ตอนที่ 120 พลังแห่งอนันต์ เศษเสี้ยววิถีแห่งมิติ หนทางสู่การบรรลุระดับเทพ! (อ่านฟรี 20/12/2567)

“รู้สึกสบายอย่างบอกไม่ถูก ข้ารับรู้ได้ว่าภายในร่างกายมีพลังบางอย่างอยู่ภายใน แต่ก็ยังไม่อาจใช้ออกได้อยู่ดี คงต้องเรียนรู้ในภายหลัง” เย่ซีวิเคราะห์ร่างกายของตนเองอย่างละเอียด

เขาพบว่าในตอนนี้ภายในบริเวณหัวใจของเขามีพลังงานบางอย่างถูกเก็บรวบรวมเอาไว้ ถึงแม้จะเป็นเพียงพลังงานปริมาณน้อยนิด แต่มันก็ทำให้เขารู้สึกว่าตนเองแข็งแกร่งขึ้นนิดหน่อยได้เช่นกัน ด้วยระดับความแข็งแกร่งของเขาตอนนี้ การเพิ่มความแข็งแกร่งขึ้นนิดหน่อยได้ด้วยพลังงานบางอย่างเพียงน้อยนิดเช่นนี้ ก็นับว่าน่าประหลาดใจพอแล้ว

‘ยังไม่พอ! ข้าต้องชักนำพลังทั้งหมดในคริสตัลสีรุ้งเข้าสู่ร่างกาย!’ เย่ซีที่ได้รู้แล้วว่าการทำเช่นนี้ไม่มีอันตรายอะไร เขาเลยทำการชักนำพลังงานของคริสตัลสีรุ้ง หรืออีกชื่อก็คือเศษชิ้นส่วนมิติบราลัคเข้าสู่ร่างกายด้วยความรวดเร็ว

ร่างกายของชายหนุ่มค่อย ๆ สะสมพลังงานภายในหัวใจทีละเล็ก ทีละน้อย พลังงานที่ว่าทำการชะล้างร่างกาย เส้นเลือด หลอดลม จุดลับต่าง ๆ ให้บริสุทธิ์ยิ่งกว่าเก่า ชายหนุ่มทำการหลับตาลงเพื่อปิดกั้นการมองเห็นที่ไม่จำเป็นแล้วชักนำพลังต่อไป

...

ผ่านไปหนึ่งก้านธูป

ก้อนคริสตัลสีรุ้งเรืองแสงทุกเฉดสีจนลายตาไปหมด มันค่อย ๆ สลายตัวกลายเป็นพลังงานแล้วไหลเข้าสู่ร่างกายของชายหนุ่มที่ยังคงหลับตาอยู่ หลังจากที่ก้อนคริสตัลสีรุ้งหายไปจนหมดแล้วเย่ซีก็ได้ลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้ง

ในเวลานี้ตัวเขาแข็งแกร่งกว่าแต่ก่อนมาก แถมในหัวใจก็ยังมีพลังงานอยู่อีกด้วย มันไม่ใช่พลังเวทย์แต่เป็นพลังงานบางอย่างซึ่งไร้รูปร่าง ไร้สี แต่เขาก็สัมผัสถึงมันได้ หลังจากเขาดูดซับพลังงานจากเศษชิ้นส่วนมิติบราลัคเรียบร้อยแล้วก็ได้มีข้อความปรากฏขึ้นเบื้องหน้าของเขา

[ท่านได้ครอบครอง พลังแห่งอนันต์]

[ท่านได้รับเศษเสี้ยววิถีแห่งมิติ]

‘พลังแห่งอนันต์มันคืออะไร ?’ ชายหนุ่มได้แต่สับสนว่าสิ่งที่เขาได้รับมาคืออะไรกันแน่

แต่เขารู้ดีว่ามันไม่ใช่พลังเวทย์และพลังปราณ เพราะพลังทั้งสองจะมีสีเฉพาะตัวเมื่อเขามองผ่านนัยน์ตามังกรเทพมายา แต่พลังงานที่เขามีในตอนนี้ดันไม่มีสีหรือรูปร่างเลยแม้แต่น้อย แต่เขาก็รู้สึกได้ว่าพลังงานนี้มันแข็งแกร่งยิ่งกว่าพลังเวทย์กับพลังปราณเป็นอย่างมาก

‘คงต้องตรวจสอบดูเสียหน่อย’ เย่ซีครุ่นคิดเล็กน้อยก่อนจะเรียกใช้งานทักษะตรวจสอบขึ้นมา

[พลังแห่งอนันต์

รายละเอียด : เป็นพลังที่อยู่ในทุกสรรพสิ่ง ทุกมิติ ทุกโลก]

[เศษเสี้ยววิถีมิติ (1/1,000)

รายละเอียด เมื่อเก็บรวบรวมเศษเสี้ยวจนครบ ท่านจะได้รับความรู้เกี่ยวกับวิถีแห่งมิติขั้นต้น ท่านสามารถใช้วิถีแห่งมิติในการบรรลุระดับเทพได้]

 

‘น่าแปลกใจจริง ๆ ! ถึงแม้จะยังไม่ทราบว่าพลังแห่งอนันต์ใช้ทำอะไรได้บ้างหรือแข็งแกร่งขนาดไหนก็เถอะ ไหนจะวิถีแห่งมิติ! ถ้าข้ารวบรวมได้ครบข้าก็จะมีท่าเท่ ๆ ที่ใช้ฉีกมิติ วาป หรือส่งศัตรูเข้ามิติอื่นได้เหมือนในนิยายเทพเซียนแล้วสินะ!’ ชายหนุ่มรู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมาก เขาฝึกอยากจะใช้ท่าเท่ ๆ มานานมากแล้ว ทุกวันนี้มีแต่พุ่งตัว ต่อยตี หลบหลีก เคล็ดวิชาเท่ ๆ ก็ไม่มีสักอย่าง

[“ระบบ พลังแห่งอนันต์มีประโยชน์อะไรบ้าง ? แล้วข้าใช้ร่วมกับพลังปราณได้หรือไม่ ?”] ชายหนุ่มตัดสินใจกล่าวถามระบบในใจออกมา เขายังไม่ค่อยเข้าใจในพลังทั้งสองมากนัก

ครึ่งหลัง

[“…กำลังประมวลผลคำถามของท่าน กรุณารอสักครู่”] ระบบตอบกลับมาก่อนจะเงียบหายไป

ซึ่งนับว่าเป็นเรื่องที่แปลกมาก เพราะตั้งแต่ที่เขาได้พูดคุยกับระบบมา มันจะตอบคำถามของเขาในทันที ไม่ว่ามันจะตอบได้หรือไม่ได้ก็ตาม ไม่เคยมีคำตอบที่ต้องให้รอการประมวลผลเช่นนี้มาก่อนเลยสักครั้ง

หรือว่าพลังแห่งอนันต์จะมีอะไรที่พิเศษกันแน่นะ ?

[“แล้วเรื่องการใช้วิถีบรรลุระดับเทพคืออะไรกัน ? ไม่เห็นเคยได้ยินมาก่อนเลย”] เมื่อเห็นว่าระบบยังคงไม่ตอบ ชายหนุ่มเลยยิงคำถามไปเพิ่ม

[“กำลังประมวลผลคำถามแรกของท่านอยู่ กรุณารอสักครู่”] เสียงของระบบตอบกลับมา ทำให้เย่ซีได้แต่นั่งลงกับพื้นด้วยความเซ็ง

‘จะว่าไป เหมือนจะได้ความรู้เรื่องการใช้ออร่ามาด้วยนี่นา’ เย่ซีที่ไม่มีอะไรทำก็เลยลองทบทวนความรู้ภายในหัว เขาพบว่ามีความรู้เกี่ยวกับขับเคลื่อนพลังเวทย์ หรือจะเรียกให้ถูกก็คือการใช้งานออร่าที่คนภายในโลกแห่งนี้ใช้กันนั่นเอง

ถึงเขาจะไม่เข้าใจว่าทำไม แต่เขารู้สึกได้ว่าพลังแห่งอนันต์ที่เขามีอยู่นั้นมีวิธีการขับเคลื่อนแบบเดียวกัน หรือว่ามันจะมีความเกี่ยวข้องกันนะ ?

‘นำทางจากหัวใจ ไหลเวียนไปยังส่วนต่าง ๆ ของร่างกายผ่านทางหลอดเลือดและเส้นเอ็น’ เย่ซีทำการทวนความรู้ที่ปรากฏอยู่ในหัวของตนเอง

เมื่อชักนำพลังแห่งอนันต์มาสู่ฝ่ามือก็พลันปรากฏออร่าโปร่งแสงที่มองไม่เห็นขึ้นล้อมรอบฝ่ามือของเขา ชายหนุ่มทดลองสะบัดฝ่ามือไปมาก็พบว่ามีคลื่นพลังที่มองไม่เห็นถูกซัดออกไปอย่างไร้ร่องรอย

ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!

ผนังห้องที่ทำจากคอนกรีตเสริมเหล็กอย่างดี บุด้วยเหล็กกล้าหนาสองนิ้วยุบลงไปเป็นรูปฝ่ามือทั้งหมดสามรอย ชายหนุ่มมองฝ่ามือเหล่านั้นด้วยความตื่นตะหนก

“บัดซบ! หวังว่าจะไม่มาเรียกเก็บเงินจากข้านะ!” เย่ซีเผลอกล่าวออกมาอย่างลืมตัว

“แล้วแบบนี้มันเรียกว่า.. จุติพลังสำเร็จแล้วใช่ไหม ?” ชายหนุ่มกล่าวออกมาด้วยความสับสน เพราะเขาก็ใช้งานพลังจากหัวใจได้แล้ว แต่สีของพลังออร่ามันดันไร้สีเสียอย่างนั้น

“จะว่าไป ผู้ที่จุติพลังสำเร็จจะมีความสามารถพิเศษเพิ่มขึ้นมาหนึ่งอย่างด้วยนี่นา” ชายหนุ่มนึกถึงสิ่งที่เขียนอยู่ในหนังสือแนะนำภายในห้องออกมาได้ เขาสำรวจภายในหัวของตนก็พบเข้ากับความทรงจำหนึ่งที่ถูกเพิ่มเข้ามาโดยที่เขาไม่รู้ตัว

[ทักษะ การแลกเปลี่ยนที่เท่าเทียม

ความสามารถ : สามารถทำได้ทุกสิ่งที่ท่านต้องการ ขอแค่มีสิ่งแลกเปลี่ยนที่เท่าเทียม]

‘ทุกอย่างเลยเหรอ ? แบบนี้ถ้าขอให้ให้เลื่อนระดับกลายเป็นเซียนในทันทีก็ได้สิ!’ เย่ซีที่เห็นทักษะที่ได้รับจากการจุติมาก็รู้สึกตกตะลึงเป็นอย่างมาก เขาลองเรียกใช้ทักษะในทันที

[ทักษะการแลกเปลี่ยนที่เท่าเทียม > เลื่อนระดับกลายเป็นเซียนในทันที]

[สิ่งที่ต้องใช้ในการแลกเปลี่ยน : อายุขัย หนึ่งหมื่นปี]

[ถ้าท่านมีอายุขัยไม่เพียงพอ ท่านจะได้เลื่อนขั้นกลายเป็นเซียน แล้วตายภายในทันที]

[ยืนยันการแลกเปลี่ยน ใช่ / ไม่]

“จะบ้ารึไงวะ! เป็นเซียนแค่เสี้ยววิมันจะมีประโยชน์อะไร!!” เย่ซีตะโกนออกมาด้วยความหงุดหงิด

ทักษะใหม่ที่ได้รับมามันก็ยอดเยี่ยมอยู่หรอก แต่สิ่งที่ต้องใช้ในการแลกเปลี่ยนมันมากจนเกินไป ดูเหมือนจะต้องทดลองใช้บ่อย ๆ เพื่อประเมินความคุ้มค่าในการใช้ทักษะนี้แล้วสินะ