหม? คนแบบฉันเนี่ยนะจะเข้าไปทำงานในวงการบันเทิง?"

หลินเป่ยฝานพยักหน้าอย่างจริงจัง "ไม่ได้ล้อเล่น พูดจริง!"

ในชาติที่แล้ว หลังจากที่หลินเป่ยฝานถล่มวงการบันเทิงจนเกือบพัง เขาก็ชวนเหอซิ่วเหวินเข้ามาทำงาน

และเหอซิ่วเหวินดูเหมือนจะเกิดมาเพื่อสิ่งนี้จริงๆ ถึงแม้จะไม่ค่อยมีการศึกษา ทำอะไรก็ลวกๆ แต่ว่าเขากล้า เขาฉลาด เขาอดทน และสำคัญที่สุดคือยึดมั่นในหลักการ สุดท้ายก็คว้าครึ่งหนึ่งของวงการบันเทิงจีนไปครองได้โดยมีหลินเป่ยฝานอยู่เบื้องหลัง ส่วนเหอซิ่วเหวินอยู่เบื้องหน้า!

เกิดใหม่มา หลินเป่ยฝานก็เล็งเห็นถึงความสำคัญของวงการบันเทิง จึงต้องดึงเหอซิ่วเหวินเข้ามา "แค่ถามว่าแกสนใจไหม?"

เหอซิ่วเหวินพยักหน้าอย่างไม่ลังเล "สนใจสิ สนใจอยู่แล้ว! ในวงการบันเทิงมีแต่ผู้หญิงสวยๆ ฉันหมายตาไว้ตั้งนานแล้ว! แต่ว่าวงการนี้ไม่ใช่ว่ามีเงินแล้วจะเล่นได้ ต้องใช้ทรัพยากร และความสัมพันธ์ นี่แหละคือจุดอ่อนของฉัน!"

เหอซิ่วเหวินสูบบุหรี่ ขมวดคิ้วแล้วพูดต่อ "ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้ก็เกิดเรื่องวุ่นวาย หน่วยงานข้างบนก็กำลังจับตามอง คนในวงการต่างหวาดกลัวกันหมด ไม่ใช่จังหวะที่ดีเลย!"

หลินเป่ยฝานตบบ่าเขาอีกครั้ง "แค่แกสนใจก็พอแล้ว ไว้ถึงเวลา ฉันจะผลักดันแกเอง!"

"สหาย! งั้นฉันคงต้องขอบคุณแกล่วงหน้าแล้ว!" เหอซิ่วเหวินรู้สึกดีใจ รีบยกแก้วเหล้าขึ้นมา "มา ชนกันสักแก้ว! ขอให้เราทั้งคู่ประสบความสำเร็จยิ่งๆขึ้นไปอีก!"

"มา ชน!" หลินเป่ยฝาน ก็ยกแก้วเหล้าขึ้นมา

"อะแฮ่ม..." มีเสียงไอดังขึ้นข้างๆ

หลินเป่ยฝาน วางแก้วเหล้าลง แล้วหยิบแก้วน้ำส้มที่อยู่ข้างๆ ขึ้นมาชนดัง "กริ๊ง!"

หลิวรู่เหม่ย ไม่ได้ห้าม แต่ใบหน้าของเธอกลับแดงขึ้น เพราะน้ำส้มแก้วนี้ เป็นของเธอ

"ไอ้คนบ้า! เขาต้องจงใจแน่ๆ ฮึ่ม!" ไม่รู้ว่าทำไม ถึงแม้ควรจะโกรธมาก แต่ในใจของเธอกลับมีความสุขแปลกๆ

ในช่วงเวลาต่อมา ถึงแม้ว่าจะยุ่งแค่ไหน หลินเป่ยฝานก็จะหาเวลาไปเยี่ยมโรงพยาบาลทุกวัน ไม่ใช่เพราะอะไร แต่เพื่อไปดูป้าหลิวดูแลอู๋เกอ!

ทุกครั้งที่เห็นทั้งสองคนแสดงความรักต่อกัน หลินเป่ยฝานก็รู้สึกมีความสุข รู้สึกว่าโลกนี้เต็มไปด้วยความรัก!

เจ้าอ้วนหวังที่นอนอยู่ข้างๆรู้สึกน้อยใจ "ฉันรู้สึกว่าตัวเองช่างเปล่าเปลี่ยว!"

"ไม่ใช่แค่คุณคนเดียวหรอก!" หลินเป่ยฝาน เดินไปตบบ่าเขาเพื่อปลอบใจ "คนอื่นเขามีคู่ คุณก็ควรจะหาคนสักคนได้แล้ว! อ้อ บังเอิญบริษัทของผมมีคนโสดพอดี เอาไว้จะแนะนำให้รู้จัก"

เจ้าอ้วนหวังตาเป็นประกาย "เธอหน้าตาเป็นยังไง? อายุเท่าไหร่?"

"ไม่ใช่คนรุ่นเด็ก แต่สวยมาก!"

เจ้าอ้วนหวังตาเป็นประกายยิ่งกว่าเดิม "จริงเหรอ? สวยแค่ไหน?"

"สวยเหมือนป้าหลิว!"

"......"

"ยืนอยู่ข้างกัน ดูเหมาะสมกันเหมือนสามีภรรยา!"

เจ้าอ้วนหวัง "ไม่เอา! ฉันยังอยากโสดอยู่"

สุดท้าย หลินเป่ยฝานก็ไปเยี่ยมเซียวเฉินกับเย่ซิงเฉิน เซียวเฉินตอนนี้นิ่งมาก ตั้งใจรักษาแผล แต่ว่าเย่ซิงเฉินไม่เป็นแบบนั้น

หลินเป่ยฝานไปเยี่ยมเขา อีกฝ่ายก็จับมือหลินเป่ยฝานแน่น พูดด้วยน้ำเสียงเศร้า "รองประธานหลิน พาผมออกไปหน่อย ผมไม่อยากอยู่โรงพยาบาลแล้ว! ถ้าอยู่ต่อ ผมคงจะเป็นบ้าตายแน่ๆ!"