ตอนที่ 6 : ทดสอบสกิลกลายพันธุ์ !

ตอนที่ 6 : ทดสอบสกิลกลายพันธุ์ !

มันมีผลึกเติบโตอยู่ตามเนินเขาแหง่นี้

ด้านล่างเนินเขาแห่งนี้มีรูเรียงรายกันอยู่จำนวนมาก

บางรูนั้นสูง 1-2 ม. บางรูน่ะสูงถึง 10 ม.เหมือนกับปากขนาดใหญ่

รอบๆทางเข้าถ้ำพวกนี้มีปิศาจหนูขนาดตัวเท่ากับลูกแมวกระจายอยู่โดยรอบ

มันมีทางเดินเข้าสู่ถ้ำหลายร้อยทางเหมือนกับเขาวงกต

ส่วนดีของที่นี่คือที่นี่มีแต่ปิศาจหนู แถมยังมีเยอะอีกต่างหาก

ตอนนั้นเองมีคนคนหนึ่งเดินเข้ามาหาหลินลั่ว

เธอสวมชุดสีแดงรูปร่างดี เธอคือหญิงสาวอายุประมาณ 20 ปี

“น้องชาย นายคงเป็นนักเรียนที่เพิ่งปลุกพลังขึ้นมาสินะ ? ที่นี่น่ะอันตราย นายอยากร่วมทีมกับเรามั้ยล่ะ ?”

หลินลั่วพูดขึ้น “ไม่จำเป็น ผมอยากอยู่คนเดียว”

“น้องชาย นายอาจจะไม่รู้ว่าที่นี่น่ะอันตรายสำหรับผู้ปลุกพลังฝึกหัดอย่างนาย” เธอพูดขึ้นต่อ “มีอุบัติเหตุเกิดขึ้นเมื่อไม่กี่วันก่อน ผู้ปลุกพลังฝึกหัด 5 คนจับทีมกันและเข้าไปเก็บเลเวลแต่ทั้งห้าคนกลับตายหมด !”

“โดยเฉพาะผู้หญิง 4 คน หึหึ พวกเธอถูกจับไว้โดยพวกมนุษย์หนู...”

ถึงเธอจะไม่ได้พูดมันออกมาชัดเจนนัก ทว่าสายตาเธอน่ะบอกทุกอย่างแล้ว

สิ่งที่ผู้หญิงพวกนั้นเจอคงน่าอนาถมากเป็นแน่

หลินลั่วส่ายหน้าและพูดขึ้น “ขอบคุณที่เตือน แต่ผมอยากไปคนเดียวมากกว่า”

หลังจากที่พูจบเขาก็ไม่ได้สนใจหญิงสาวที่มาขวางหน้าเขาและเดินเข้าไปในที่ราบปิศาจหนู

“พี่ฉิง พี่พูดอะไรกับเด็กนั่น ?”  มีชายตัวใหญ่คนหนึ่งเดินเข้ามาจากด้านหลังและถามขึ้น

พี่ฉิงส่ายหน้าและพูดขึ้น “ก็ไม่มีอะไร ฉันแค่เจอเด็กที่น่าสนใจเข้า”

ชายคนนั้นพูดขึ้นมาด้วยสีหน้าไม่พอใจ “ชิ เขาแค่เด็กที่ไม่รู้ว่าโลกนี้กว้างแค่ไหน พี่ฉิง ทำไมพี่ต้องไปสนใจเขาด้วย ?”

“นายเองก็ไม่รู้ไม่ใช่เหรอว่าฟ้าสูงดินต่ำแค่ไหน ?” พี่ฉิงยิ้มและพูดขึ้น “มันอาจจะไม่เป็นแบบที่นายคิดก็ได้ ฉันรู้สึกว่าเด็กนี่น่ะต่างจากคนอื่น”

“ต่างตรงไหน ?”

“พวกที่มาใหม่คนอื่นน่ะตื่นเต้นตอนที่ได้ออกมาจากเมืองครั้งแรก พวกเขาอยากจะพิสูจน์ว่าตัวเองแข็งแกร่งแค่ไหน” พี่ฉิงพูดขึ้น “แต่น้องชายนนี้ ฉันเห็นแค่ความเยือกเย็นในสายตาเขา”

ตอนที่ทั้งสองคนคุยกันอยู่นั้น มันก็มีคนอื่นๆเข้ามาสมทบ

“พี่ฉิง รีบลงมือได้แล้ว !”

“เสี่ยวเหอเจอพิกัดของมอนเตอร์แล้ว ฆ่ามันจะได้ใบเลื่อนขั้นอาชีพ รีบลงมือ อย่าให้คนอื่นตัดหน้า !”

“ได้ !” พี่ฉิงรีบตกลง “ลงมือได้เลย ตราบใดที่ใบเลื่อนขั้นอาชีพดรอป แต่ละคนจะได้คนละ 10,000 หยวน !”

“หมื่นหยวน ยอดเยี่ยมไปเลย !”

“งั้นก็รีบเลย !”

....

ภายในถ้ำ หลินลั่วค่อยๆเดินหน้าอย่างระมัดระวัง

ดินที่พื้นดูชื้น มีหญ้า มันมีกลิ่นเหม็นคาวคลุ้งไปทั่ว

เขาเดินหน้ามาหลายนาที ไม่นานเขาก็พบร่างที่ผอมบางพุ่งออกมาจากความมืดมิด !

หลินลั่วเห็นตัวตัวที่แท้จริงของร่างที่ผมอบางนี้

ปิศาจหนู !

[ ชื่อ – ปิศาจหนู

อาชีพ - ปิศาจ

เลเวล – 2

แรง – 5

ร่างกาย – 3

ความเร็ว – 6

สติปัญญา – 1

พลังโจมตี – 5-25

เลือด – 200

สกิล - กัด, กระหายเลือด, แพร่ไวรัส

คำอธิบาย – สิ่งมีชีวิตที่ได้รับผลกระทบจากพลังปิศาจจนคลั่งและกระหายเลือด เมื่อจำนวนเพิ่มขึ้นถึงพันตัว มันจะกลายเป็นคลื่นหนูที่น่ากลัว ]

หลินลั่วคำนวณดูคร่าวๆและพบว่าพลังโจมตีต่ำสุดของหนูอยู่ที่ 5 หน่วย สูงสุดอยู่ที่ 25 หน่วย เลือดมันอยู่ที่ 200 หน่วย

นี่มันสูงกว่าผู้ปลุกพลังทั่วไป 3-4 เท่า

ถ้าผู้ปลุกพลังไม่ตั้งทีมขึ้นมา งั้นคงยากที่ตัวคนเดียวจะจัดการกับปิศาจหนูได้

“บ้าเอย ! พลังโจมตีของปิศาจหนูมันสูง เลือดฉันแค่ 100 หน่วย โดนกัดครั้งเดียวเลือดหายไป 1 ใน 3 !”

“เร็วเข้า กันเอาไว้ ! สามคนไปล้อมหนูเอาไว้ อย่าให้มันหนีไปได้ !”

“น่าละอายจริงๆ ! สองคนแต่ยังฆ่าหนูไม่ได้เลยสักตัว !”

“นักเวทย์น่ะมีประโยชน์แค่ช่วงแรกๆเท่านั้นแหละ...”

มีเสียงบ่นและโวยวายของผู้ปลุกพลังดังออกมาจากทั่วทุกที่

ปิศาจหนูพวกนี้ดูเหมือนกับลูกแมว

ตัวมันมีสีดำและมีขนขาวซีดๆ กงเล็บกับเขี้ยวที่คมกริบ ตาที่แดงก่ำอย่างกับเลือด มันเหมือนกับหมาป่าที่ติดเชื้อบ้า

มันดูน่ากลัว

คนส่วนมากที่นี่เป็นผู้ปลุกพลังฝึกหัด พวกเขาจะไปเคยเจอมอนเตอร์น่ากลัวแบบนี้ที่ไหนได้ ?

หลินลั่วเบะปากไม่คิดจะไปแย่งมอนเตอร์จากพวกผู้ปลุกพลังเหล่านี้

เขาเดินตามทางเข้าไปในป่าไกลออกไป

หลังจากนั้นไม่กี่นาที รอบตัวเขาก็มีผู้ปลุกพลังน้อยลงเรื่อยๆ

จำนวนปิศาจหนูที่ซ่อนตัวตามพงหญ้าก็มากขึ้นไปด้วย

หลินลั่วเล็งไปที่ปิศาจหนูที่อยู่ไม่ไกลนัก เขาเหวี่ยงคทาในมือไปมาและร่ายเวทย์ไปทางปิศาจหนู

คทานี่เป็นอาวุธที่ทางโรงเรียนแจกจ่ายให้หลังจากที่พวกเขาปลุกพลังได้สำเร็จ

ลำแสงสีแดงเลือดพุ่งออกมา ลำแสงพุ่งเข้าใส่ปิศาจหนูที่วิ่งอยู่ มันกรีดร้องออกมาก่อนที่จะนอนนิ่งอยู่กับพื้น

ผิวส่วนที่อกของมันมีรอยเปิดราวกับมีบางอย่างแหวกท้องมันออกมา ในพริบตาก็มีเลือดไหลออกมาพร้อมกับอวัยวะภายใน

“หือ....แรงขนาดนี้เลยเหรอ ?” หลินลั่วพูดขึ้นมาด้วยความแปลกใจ

ปิศาจหนูนั้นโจมตีได้แรงและยังเร็วอีกต่างหาก ผู้ปลุกพลังทั่วไปต้องเปลืองแรงอย่างมากกว่าจะฆ่ามันได้ ไม่คิดเลยว่ามันจะโดนนักบวชแค่คนเดียวฆ่าง่ายๆด้วยการโจมตีครั้งเดียวแบบนี้ !

[ คุณฆ่าปิศาจหนู(Lv.3) ได้รับค่าประสบการณ์ 60 หน่วย ]

เสียงของจิตโลกดังขึ้นทำให้หลินลั่วต้องอึ้ง

หลังจากที่ฆ่าปิศาจหนูเลเวล 3 ด้วยตัวคนเดียว ขีดค่าประสบการณ์เขาเพิ่มไปถึงครึ่ง

ตายทันที !

ภายใต้สกิล [ระเบิดผิวหนัง] ของหลินลั่ว หนูเลเวล 3 กลับเสียเลือดจนกลายเป็นศพไปในทันที

ถ้าผู้ปลุกพลังคนอื่นมาเห็นฉากนี้เข้า พวกเขาคงตกใจจนวิญญาณหลุดออกจากร่าง

ผู้ปลุกพลังที่เพิ่งเปลี่ยนอาชีพ เลเวลยังแค่ 0 นั้นโจมตีปิศาจหนูได้แค่เลขสองหลักเท่านั้น

กลับกัน หลินลั่วน่ะฆ่าปิศาจหนูได้ในทันทีด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว

มันคิดภาพออกได้ว่าพลังโจมตีของเขาสูงแค่ไหน

ในอีกความหมายคือสกิลกลายพันธุ์ของเขาน่ากลัวแค่ไหน  ?

ไม่สนใจพลังป้องกัน !

ตายทันที !

“เอาต่อ !” หลินลั่วเลียปากและเดินเข้าไปหาปิศาจหนูอีกตัวด้วยความตื่นเต้น !

เขามีสกิลกลายพันธุ์อีกสองอันที่ยังไม่ลองใช้ !