บทที่ 586 เกิ้นฮวานหวนเหิงเยวี๋ยน
สายลมโชยพัดผ่าน กลิ่นเน่าเฟะแผ่กระจายในอากาศอย่างเลือนราง ใบไม้เหี่ยวแห้งส่งเสียงกรอบแกรบ บางครั้งมีใบไม้หลายใบร่วงจากปลายกิ่ง หายวับไปก่อนตกถึงพื้น หลี่ฟานเห็นชัดเจนว่า บนใบไม้นั้นผุดใบหน้าบิดเบี้ยวทรมานวูบไหวผ่านไป โดยปกติแล้ว ผู้ใดได้เห็นสภาพแปลกประหลาดเช่นนี้ ในใจย่อมพรั่นพรึงอยู่บ้าง แต่ในสายต...
