ตอนที่ 245 ประชิด

เมื่อ ซูเหวิน จอดรถเรียบร้อย

และเดินเข้าบ้านพร้อมกับ เซี่ย ซินเหยา ไปหลังจากห้านาที

กลุ่มมือสังหารในชุดดำสามารถข้ามกำแพงของเขตคฤหาสน์ และมาถึงบริเวณใกล้เคียงคฤหาสน์ตระกูลเซี่ย ได้อย่างง่ายดาย

พวกเขาคือกลุ่มนักฆ่าที่แข็งแกร่งที่สุดของ ตระกูลฉี ที่มีนามว่า ‘เฮยหุน’

แต่ในขณะนี้ พวกเขาไม่ได้เข้าไปใกล้มากนัก

พวกเขาซ่อนตัวอยู่บนต้นไม้ไม่ไกลจากคฤหาสน์ตระกูลเซี่ย และใช้กล้องส่องทางไกลเพื่อสังเกตสถานการณ์

เพราะพวกเขารู้ดีว่าเป้าหมายย่อมมีบอดี้การ์ดชั้นยอดมากมายอยู่รอบตัว

ไม่เช่นนั้นคงไม่สามารถสังหารทีม ‘อั้นเย่’ ได้

“หัวหน้า พวกมันน่าจะอยู่ข้างในกันหมดแล้ว”

ทันใดนั้นหนึ่งในคนชุดดำกล่าวขึ้นมา

“อืม ยังไม่ต้องรีบ สำรวจบอดี้การ์ดรอบตัวมันก่อน”

“ถ้าฉันคาดเดาไม่ผิด คนของมันน่าจะมีทหารรับจ้างชั้นยอดมากกว่าสิบคน อาจมีสุดยอดนักฆ่าซ่อนตัวอยู่ข้างๆ มันด้วยซ้ำ”

หัวหน้าทีมนักฆ่า เขาตอบกลับด้วยเสียงราบเรียบ

แม้เขาจะพูดอย่างสงบมากก็ตาม

แต่น้ำเสียงของเขากลับทำให้รู้สึกเย็นยะเยือกพอที่ทำให้ผู้คนต้องรู้สึกหวาดกลัว

ชายผู้นี้คือ ฉู่ เทียนเฟย หัวหน้าทีมนี้

ในขณะเดียวกันเขายังเป็นตำนานที่ทำให้วงการนักฆ่าต้องหวาดผวาอีกด้วย

“สุดยอดนักฆ่า...สุดยอดผู้เชี่ยวชาญ? เป็นไปได้?”

“ใช่แล้ว การจ้างสุดยอดนักฆ่า มันไม่ใช่เรื่องง่ายๆ นี่ไม่ใช่แค่มีเงินก็จ้างได้”

มีคนหนึ่งพูดขึ้นด้วยความตกใจ

นักฆ่าถือเป็นอาชีพลึกลับที่สุดในโลกนี้ แต่มันก็มีอยู่จริง

และไม่ว่าใครจะแข็งแกร่งแค่ไหน การเข้าสู่อันดับนักฆ่านั้นก็ไม่ใช่เรื่องง่าย

นับประสาอะไรกับสุดยอดนักฆ่าที่ยิ่งหาได้ยากในหมู่พวกเขา

หากคุณต้องการที่จะเป็นสุดยอดนักฆ่า คุณไม่เพียงแต่ต้องมีความแข็งแกร่งที่จะเอาชนะนักฆ่าอันดับต้นๆ เท่านั้น แต่ยังต้องมีผลงานที่โดดเด่นด้วย

ปัจจุบันหากมองทั้งโลกมีเพียงสองสามคนเท่านั้นที่ถือได้ว่าเป็นสุดยอดนักฆ่า

ตัวอย่างเช่น ฉู่ เทียนเฟย เองก็เป็นหนึ่งในนั้น

นี่แสดงให้เห็นว่าความแข็งแกร่งระดับนี้หาได้ยากเพียงใด

ดังนั้นเมื่อ ฉู่ เทียนเฟย กล่าวคำนี้ออกมา คนอื่นๆ ก็ย่อมต้องตกใจอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

เมื่อเผชิญกับความสงสัยของทุกคน ฉู่ เทียนเฟย ก็ไม่รีบร้อน กล่าวอย่างใจเย็นว่า : “ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้ การที่พวกมันสามารถกำจัดทีมอั้นเย่ได้ ถ้าไม่มีสุดยอดนักฆ่าที่เป็นที่สุดในโลกของนักฆ่า ..มันจะเป็นไปได้อย่างไร แค่ทหารรับจ้างเหล่านั้นเหรอ?”

ฉู่ เทียนเฟย กล่าวด้วยความมั่นใจ

“ใช่ นั่นคือสิ่งที่ฉันก็คิดเหมือนกัน รอบตัวมันอาจมีสุดยอดนักฆ่าซ่อนตัวอยู่ แล้วทำงานร่วมกับทหารรับจ้าง การสังหารทีมอั้นเย่ก็เป็นเรื่องที่เข้าใจได้”

อีกคนหนึ่งเห็นด้วย

“แล้วเราควรทำอย่างไร?” หนึ่งในนักฆ่าถามขึ้น

“รอดูสถานการณ์ก่อน ซูเหวิน มันอยู่ที่นี่ แน่นอนว่าทหารรับจ้างบอดี้การ์ดของมันก็ต้องอยู่ด้วย ควรสำรวจตำแหน่งของพวกมันก่อน แล้วค่อยลงมือ”

“สำหรับสุดยอดนักฆ่าที่ซ่อนตัวอยู่รอบๆ ซูเหวิน ถ้ามันโผล่มา ฉันจะจัดการเอง..”

ฉู่ เทียนเฟย กล่าวด้วยเสียงมั่นใจ

น้ำเสียงนี้ราวกับไม่มีใครในโลกนี้ที่เขาจัดการไม่ได้

แต่จากประสบการณ์ที่ผ่านมาของเขา ความจริงมันก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ

เมื่อได้ยิน ฉู่ เทียนเฟย พูดเช่นนั้น

นักฆ่าหลายคนก็มีสีหน้าโล่งใจ และเต็มไปด้วยความมั่นใจ

ความกังวลในใจพวกเขาเหมือนหายไปเป็นปลิดทิ้งทันที

พวกเขารู้ดีถึงความแข็งแกร่งของหัวหน้าของพวกเขา

หากกล่าวว่าเขาแข็งแกร่งทรงพลังอย่างน่าสะพรึงกลัวก็ไม่ใช่เรื่องเกินจริงแต่อย่างใด

การมีเขาอยู่ด้วย พวกเขาไม่จำเป็นต้องกังวลอะไรเลยจริงๆ…

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วไม่นานก็มาถึงเที่ยงคืน

หลังจาก ซูเหวิน และเซี่ย ซินเหยา กลับมาถึงบ้านแล้ว ทั้งสองอาบน้ำ และเล่นด้วยกันก่อนครึ่งชั่วโมง ก่อนจะแยกย้ายกันไปนอน

ขณะเดียวกัน ไม่ไกลจากคฤหาสน์ตระกูลเซี่ย

หลังจากการสังเกตการณ์นานกว่าครึ่งชั่วโมง ในที่สุดกลุ่มนักฆ่าก็รู้ตำแหน่งโดยประมาณ และจำนวนบอดี้การ์ดรอบๆ คฤหาสน์ของตระกูลเซี่ย

พวกเขาพบว่ามีบอดี้การ์ดไม่น้อยกว่าสิบคนซุ่มซ่อนตัวอยู่รอบๆ พื้นที่นั้น

คราวนี้พวกเขาจึงตัดสินใจลงมือโจมตีโดยไม่ให้อีกฝ่ายทันตั้งตัว

ดังนั้น ในที่สุดพวกเขาก็ลงมือแล้ว

“ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว! ! !”

ทันใดนั้น นักฆ่าอันดับต้นๆ นับสิบกว่าคนเคลื่อนไหวรวดเร็วราวกับดาบที่หลุดออกจากฝัก

พุ่งตรงไปที่คฤหาสน์ตระกูลเซี่ย แล้วโจมตีเป้าหมายแต่ละคนในทุกทิศทางอย่างรวดเร็ว

การโจมตีโดยไม่ให้ทันตั้งตัวถือว่าประสบความสำเร็จ

อีกทั้งข้อเท็จจริงได้พิสูจน์แล้วว่า การที่พวกเขาตรวจสอบอย่างละเอียด และบุกจู่โจมหลังจากเตรียมการมาอย่างดีนั้น ..ประสบความสำเร็จอย่างมาก

เมื่อบอดี้การ์ดของ ซูเหวิน และเซี่ย ซินเหยา ซ่อนตัวอยู่รอบคฤหาสน์ตระกูลเซี่ย จู่ๆ ก็ถูกกลุ่มคนชุดดำพุ่งเข้ามาโจมตีอย่างรวดเร็ว

แม้ว่าพวกเขาจะรู้สึกถึงอันตรายล่วงหน้าแล้วก็ตาม

แต่เมื่อเผชิญกับการโจมตีอย่างกะทันหัน และอีกฝ่ายรวดเร็วเกินไป

บอดี้การ์ดทั้งหมดต่างถูกอีกฝ่ายเข้าทำร้ายอย่างรุนแรงครั้งแล้วครั้งเล่า

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อ ฉู่ เทียนเฟย ลงมือ

เขาฆ่าบอดี้การ์ดคนหนึ่งทันทีในที่เกิดเหตุ

ความสามารถ และประสิทธิภาพของเขาไม่ควรมองข้ามจริงๆ

ความแข็งแกร่งเองก็ไม่สามารถละเลยได้

เพียงพริบตาเดียว เมื่อมองไปอีกครั้ง

บอดี้การ์ดสิบสองคนที่ซ่อนตัวอยู่รอบคฤหาสน์ตระกูลเซี่ย ล้วนบาดเจ็บสาหัส ความแข็งแกร่งของพวกเขาเองก็ลดลงอย่างมาก

บอดี้การ์ดคนหนึ่งนอนอยู่บนพื้นโดยไร้ซึ่งการเคลื่อนไหวใดๆ และไม่มีลมหายใจแห่งชีวิตหลงเหลืออยู่เลยแม้แต่น้อย

บริเวณคอหอยของเขามีบาดแผลลึก มีเลือดไหลออกมาไม่หยุด ซึ่งมันดูน่าสะพรึงกลัวมาก

“พวกแก...เป็นนักฆ่าที่ตระกูลฉีส่งมางั้นเหรอ?”

บอดี้การ์ดคนหนึ่งถามขึ้นด้วยความตกใจ

ดวงตาของเขามีความตกใจอย่างที่ไม่เคยปรากฏมาก่อน

“แน่นอน พวกแกกล้ายั่วยุ ตระกูลฉี สังหารทีมอั้นเย่ แล้วคิดว่าจะปลอดภัยหรือ ไม่มีทางหรอก.. ที่ไหนในโลกนี้มันจะมีเรื่องราคาถูกขนาดนี้ได้?”

นักฆ่าคนหนึ่งตอบกลับพลางหัวเราะเยาะ

“แต่ฉันสงสัยจริงๆ จากความแข็งแกร่งของพวกแก พวกแกมีความสามารถพอสู้กับทีมอั้นเย่ได้ หรือว่า.. มีคนอื่นช่วย?”

นักฆ่ายังคงพูดต่อไป

แม้ว่า ‘เฮยหุน’ และ ‘อั้นเย่’ จะไม่ใช่ทีมเดียวกัน แต่ท้ายที่สุดแล้วพวกเขาก็มาจากตระกูลเดียวกัน

ฝีมือของพวก อั้นเย่ นั้น เฮยหุน ย่อมรู้ดีว่าพวกเขาแข็งแกร่งแค่ไหน

ไม่ใช่ใครที่ไหนก็สามารถเอาชนะพวกเขาได้

โดยเฉพาะอย่างยิ่งในขณะนี้ หลังจากที่พวกเขาต่อสู้กับบอดี้การ์ดทั้งสิบกว่าคนนี้แล้ว พวกเขาก็ยิ่งมั่นใจในสิ่งหนึ่งว่า..

คนพวกนี้ไม่สามารถเป็นคู่ต่อสู้ของ ทีมอั้นเย่ ได้

ดังนั้นนั่นจึงเป็นสาเหตุที่นักฆ่าถามคำถามนี้ขึ้นมา

เมื่อเผชิญกับสถานการณ์นี้ บอดี้การ์ดแต่ละคนที่ต่างได้รับบาดเจ็บสาหัสหมดสิ้นความสามารถในการต่อสู้ไปแล้ว เพื่อทำให้กลุ่มนักฆ่าระมัดระวัง หนึ่งในบอดี้การ์ด ตอบทันทีว่า : “ใช่แล้ว เป็นเรื่องจริงที่พวกเราไม่ได้เป็นคนกำจัด ทีมอั้นเย่ แต่เป็นคนอื่นต่างหาก”

“และคนคนนั้นก็อยู่ที่นี่ในตอนนี้แล้ว พวกแกอยากจะเจอเขามั้ยล่ะ? หึหึ!!”

เขาพูดด้วยเสียงทุ้มลึก ดูหนักแน่น

น้ำเสียงนั้นยังเต็มไปด้วยความลึกลับ

จุดประสงค์ก็คือ.. เพื่อทำให้ฝ่ายตรงข้ามไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่าม

แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดคือ หลังจากที่เขาพูดจบไม่นาน พวกนักฆ่าก็พลันหัวเราะออกมา

“ที่แท้ก็เป็นเช่นนี้ ดูเหมือนว่าหัวหน้าของพวกเราจะพูดถูก ที่นี่มีนักฆ่าคนอื่นซ่อนตัวอยู่จริงๆ”

“แล้วพวกแกคิดว่า เราจะกลัวพวกแกงั้นเหรอ?”

เหล่านักฆ่าพูดพลางหัวเราะเยาะ แล้วมองไปยังบอดี้การ์ดด้วยสายตาเย้ยหยัน

พูดจบ พวกเขาก็เผยรอยยิ้มที่ชั่วร้ายออกมา

“พวก...พวกแกหมายความว่าไง?”

บอดี้การ์ดประหลาดใจ ราวกับไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฝ่ายตรงข้ามจะกล้าขนาดนี้

ขนาดบอกไปแล้วว่ามีคนที่แข็งแกร่งกว่าที่กำจัด ทีมอั้นเย่ ได้อยู่ที่นี่ แต่พวกนั้นมันกลับ ยังไม่กลัว..

และเมื่อมองดูจากสีหน้าของพวกเขาแล้ว ไม่เพียงแค่ไม่กลัวเท่านั้น แต่กลับดูตื่นเต้นอีกด้วย

บอดี้การ์ดรู้สึกตกใจในใจ และไม่เข้าใจว่านี่มันเรื่องอะไรกันแน่

“ฮ่าฮ่าๆ แกกำลังแปลกใจอยู่ใช่ไหมว่าทำไมพวกเราไม่กลัว?”

“แกรู้ไหมว่าคนนี้เป็นใคร?”

“ฉันจะบอกให้พวกแกฟังเอง คนนี้คือหัวหน้าของพวกเรา และยังเป็นผู้นำขององค์กรทั้งหมดของพวกเรา เขาแซ่ฉู่ ชื่อ ฉู่ เทียนเฟย”

ทันใดนั้น นักฆ่าคนหนึ่งชี้ไปยังชายหนุ่มผู้มีอำนาจที่ซึ่งยืนอยู่ข้างๆ กำลังสังเกตคฤหาสน์หลังนี้อยู่ และเขาพูดด้วยน้ำเสียงทรงพลังแบบสุดๆ…