55
การลอกเลียนแบบความคิดสร้างสรรค์ของตัวเองในอนาคต มันเรียกว่าการลอกเลียนแบบได้หรือ?
มันเรียกว่าแรงบันดาลใจที่เกิดขึ้นก่อนเวลาต่างหาก!
ทุกคนดูต่อไป แต่ว่าไม่ใช่เนื้อเรื่องที่ต่อเนื่องกันอีกแล้ว แต่เหมือนเป็นตัวอย่างบางอย่าง ตอนเริ่มก็เป็นปีเตอร์ ปาร์คเกอร์ที่เปิดเผยตัวตนแล้วและ MJ แฟนสาวของเขานอนอยู่บนระเบียง และ MJ ก็กำลังอ่านหนังสือพิมพ์
“ดูสิ อันนี้มันน่าสนใจนะ มีคนคิดว่าปีเตอร์ ปาร์คเกอร์มีพลังพิเศษของแมงมุมเพศผู้ที่สามารถสะกดจิตแมงมุมเพศเมียได้!”
เมื่อได้ยินการตัดสินที่ไร้สาระนี้ ปีเตอร์ ปาร์คเกอร์ก็อดไม่ได้ที่จะพูดว่า “พอได้แล้ว อย่าเพิ่งพูดเล่น!”
การคาดเดาที่ไร้สาระแบบนี้ทำให้เขาพูดไม่ออกเลย เขาเป็นแค่คนธรรมดาคนหนึ่ง เป็นแค่เด็กหนุ่มธรรมดาคนหนึ่งที่มีพลังพิเศษเท่านั้นเอง!
แต่ว่าในปากของคนเหล่านี้ เขากลับกลายเป็นเหมือนสัตว์ประหลาดที่น่ากลัวไปแล้ว
“รับทราบค่ะ ท่านสไปเดอร์แมนของฉัน!”
MJ พูดขึ้นมาอย่างขี้เล่น ทั้งคู่สบตากันแล้วก็ยิ้ม
“เราจะอยู่ตรงนี้ทั้งวันได้ไหมเนี่ย ข้างล่างมันวุ่นวายเกินไปแล้ว!” ปีเตอร์ ปาร์คเกอร์พูดขึ้นมาด้วยความหงุดหงิด
ทุกคนคิดว่าตัวตนของเขาเพิ่งจะเปิดเผย ดังนั้นตอนนี้ข้างนอกน่าจะเกิดความโกลาหลไปแล้ว
โทนี่ สตาร์คเองก็รู้เรื่องนี้ดี ตอนที่เขาประกาศตัวตนว่าเป็นไอรอนแมน ก็เกิดเรื่องราวมากมาย
ตั้งแต่บ้านไปจนถึงบริษัท มีแต่กองทัพนักข่าวอยู่รอบๆ ตัว ถึงแม้ว่าด้วยชื่อเสียงและการใช้ชีวิตแบบเสเพลของเขาแล้ว เรื่องแบบนี้ก็เป็นเรื่องปกติ แต่ว่าช่วงเวลานั้นความสนใจในตัวเขาก็เพิ่มขึ้นหลายเท่าตัวอย่างน้อยที่สุด
ยิ่งไม่ต้องพูดถึงปีเตอร์ ปาร์คเกอร์ที่เดิมทีเป็นแค่คนธรรมดา
ดูจากรูปร่างหน้าตาแล้ว ก็เป็นแค่เด็กมัธยมปลายธรรมดาคนหนึ่ง
สำหรับอายุของทุกคนในตอนนี้ ปีเตอร์ ปาร์คเกอร์ก็เป็นแค่เด็กจริงๆ
ภาพเปลี่ยนไป ก็เป็นภาพปีเตอร์ ปาร์คเกอร์แปลงร่างเป็นสไปเดอร์แมน พาแฟนสาวของตัวเองโหนไปมาระหว่างตึกสูง
“ผู้ชมทุกท่าน สไปเดอร์แมนก็คือปีเตอร์ ปาร์คเกอร์!” นั่นคือบรรณาธิการของเดลี่ บิวเกิลที่ยังคงพูดด้วยความมั่นใจ เขาเป็นหัวหน้ากลุ่มคนที่เกลียดชังสไปเดอร์แมนมากที่สุด
และภาพก็เปลี่ยนไปอีกครั้ง ในสถานีตำรวจแห่งหนึ่ง ปีเตอร์ ปาร์คเกอร์กำลังพยายามอธิบายกับตำรวจว่า “ฟังนะ คนที่ฆ่ามิสเตริโอไม่ใช่ผม แต่เป็นโดรน!!”
แต่เห็นได้ชัดว่าตำรวจเหล่านี้ไม่เชื่อคำอธิบายของเขา แต่กลับพูดว่า “แต่โดรนเหล่านั้นเป็นของคุณ!”
เห็นได้ชัดว่านี่เป็นข้อกล่าวหาที่ร้ายแรงมาก สำหรับตำรวจแล้ว คุณฆ่าคนด้วยตัวเองกับใช้โดรนฆ่าคน มันต่างกันตรงไหน?
นั่นเป็นแค่เครื่องมือในการก่ออาชญากรรมเท่านั้น
หรือแม้กระทั่งคิดว่าปีเตอร์ ปาร์คเกอร์กำลังดูถูกสติปัญญาของพวกเขา
“นายรู้สึกโล่งใจบ้างไหม?”
ภาพเปลี่ยนไปอีกครั้ง MJ นอนอยู่บนเตียงแล้วถามว่า
“เธอหมายความว่ายังไง?” ปีเตอร์ ปาร์คเกอร์ถามขณะที่มองโทรศัพท์
“ตอนนี้ทุกคนรู้แล้ว นายไม่ต้องปิดบังหรือโกหกอีกต่อไปแล้ว!”
พร้อมกับเสียงของ MJ ภาพก็เปลี่ยนไปเป็นภาพปีเตอร์ ปาร์คเกอร์และเพื่อนๆ ที่ถูกล้อมรอบไปด้วยฝูงชน ซึ่งส่วนใหญ่แล้วสีหน้าของคนเหล่านั้นไม่ได้ดูดีเลย
ช่วงเวลานี้ ชื่อเสียงที่เสื่อมเสียของเขาเห็นได้ชัดเจน
ปีเตอร์ ปาร์คเกอร์รีบอธิบายเมื่อได้ยินแฟนสาวของตัวเองพูดล้อเลียนว่า “ฉันต้องบอกอย่างหนึ่งเลยว่า ฉันไม่เคยคิดจะโกหกเธอเลย! แต่ว่าเรื่องที่ฉันเป็นสไปเดอร์แมนเนี่ย ฉันจะบอกคนอื่นยังไงล่ะ?”
“ตอนนี้ทุกคนรู้แล้ว แต่ว่าประเด็นไม่ใช่ที่ตัวฉัน คนอื่นๆ ได้รับความเดือดร้อนจากเรื่องนี้มากมาย!”
ภาพเปลี่ยนไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเพื่อนๆ ของสไปเดอร์แมน รวมถึงป้าเมย์ของตัวเองก็ถูกลากเข้ามาเกี่ยวข้อง
จนกระทั่งถึงตอนนี้ ปีเตอร์ ปาร์คเกอร์ตัวน้อยก็อดทนไม่ไหวแล้ว เขาตัดสินใจ
“ฉันต้องหาทางแก้ไขเรื่องนี้ให้ได้!”
ในภาพ อวตารของด็อกเตอร์สเตรนจ์ก็ขยายขึ้นเรื่อยๆ เหมือนกับว่ากำลังชี้ทางออก
ถึงแม้ว่าจะเป็นแค่ภาพที่ผ่านมาอย่างรวดเร็ว แต่ว่าทุกคนก็เข้าใจได้ในทันทีว่าตอนนี้ปีเตอร์ ปาร์คเกอร์ตัวน้อยกำลังเผชิญกับความยากลำบากอะไรอยู่
โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับสไปเดอร์เกิร์ลเกวนแล้ว เธอก็รู้สึกเห็นใจเป็นพิเศษ โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากสถานการณ์ในไดอารี่ของหลินเฟิง เธอก็เป็นหนึ่งในตัวแปรของสไปเดอร์แมนด้วย พูดให้ถูกก็คือ ตามปกติแล้ว เธอก็น่าจะเป็นสไปเดอร์แมนในจักรวาลใดจักรวาลหนึ่ง
ก็คือว่า ความยากลำบากที่ปีเตอร์ ปาร์คเกอร์เผชิญในตอนนี้ ปัญหาที่เขาเผชิญ ก็เป็นสิ่งที่เธออาจจะต้องเผชิญในอนาคต
จอร์จ สเตซี่ พ่อของเธอเป็นหัวหน้าสถานีตำรวจของเขตหนึ่งในเมืองนิวยอร์ก ตอนที่เธอกลับบ้าน เธอก็ได้ยินพ่อของตัวเองบ่นบ่นอยู่บ่อยๆ ในปากของพ่อของเธอ รวมถึงตัวเธอเองที่เป็นสไปเดอร์เกิร์ลด้วย รวมถึงโฮมแลนเดอร์ด้วย รวมถึงโทนี่ สตาร์คไอรอนแมนด้วย รวมถึงวันเดอร์วูแมนด้วย ในสายตาของคนธรรมดาแล้ว พวกเขาทั้งหมดที่เป็นตำรวจอาสาที่เป็นซูเปอร์ฮีโร่นั้น เป็นพวกก่อความไม่สงบทั้งนั้น
พวกเขาทั้งหมดอยู่เหนือกฎหมาย ก็ดีกว่าเหล่าอาชญากรนิดหน่อยเท่านั้น!
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเพราะว่าการเคลื่อนไหวของตำรวจอาสาเหล่านี้ ทำให้ความปลอดภัยในเมืองนิวยอร์กดีขึ้นมาก แต่ว่ายิ่งเป็นแบบนี้ ประชาชนทั่วไปก็ยิ่งด่าว่าตำรวจไร้ความสามารถมากขึ้นเท่านั้น ช่วงหลังนี้เธอได้รับจดหมายร้องเรียนเพิ่มขึ้นมาหลายเท่าตัว
เธอไม่กล้าคิดเลยว่าถ้าตัวตนของเธอเปิดเผยแล้ว เธอจะต้องเผชิญหน้ากับพ่อของตัวเองอย่างไร
เธออ่านต่อไป ที่หน้าวิหารในนิวยอร์ก ปีเตอร์ ปาร์คเกอร์ตามมาหา แต่ว่ายังไม่ทันที่เขาจะเดินเข้าไปเคาะประตู ประตูก็เปิดออกเอง
โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงฤดูใบไม้ร่วงของโลกภายนอก แต่ว่าข้างในกลับมีหิมะตกเต็มไปหมด ถ้าไม่รู้ก็คงจะคิดว่าเปิดตู้เย็นทิ้งไว้
และประตูที่เปิดออกอย่างกระทันหันก็ทำให้ปีเตอร์ ปาร์คเกอร์ตกใจ คิดว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ว่าหลังจากนั้นเขาก็เห็นนักเวทย์สองคนสวมชุดฤดูหนาวกำลังกวาดหิมะที่เต็มพื้นอยู่
ปีเตอร์ ปาร์คเกอร์รู้สึกเก้ๆ กังๆ ยังไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดีอยู่เลย ทันใดนั้นก็มีวงกลมแห่งการขนส่งปรากฏขึ้น หว่องสวมชุดฤดูหนาวหนาๆ เดินออกมาจากวงกลมนั้น ในมือของเขายังถือกระเป๋าเดินทางอยู่ เหมือนกับว่าเพิ่งเดินทางกลับมาจากต่างประเทศ
เขาเห็นปีเตอร์ ปาร์คเกอร์ ก็พูดขึ้นมาอย่างขี้เล่นว่า “คนที่มีชื่อเสียงที่สุดในโลกเหรอ ฉันรู้จัก!”
ถึงแม้ว่าจะไม่ใช่ครั้งแรกที่ได้เห็นวงกลมแห่งการขนส่งของนักเวทย์เหล่านี้แล้ว แต่ว่าตอนนี้ก็ยังรู้สึกทึ่งอยู่ดี
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเห็นว่านักเวทย์เหล่านี้ใช้วงกลมแห่งการขนส่ง สามารถเดินทางไปยังทุกมุมโลกได้อย่างอิสระ ความอิจฉาก็แสดงออกมาอย่างชัดเจน
ในภาพ หว่องวางกระเป๋าเดินทางลง แล้วพูดต่อว่า “ฉันชื่อหว่อง อย่าลื่นล้มนะ ฉันไม่มีประกันอุบัติเหตุ!”
พูดจบเขาก็ขนกระเป๋าเดินทางที่เหลือมาจากอีกด้านหนึ่งของประตูมิติ
และเมื่อเห็นฉากหิมะตกเต็มไปหมดนี้ ปีเตอร์ ปาร์คเกอร์ก็เกิดความอยากรู้อยากเห็น จึงถามว่า “พวกคุณจะจัดงานคริสต์มาสเหรอ?”
หว่องพูดด้วยความรู้สึกไม่เต็มใจว่า “เปล่า ไม่ใช่หรอก แค่มีประตูมิติเชื่อมไปยังไซบีเรีย แล้วพายุหิมะก็พัดเข้ามาเฉยๆ!”
สิ่งนี้ช่วยให้ทุกคนรู้สึกดีขึ้นเล็กน้อย ที่แท้ความสามารถของนักเวทย์ก็เป็นหายนะได้เหมือนกัน
