ตอนที่ 8 : [ ลำไส้อักเสบ ]
ตอนที่ 8 : [ ลำไส้อักเสบ ]
[ ลำไส้อักเสบ ] !
ในพริบตาสกิลของ [ ลำไส้อักเสบ ] ก็ส่องแสงออกมา
“น่าเสียดาย เรียนได้สองสกิล แต่เลือกได้แค่สกิลเดียว...” หลินลั่วส่ายหน้า
สกิลที่แยกมาในผังสกิลนั้นเรียนรู้ได้หลังจากที่เลเวลถึงกำหนด
“คะแนนสกิลก็มีน้อย ตามสารานุกรมบอกมา ทุก ๆ 10 เลเวลจะได้คะแนนสกิล 1 หน่วย นอกจากนั้นจะได้คะแนนสกิลด้วยการฆ่าบอส, สำรวจเขตแดนลับ, ดันเจี้ยนรึจากการใช้สมบัติ...”
“จิ๊ด จิ๊ด จิ๊ด....”
อยู่ ๆ ก็มีเสียงร้องแปลก ๆ ดังขึ้นมา ปิศาจหนูยักษ์ตัวใหญ่พอ ๆ กับลูกวัวพุ่งเข้าหาหลินลั่ว
ชัดแล้วว่าเขาฆ่ามอนสเตอร์ไปเยอะจนทำให้มอนเตอร์ยักษ์นี่โผล่มา
“บ้าเอ้ย....บอสงั้นเหรอ ?” เมื่อเห็นมอนสเตอร์ที่พุ่งเข้ามา หลินลั่วก็ตาเป็นประกายขึ้นมาทันที
[ ชื่อ – หัวหน้าปิศาจหนูยักษ์
อาชีพ - ปิศาจ
เลเวล – 15
แรง – 25
ร่างกาย – 18
ความเร็ว – 20
สติปัญญา – 8
พลังโจมตี – 25-87
เลือด – 2,000
สกิล - กัด, กระหายเลือด, แพร่ไวรัส, เรียกฝูงหนู
คำอธิบาย –หัวหน้าปิศาจหนูยักษ์ที่ได้รับผลจากพลังปิศาจ มันคือตัวตนที่แกร่งที่สุดในบรรดาปิศาจหนูในพื้นที่นี้ ]
“จิ๊ด !” ไม่กี่วินาที หัวหน้าปิศาจหนูยักษ์ก็พุ่งเข้าถึงตรงหน้าหลินลั่ว ม้นอ้าปากออกเผยให้เห็นเขี้ยวที่แหลมคมกัดเข้าใส่หลินลั่ว
ตัวของมันขนาดพอ ๆ กับรถคันเล็ก แม้แต่ดินที่ใต้เท้าของมันก็ยังยุบลงเลยด้วยซ้ำ
บอสเลเวล 15 นั้นต้องใช้ผู้ปลุกพลังเลเวล 10 อย่างน้อย 10 คนรึมากกว่านั้นร่วมมือในการฆ่ามัน
ไม่คิดเลยว่าเขาจะได้มาเจอมันด้วยตัวเอง !
“บ้าเอ้ย !” หลินลั่วสบถออกมาและรีบก้มหัวโดดหลบไปข้างๆ เขาหลบการโจมตีของบอสไปได้อย่างเฉียดฉิว
เขาเหวี่ยงคทาในมือพร้อมลำแสงสีแดงพุ่งออกไป
[ ระเบิดผิวหนัง ]
“แกร๊ก....” เสียงของมีคมเสียดสีกันดังขึ้น มันมีแผลขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นที่ท้องของบอสที่กระโดดอยู่ในอากาศ
มีเลือดไหลตกลงมาจากอากาศ เขาถึงกับเห็นเครื่องในของมันที่กระตุกไปตามจังหวะด้วย !
“จิ๊ด จิ๊ด จิ๊ด...” บอสกรีดร้องออกมา ตอนที่มันตกถึงพื้น มันกดท้องลงกับพื้นและส่ายตัวไปมา
สัตว์บางตัวใช้วิธีนี้เพื่อหยุดเลือดหลังจากที่บาดเจ็บ วิธีนี้มีประโยชน์อย่างมาก
“หือ ? ไม่ตายทันทีแหะ มันเพราะการต้านทานเวทย์สูงกว่าปิศาจหนูทั่วไปงั้นเหรอ ?” หลินลั่วเดา
“จิ๊ด จิ๊ด จิ๊ด....” บอสร้องออกมาด้วยเสียงแปลก ๆ เท้าของมันตะกุยกับพื้นและพุ่งเข้าหาหลินลั่วอีกครั้ง
“ลองนี่ดู...” หลินลั่วชี้คทาออกไปพร้อมแสงสีแดงที่พุ่งออกมา
[ ไข้โลหิต ] !
“ตึง...” ตัวของบอสสั่นไหวอย่างรุนแรง มันเริ่มกรีดร้องออกมาด้วยเสียงแปลก ๆ อีกครั้ง
เลือดที่ท้องของมันที่หยุดไหลไปนั้นกลับเริ่มไหลออกมาอีกรอบ
เมื่ออุณหภูมิของเลือดสูงขึ้น อัตราไหลของเลือดก็จะเพิ่มขึ้นไปด้วย
แผลที่แต่เดิมเลือดหยุดไหลได้เพราะดินนั้นกลับถูกเปิดออกอีกครั้ง
ฉันจะฆ่าแกตอนที่แกป่วยแบบนี้แหละ !
หลินลั่วทำการร่ายสกิลอีกรอบ เขาใช้สกิล [ เพิ่มความเจ็บปวด ] ใส่บอส
“จิ๊ด จิ๊ด จิ๊ด...” ครั้งนี้บอสกรีดร้องออกมาดังกว่าเก่า ตัวของมันกลิ้งไปมากับพื้นด้วยความเจ็บปวด
ตอนที่หลินลั่วกำลังจะปิดฉากมอนสเตอร์ตัวนี้ อยู่ ๆ ก็มีผู้ปลุกพลัง 4-5 คนวิ่งเข้ามา
“ฮ่าฮ่า ! บอสนิ !”
“เราโชคดีจริง ๆ ! ดูเหมือนว่ามีคนทำบอสบาดเจ็บ เราตัดหน้าฆ่าบอสได้ !”
“ไอ้หนู ! แกรีบออกจากที่นี่ไปซะ กิลด์ทะเลดวงดาวล้อมที่นี่เอาไว้แล้ว มอนเตอร์ที่นี่ทั้งหมดเป็นของกิลด์ทะเลดวงดาว !”
“ออกไปซะ...”
“กิลด์ทะเลดวงดาว ?” หลินลั่วคิ้วขมวด เขาเคยได้ยินชื่อกิลด์นี้มาก่อน
มันคือกิลด์ที่จัดตั้งขึ้นโดยผู้ปลุกพลัง มันอยู่ใต้สังกัดกิลด์ผู้ปลุกพลัง โดยทั่วไปแล้วผู้ปลุกพลังขั้น 2 จะเป็นคนจัดตั้งกิลด์ จากนั้นก็รับผู้ปลุกพลังคนอื่น ๆ เข้ากิลด์
มันเหมือนกับแกงค์ก็ว่าได้
กิลด์ทะเลดวงดาวนั้นโด่งดังอย่างมากในเมืองปิ้นไห่
พวกนี้มักจะทำการยึดสถานที่เพื่อเก็บเลเวล และไล่ผู้ปลุกพลังคนอื่น ๆ ออกจากพื้นที่
หลินลั่วไม่อยากคุยกับคนพวกนี้ ดังนั้นเขาจึงได้แต่เหวี่ยงคทาไปส่ง ๆ
หัวหน้าคนกลุ่มนี้ถือโล่เหมือนจะเป็นอัศวิน ตัวเขาแข็งทื่อ หน้าที่แสดงความยินดีกลับแดงก่ำขึ้นมา
“ต้าจุน ! ทำบ้าอะไร ? ไปสู้กับมอนสเตอร์สิ !”
“รอเดี๋ยว ฉันปวดท้อง...ฉันทนไม่ไหวแล้ว !”
อัศวินคนนั้นตะโกนออกมาและรีบโยนโล่ในมือทิ้ง ก่อนที่จะวิ่งไปได้ถึง 2 ก้าว เขาก็ต้องรีบถอดกางเกงออกและนั่งยอง ๆ ลงไป
ในพริบตาก็มีกลิ่นเหม็นลอยคลุ้งออกมาจากทางอัศวิน
“บ้าเอ้ย ! เหม็นชะมัด ! เมื่อคืนนี้นายกินขี้เข้าไปรึไง ?”
“บ้าเอ้ย ! ต้องเป็นเพราะเต้าหู้เหม็นตะกี้แน่...อั๊ก...”
“ถ้าเราไม่มีต้าจุน เราจะรับมือกับบอสได้ยังไง ?”
“อาหู นายไปจัดการ !” มีคนตะโกนออกมา “นายเป็นคนเดียวที่เป็นอาชีพสู้ระยะประชิด บอสนั่นเกือบตายแล้ว”
“ได้ ! ฉันจะลองดู !” ผู้ปลุกพลังที่ถือดาบใหญ่วิ่งเข้าไปหาบอสปิศาจหนู
หลายคนไม่ทันสังเกต ทว่าหลินลั่วที่อยู่ไม่ไกลนักก็ได้เหวี่ยงคทาอีกครั้ง
[ ลำไส้อักเสบ ] !
“อ่ะ ! เดี๋ยว เดี๋ยว ฉันก็ปวดท้องเหมือนกัน...”
“อ๊า...” อาหูกรีดร้องออกมา เขาทนไมไหวอีกต่อไป เขาหยุดแล้วถอดกางเกงออก ก่อนที่จะมีของเหลวสีเหลืองเขียวไหลออกมา
“อ๊า !” ในตอนนั้น เขาไม่ทันสังเกตเห็นว่าบอสที่ทรมานเพราะความเจ็บปวดนั้นได้โยนความแค้นเคืองที่มีมาลงกับเขา
มันอ้าปากออกและกัดเข้าที่หัวอาหูจนหัวขาดครึ่งในครั้งเดียว
“อ๊า !”
“หนี !”
คนที่เหลืออีก 2 คนหันกลับวิ่งหนีออกมาด้วยความลนลาน ทว่าวินาทีต่อมา พวกเขาก็ต้องนั่งยอง ๆ ลงพร้อมเอามือกุมท้องตัวเอง
“เหี้ยเอ้ย ! ฉันปวดท้อง...”
“ฉันด้วย...”
“ฉันปวดท้อง !”
“บ้าเอ้ย ! เราต้องหนี....บอสไล่ตามเรามาแล้ว !”
“อ๊า...”
ทั้งสองคนนั่งยอง ๆ กับพื้น และได้แต่มองดูบอสกัดหัวต้าจุนขาดไปต่อหน้าต่อตา
พวกเขากลัวจนไม่มีเวลาได้ดึงกางเกงขึ้น พวกเขารีบหันกลับและหนีออกมา
ก้นขาว ๆ สองก้นมีของเหลวไหลออกมาอย่างต่อเนื่อง พวกนี้กำลังหลบหนีอย่างลนลาน
ฉากนี้ไม่ว่าจะมองยังไงก็แปลกชะมัด
“จิ๊ด จิ๊ด จิ๊ด...” ด้านหลังพวกเขา บอสกำลังไล่ล่ากัดพวกเขาจนตาย
“อึก...”
มีเสียงแปลก ๆ ดังขึ้นมา
หัวหน้าปิศาจหนูกินศพของทั้งสองคนไป แต่อยู่ ๆ กลับมีกลิ่นเหม็นลอยออกมาจากส่วนล่างตัวมันเหมือนกัน
ในพริบตาก็มีของเสียจำนวนมากถูกถ่ายออกมา
[ ลำไส้อักเสบ ] !
“จิ๊ด จิ๊ด จิ๊ด....”
