ระบบตกตะลึงไร้เทียมทาน ตอนที่ 36 ค่ายกลทัณฑ์สายฟ้า

ระบบตกตะลึงไร้เทียมทาน ตอนที่ 36 ค่ายกลทัณฑ์สายฟ้า

บนท้องฟ้า กลิ่นอายขอบเขตจักรพรรดิไหลทะลักอย่างต่อเนื่อง เมฆดำถูกสลายออก กระทั่งอากาศก็สั่นไหว!

"ร้ายกาจยิ่งนัก!"

บนท้องฟ้า เมื่อเห็นหลัวหวู่ชิงเพียงคนเดียวกำลังต่อสู้กับผู้บำเพ็ญเพียรขอบเขตจักรพรรดิเทพ 5 คนโดยไม่ด้อยกว่าแม้แต่น้อย หมู่อัจฉริยะต่างก็ตกตะลึงไม่หาย!

เวลานี้ วิญญาณร้ายทั้ง 3,000 เริ่มลงมือสังหารบรรดาผู้คนบนเวทีแลกเปลี่ยนเต๋า!

"ผู้อาวุโสนิกายมารสวรรค์ตามข้ามา!"

ผู้อาวุโสใหญ่ตะโกนดังลั่น พร้อมนำเหล่าผู้อาวุโสต่อสู้กับวิญญาณร้ายทั้ง 3,000!

วิญญาณร้ายทั้ง 3,000 อยู่ขอบเขตปฐพี หากจัดการไม่ถูกวิธี เกรงว่าจะก่อความสูญเสียมหาศาล!

ผู้อาวุโสนิกายมารสวรรค์หลายร้อยคนรวมตัวกันอย่างรวดเร็ว

ทันใดนั้น เสียงหัวเราะก็ดังขึ้น

"ผู้อาวุโสใหญ่ วิญญาณร้ายทั้ง 3,000 นั้นปล่อยให้ข้าจัดการได้หรือไม่?"

"หืม?"

ผู้อาวุโสใหญ่ และผู้อาวุโสทั้งหลายตกตะลึง มองหนิงเทียนที่เดินมาด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

"ผู้ก่อตั้ง ในเวลานี้ ท่านอย่าได้ทำเป็นเล่นเลย นี่คือวิญญาณร้ายขอบเขตปฐพีทั้ง 3,000 เชียวนะ!"

ผู้อาวุโสใหญ่ขมวดคิ้ว สีหน้าจริงจังมองหนิงเทียน

เขาคิดว่าหนิงเทียนคงถอยไป แต่กลับเห็นอีกฝ่ายยิ้มมุมปาก "วิญญาณร้ายขอบเขตปฐพีทั้ง 3,000 แล้วจะเป็นอย่างไร?"

หนิงเทียนจำคำพูดของระบบได้ดี เมื่อครอบครองวิชาสลายวิญญาณ หากอีกฝ่ายเป็นกายวิญญาณ เขาก็จะไม่มีวันเป็นรอง!

"อะไรนะ?"

ผู้อาวุโสใหญ่ตกตะลึง รอบด้านผู้อาวุโสก็ตกตะลึงยิ่งกว่า

ผู้ก่อตั้งยังอยู่ขอบเขตวิญญาณประจักษ์เท่านั้น!

แต่กลับไม่ใส่ใจต่อวิญญาณร้ายขอบเขตปฐพีนับ 3,000 เลยหรือ!?

[ท่านทำผู้อาวุโสทั้งหลายตกตะลึง ได้รับ ค่ายกลทัณฑ์สายฟ้า!]

[กำลังทำความเข้าใจค่ายกลทัณฑ์สายฟ้าด้วยความเร็ว 10 เท่า!]

[ทำความเข้าใจสำเร็จ!]

เสียงดังขึ้นในสมองหนิงเทียน

"ผู้ก่อตั้ง อย่าได้ล้อข้าเล่นเลย" ผู้อาวุโสใหญ่ส่ายหน้า

ทันใดนั้น หลี่ฉางเซิงก็รีบมากล่าวกับผู้อาวุโสใหญ่ "ผู้อาวุโสใหญ่ ศิษย์จาก 5 สำนักเริ่มลงมือแล้วขอรับ!"

"อะไรนะ!"

ผู้อาวุโสใหญ่ขมวดคิ้ว "พวกนั้นชักจะผยองเกินไปแล้ว กล้าเหิมเกริมถึงเพียงนี้เชียวหรือ!"

"เจ้าและผู้อาวุโสบางส่วนนำศิษย์ในห้อง 108 โถงไปกำจัดพวกเขา!"

"ขอรับ!"

หลี่ฉางเซิงผสานมือและโค้งตัวคารวะ ก่อนจะจากไปพร้อมเหล่าผู้อาวุโสส่วนหนึ่งอย่างรวดเร็ว

ผู้อาวุโสใหญ่ขมวดคิ้ว สังเกตว่าข้างกายเหมือนขาดใครบางคนไป "ผู้ก่อตั้งหายไป!"

"ผู้ก่อตั้งอยู่ที่ใด!"

"ใจกลางของเวทีแลกเปลี่ยนเต๋า!"

ผู้อาวุโสคนหนึ่งตาสว่างและชี้นิ้วไปที่กลางเวทีแลกเปลี่ยนเต๋าในทันที!

เมื่อเห็นหนิงเทียนค่อย ๆ เดินไป เหล่าวิญญาณร้ายก็พุ่งเข้าใส่เขาอย่างรวดเร็ว!

"แย่แล้ว!"

"ผู้ก่อตั้ง ท่านอย่าเพิ่งไป หากเกิดอันตรายขึ้นมา พวกข้าจะรายงานต่อจักรพรรดินีได้อย่างไรกัน!"

ผู้อาวุโสใหญ่อุทานประหลาดใจ

เขาคิดจะไปดึงหนิงเทียนกลับมา

"นั่นมันอะไรกัน!"

"ผู้อาวุโสใหญ่มองดูร่างผู้ก่อตั้งสิ นั่นคืออะไรกัน!"

"หือ?!"

ผู้อาวุโสใหญ่มองไปเห็นร่างของหนิงเทียนส่องแสงสายฟ้าริบหรี่!

"นั่นคือ... ทัณฑ์สายฟ้า!?"

"เป็นไปไม่ได้ เกิดทัณฑ์สายฟ้าจากฟ้าดินอีกแล้วหรือ!?"

เหล่าผู้อาวุโสถอนหายใจเย็นเฉียบ ดวงตาเต็มไปด้วยความตกตะลึง!

ทัณฑ์สายฟ้าจากฟ้าดินนี้ ติดตามผู้ก่อตั้งตลอดไปเลยหรือนี่?

จะมาเมื่อใดก็มาเช่นนั้นเลยหรือ?

เวลานี้ หนิงเทียนเดินไปถึงกลางเวทีแลกเปลี่ยนเต๋า อัจฉริยะโดยรอบกำลังหลีกหนีวิญญาณร้ายขอบเขตปฐพี แต่ทันใดนั้น พวกเขาก็เห็นร่างของหนิงเทียน

"นั่นคือ... ผู้ก่อตั้งในตำนานของนิกายมารสวรรค์หรือ?"

"เขาจะทำอะไรกัน?"

"เขาจะสู้กับวิญญาณร้ายทั้ง 3,000 ด้วยตัวคนเดียวหรือ? นั่นเป็นวิญญาณร้ายขอบเขตปฐพีเชียวนะ!"

อัจฉริยะมากมายใจเต้นระรัว

เวลานี้ สายฟ้าแลบผ่านบนท้องฟ้า ในแรกเริ่มเดิมที ผู้คนยังไม่สนใจนัก

เพราะบนท้องฟ้า นี่คือการต่อสู้ของขอบเขตจักรพรรดิ!

หากจะมีประกายเช่นนี้ก็ไม่ใช่เรื่องแปลก

"ค่ายกลทัณฑ์สายฟ้า! จัดตั้ง!"

เมื่อเดินไปถึงกลางเวทีแลกเปลี่ยนเต๋า หนิงเทียนก็ย่อตัวลง ใช้มือสัมผัสพื้น ทันใดนั้นก็ปรากฏแสงจางบนมือ ครู่ต่อมา ค่ายกลมหึมาก็ปรากฏขึ้นในพริบตา!

"สร้างค่ายกลได้รวดเร็วเช่นนี้!"

"หรือว่าเขาจะเป็นปรมาจารย์ค่ายกล!"

เมื่อเห็นเช่นนี้ ใบหน้าอัจฉริยะก็ปรากฏความประหลาดใจขึ้น

ผู้ก่อตั้งในตำนานของนิกายมารสวรรค์ผู้นี้ช่างดูลึกลับมากขึ้นเรื่อย ๆ เสียจริง!

ค่ายกลถูกปราฏขึ้น ใบหน้าหนิงเทียนก้ฉายแววยินดี

จากนี้จะเป็นการใช้ชีพจรทัณฑ์สายฟ้าใส่ปราณทัณฑ์สายฟ้าลงไป เร่งให้ค่ายกลทำงาน!

ร่างหนิงเทียนส่องประกายสายฟ้าสว่างวาบ ครู่ต่อมา ประกายสายฟ้านั้นก็มีมากขึ้นเรื่อย ๆ!

ในพริบตา ชีพจรทัณฑ์สายฟ้า 199 เส้นก็ปรากฏขึ้น!

ชีพจรทัณฑ์สายฟ้ามหาศาลส่งผ่านปราณมหาศาลอย่างไม่หยุดหย่อน บนค่ายกลทัณฑ์สายฟ้า ในชั่วพริบตา เมฆดำก็ปกคลุมจนเกิดความมืดมด สายฟ้าแลบผ่าน!

ชีพจรวิญญาณ 199 เส้นหรือ?

เมื่อเห็นฉากนี้ หมู่อัจฉริยะต่างก็ตกตะลึงจนพูดไม่ออก

[วิชาสลายวิญญาณ ค่ายกลกักขัง!]

[เปิดใช้งาน!]

หนิงเทียนเอ่ยในใจครั้งหนึ่ง ทันใดวิชาสลายวิญญาณก็เปิดใช้!

วิญญาณร้ายถูกพลังไร้เทียนทานควบคุม บังคับให้มันต้องติดอยู่ภายในเวทีแลกเปลี่ยนเต๋า!

"การแสดงกำลังจะเริ่มต้นแล้ว"

ใบหน้าหนิงเทียนเผยรอยยิ้ม เขาดีดนิ้วจนดังเปาะ

[ค่ายกลทัณฑ์สายฟ้าเปิดใช้งาน!]

เสียงดังใสกังวานข้างหูทุกคน ครู่ต่อมา เมื่อมองไปบนฝากฟ้าก็จะเห็นสายฟ้าที่โหมกระหน่ำลงมาที่ค่ายกลบนเวทีแลกเปลี่ยนเต๋า!

สายฟ้าที่ราวกับมังกร นี่ไม่ใช่ทัณฑ์สายฟ้าจากฟ้าดินอย่างแท้จริง

มันเป็นเพียงปราณในชีพจรทัณฑ์สายฟ้าที่เร่งให้ค่ายกลก่อตัวเป็นสายฟ้าเท่านั้น!

แต่ถึงกระนั้น ก็ยังสร้างความเสียหายมากมายต่อหมู่วิญญาณร้าย!

ทัณฑ์สายฟ้า นี่คือสิ่งที่วิญญาณร้ายหวาดกลัว!

สายฟ้าฟาดโหมกระหน่ำลงมาไม่หยุดหย่อน ด้านล่างคือกลุ่มวิญญาณร้ายที่ติดอยู่ในค่ายกล!!

หลังจากนั้น สิ่งที่เกิดขึ้นทำให้ทั้งผู้อาวุโสนิกายมารสวรรค์และหมู่อัจฉริยะตะลึงไม่น้อย!

เมื่อเห็นสายฟ้าไม่หยุดหย่อนนี้ เสียงร้องโหยหวนของวิญญาณร้ายก็ดังก้อง

เมื่อวิญญาณร้ายถูกสังหารในค่ายกล พวกมันก็จะกลายเป็นควันดำ และจางหายไป เหลือไว้แต่พลังวิญญาณที่ไหลเวียนอย่างเงียบเชียบลงในไข่มุกต้นกำเนิดวิญญาณในมือของหนิงเทียน!

สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นโอสถชูกำลัง!

"ข้าจะปลดปล่อยพวกเจ้า พวกเจ้าก็ต้องเป็นพลังให้แก่ข้า นี่มันสมเหตุสมผลแล้ว!" ดวงตาหนิงเทียนเป็นประกาย

การติดอยู่ในภาพวาดสังหารผีนั้นเป็นเหมือนการมีชีวิตที่ไม่ต่างไปจากความตาย เหตุนี้ข้าจะช่วยเหลือพวกเจ้าเอง!

ในชั่วพริบตาเท่านั้น วิญญาณร้ายทั้ง 3,000 ก็สูญเสียไปหลายส่วน!

บนท้องฟ้า การต่อสู้ของขอบเขตจักรพรรดิยังไม่หยุดหย่อน

ผู้บำเพ็ญขอบเขตจักรพรรดิทั้งห้าถูกหลัวหวู่ชิงกดดัน

"พวกเจ้ามีฝีมือเพียงเท่านี้เองรึ?" น้ำเสียงหลัวหวู่ชิงเย็นชา นางมองพวกเขาอย่างเรียบเฉย

"ด้วยความสามารถเท่านี้ ยังกล้าต่อต้านอีกรึ? ช่างรนหาที่ตายเสียจริง"

"น่าโมโหยิ่งนัก..."

ผู้เฒ่ามารเงาขบฟันแน่น สีหน้าเหี้ยมเกรียม แม้จะรู้ว่าจักรพรรดินีไม่เคยแสดงพลังที่แท้จริง! เพียงแต่เขาไม่คิดว่า พลังของนางจะแข็งแกร่งเช่นนี้!

เสียงสายฟ้าดังขึ้นครั้งหนึ่ง!

ผู้บำเพ็ญเพียรขอบเขตจักรพรรดิมองลงไปด้านล่างโดยสัญชาตญาณ และเห็นเข้ากับวิญญาณร้ายขอบเขตราชันปฐพีทั้ง 3,000 ในภาพวาดสังหารผีถูกคนผู้หนึ่งกักขังไว้ในค่ายกล และกลั่นเป็นโอสถอย่างไม่หยุดหย่อน!

"อะไรกัน!"

"เป็นเจ้าเด็กนั่นหรือ!"

ใบหน้าผู้อาวุโสมารเงาขรึมยิ่งนัก!

หลัวหวู่ชิงมองหนิงเทียนที่อยู่ด้านล่าง มุมปากของนางก็เผยรอยยิ้มประหลาด

จากนั้นก็มองไปยังผู้บำเพ็ญเพียรขอบเขตจักรพรรดิเทพทั้งห้า และกล่าวด้วยเสียงเย็นยะเยือก

"พวกเจ้า 5 คนตายได้เวลาตายแล้ว"