50

บลูอายกลืนน้ำลายลงคออย่างอดไม่ได้ นี่คือมนุษย์ธรรมดาเหรอ

นี่คือมนุษย์เหรอ

นี่มันมนุษย์ต่างดาวที่สวมรอยเป็นมนุษย์ชัดๆ

สายตาพิเศษของหลินเฟิงจับภาพเงาร่างใหญ่โตของคิงพินที่ด้านหลังประตู คิงพินมีสีหน้าตกใจชัดเจน เห็นได้ชัดว่าเขาไม่คาดคิดเลยว่าหลินเฟิงจะถีบประตูโลหะผสมของเขาพังลงมาได้ง่ายดายขนาดนี้

ถ้าเขารู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าตัวเองไปหาเรื่องกับตัวประหลาดแบบนี้ เขาคงไม่หาเรื่องกับหลินเฟิงตั้งแต่แรก ถึงแม้ธุรกิจของเขาจะพังไปหลายร้อยล้านดอลลาร์ก็ตาม แต่มันสำคัญกว่าการมีชีวิตอยู่รึไง

หรือแม้แต่ตอนที่หลินเฟิงตัดสินใจจะหาเรื่องกับเขา เขาก็ควรจะหนีไปตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว

"ชาวจีนเหรอ เกาหลีเหรอ ญี่ปุ่นเหรอ" คิงพินถาม

"คนจีน!"

หลินเฟิงตอบอย่างเย็นชา

เมื่อได้ยินว่าหลินเฟิงเป็นชาวจีน คิงพินก็เปลี่ยนมาพูดภาษาจีนกลางแล้วพูดว่า "ฉันไม่มีเรื่องบาดหมางอะไรกับนายเลย ทำไมนายถึงทำแบบนี้!"

"ไม่มีทาง ฉันจะปล่อยให้พวกนายตามรอยฉันได้ยังไงล่ะ ฉันเคยได้ยินเรื่องความโหดเหี้ยมของคิงพินมาบ้างแล้ว ถ้าเกิดว่ามันส่งผลกระทบไปถึงครอบครัวของฉันล่ะก็ มันคงไม่ดีแน่ ดังนั้นฉันเลยตัดสินใจจะจบเกมเล่นบ้านนี้ของเรา แล้วจัดการกับนายให้สิ้นซาก!"

หลินเฟิงพูดอย่างเย็นชา

คิงพินถึงกับอึ้ง เขาไม่คิดเลยว่าหลินเฟิงจะมีทัศนคติแบบนี้ ธุรกิจของเขาเสียหายไปหลายร้อยล้านดอลลาร์ แต่ในสายตาของหลินเฟิง กลับเป็นแค่เกมเล่นบ้านเฉยๆ งั้นเหรอ

ในฐานะเจ้าพ่อแห่งเมือง นิวยอร์ก มีคนมากมายที่ต่อต้านเขา รวมถึงซูเปอร์ฮีโร่ด้วย สไปเดอร์เกิร์ลเป็นหนึ่งในนั้น และแดร์เดวิลก็เป็นอีกคน

ซูเปอร์ฮีโร่เหล่านี้ต้องเอาชีวิตเข้าแลกเมื่อต้องเผชิญหน้ากับเขา กล่าวได้ว่าพวกเขาต้องมีจิตใจที่เปี่ยมไปด้วยความยุติธรรมอย่างแรงกล้าถึงจะต่อสู้กับเขาได้จนถึงทุกวันนี้

แต่คนเหล่านี้ทำให้คิงพินปวดหัวเท่านั้น พูดกันตามตรงแล้ว พวกเขาไม่สามารถคุกคามเขาได้จริงๆ

แต่คนตรงหน้าไม่เหมือนกัน เขาต้องใช้ความพยายามอย่างเต็มที่เพื่อจัดการกับเขา แต่ในสายตาของเขา กลับเป็นแค่เกมเล่นบ้านเฉยๆ งั้นเหรอ

แต่เมื่อนึกถึงพลังการต่อสู้ที่หลินเฟิงแสดงให้เห็นเมื่อครู่ ก็ดูเหมือนจะพูดได้ว่าเป็นเรื่องจริง

ทันใดนั้น เขาก็รู้สึกขำขึ้นมา หลินเฟิงมองเขาก็เหมือนที่เขามองคนธรรมดาทั่วไปนั่นแหละ มองเหมือนมองมดปลวก

"ถ้าอย่างนั้น เราก็สู้กันเถอะ!"

คิงพินจ้องหลินเฟิงเขม็งแล้วพูด เขาสลัดสูทออกเผยให้เห็นกล้ามเนื้อที่น่ากลัวมาก

บลูอายเห็นคิงพินอยู่ในสภาพแบบนี้ ความกลัวในใจเขาก็กลับมาอีกครั้ง เมื่อก่อนเขาจงรักภักดีต่อคิงพินอย่างมาก นอกจากคิงพินจะทำอะไรก็ได้ดั่งใจแล้ว เขายังให้เงินเยอะอีกด้วย แต่ที่สำคัญที่สุดคือเขาเกรงกลัวพลังของคิงพินจริงๆ

ในแง่ของพลังการต่อสู้ พลังของคิงพินก็อยู่ในระดับท็อป

พูดจบ คิงพินก็พุ่งเข้ามาทันทีโดยไม่ให้หลินเฟิงได้โอกาสลงมือ หมัดนี้สามารถทะลุแผ่นเหล็กได้เลย

แต่ในวินาทีถัดมา หมัดของเขาก็ถูกหลินเฟิงคว้าไว้ได้อย่างง่ายดาย แม้แต่การทำให้หลินเฟิงสั่นไหวเล็กน้อยก็ยังทำไม่ได้

"เป็นไปไม่ได้!"

คิงพินเหงื่อท่วมเต็มหัวใจ เขายังคงรู้สึกไม่เชื่อ เขาชัดเจนดีว่าหมัดของเขามีพลังมากแค่ไหน แต่กลับสู้หลินเฟิงไม่ได้เลย

อย่างไรก็ตาม ในวินาทีถัดมา หลินเฟิงก็เคลื่อนไหว หมัดหนึ่งพุ่งออกไปอย่างรวดเร็ว ทะลุกล้ามเนื้อหน้าอกของคิงพินในทันที พลังอันน่าสะพรึงกลัวทำให้เครื่องในของเขาแหลกละเอียดในพริบตา

คิงพินถูกฆ่าตายด้วยหมัดเดียว ดวงตาของเขายังคงเต็มไปด้วยความไม่เชื่อจนกระทั่งวินาทีสุดท้าย เขาไม่คิดเลยว่าความแตกต่างในแง่พลังระหว่างเขากับหลินเฟิงจะมากมายขนาดนี้

หลังจากที่หลินเฟิงฆ่าคิงพินด้วยหมัดเดียว เขาก็เหยียบหัวของคิงพินจนแหลก นั่นจึงจะถือว่าจบสิ้น

ไม่ใช่ว่าเขาโรคจิตหรือมีพฤติกรรมชอบทารุณศพ แต่ในโลกของซูเปอร์ฮีโร่แบบนี้ มีวิธีการฟื้นคืนชีพแปลกๆ มากมาย แม้แต่คิงพินเองก็เคยมีประวัติถูกฆ่าตายแล้วฟื้นคืนชีพมาแล้ว

คนเหล่านี้มีเกราะป้องกันของตัวร้ายระดับซูเปอร์ ถึงแม้จะเทียบไม่ได้กับเกราะป้องกันของตัวเอก แต่ในบางครั้งก็ยิ่งน่าปวดหัวกว่า

เพื่อกำจัดปัญหาให้สิ้นซาก หลินเฟิงจึงต้องทำแบบนี้ถึงจะสบายใจ

ไม่ใช่ว่าเขาจะกลัวว่าคิงพินจะคุกคามเขาได้ แต่เขาไม่อยากให้เรื่องนี้ส่งผลกระทบไปถึงพ่อแม่ในโลกนี้

"จบ...แล้วเหรอ" บลูอายมองการต่อสู้ที่จบลงอย่างรวดเร็วด้วยความไม่เชื่อ ในสายตาของเขา คิงพินอดีตนายเก่าของเขาซึ่งเป็นยอดฝีมือด้านการต่อสู้ กลับตายง่ายดายขนาดนี้เหรอ

แม้แต่การต่อสู้ดิ้นรนเล็กน้อยก็ยังทำไม่ได้?

สำหรับหลินเฟิงแล้ว การจัดการกับคิงพินก็เหมือนกับการจัดการกับทหารธรรมดาๆ คนหนึ่ง ไม่มีอะไรแตกต่างกันเลย

นั่นหมายความว่าตอนนี้หลินเฟิงไม่ใช่คนแล้ว

หลินเฟิงมองเลือดและสมองที่กระเด็นไปทั่วตัว เสื้อผ้าชุดนี้คงใช้ไม่ได้แล้ว ตอนที่ถูกเฮลิคอปเตอร์ติดอาวุธยิง เสื้อผ้าของเขาก็ขาดหลายแห่งแล้ว แม้ว่ากระสุนเหล่านั้นจะไม่สามารถทะลุเกราะป้องกันของหลินเฟิงได้ แต่ก็สามารถฉีกเสื้อผ้าได้อย่างง่ายดาย

ตอนนี้หลินเฟิงดูเหมือนขอทาน

แต่ถึงอย่างไรก็ตาม เขาจัดการกับภัยคุกคามที่ใหญ่ที่สุดได้แล้ว!

กำจัดปัญหาให้สิ้นซาก!

"อย่าฆ่าฉัน ฉันยินดีรับใช้คุณ!"

บลูอายเห็นหลินเฟิงหันมามองเขา เขาก็รีบพูดอย่างเลียแข้งเลียขา

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาพบว่าตัวเองสามารถเลียแข้งเลียขาได้ขนาดนี้ แม้แต่ตอนที่เผชิญหน้ากับคิงพิน เขาก็ยังมีความหยิ่งในตัวเองอยู่บ้าง

"นายจะทำอะไรให้ฉันได้บ้าง" หลินเฟิงถาม

"ฉันสามารถช่วยคุณจัดการกับเรื่องต่างๆ ที่คุณไม่สะดวกจะจัดการได้ แม้ว่าคุณจะมีพลังที่เหนือชั้น แต่คุณก็ไม่สามารถจัดการกับทุกเรื่องได้ด้วยตัวเองอยู่แล้วใช่ไหม ขอให้คุณให้โอกาสฉัน ฉันจะไม่ทำให้คุณผิดหวังอย่างแน่นอน!" บลูอายรีบพูด

เมื่อเผชิญหน้ากับความจริงที่ว่าความเป็นความตายอยู่แค่เอื้อม เขาจึงละทิ้งศักดิ์ศรีของตัวเองอย่างสิ้นเชิง

หลินเฟิงคิดอยู่ครู่หนึ่ง การปล่อยให้เขามีชีวิตอยู่ก็ดูเหมือนจะไม่มีอะไรเสียหาย ตามที่บลูอายพูด บางเรื่องเขาทำไม่ได้ แต่เขาก็ไม่สามารถทำทุกอย่างได้ด้วยตัวเอง

"ก็มีเหตุผลอยู่" หลินเฟิงลูบเคราแล้วพูด "อย่างนี้ก็แล้วกัน คิงพินฟอกเงินไปได้เท่าไหร่ นายรู้ไหมว่าบัญชีอยู่ที่ไหน"

"ฉันรู้ ฉันรู้!" บลูอายรีบพูด กลัวว่าหลินเฟิงจะคิดว่าเขาไร้ประโยชน์ "ทรัพย์สินส่วนใหญ่ของเขาเป็นสิ่งที่เปิดเผยไม่ได้ แต่ตลอดหลายปีที่ผ่านมา เขาได้ฟอกเงินไปแล้ว 2,000 ล้านดอลลาร์สหรัฐ ซึ่งฝากอยู่ในบัญชีที่ไม่ระบุชื่อของธนาคารสวิส ฉันสามารถหาให้คุณได้!"

"2,000 ล้านเหรอ ไม่น้อยเลยนะ!" หลินเฟิงพูด

ถึงแม้ว่าสำหรับมหาเศรษฐีระดับโทนี่ สตาร์คแล้ว อาจจะไม่ใช่จำนวนเงินที่มากมายนัก แต่คิงพินเป็นแค่เจ้าพ่อมาเฟียใต้ดิน การที่เขาฟอกเงินได้ถึง 2,000 ล้านดอลลาร์สหรัฐก็ถือว่าไม่น้อยแล้ว

ทรัพย์สินส่วนใหญ่ของเขาเป็นสินทรัพย์สีดำที่เปิดเผยไม่ได้ หลินเฟิงก็ไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้

"นายโอนเงิน 2,000 ล้านนี้มาให้ฉันทั้งหมด แล้วฉันจะให้หมายเลขบัญชีกับนาย แต่จักรวรรดิใต้ดินที่คิงพินทิ้งไว้ นายจะสามารถควบคุมได้ไหม" หลินเฟิงถาม