ข้านี่แหละจอมเวทไร้เทียมทาน ตอนที่ 22

ข้านี่แหละจอมเวทไร้เทียมทาน ตอนที่ 22

มองดูทั้งสามที่กำลังหลบหนี หลินอวี่ก็ชี้ไม้เท้าไปข้างหน้า

ทันใดนั้นลูกไฟขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นในพริบตา

ด้วยเพราะในปัจจุบัน หลินอวี่มีค่าสติปัญญาสูงยิ่ง ดังนั้นเขาจึงแทบจะร่ายเวทเสร็จในพริบตา!

เมื่อลูกไฟสีแดงเข้มขนาดเท่าอ่างล้างหน้าปรากฏขึ้นมา อุณหภูมิที่โดยรอบก็เพิ่มขึ้นสูง ทั้งยังสูงยิ่งกว่าก่อนหน้า ต้นหญ้าที่อยู่ใกล้กับลูกไฟพลันกลายเป็นขี้เถ้า พื้นดินที่อยู่รอบตัวของหลินอวี่พลันไหม้เกรียม

หลินอวี่สะบัดไม้เท้า ลูกไฟนั้นก็พลันหายไป

และปรากฏขึ้นชนร่างของวิเวียนแทบจะในทันที!

โลกทั้งใบคล้ายเปลี่ยนเป็นเงียบสงัด และในวินาทีถัดมา เพลิงกัมปนาทก็พลันลุกโชติช่วง

ตู้มมม!!

รัศมีหลายสิบเมตรที่โดยรอบพลันถูกห่อหุ้มไปด้วยเปลวเพลิง

-4010

-3677

สองตัวเลขค่าความเสียหายสุดสะพรึงพลันลอยขึ้นมา

คอนเกรฟที่ทิ้งห่างสหายทั้งสองออกไปไกลก็ถูกแรงระเบิดพุ่งปะทะร่าง ขนทั่วร่างของเขาถูกเผาไหม้จนผิวเปลี่ยนเป็นสีแดง และตัวเลขค่าความเสียหายก็เด้งขึ้นมา

-1412

เมื่อเพลิงมอดดับลง ตรงตำแหน่งนั้นก็ปรากฏวิเวียนและเจฟฟรีย์ที่ร่างไหม้เกรียม ฝีเท้าของพวกมันดูโซซัดโซเซ

พวกมันกัดฟันและพยายามจะสืบเท้าออกวิ่งอีกครั้ง

อย่างไรก็ตาม ระเบิดไฟอีกลูกก็พลันปรากฏขึ้นบนพื้นที่ว่างระหว่างทั้งสอง

ตู้ม!!

เมื่อเพลิงมอดลง ร่างที่ไหม้เกรียมสองร่างก็ล้มฟาดลงกับพื้น

ในฐานะอาชีพนักรบ ดังนั้นความเร็วในการเคลื่อนที่ของคนอเกรฟจึงไม่ได้สูงล้ำอะไร

เมื่อเห็นสหายสองตัวตกตายไปต่อหน้าต่อตา ดวงตาของคนอเกรฟก็ปรากฏความหวาดกลัว

"อ้ากกกก....."

เขาคำรามและหยุดเท้าเอาไว้ จากนั้นจึงหันหลังกลับมา แววตาของเขาพลันเต็มไปด้วยความโกรธ

"ตัวข้าเป็นนักรบ! แม้ตายก็ขอตายเยี่ยงนักรบ! ย้าก!"

วินาทีถัดมา ระเบิดไฟก็พุ่งเข้าปะทะใบหน้าของเขา

ตู้ม!!!

-3432

แรงระเบิดพลันกดให้เขาหน้าทิ่มพื้น และก่อนที่จะลุกขึ้นมาได้ ระเบิดไฟลูกถัดมาก็ระเบิดใส่จนเขานอนแนบไปกับพื้นอีกครั้ง

หลังจากยิงระเบิดไฟออกไปสามลูกติด คอนเกรฟก็ถูกระเบิดจนไหม้เกรียมก่อนที่เขาจะทันได้ตั้งท่าพุ่งด้วยซ้ำ

"ติ๊ง! ขอแสดงความยินดีกับผู้เล่น หลินอวี่ สำหรับการสังหารวิเวียน มนุษย์หนูหมอผี คลาส 1 เลเวล 8 ได้รับค่าประสบการณ์ 2,921 แต้ม"

"ติ๊ง! ขอแสดงความยินดีกับผู้เล่น หลินอวี่ สำหรับการสังหารเจฟฟรีย์ มนุษย์หนูมือธนู คลาส 1 เลเวล 7 ได้รับค่าประสบการณ์ 2,832 แต้ม"

"ติ๊ง! ขอแสดงความยินดีกับผู้เล่น หลินอวี่ สำหรับการสังหารคอนเกรฟ มนุษย์หนูนักรบ คลาส 1 เลเวล 7 ได้รับค่าประสบการณ์ 2,921 แต้ม"

เนื่องเพราะสังหารศัตรูที่มีระดับสูงกว่า ค่าประสบการณ์ที่ได้รับจึงค่อนข้างสูง ทำให้ค่าประสบการณ์ของเขาเพิ่มขึ้นมาอีกเกือบ 10,000

หลินอวี่ตาเป็นประกาย

แล้วมนุษย์หนูมือสังหารล่ะ หายไปไหนแล้ว?

เขากวาดตามองโดยรอบ แต่ก็ไม่พบเจอสิ่งใด

หลินอวี่ขมวดคิ้วเบาๆ

น่าเสียดายที่เขาไม่มีสกิลที่สามารถล็อคเป้าศัตรูที่กำลังล่องหนอยู่

ไม่อย่างนั้นเขาก็จะได้รับค่าประสบการณ์อีกเกือบ 3,000

น่าเสียดายจริงๆ

วินาทีต่อมา เขาก็หันไปเห็นหยานจีและจั่วมู่เกอกำลังมองมาที่เขาด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง

แทบจะไม่กระพริบตา

"ก็รู้ตัวอยู่หรอกนะว่าฉันหล่อ แต่พวกเธอไม่ต้องจ้องกันขนาดนี้ก็ได้มั้ง? เดี๋ยวจะทำให้คนอื่นเข้าใจผิดซะเปล่าๆ"

หลินอวี่เอ่ยด้วยรอยยิ้ม

หยานจีราวกับถูกโจมตีเข้าถูกจุด ใบหน้าของเธอแดงก่ำขณะรีบเบนสายตาออกไป

"หลงตัวเอง! ไร้ยางอาย!"

จั่วมู่เกอที่อยู่ด้านข้างยังหน้าหนากว่า เธอยิ้มตอบหลินอวี่

"นี่หนุ่มน้อย ตอนนี้นายดึงดูดความสนใจของพี่สาวสำเร็จแล้ว! มามะ ยิ้มหวานๆให้พี่สาวหน่อยซิ~"

ขณะที่พูด เธอก็เขย่งปลายเท้า พยายามจะทำให้ตัวเองดูสูงกว่าหลินอวี่

ในเวลาเดียวกัน นิ้วเรียวงามราวกับหยกของเธอก็เหยียดออกพยายามจะดึงยืดแก้มของหลินอวี่

เวลานี้เธอดูเหมือนพี่สาวที่กำลังจะรังแกน้องชายตัวเล็กๆ

หลินอวี่ยื่นมือไปดึงแก้มของจั่วมู่เกอ

"นี่เธอยังพยายามจะขโมยชายหนุ่มที่หล่อเท่ไปจากครอบครัวที่ดีงั้นเหรอ?"

"โอ้ย~ เจ็บ ฉันผิดไปแล้ว! พี่ชาย ไว้ชีวิตหนูด้วยเถอะค่ะ!"

จั่วมู่เกอร้องขอความเมตตา

หลินอวี่ไม่มีทางเลือก ดังนั้นจึงได้แต่ปล่อยมืออย่างพูดไม่ออก

จั่วมู่เกอถูแก้มหน้ามุ่ย

หยานจีที่อยู่ด้านข้าง เมื่อเห็นท่าทีที่ห่อเหี่ยวของจั่วมู่เกอ เธอก็หลุดขำออกมา

"มู่เกอ วันนี้ก็เป็นวันที่ดีนะ ว่าไหม?"

"เสี่ยว จี จี...."

จั่วมู่เกอแสยะยิ้มก่อนจะกางกรงเล็บมารโถมเข้าใส่หยานจี ท่าทางคล้ายจะบีบขยำบางอย่าง หยานจีถลีงตาใส่เธอก่อนจะถอยหลังไปสองก้าว

สีหน้าท่าทางดูตตื่นตัวอย่างมาก

ยัยแม่มดนี่ ขนาดอยู่ในที่สาธารณก็ยังจะทำเรื่องไร้ยางอายแบบนี้อีก

นี่เธอไม่ห่วงภาพลักษณ์บ้างเลยรึไง

หลินอวี่ไม่ได้สนใจการปะทะกันระหว่างสองสาว เขาเดินไปยังซากศพของมนุษย์หนูทั้งสาม

เมื่อเข้ามาในระยะยี่สิบเมตร อุปกรณ์เก็บของดรอปอัตโนมัติก็ทำหน้าที่ของมัน

ในตอนนี้เอง หลินอวี่ก็นึกขึ้นได้ว่าเขายังไม่ได้ขยายพลังให้อุปกรณ์เก็บของดรอปอัตโนมัติเลย

ระยะทำงานของมันยังสั้นเกินไปหน่อย แค่ยี่สิบเมตรเท่านั้น

หลินอวี่เปิดหน้าต่างขึ้นมาก่อนจะลากอุปกรณ์เก็บของดรอปอัตโนมัติไปใส่ช่องขยายพลัง

ค่าประสบการณ์ถูกใช้ ขยายพลังสำเร็จ

-----------------------------------------------

อุปกรณ์เก็บของดรอปอัตโนมัติ ( B- )

ไอเท็มพิเศษ

สามารถเก็บไอเท็มดรอปของผู้ใช้ได้ในรัศมี 500 เมตร

-----------------------------------------------

500 เมตรงั้นเหรอ? ก็ไม่เลว

นับว่าช่วยทุ่นแรงให้นักเวทขี้เกียจอย่างเขาไปได้มาก

เขาเหลือบมองหยานจีและจั่วมู่เกอที่ยังคงสู้รบปรบมือกันอยู่

"เอาล่ะ พอแล้ว กลับไปหาพวกอาจารย์กันเถอะ"

เมื่อสองสาวได้ยินดังนั้น พวกเธอก็พยักหน้า

"อืม"

เมื่อทั้งสามคนเดินกลับมา หลี่ซวนและกลุ่มพวกนักเรียนที่กำลังหวาดกลัวก็พลันกลับมาได้สติ

หลี่ซวนมองดูซากศพไหม้เกรียมทั้งสามที่อยู่ไกลๆด้วยความสยดสยอง

ที่แท้ ต่อหน้านักเรียนของเขา อีกฝ่ายก็ต้านทานลูกไฟได้เพียงสองลูกเท่านั้น??

มองดูหลินอวี่ที่กำลังเดินเข้ามา แข้งขาของก็พลันรู้สึกอ่อนแรง

ทันใดนั้นก็มีทหารกลุ่มหนึ่งวิ่งมาทางพวกเขา โดยมีผู้มีพลังพิเศษสองคนเป็นผู้นำ

"ที่นี่ล่ะ ฝูงหนูอยู่ที่นี่!"