บทที่ 14 : หยางซวนเจ้าแห่งสำนักงานนายอำเภอเขต
บทที่ 14 : หยางซวนเจ้าแห่งสำนักงานนายอำเภอเขต
“ท่านพี่, ท่านได้รับบาดเจ็บหรือไม่?”
ทันทีที่เขามาถึงห้องของหลิงซีเยว่, หลิงซีเยว่ก็แสดงออกถึงความกังวลทันที
เธอกังวลมากว่าลู่ชิงซวนที่ไปโจมตีสามตระกูลใหญ่จะได้รับบาดเจ็บกลับมาหรือไม่
ท้ายที่สุดแล้ว ความแข็งแกร่งของทั้งสามตระกูลใหญ่ก็แข็งแกร่งมากในเขตเหนือ
ดังนั้น, สงครามครั้งนี้มันจะไม่ทำให้เธอกังวลได้อย่างไร
“ไม่ต้องห่วงหรอก, ข้ามิได้รับบาดเจ็บอันใด”
"เเละนับจากนี้ไป โครงสร้างอำนาจในเขตเหนือล้วนต้องให้ความเคารพคฤหาสน์ราชาลู่ของข้า"
ลู่ชิงซวนดึงมือเนียนของหลิงซีเยว่ขึ้นมาแล้วยิ้ม
เมื่อเห็นการกระทำของลู่ชิงซวน, หลิงซีเยว่ก็ไม่ได้เขินอายแต่อย่างใด
แม้แต่ชื่อลู่ชิงซวนก็เปลี่ยนเป็นท่านพี่
ทุกอย่างดูใกล้ชิดสนิทสนมกันมากกว่าเดิมและไม่เหินห่างเหมือนก่อน
หลิงซีเยว่ก็มีความสุขมากเช่นกันที่ได้ยินว่าลู่ชิงซวนไม่ได้รับบาดเจ็บ และคฤหาสน์ของเราก็ได้รับชัยชนะครั้งใหญ่เช่นกัน
“ซีเยว่, ครั้งนี้ข้าได้นำทรัพยากรบางอย่างมาให้เจ้า”
เมื่อพูดจบ, ลู่ชิงซวนก็หยิบแหวนมิติออกมาแล้ววางไว้ในมือของหลิงซีเยว่
หลิงซีเยว่เอื้อมมือออกไปและตรวจดูสิ่งที่อยู่ข้างใน
"นี่มัน……"
ในจิตสำนึกของเธอ เธอสัมผัสได้ถึงยาวิญญาณระดับสูง, ของเหลวทางจิตวิญญาณ, และทรัพยากรอื่นๆอีกมากมาย
“ท่านพี่, ท่านให้ข้ามากเกินไป”
“ข้าจะรับทรัพยากรมากมายขนาดนี้ได้อย่างไร”
แม้ว่าหลิงซีเยว่จะปฏิเสธ แต่เธอก็ยังคงมีความสุขมากมาอยู่ในใจ
เธอจะไม่มีความสุขได้อย่างไรหากได้รับความโปรดปรานจากลู่ชิงซวนเช่นนี้?
อย่างไรก็ตาม, ลู่ชิงซวนกลับส่ายศีรษะไปมา
"เจ้าลืมไปแล้วหรือว่ายามนี้เจ้าไม่ได้อยู่คนเดียว, เจ้ายังมีลูกของเราอยู่ในท้องด้วย"
“อีกอย่าง, ทรัพยากรเหล่านี้ข้าคัดสรรมาเพื่อเจ้าเป็นพิเศษ”
"พวกมันไม่เพียงแต่เป็นยาวิญญาณที่จะช่วยให้เจ้าปรับปรุงการบ่มเพาะของเจ้าได้ดียิ่งขึ้นเท่านั้น, แต่ยังมียาวิญญาณอีกมากมายที่ช่วยบำรุงร่างกายและทารกในครรภ์ได้”
หลังคำกล่าวเตือนของลู่ชิงซวน, หลิงซีเยว่ก็จำเด็กในท้องของเธอได้
เนื่องจากเธอเพิ่งท้อง, ท้องของเธอจึงไม่ตอบสนองใดๆ
เธอจึงมักลืมชีวิตเล็กๆในท้องของเธอไปในบางครั้ง
เเละเนื่องจากลู่ชิงซวนพูดเช่นนี้, หลิงซีเยว่จึงไม่ปฏิเสธเเละยอมรับทรัพยากรเหล่านี้ไป
“ถ้าอย่างนั้นก็ขอบคุณท่านพี่มาก”
ดวงตาที่สวยงามของหลิงซีเยว่อ่อนโยน และริมฝีปากสีแดงของเธอก็แยกออกเล็กน้อย
ลู่ชิงซวนพยักหน้าเบาๆจากนั้นหยิบขวดเครื่องลายครามที่มีลักษณะคล้ายแก้วออกมา และวางไว้ในมือของหลิงซีเยว่อย่างระมัดระวัง
“นี่คือของเหลวนางฟ้าสวรรค์ มันสามารถวางรากฐานที่แข็งแกร่งสำหรับความสามารถทางกายภาพของเด็กในครรภ์ไว้ล่วงหน้าได้, เจ้าสามารถดื่มถ้วยเล็กๆในทุกๆสองหรือสามวัน”
ลู่ชิงซวนกังวลอย่างมากเกี่ยวกับการตั้งครรภ์ของหลิงซีเยว่
เขาจำเป็นต้องทำให้แน่ใจว่าหลิงซีเยว่จะได้รับยาบำรุงต่างๆอย่างเพียงพอ
หลังจากได้ยินสิ่งที่ลู่ชิงซวนพูด ดวงตาที่สวยงามของหลิงซีเยว่ก็เบิกกว้าง
เธอไม่คาดคิดว่าสามีของเธอจะได้รับยาวิญญาณอันล้ำค่าเช่นนี้มา
แม้แต่ราชวงศ์เมฆาสวรรค์ก็ยังไม่มีของเหลวนางฟ้าชนิดนี้เลย
เธอรู้สึกว่าสามีของเธอพิเศษมาก
เขาสามารถเสาะหาของเหลวนางฟ้าที่สามารถบำรุงทารกในครรภ์ที่หายากเช่นนี้ได้
นอกจากนี้, เธอไม่เชื่อว่าจะมีของเหลวทางจิตวิญญาณที่ท้าทายสวรรค์เช่นนี้อยู่ในเขตเหนือ
อย่างไรก็ตาม, สุดท้ายเธอก็ไม่สนใจแหล่งที่มาของยาวิญญาณนี้เลย
ตราบใดที่สามีของเธอปฏิบัติต่อเธอเป็นอย่างดี, แค่นี้มันก็เพียงพอแล้ว
"ข้าเข้าใจแล้ว"
หลิงซีเยว่พยักหน้าเล็กน้อยแล้วเก็บของเหลวนางฟ้าในมือของเขามา
เมื่อเห็นว่าเรื่องต่างๆที่นี่ได้รับการอธิบายแล้ว, ลู่ชิงซวนก็กำลังจะจากไป
“ถ้าอย่างนั้นเจ้าควรพักผ่อนให้เพียงพอ, ดูแลครรภ์ให้ดี”
“สามีของเจ้าออกไปก่อนนะ”
เมื่อพูดเช่นนั้น, ลู่ชิงซวนก็กำลังจะลุกขึ้น
อย่างไรก็ตาม หลิงซีเยว่กลับจับมือลู่ชิงซวนไว้, แล้วพูดอย่างเสน่หา
"ท่านพี่, คืนนี้ท่านอยู่กับข้าได้หรือไม่"
คำพูดของเธอเบาราวกับยุง
เเต่หลังจากพูดอย่างนั้น, เธอก็ก้มศีรษะลงทันที
เเถมยังคงดูเขินอายอยู่เล็กน้อยอีกด้วย
หลังจากได้ยินสิ่งนี้ ลู่ชิงซวนก็เหลือบมองคนงามที่อยู่ตรงหน้าเขา
ตั้งแต่ได้ยินว่าหลิงซีเยว่กำลังตั้งครรภ์, ลู่ชิงซวนก็ไม่ได้ฝึกหลอมรวมหยินหยางกับเธอเลย
เพราะตามความทรงจำของโลกสีฟ้า, โดยทั่วไปแล้วจะมีการต่อต้านการมีเพศสัมพันธ์ในช่วงแรกของการตั้งครรภ์
ดังนั้นลู่ชิงซวนจึงถูกควบคุมตนเองเป็นอย่างมากในช่วงเวลานี้
แต่อย่างไรก็ตาม
ในโลกแฟนตาซี นี่ไม่ใช่ปัญหาใหญ่
สำหรับผู้ฝึกตนอาณาจักรแก่นแท้ลึกล้ำ, ทั้งลู่ชิงซวนและหลิงซีเยว่เเข็งเเกร่งอย่างมาก
ยามนี้ เมื่อเห็นสาวงามเช่นนี้ ลู่ชิงซวนก็อดไม่ได้ที่จะปั่นป่วนในใจ
“ก็ได้ คืนนี้ข้าจะอยู่กับเจ้าที่นี่”
หลังจากพูดแล้ว ลู่ชิงซวนก็สะบัดนิ้วและไฟทั้งหมดในห้องก็ดับลง
จากนั้นทั้งสองก็ออกเดินทางสู่การฝึกหลอมรวมหยินหยาง
…………….
ความจริงที่ว่าสามตระกูลใหญ่ ได้แก่ โจว, ฮั่น และ ฝาง ในเขตเหนือถูกทำลายโดยคฤหาสน์ราชาลู่ ไม่สามารถเก็บเป็นความลับได้นาน
ในเวลาเพียงสามหรือสี่วัน, ข่าวนี้ก็แพร่กระจายไปทั่วเขตเหนือ
ทันใดนั้นก็เกิดความโกลาหลและคลื่นแห่งความตกใจ
กองกำลังจำนวนมากในเขตเหนือ รู้สึกประหลาดใจกับข่าวนี้มาก
คฤหาสน์ราชาลู่ถูกโจมตีด้วยคลื่นของสัตว์อสูรและความแข็งแกร่งของพวกเขาก็ได้รับความเสียหายอย่างมากไม่ใช่หรือ?
เเต่พวกเขากลับใช้เวลาไม่นานก่อนที่ตระกูลใหญ่อีกสามตระกูลจะถูกกวาดล้างออกไป
ความสำเร็จอันน่าตกตะลึงนี้ได้กระตุ้นให้ผู้ฝึกตนจำนวนมากเกิดความสงสัยในทันที
ด้วยความอยากรู้อยากเห็น กองกำลังจำนวนมากจึงส่งบุคลากรไปตรวจสอบความเป็นจริงของคฤหาสน์ราชาลู่
……
ในเวลาเดียวกัน
ณ ศูนย์กลางของเขตเหนือ, ซึ่งที่นี่เป็นที่ตั้งสำนักงานนายอำเภอเขต
นายอำเภอหยางซวนยืนอยู่ข้างศาลาริมน้ำ, ถืออาหารปลาไว้ในมือแล้วเกลี่ยลงในบ่อปลา
ข้างหลังเขามีชายชราคนหนึ่งคอยรายงานเรื่องต่างๆให้เขาฟัง
หลังจากที่ชายชราเล่าเรื่องการทำลายล้างของสามตระกูลใหญ่เสร็จแล้ว, หยางซวนก็โปรยอาหารปลาในมือของเขาเสร็จสิ้น
“ผู้นำคฤหาสน์คนใหม่นี้”
“ดูเหมือนว่าข้าจะประเมินเขาต่ำไป”
“ภายในเวลาไม่ถึงครึ่งปี ทั้งสามตระกูลของโจว, ฮั่น และ ฝาง ถูกทำลายอย่างรวดเร็ว”
“ดูเหมือนว่าความแข็งแกร่งของคฤหาสน์ราชาลู่, จะไม่อ่อนแอเท่าที่ควร”
“การที่จะฆ่าผู้อาวุโสเหล่านั้นจากทั้งสามตระกูลนั้นจำเป็นต้องมีระดับการฝึกฝนขั้นที่เก้าของอาณาจักรแก่นแท้ลึกล้ำเป็นอย่างน้อย”
“เป็นไปได้ไหมที่คฤหาสน์ราชาลู่ ยังมีผู้มีอำนาจในอาณาจักรวังวิญญาณ?”
“หรือในช่วงเวลานี้ คฤหาสน์ราชาลู่ได้รับมรดกอันทรงพลังหรือความช่วยเหลือจากภายนอกอื่น?”
หยางซวนมองไปที่ปลาคาร์ปที่แข่งขันกันเพื่อหาอาหารในบ่อปลาพร้อมขมวดคิ้วและพูดเบาๆ
เขาไม่สนใจเลยว่าทั้งสามตระกูลใหญ่จะถูกทำลายโดยคฤหาสน์ราชาลู่
แต่เขาเริ่มสนใจความแข็งแกร่งที่เพิ่มขึ้นอย่างกะทันหันของคฤหาสน์ราชาลู่
“ท่านครับ, หรือคฤหาสน์ราชาลู่จะได้รับความช่วยเหลือจากราชวงศ์ผ่านความสัมพันธ์ขององค์หญิงห้าหรือไม่?”
ชายชราที่รายงานถามอย่างสงสัย
“เป็นไปไม่ได้ ราชวงศ์จะไม่ทำสิ่งที่น่าอับอายเช่นนี้”
“แต่ข้าสงสัยว่าพระราชวังขององค์ชายจิงหยางที่อยู่เบื้องหลังทั้งสามตระกูลใหญ่จะโกรธเคืองสำนักงานนายอำเภอเขตของข้าหรือไม่”
“เราต้องคิดถึงข้อแก้ตัวล่วงหน้าให้ดี”
มีความคิดแวบหนึ่งอยู่ในดวงตาของหยางซวน
ในฐานะผู้พิทักษ์ประจำมณฑลภายใต้ราชวงศ์, เขาไม่เคยเข้าข้างกองกำลังใต้ราชวงศ์
แต่เขามีความจงรักภักดีต่อจักรพรรดิของราชวงศ์มาโดยตลอด
แต่ยามนี้กองกำลังหลายตระกูลภายใต้เขตอำนาจของเขามีส่วนร่วมในพระราชวังองค์ชาย, อันเป็นลูกของจักรพรรดิ
เขาจึงต้องคิดถึงคำอธิบายก่อน
เเต่หลังจากนั้นไม่นาน, หยางซวนก็ถอนหายใจเล็กน้อย
"เอาล่ะ, ภายในสองวัน ข้าจะไปเยี่ยมชมคฤหาสน์ราชาลู่ด้วยตนเองเพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้น"
“คราวที่แล้วผู้นำคฤหาสน์ราชาลู่ขึ้นครองบัลลังก์และแต่งงาน, เเต่ข้าไม่ได้อยู่ในเขตเหนือ”
“ยามนี้ข้าควรไปพบท่านผู้นำคนใหม่เสียหน่อย”
หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง, หยางซวนซึ่งไม่มีวิธีแก้ปัญหาในยามนี้ก็ได้ตัดสินใจไปเยี่ยมชมคฤหาสน์ราชาลู่อย่เป็นทางการ
…………………………….
