ตอนที่ 20 เขาหลอกนาง

ตอนที่ 20 เขาหลอกนาง

หลินเจวียนเชิดหน้าขึ้นและมองสำรวจเยี่ยหลีเอ๋อร์

“ชื่อหลีเอ๋อร์ใช่ไหม ผิวของเจ้าดีมาก ใช้อะไร...ว้าย!”

นางเอื้อมมือออกไปสัมผัสใบหน้าของเยี่ยหลีเอ๋อร์ แต่หลังจากที่เยี่ยหลีเอ๋อร์เบี่ยงหลบ นางก็ล้มลงกับพื้นทันที

“คิดจะทำอะไร?”

“ข้า ข้าเห็นว่าผิวของหลีเอ๋อร์ดีมากและข้าอยากจะสัมผัสใบหน้าของเจ้าดู”

เยี่ยหลีเอ๋อร์ก้าวถอยหลังแล้วมองนางด้วยสายตาเย็นชา ซูอันซึ่งอยู่ข้างหลังหลินเจวียนเห็นแล้วถึงขั้นพูดไม่ออก

ด้วยความแข็งแกร่งของพวกเขาย่อมสังเกตเห็นการเคลื่อนไหวได้ละเอียดกว่าหลินเจวียนคนธรรมดา

เมื่อเขาเห็นการแสดงลูกไม้ตื้นๆ เช่นนี้ เขาก็ไม่รู้จะร่วมมืออย่างไรด้วยซ้ำ

เมื่อเห็นซูอันไม่ตอบสนอง หลินเจวียนก็ตกใจมาก

ไม่มีใครให้ความร่วมมือกับการแสดงของนาง และความสัมพันธ์ของนางกับซูอันไม่ได้ลึกซึ้งเท่าความสัมพันธ์ของหลีเอ๋อร์ นางจึงรีบแก้ตัวด้วยน้ำเสียงเสแสร้ง

“ซูอัน อย่าตำหนิหลีเอ๋อร์เลย ข้าเผลอล้มเองน่ะ”

นางทำเสียงน่าสงสารแต่ไม่มีน้ำตาแม้แต่หยดเดียวและท่าทางดูน่าเกลียดมากกว่า

ประเด็นสำคัญคือนางไม่ได้หน้าตาดีขนาดนั้น ยิ่งรวมกับการตั้งใจแสดงสีหน้าแบบนี้อีก ผลที่ได้คือเหมือนการกินน้ำมันสามชั่งติดต่อกันในฤดูร้อน ทำให้รูขุมขนมันเยิ้ม

ซูอันถึงกับคิดว่าจะพลิกไพ่เลยดีหรือเปล่า เพราะหลังจากเฝ้าสังเกตมาเป็นเวลานาน เขาไม่พบนิ้วทองหรือนิ้วเงินในตัวผู้หญิงคนนี้เลย

แต่ ณ จุดนี้ เขายังอดทนต่ออาการคลื่นไส้และก้าวไปข้างหน้าเพื่อช่วยหลินเจวียนให้ลุกขึ้น “ไม่เป็นไร ข้าช่วยประคองเจ้าเข้าจวนเอง”

หลินเจวียนซึ่งได้รับการช่วยเหลือขึ้นมาพลางเหลือบมองเยี่ยหลีเอ๋อร์ด้วยสายตาคลุมเครือ นัยน์ตาของนางเต็มไปด้วยการยั่วยุ

นังหนู มาเล่นกับข้าสิ

ขยะ!

แม้ไม่มีบทสนทนา แต่เยี่ยหลีเอ๋อร์เข้าใจความหมายของหลินเจวียนชัดเจน

พอกันที!

มันเพียงพอจะทำให้มวลอากาศสีดำปรากฏออกจากหน้าผากของนาง ทนไม่ไหวแล้ว!

นางอยากจะตบหญิงอัปลักษณ์คนนี้ให้ตายไปเลย!

หลินเจวียนซึ่งไม่รู้ว่าตนได้ผ่านประตูนรกไปแล้วก็ติดตามซูอันและมองไปรอบๆ จวนโหว โดยที่นางไม่ได้ถือว่าตัวเองเป็นคนนอกเลย

“จริงสิ เสี่ยวเจวียน พวกระเบิดนิวเคลียร์ ปืนพกและสิ่งอื่น ๆ ที่เจ้าพูดถึงน่ะ เจ้ารู้วิธีทำมันหรือไม่?” ซูอันถามด้วยท่าทางสบายๆ

“เอ่อ...” สีหน้าของหลินเจวียนเปลี่ยนไป

เรื่องแบบนี้ใครจะรู้วิธีทำล่ะ!

นางเพิ่งจะพูดจาโอ้อวดเกินจริงไป

เจ้าซูอันคนนี้ก็เหลือเกินนะ เวลานี้เขาไม่ควรพูดถึงเรื่องชู้สาวกับหญิงสาวหรือ? เหตุใดเขาถึงยึดติดกับสิ่งเหล่านั้น!

เมื่อเห็นสายตาพินิจพิเคราะห์ของซูอัน นางก็เกิดความคิดและเปลี่ยนหัวข้อทันที “มีเกมหมากรุกที่สนุกมากๆ ชื่อ ‘หมากรุกห้าเม็ด’ (โกโมกุ) ในบ้านเกิดของข้า เอาเป็นว่าข้าจะสอนท่านเล่นหมากรุกห้าเม็ดดีกว่า”

“หมายความว่าเจ้าไม่รู้อะไรเลยสินะ” ความอ่อนโยนจอมปลอมของซูอันแตกออกและเสียงของเขาเย็นลง

ก่อนหน้านี้เขายังสังเกตเห็นว่าไม่มีจี้หยก แหวนหรือสัญลักษณ์พิเศษเล็กๆ บนร่างกายของผู้หญิงคนนี้เลย

เหตุผลที่เขาพานางกลับมาที่จวนโหวก็เพื่อการสังเกตที่ดีขึ้นเท่านั้น

เขาคิดว่าในสมองของนางอาจมีความรู้หรือสูตรโกงอื่นๆ แต่เมื่อมองหลินเจวียนแล้ว นางก็เหมือนคนโง่เง่าไร้สมองจริงๆ

หากระบบไม่แสดงผลออกมา เขาไม่อยากเชื่อเลยจริงๆ ว่านี่คือตัวเอกคนหนึ่ง

คงจะดีไม่น้อยถ้าเปลี่ยนเป็นเยี่ยเสวียนอยู่ตรงนี้ เพราะเขาคงไม่ต้องลำบากวางแผนหาตัวเอกมาเพิ่มคะแนนแบบนี้

แต่ดูเหมือนอีกนานกว่าเยี่ยเสวียนจะกลับมา เพราะทางตงโจวยังมีเรื่องใหญ่

หลินเจวียนยังสังเกตเห็นว่าน้ำเสียงของซูอันดูไม่ค่อยพอใจนัก

“เดี๋ยวก่อนนะ เดี๋ยวก่อน ข้า ข้า...ข้าสามารถประพันธ์กวีได้”

นางเปิดใช้สมองที่ไม่ได้ใช้มานานแล้วโพล่งออกมาว่า “ฤดูใบไม้ผลิหลับใหลไม่รู้เช้า มียุงอยู่ทุกหนทุกแห่ง...ไม่ถูก ไม่ถูกสิ!”

“อืม...นั่งตกใจแทบป่วยตาย โอ๊ย ไม่ถูกต้อง...เอ่อ...”

หลังจากคิดอยู่นาน นางก็ลืมบทกวีต้นฉบับและจำได้เพียงบทกวีที่ชาวเน็ตแต่งขึ้นมาล้อเลียน

บทกวีสมัยราชวงศ์ถังและเนื้อเพลงที่นางเคยเรียนรู้ถูกส่งคืนอาจารย์เมื่อนานมาแล้ว

เสี้ยววินาทีต่อมา

มีความรู้สึกหายใจไม่ออกเกิดขึ้น เท้าของนางลอยขึ้นจากพื้นและมีมือหนึ่งบีบคอนางไว้

“ดูเหมือนเจ้าจะไร้ประโยชน์จริงๆ”

ซูอันดูเฉยเมยสุดๆ เขาคว้าคอของหลินเจวียนด้วยมือเดียวแล้วยกนางขึ้นจากพื้น

สิ่งที่ทำให้หลินเจวียนไม่อยากเชื่อคือรูปลักษณ์ที่ไม่แยแสของชายตรงหน้าช่างแตกต่างจากท่านโหวผู้อ่อนโยนและสง่างามก่อนหน้านี้โดยสิ้นเชิง

  นางพูดไม่ออกขณะที่คอถูกบีบ เสียงครวญครางไร้ความหมายดังออกจากปากของนาง

เพราะเหตุใด?

นางเป็นผู้หญิงนะ!

ผู้ชายคนนี้จะโหดเหี้ยมทำลายบุปผาได้อย่างไร!

ภาพหวานชื่นของละครโรแมนติกและละครแก่งแย่งชิงดีในวังได้พังทลายลงเมื่อเผชิญกับความเป็นความตาย เผยให้เห็นแต่ความเป็นเด็กและความอัปลักษณ์สุดโต่ง

เขาหลอกนาง!

ในที่สุดหลินเจวียนก็ตระหนักได้ถึงสิ่งนี้

“ปล่อย... ปล่อย...” นางพยายามเต็มที่ที่จะบีบอากาศออกจากลำคอแล้วพูดคำเดียวนั้น

นางกำลังนึกเสียใจภายหลัง

หากให้โอกาสนางอีกครั้ง นางไม่อยากเดินทางข้ามเวลาอีกต่อไปแล้ว นางแค่อยากจะกลับไปยังโลกเดิม

อย่างน้อยในชาติก่อนก็ไม่มีใครกล้ายุ่งกับนาง

และคงไม่มีใครกล้าปฏิบัติต่อนางแบบนี้

นางคิดถึงแฟนหนุ่มที่เคยปฏิบัติต่อนางเหมือนสมบัติล้ำค่า แฟนหนุ่มที่ทำงานพาร์ทไทม์เพื่อส่งนางเรียนมหาวิทยาลัยแล้วสุดท้ายถูกนางทิ้งอย่างโหดเหี้ยม

ถ้าเป็นเขาล่ะก็ บางที…

แกรก!

ซูอันออกแรงบนฝ่ามือเพียงน้อยนิดก็ทำให้คอของหลินเจวียนหักออกเป็นสองท่อนทันที

ศพของนางถูกโยนลงพื้นลวกๆ

เนื่องจากไม่มีประโยชน์อื่น ถ้าเช่นนั้นจงมอบคะแนนให้ข้าซะ!

[ติ๊ง! ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่สังหารตัวเอกหญิงแนวชู้สาว แย่งชิงรัศมีเย้ยหยันเพศเดียวกันและรัศมีดึงดูดใจเพศตรงข้ามอย่างละหนึ่งชุด]

“...”

ซูอันพูดไม่ออกอยู่พักใหญ่

“มีสูตรโกงแบบนี้เองสินะ” เขานึกถึงการแสดงออกของเยี่ยหลีเอ๋อร์วันนี้

เดิมทีเขาคิดว่าเยี่ยหลีเอ๋อร์หงุดหงิดเพราะความอิจฉา

เมื่อได้ลองไตร่ตรองตอนนี้ เกรงว่าสาเหตุหลักมาจากอิทธิพลของรัศมีเย้ยหยันเพศเดียวกันนั่นเอง

นอกจากนี้ยังมีรัศมีดึงดูดใจเพศตรงข้าม อืม สูตรโกงประเภทรัศมีนี้น่ากลัวจริงๆ

เหมือนนิยายโรแมนติกไร้สาระพวกนั้น ถึงแม้นางเอกหน้าตาไม่ดี ไม่มีการศึกษา ไม่มีความรู้ ไม่มีความสามารถและชอบทำตัวประหลาดไปเสียทุกที่ แต่ยังมีผู้ชายกลุ่มหนึ่งรุมรักนางแบบไร้สมอง

ชิ~

การที่ในวังไม่มีผู้ชายคนอื่นเพราะองค์ชายเหล่านั้นถูกจักรพรรดินีขับไล่ออกไปเพื่อทำหน้าที่ปกครองมณฑลอื่น

มิฉะนั้นการลงมือครั้งนี้อาจจะลำบากไปหน่อย

และไม่แปลกใจที่ตัวเอกจะดูต่ำต้อยขนาดนี้

ปรากฏว่าสิ่งที่เขาได้รับคือตัวเอกหญิงแนวชู้สาวที่ไร้ประโยชน์

รัศมีตัวเอกของนางสมบูรณ์แบบ แต่รัศมีดึงดูดใจเพศตรงข้ามกลับไม่มีผลกับเขา

[โฮสต์ ได้เวลาติดตั้งสูตรโกงแล้ว]

เสียงของระบบดังขึ้นในเวลาที่เหมาะสม

“อย่าเพิ่ง สามารถใช้รัศมีนี้กับคนอื่นได้หรือไม่?” ซูอันถามระบบ

[ได้ แต่เมื่อเลือกเป้าหมายแล้วจะไม่สามารถเอากลับมาได้อีก]

หลังจากได้ยินคำตอบนี้ ซูอันจึงพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ “ติดตั้งรัศมีที่สองให้ข้า ส่วนรัศมีเย้ยหยันเพศเดียวกันนั้นขอเก็บไว้ก่อน”

การถูกเย้ยหยันนั้นไม่ได้ทำให้ตัวเอกเสียเปรียบ แต่การดึงดูดเพศตรงข้ามยังพอทำให้ตัวเขาเองได้ใช้ชีวิตสำราญใจแบบชนชั้นสูงบ้าง

ตัวเอกมีหน้าที่แบกรับภาระยิ่งใหญ่และต้องรับผิดชอบความสงบสุข แต่ไม่ใช่หน้าที่ของตัวร้าย!

หลังจากติดตั้งรัศมีแล้วซูอันไม่รู้สึกอะไรเลย เขาเปิดดูอินเตอร์เฟซของระบบ

โฮสต์ : ซูอัน

พลังวิญญาณ : ระดับจื่อฝู่ขั้นกลาง

วิทยายุทธเสินทง : เคล็ดวิชาชี่หลอมโจวเทียน, เคล็ดวิชากระบี่ต้าโจวเทียน, เคล็ดวิชามุทราเจินเสวียน

สูตรโกง : ผลเต๋าอายุยืน, รัศมีดึงดูดใจเพศตรงข้าม

ความพิเศษ : รัศมีตัวร้าย

คะแนนตัวร้าย : 2200